КОРЕЯНЫҢ ЖАҢА ЖҮЙЕ ТАБАЛДЫРЫҒЫНДА

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 18 бет
Таңдаулыға:

ЖОСПАР:

КІРІСПЕ . . . 3

I ТАРАУ КОРЕЯНЫҢ ЖАҢА ЖҮЙЕ ТАБАЛДЫРЫҒЫНДА.

Ұлттық сана-сезімінің көтерілуі.
Оңтүстік Корея үшінші модернизациаланған елдер қатарына жатады.
Саяси жүйенің дамуы"РЕФОРМАЛАРДЫ ЖАҢАРТУ"

II ТАРАУ ОҢТҮСТІК КОРЕЯНЫҢ ЭКОНОМИКАСЫНЫҢ ДАМУЫ.

2. 1. Эканомиканың даму жылдамдығы. 2. 2. Жаңа индустриалды мемлекеттің құрылуы.

ҚОРЫТЫНДЫ . . .

СІЛТЕМЕЛЕР . . .

ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР . . .

ҚОСЫМША . . .

КІРІСПЕ

Соңғы он жылдың ішінде экономикалық даму және ел модернизациясымен қамтамасыз ету Корей үкметінің басты қызметі болды.

Корей елінің өркендеу кезеңі Ли денастиясының кезіндегі Седжон патшасының билеуінің кезі еді. Бұл ұлттың ұлы өркендеу кезеңі еді. Бүгінгі күні осындай тарихи трагедмядан шығуға әрі мемлекетімізді біріктіріп жаңартуға мүмкіндік пайда болып тұр.

1960 жылдары ұлттық сана сезімнің жандануы елдің модернизациялану үрдісіне бастау алып келді. Елді ұзақ ұйқыдан қиынға соқты, ал мемлекетті көтеру одан да қиын болды. Срндада көптеген қиыншылықтар мен көптеген қателіктерден соң елдің дамуын тездетуге ынта пайда болып мемлекеттің саяси, экономикалық, қоғамдық және мәдениет өмірін модернизациялау іске асырылды.

Дәл осы елдің сана сезімінің өсуі 1960 жылдары осындай нәтижге алып келіп, «Жаңарту реформасын» жүргізуге мүмкіндік берді. Мұндай жағдай 1970 жылдары өз кезегінде рухани және институционалды өзгерістерге алып келді.

Мұндай реформаларды жүзеге асырылуы халықаралық ситуациялардың өзгерістерге тез бейімделуге мүмкіндік беріп, адамдардың тірі қалуына және халықтың әлеуметтік жағдайын көтеруге мүмкіндік берді. Бұл реформалардың жүргізілуі мемлекеттің жаңару үрдісіне әкеліп, Корей елінің біругіне негіз салды.

Жұмыс мақсаты: XX ғасырлардың 60 жылдардан бастап Оңтүстік Кореяның экономикалық саяси модернизациясын қарастыру. Корей Республикасының кедейшіліктен шығуын және оның қазіргі кездегі жағдайын зерттеп, ашып көрсету. Мақсатқа сәкес автор алдына төмендегі міндеттер қойды:

1. Оңтүстік Кореяның жаңа кезең табалдырығында;

2. Корей Республикасының сыртқы саясатының дамуы зерттеу;

3. Пак Чон Хи президентінің жүргізген беделді саясатын талқылау;

4. Оңтүстік Корейяның экономикасын талдау.

Деректемелік негіз: Аталмыш баяндаманың деректік негіздері:

1. Монография: И. А. ТОЛСТОКУЛАКОВ Политическая модернизация в Республике Корея (1945?1987 гг. )

2. Park Chung Hee. Korea Reborn. A Model for Development. Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs, New Jersey, USA, 1979.

Тарихнама: 1945 жылынан бастап Корей елі толқынды әрі қиын болған, мемлекет келешегі бұлынғыр тұста көрінген. Жапон отаршылдағынан босатылғаннан кейінгі қуаныш ұзаққа созылмай, мемлекет терреториясының бөлініп кетуінен кейін ел шокқа тап болды. Ал жаңадан ел құра алатындығына азамат соғысынын кесірінен елдің үміті үзіліп кетті. (1950-1953 жылғы соғысынан кейін Корей елі бөлініп кеткенен кейін Коркей-Халық Республикасы және Оңтүстік Корея пайда болады. )

Тарихнамалық шеңбер:

XX ғ. 60жылдардан жылдан бастап бүгінге дейінгі уақыт аралығын қамтиды.

