Элементтердің комплекс түзу қабілеттерінің периодтық жүйедегі орналасуына тәуелділігі

Элементтердің комплекс түзу қабілеттіліктерінің периодтық жүйедегі орналасқан орнына тәуелділігі

Дайындаған:Бауыржанкызы Алия

Топ:ХҚБ-201

Тексерген:Тренова А. Е

Химиялық элементтің комплекс түзу қабілеті оның маңызды қасиеттерінің бірі болып табылады және негізінен электронды қабаттың құрылымымен анықталады, яғни. периодтық жүйедегі элементтің орны Менделеев. Элементтің күрделі түзілу қабілетін олар түзетін кешендердің тұрақтылығын және олардың түрлерінің әртүрлілігін түсінуге болады.

Элементтердің комплекс түзу қабілетінің сапалық салыстырмалы сипаттамасы үшін элементтердің негізгі түрдегі күрделі қосылыстардың ең көп мөлшерін беру қабілетін пайдалану мақсатқа сай. Комплексті қосылыстардың белгілі бір түрлерін ғана құрайтын элементтер атипті комплекс түзуші деп аталады.

S-деңгейінің элементтері

s-элементтер типтік комплекс түзуші емес (бериллий мен ішінара магнийді қоспағанда) . Бериллий үшін күрделі иондардың кең диапазоны белгілі, мысалы [BeF4] 2-, [Be (OH) 4] 2-, [Be (CO3) 2] 2- және күрделі ішілік қосылыстар және бериллий кешендерінің көпшілігінде, құрамында оттегі бар лигандтар ішкі сфераға . . . кіреді.

IIA-тобындағы комплекс түзілу қабілеті Be> Mg> Ca> Sr> Ba> Ra қатарында күрт төмендейді, ал қазірдің

өзінде кальцийдің сілтілі элементтер

сияқты тұрақты комплексті қосылыстары

іс жүзінде жоқ.

p-элементтер периодтық жүйедегі орнына байланысты және типтік комплекс түзуші агенттер болуы мүмкін және лиганд ретінде қызмет етеді.

Галогендер үшін лигандтардың рөлі көбірек сипатталады. Алайда анион галогенаттарда VIIA тобының At, I, Br сияқты элементтері комплекс түзуші ретінде де қызмет етеді.

В2А тобындағы элементтерде - халькогендер - металдық қасиеті жоғарылаған сайын оттегіден полонийге дейін комплекс түзу қабілеті артады. Теллур мен полоний Cs [TeBr6] түріндегі әртүрлі ацидозды кешендердің құрамындағы комплекс түзуші заттар болып табылады.

p-деңгейінің элементтері

D-деңгейінің элементтері

d-элементтер, әдетте, типтік комплекс түзуші агенттер болып табылады, ал максималды комплекс түзу қабілеті VIIIB-тобының элементтеріне жатады. Жалпы айтқанда, d-элементтер үшін күрделі қосылыстардың барлық дерлік түрлері белгілі.

d-элементтерге тән қасиет олардың тек аниондық лигандтармен ғана емес, сонымен қатар бейтараптармен, мысалы, CO, NH3, H2O, NO молекулаларымен, қанықпаған көмірсутектермен және т. б. күшті комплекстер түзу қабілеті болып табылады.

Қолданылған әдебиеттер

Ж. Шоқыбаев. «Бейорганикалық және аналитикалық химия»

Н. С. Ахметов. Общая и неорганическая химия. М. : Высшая школа . 2003. С. 107-113.

Чернобельская Г. М. Методика обучения химии в средней школе. М. : ВЛАДОС, 2000.

Учебная программа по дисциплине «Общая и неорганическая химия». 2001. 19 с.

М. И. Сафарова. Общая и неорганическая химия в схемах и таблицах. Ч. 1. Теоретические основы неорганической химии. Учебное пособие. Саратов. СВИРХБЗ. 2006. С. 80.

Интернет желісі