ТОПЫРАҚТАҒЫ ГЕЛЬМИНТТЕРДІҢ ЖҰМЫРТҚАСЫН ДАРЛИНГ

Презентация қосу

ТОПЫРАҚТАҒЫ ГЕЛЬМИНТТЕРДІҢ
ЖҰМЫРТҚАСЫН ДАРЛИНГ
ТӘСІЛІМЕН АНЫҚТАУ

ОРЫНДАҒАН: КЕКЕНОВА М.Н

ТЕКСЕРГЕН: КОЙГЕЛЬДИНОВА А.С
• жануарлардың ауру және өлім болған
жағдайларында гельминттер табылмайды,
неге десеніз олар өз - өзімен организмнен
шығады де немесе иенің мүшелерінде және
ұлпаларында өліп қалады. Сондықтан,
гельминттерді анықтау үшін клиникалық,
паразитологиялық, патоморфологиялық
және эпизоотологиялық - критерийдің толық
кешенің назарға алу керек.
Гельминттердің көбісінде, ереже түрінде, клиникалық белгілері
мінессіз өтеді. Өте жиі тыныс алу және асқорыту жолының
қызметі бұзылуы, өсіп-өну тоқталуы, жүдеу, өнімділігі төмендеу
байқалады.
Бірақта, кейбір гельминтоздар, осындай: тауық сингамозы мен
простогонимозы, қоян пассалурозы, шошқа аскаридозы сияқтылар
кезінде, клиникалық белгілері жақсы білінеді. Сондықтан
гельминтоздарға соңғы диагноз лабораторлық зерттеулеріне
негізделінеді және ашып сою нәтиже арқылы қойылады.
ГЕЛЬМИНТОЗДАРДЫҢ
ДИАГНОСТИКА ӘДІСТЕРІ
• Ауыл шаруашылық және жабайы жануарлардың көптеген
гельминтоздарында емдік - профилактикалық шараларын өткізу алдында
ауруға диагнозын уақытында қою керек. Гельминтоздардың диагностика
әдістерін екі топқа бөледі: тіршілік кезінде және өлген кездегі,
• Диагностиканың негізгі әдістері - лабораториялық зерттеулер.
• Жиі нәжісте, несепте, бөліндіде (өтте), ұлпаларда (қанда, бұлшық етте),
мүшелерде (тері кесігінде), пунктаттың және абсцесстің сұйығында
гельминтоздардың қоздырушыларын, жұмыртқаларын және
личинкаларын табуға болады.
Гельминтоскопия. Нәжісті сумен
араластырып, қосындыны тұндырады.
Бірнеше уақыттан соң судың беткі қабатын
төгіп, тұнбаға судың келесі мөлшерін құяды,
сөйтіп бірнеше рет қайталайды. Осылай бөтен
заттың көп бөлігі жайылып, тұнбада
паразиттер мен нәжістің ерімеген ауыр бөлігі
қалады. Содан кейін тұнбаны макроскопиялы
және микроскопиялы зерттейді.
ДАРЛИНГ ӘДІСІНЕ

• Нәжісті сумен бірге жартылай сұйық консистенцияға
дейін араластырады да, 3-5 мин центрифугалайды,
соңында гельминт жұмыртқалары түбіне тұнады.
Пробиркадағы сұйықтықты төгіп, тұнбаға Дарлинг
сұйықтығын қосады. Тұнбаны мұқият араластырып,
екінші рет 3-5 мин центрифугалайды. Содан кейін
ғана паразитарлық құрттардың жұмыртқалары
тұнбадан бетіне шығады. Металл таяқшамен
қабыршақты алып, төсеніш шыныға көшіріп, жапқыш
шыныны үстіне жауып, зерттейді.
ЩЕРБОВИЧ ӘДІСІН