Жұмыс құрылымы: Берілген жұмыс, кіріспе, екі тараудан тұратын негізгі бөлім, қорытынды, сілтемелер, қолданған әдебиеттер тізімінен және қосымшадан тұрады.

I ТАРАУ КОРЕЯНЫҢ ЖАҢА ЖҮЙЕ ТАБАЛДЫРЫҒЫНДА.

Қазіргі өмірде кез келген ұлт өз өмірін жақсы жаққа өзгертуге тырысып, дамудың жаңа жолына түсуге тырысады. Бірақ қоғамның әлеуметтік жағдайының өсуіне қол жеткізгендер осы мәселені тек өз барабарлығын сезіне отырып шешкен елдер. Ұлттың әлеуеті тек материалды қорларға немесе мемлекеттің территориялық өлшемдеріне қарап белгіленбей, сонымен қатар рухани күш пен ұлттың ұжымдық даналығына байланысты болып келеді; сондықтан тек осындай рухани күшке ие ұлттың ғана даму болашағы бар. [1]

Ұлтық сана-сезімнің көтерілуі

Елдің бөлініп кеткеннен соң Корейлықтардың ұстанымы мұндай болды: Ата-бабаларымыздың бізге қалдырған мұралардың ішінде ұлтық сана-сезімнің орны аса ерекше. Яғни біз өзіміздің үйімізге ие болып, көз тартар әсем жерімізде өмір сүреміз, және де біз 5000 жылдық тарихтың мұрагерлеріміз. Ғасырлар бойы біртекті және тұтас ұлт боп келе жатқан біздің ұлтымыз ұжымдық өмір сүру тәртібін қолдап ұжымның тағдырына деген жауапкершілік сезімін дамыта білді. Ұлттық сана сезім өз елінің тағдырына немғұрайлы қарап отыра алмайтындығында негізделген. Біз Корей елі осыған жауаптымыз, бізді ештеңе бөле алмайды.

Ұлттық тарихының қиын әрі трагедиялық кезінде ұлттық сана-сезімінің өсуінен, ел арасында ұлтын дағдарыс кезінде құтқарып қалу үшін адамдардың бірігуіне алып келіп, ынтымақтастық пен түсінушілік атмосферасын орнатып тұрды. Басқаша айтанын болсақ, ұлттық сана сезім әр қашан да ел өмірінің күш жігір көзі болып отырған. [2]

Оңтүстік Корея үшінші модернизациаланған елдер қатарына жатады.

XX ғасырлардың басынан немесе ортасынан басталған модернизациалану бойынша кешіктірілген елдердің ішінен бір топ ел ерекшелінеді. Үшінші эшалон мемлекеттерді сырттағы мемлекеттер құрған, олар басынан отарлау жүйесі арқылы әлемдік модернизациалауға қосылып, әлемдегі ұлы держаларға нарықтық әрі аграрлы-шикізат көзі ретінде қызмет атқарады. Қазіргі таңда ол дамушы немесе индустриалушы (модернизациалық процесстің даму деңгңйіне байланысты) Латын Америка елдері, Африка және Азияның қызммет етуші елдері жатады. Бұл жерде моденизация кешірек басталады, олардың шарттары кейбір жерлерінде ұқсас, ал кейбір кездерде еуропа елдерінен ерекшелінеді. ХХ ғасырды ортасында ол дәстүрлі қоғам, сондықтан оның модернизациясының сәттілігі, о бастан сыртғы факторлардың және АҚШ-тың қарулы күштерінің араласуынан белгілі болып, Оітүстік Корей елінің жаңа саяси жүйе және демократиялық тәртіпті орнату процессіне қосылған.

Үшінші этолон елдердің саяси модернизациялауы, заманауй демократиялық елдеріне сай болу үшін, билеу жүйесін конституциялық моделіне көшіру негіз болды.

