Тыныс алу жолдарының зерттеу әдістері

Презентация қосу

Тақырыбы:Тыныс алу жолдарының
ауруларының дифференциалды
диагностикасы
Орындаған: Мырзақұл Ш.
Тексерген:Сахария Л.
Кіріспе
• Тыныс алу жуйесі ағзаларының аурулары
арасында тыныс жолдары мен өкпенің
инфекциялык жіті кабынулары ен кең тараған.
Созылмалы өкпе ауруларынын көбі,
созылмалы бронхит пен өкпе эмфиземасынан
кейінгі инфекция әсері дамиды жене аскынуға
әкеп соғады. Ал бул жагдай сөзсіз, негізгі
аурулардын ағымын нашарлатады, тыныс
жолдарынын тарылуын немесе тыныс
жетіспеушілігін кушейтеді, кей кезде өлімге де
душар етеді
Тыныс алу жолдарының зерттеу әдістері

Рентгенологиялық Флюрография

Сызықты томография Радионуклеидті
әдіс

Компьютерлі томография

КТ

УДЗ
Тыныс алу жүйесін зерттеудің аспаптық әдістері

Спирография Бронхография

Пневмография Рентгенологиялық
зерттеу әдістері

Рентгенопневмополиграфия
• Спирография – табиғи және мәжбүрлі тыныс алу кезінде тіркелетін өкпе
көлемінің өзгерістерін сипаттау әдісі. Өкпелердің тыныс көлемдерін
спирограмма жазбай өлшеу спирометрия деп аталады. Спирографияның
көмегімен әртүрлі текті өткір және созылмалы бронх-өкпе патологиялары
анықталады. Спирография емдеу процедураларының тиімділігін
бағалаудың тиімді әдісі болып табылады, спортсмендер мен зиянды
өндірістердің жұмыскерлерін аолдын-ала тексеру кезінде қолданылады.
Спирография қашан қажет: -3-4 апта бойғы жөтел; - кеудедегі жанши ауыру;
- толық емес тыныс алу мен ентігу; - бронхиттің жиі асқынуы; -
бронхиалдық астманы емдеуді бақылау; - бронх-өкпе аурулары мен
аллергологиялық ауруларға тұқым қуалай бейімділік; - көп жыл шылым
шегу; - жоғары деңгейдегі ауаның ластануы бар.
• Пневмограф - бұл тыныс алу
қозғалыстарын графикалық бейнелеуге
арналған құрал. Ол бақылаған субъектінің
өзінен байқалмаған қисық тыныс алу
ырғағын ғана емес, сонымен қатар әр
тыныс алу фазасының күші мен ұзақтығы -
ингаляция, дем шығару және пауза туралы
дәл бағалауға мүмкіндік береді. Егер жазу
қаламы біркелкі қозғалатын қағаз
жолағына сурет салса, онда бақылау
бірнеше сағат бойы үздіксіз жалғасуы
мүмкін және бұл ұзақ мерзімді
физиологиялық және психофизиологиялық
зерттеулерде өте маңызды.

Бақылаушының назарын зерттелушінің тыныс алуына аудару оның қалыпты
жүрісін өзгертеді, ал кеудеге сәл байланған пневмограф ешнәрсені шектемейді.
I Пневмография (Pneumo- + грек графигі ō жазу, бейнелеу) кеуде немесе іш
шеңберін өзгерту арқылы тыныс алу қозғалыстарын графикалық тіркеуге
негізделген сыртқы тыныс алуды зерттеу әдісі.
Рентгенологиялық
• Тыныс алу органдарына Рентгенологиялық зерттеулер жасалынады. Ал,
кейбір түсініксіз жағдайларда диагнозды дәлелдеу үшін рентгонография
әдісі пайдаланылады.Сонымен қатар, томография және бронхография
әдістері қолданылады. Қалыпты жағдайда, өкпе тінінде рентген сәулелері
тоқтамайды. Сондықтан, экранда өкпе екі ақшыл алаң ретінде көрінеді.,
ішінде өзіне тән қан тамырлармен бронхылар орналасқан, өкпе түбірінде
әсіресе айқын көрінетін түбі бар.

Ірі және орташа бронхтар бұл жағдайда өз қабаттарының жай ғана
көлеңкесімен шектелген ашық тілімдер болып көрінеді, ал қан тамырлары
болса ол қанмен толық болғандықтан үзіліссіз сызық тәрізді көлеңкелер
тәрізді көрінеді. Егер бронхылар мен қан тамырлар көлденең кескінмен
түссе, онда жай ғана ашық дөңгелектер болып көрінеді. Зерттегенде ең ашық
болып өкпенің төменгі бөліктері көрінеді, өкпе ұштарының ашықтығы
төмендеу болады, өйткені олапр қалың бұлшық еттермен жабылып тұрады.
Бронхография
Бронхография - бұл тыныс алу жолдарының,
трахея мен бронхтардың жағдайын
рентгенологиялық зерттеудің қосымша әдісі.
Ол бронхоскопия мен компьютерлік
томография ойлап табылғанға дейін кеңінен
қолданылған. Қалыпты жағдайда
рентгенологиялық зерттеу кезінде бронхтар
мен трахеялар көрінбейтін болып қалады.
Флюороскопия немесе рентгенография
көмегімен кескін алу үшін тыныс алу
жолына контрастты заттар енгізіледі
(йодталған өсімдік майлары, суда еритін
контраст заттары, контраст заттарының май мен судағы суспензиялары
және т.б.). Бұл процедураның көмегімен бронх, ӛкпе және трахея аурулары
анықталады. Әдіс жүрек-қантамыр жүйесінің (жалпы) ауыр жағдайында,
бүйрек ауруында, йодқа жоғары сезімталдықта қарсы. Бұл әдісті
адамдарға алғаш рет 1918 жылы американдық дәрігер Ш.Джексон
қолданған. Кеңес Одағында - 1923 жылы Я.Б.Б.Каплан мен С.А.Рейнберг.

Ұқсас жұмыстар

Тыныс алу жүйесін зерттеудің аспаптық әдістері

СЫРТҚЫ ТЫНЫС ФУНКЦИЯСЫН ЗЕРТТЕУ СПИРОГРАФИЯ ПИКФЛОУМЕТРИ

Тексеру әдістері

Балалардың тыныс алу жолдарының бұзылысының семиотикасы және синдромдары

Тыныс жеткіліксіздігі

Жасанды тыныс алу тәсілдері

Жүрек - өкпе реанимациясының әдістері

Демікпе ауруына арналған жаттығулар

Созылмалы аурулары бар балаларды диспансерлік бақылау

Зертханалық зерттеудің мақсаты

Пәндер