жоғары тығыздықпен жұмыртқаларды табу үшін
қолданады. 920,0 күкірт қышқылды магнезияны 1 литр
ыстық суда ерітеді.
• Ертіндіні сүзіп, суытады. Зерттеу үшін стақанға нәжістің
шамалы мөлшерін алып, су қосады да, бірқалыпты өнім
алғанға дейін араластырады. Араластырғанда осы өнімді
металл сүзгіш арқылы сүзіп, 1-2 мин центрифугалайды.
Осыдан кейін сұйықтықтың беткі қабатын төгіп, тұнбаға
алынған ерітіндіні қосады. Тұнбаны араластырып, қайтадан
1-2 мин центрифугалайды. Копрологиялық таяқшамен
пробиркадан үстіңгі қабатың төсеніш шыныға алып, үстіне
жапқыш шыны жабады да микроскоппен зерттейді
• Столл әдісі. 100 грамм қолбаға басында 56 мл су
құяды да, сыртынан белгілеп қояды, кейін 4 мл су
құяды да, қайтадан жаңа белгі қояды. Содан кейін
суды құйып алып, колбаға 56 мл 0,14 күйдіргіш
натр ертіндісін құяды, сондай мөлшерде нәжіс
қосады. Себебі сұйықтық деңгейі 60 мл-ге жетеді
(4см3 нәжіс), 10-15 шыны түймелерді салады да,
бәрін дұрыстап араластырады. Араластырғаннан
кейін градуирлі пипеткамен 0,075 немесе 0,1 мл
қосынды алады, оны төсеніш шыныға қойып,
• Берман және Орлов әдісі. Нәжіс сынамасын (10 г) Берман
аппараты воронкасына металл торда немесе марлыда оралған
күйінде салады. Алдын-ала воронкаға бөлме температурасында
суды құяды. Сынамамен толтырылған аппаратты бөлме
температурасында 3-6 сағатқа қалдырылады. Осы уақытта
диктиокаулюс личинкалары сынамадан сұйықтыққа жылжып
шығады да, түтік бойымен пробирка түбіне түседі. Сосын
абайлы резеңкелі түтіктен ағытып, жылдам қозғалыспен,
тұнбаны араластырмай әр пробиркадағы сүйықтықты тұнбаға
дейін төгіп алады (суды пипеткамен сарып алуға болады).
Пробиркаларды штативке қояды. Түнбаны араластырғаннан
кейін төсеніш шыныға қүяды да, кіші өлшемде микроскоппен
қарайды.
ГЕЛЬМИНТТЕРДІҢ ӨЛГЕН
КЕЗДЕГІ ДИАГНОСТИКАСЫ
• Г ельминтоздардың өлген кездегі диагностикасы
жануарлардың мүшелері мен улпаларында
гельминттердің әртүрлі дәрежеде олардың дамуын
анықтауға тұжырымдалған. Гельминттер жануар
организімің бүкіл мүшелері мен ұлпаларында
паразиттейді. Сондықтан жиыны және келешекте
оларды анықтау сойып-ашудың ерекше әдістемелерімен
қамтамасыз етіледі, олар өлексені қалыпты патолого-
анатомиялық сойып-ашудан ерекшеленеді. Толық
гельминтологиялық сойып-ашудың әдістемесі академик
К. И. Скрябинмен жетілдірілген.

Ұқсас жұмыстар

ГЕЛЬМИНТОЗ АУРУЛАРЫНА ҚАРСЫ

ГЕЛЬМИНТОЗДАРДЫҢ ДИАГНОСТИКАСЫ

Гельминтоскопия - гельминттерді немесе олардың бөлшектерін, үзіктерін іздестіруге арналған әдістер

Күйістілердің аноплоцефалятоздары,ветеринариялық-санитариялық шаралары

Инвазиялық аурулар жөніндегі ілім. Инвазиялық аурулардың номенкулатурасы

Топырақтың эпидемиологиялық маңызы. Топырақтың қасиеті мен құрамының маңызы

Жылқы стронгилоидозы. Торайлар стронгилоидозы

ШОШҚА АСКАРИДОЗЫ

Антгельминтиктердің жіктелуі

Антигельминттік заттар

Пәндер