Корей қоғамы конституционализммен таныс болмаған, ғасырлар бойы бұл шығыс деспоциясында негізделген ел толығымен монархиялық болған. 1910 жылы Жапон империясының Корей жартыаралының басқындылығы кезінде де конституциялық монархия болған, бұл басқару жүйе әліге дейін өзгеріссіз қалды. Егеменділіктің барлық құқықтары генера-губернатор өкілдік еткен Жапон императорының қолына берілген. Ол ең жоғарғы заңдарды орындаушы және сот функцияларын, сонымен қатар қарулы күштерді тыңшылық және жазалау органдары өз бақылауына алды. Басқару жүйесі, жартыаралда пайда болған саяси-әскери отаршылдық режимінен күшейтілді. Басқаша айтқанда, Корей елінің конституциялық дәстүрі бар мемлекетінің қол астына өтуі негізінен авторитаризмнің өсуіне алып келді.

Сол кезкгі жағдай жапондықтар жағынан қысым көрсетушілігімен ерекшенілді. Екінші дүниужүзілік соғыстан кейінгі Корей Республикасының тәуелсіздігінің тұрақталануы АҚШ пен КСРО әскерлерінің отаршылдық шарттарында жүргізіліп отырды, олар елдің бөлініп кетпеуін қадағалап отырды. Заманауй Oңтүстік Корей мемлекетіне тәуелсіздіктерінің қайтарылуы ұлт-азаттық күштерінің жеңісінен емес, метрополияның шешімі бойынша қайтарылды. Жартыаралдың екі оккупациялық ел болып бөлініп кетуі ұлттың келешегіне қауіп төндіріп, жағдайға байланысты сыртқы факторыға мүдделі болған. 1940 жылдардың ортасына қарай әлеуметтік-эканомикалық саласындағы Жапонияның отаршылдықтың әкімшілігінің күшеуі, корей қоғамының белгілі бір өзгерістерге енгізілуі өте шектеулі еді. Ресейдің атақты зерттеушісі А. Загорский, былай деген «модернизацияның таңдаулы тобының орнығуына ішкі істерінің кедергілері қарсы тұруы және шығыстандыру стратегиясын іске асыру Шығыс Азия елдерінің ішіндегі тіпті даму үрдісі одан да қатал Қытайдан, осы ел ең мықты болды. »

Дайын кезеңдегі, идеяны қолдаушы белгілі идеалогиясы мен консолидациясының пайда болуы, Кореяның саяси модернизация процессінен шығып кетті. Әлеуметтік- эканомикалық және саяси өзгерістерің қажеттілігі сыртқы күштерінің әсерінен болғанын мойындау қажет еді. Субьективті факторларының дамымағандығын, отар ел басы қоғамның белсенді және прогрессивті ойлайтын бөлігін елдің сыртына жіберді деп түсіндіреді. Бірақ шет елдерде жүрген корей өкілеттілігі, батыс жетістіктеріне қол жеткізіп және олардың бағыттарын қабылдады, олардың елге оралып елді қайта өзгерту де сыртқы факторларға байланысты еді. 1930 жылдары Жапон отаршылдық әкімшілігінің АТР елдерінің экспансиясын қамтамасыз ету үшін материалдық ресурстар мен ел қажеттілігінің кенеттен өсуі, корей эканомикасының индустриализациалануы бойынша белгілі шараларды қабылдауға мәжбүрледі. Жапон армиясының материалды қажеттілігіне байланысты бөлек шикізат көзін дамыту корейліктердің аграрлы көзіне әсері тимеді. Ауылшаруашылық саласындағы отаршылдық эксплуатация сы феодалдық жүйеде болды. Бұл тауар мен ақша дамуын ауылды жерлерде тоқтатып қойды.

Өлеуметтік мәдениеті мен саясаты және өнердегі ұлттық буржуазиялық мүмкіндіктерді шектегендігі, халық эксплуатациясы, ұлттық дәстүрлерін тапталуы және зорлық зомбылықтың мәдени ассемиляциясы.

Идеологиялық саласындағы отаршылдық шаралары тек екі идеялық ағымды дамытуға мүмкіндік берді;

1) феодалдық және табиғи тұрғыдан ұлттық консерваторлардың, отаршылдық кезеңге дейінгі саяси жүйеінің өзгертілуі үшін шыққандар;

2) әлеуметтік модель бағытының жаңаруы;

Осылайша, Корей елінің отаршылдықтан босатылуыдағы жартыфеодалдық қоғамда әлеуметтік-эканомикалық және саяси жоспарлар модернизация процессінің өтуіне әлі дамымаған еді. Кореяның эканомикасының индустриалдануы және техникалық қарулануына өызуғышылық білдіргеніне қарамастан, олардың дамуы жапон үкіметімен бақыланып отырған. Әрине ішкі саяси модернизациясында демократиялық жүйенің орнығуы туралы ешқандай болжамдар болмады. [3]

Саяси жүйенің дамуы "РЕФОРМАЛАРДЫ ЖАҢАРТУ"

Корея бүгінгі таңда кореяның тарихи мұрасы, дәстүрі, ұлттық рух пен халықтың даналығын қамтыған шынайы демократиялы саяси жүйені құру жолында сәтті қадамдарды жасауда. Саяси жүйе мемлекеттің негізі болғандықтан, оның қайтадан құрылуы ұлттық жандану мәселесінің шешілу кілті болып табылады. Мемлекеттің қаупсіздігі мен гүлденуін қамтамасыз ету, бейбітшілікті нығайту, халықтың әлеуметтік жағдайының жақсаруы саяси тұрақтылық жағдайында ғана болады.

1945 жылдан кейін тәуелсіздік алған көптеген басқа мемлекеттер сияқты, Корея демократиялық басқару формасын таңдады. Адамзат жасаған саяси жүйе түрлілігінің ішінде демократия ғана қоғамдық тәртіп сақталуымен қатар жеке бостандық кепілің ойдағыдай түйістіреді. Демократияның маңызы мен күші демократиялық қоғамдағы тәртіп сақтаудың негізі азаматтардың өз өзіне деген тәртібі мен жауапкершілігінде. Қоғам дамуының қозғалтқышы азаматтардың жеке бостандығы мен шығармашылығы. Дәл осы себептермен демократиялық билік формасын таңдау дұрыс шешім болды.

Демократияның идеалды формасы болған мемлекет әлемде жок екені дерек. Корея 1948 жылы Республика құрған күннен бастап демократиялық билік формасымен эксперимент жасап келді. Және де бұл эксперимент демократиялық билік жүйесін құру қаншалықты қиын екенін көрсетті. Кореялық қоғам демократияның маңызын түсінбегендіктен соңғы жиырма жылда мемлекетте саяси тұрақсыздық пен толғаныстар болды. Соның нятижесінде мемлекетте екі төңкеріліс болды. Демократиялық эксперименттердің қысқа тарихы адасу мен қателік тарихы болды. Қоғам қорын ысырап ету және саяси жүйенің тиімсіздігі ұлттың күшін түсіріп қоғам модернизациясын өткізу мүмкіндігін шектеді. [4]

Оңтүстік Корей эканомикасы.

2009 жылы Ұлттық өнім бойынша 14 орын алды, ал әлем бойынша ВВПден 15ші орын алады. Ұлттық өнім бойынша адам басына шаққандағы 100 долларды құрды. 1963 жылы 28000 долларға дейін өсті

Оңтүстүк Кореяның эканомикасының бағыты 60 жылдық тарихында қатты өзгерістерге ұшырады. 1940 жылдары мемлекет және мемлекет эканомикасы ауыл шаруашылық және жеңіл өнеркәсіпке негізделген еді. Соңғы 10 жылдық ішінде акцент жеңіл өнеркәсіп және жергілікті халықтың қолдвнвтын тауарларын өндіруге бағытталды. Ал ХХ ғасырдың 70-80 жылдарында ауыр өнеркәсіпке көшті. 1962 жылығы президент Пак Чонхи алғашқы бес жылдықты жариалағаннан 30 жылдан соң ел эканомикасы өте тез өсті. Және оның структурасы қатты өзгерді. [5]

Соғыстан кейінгі жағдай (1945-1961)

Екінші дүниежүзілік соғысқа Оңтүстік Корея әлемдегі аграрлы эканомикасы мен кедей мемлекет ретінде кірді. Соғыстан кейінгі жағдай және Корей соғысы ел эканомикасының дамуы тұрағтанбауына алып келді. Ли Сын Ман үкіметі шет мемлекеттерінің эканомикалық көмектеріне арқа сүйеді, әсіресе АҚШқа. Ұлттық өнеркәсіп күйреу күйінде еді, ал халық табысы өте төмен болды.

Корей соғысы эканомиканың толық күйреуіне алып келді. Соғыстың аяқталғаннан кейін, Оңтүстікт жақтаушыларымен бірігіп үкімет эканомиканың дамуы туралы жоспар құрады. 1954-1959 жылдары АҚШ 1, 5 миллион долларға жуық «дамыту қарызы» субсидий ретінде қаржы бөлді (қарыз 12, 4 миллион долларды құрды) . Бұл ақшалардың көп бөлігі американдық тауарларды сатып алуға жұмсалды, тек аз бөлігі ғана инфраструктуралық өндірісті және ауылшаруашылықты дамытуға жұмсалды. Бірақ соғыстан кейінгі жылдарда амермкалық көмек эканомиканың жылдам тұрақтануына әсерін тигізді. Ұлттық өнеркәсіптің өсуі 1954-1958 жылдары 5, 2 % өсті [6]

Қарқынды өсудің бастамасы (1962-1970)

ХХ ғасырдың 60 жылдары корей эканомикасы қарқынды дамыды. Үш онжылдықтың ішінде ( 1962 жылдан 1989 жыл ) ұлттық өнеркәсіп жылына 8 % өсті, 1962 жылы 2, 3 миллион доллардан, 1989 жылы 204 миллион долларға дейін өсті. Халықтың орта жылдық табысы 1962 жылы $87 құраса 1989 жылы $4 830 өұрды. 1962 жылы ВНП нің 14, 3 % өнеркәсіп құраса, 1987 жылы 30, 3 % құрды. Ұлттық тауар өнімі 1962 жылы $480 млнға өссе, $127, 9 млрд 1990 жылы құрады.

Эканомиканың тез дамуы Пак Чонхи президентінің келуімен басталды, ол инвистицияларды ел қорына көбірек құйуға және экспорт пен индустриалды эканомиканы дамытуға тырысты. тырысты. Мемлекет қоғамдағы эканомикада беделді орын алып отырды. Жоспарлы эканомиканың элементтерінің енгізілуі басталды-бес жылдық эканомикалық жоспар. 1962-1971 жылдары жеңіл өнеркәсіптің даму кезінде шет елдер инвистициясы 2, 6 миллионды құрады[7]

Тұрақтылық кезі. (1970-1997)

1970 жылдың басына қарай мемлекеттің өндірушілік саласы бірнеше қмындықтарға тап болды. Бұған дейін ұлттық өнім арзан жұмыс күшін қолданып, арзан заттарды өндіретін. Бұл оңтүстік корей өнімдерінің бәсекеоеске түсуіне жол беріп және дамушы елдер жағынан протекцианизді саясат жүргізуіне итермеледі. Үкімет мұндай жағдайға ауыр және химиялық өндірістерді қаржыландыру және инвистициалардың жоғары техналогиялық және капитал сиымдылығы мол саларға салумен жауап берді.

Капитал сиымдылығы мол өндіріске көшу структурасы қиын болды. Негізгі ситуацияны қиындаттырған 1970 жылдарда болған энергетикалық дағдарыс. Бұл мұнайдың қымбаттауына алып келіп сонымен қатар оңтүстік корей экспортын төмендетті. 1980 жылы Оңтүстік Корея басынан уақытша дағдарысты өткізді: 1962 жылы ұлттық эканомика алғашқы рет кері өсуін көрсетті, инфляция ұлғайды 1980 жылдардың соңына қарай ішкі рынок эканомиканың негізгі даму көзі болды. Автомобиль және басқа да қымбат заттарға жергілікті халықтың ақшасы көбеуінен сұраныс көбейді. Осының кесірінен үкіметтің эканомикалық саясаты корей өнімдерінің экспортын ұлғайтуұа бағытталған саясаты керісінше халық жағдайын қамтамасыз етуге бағытталды . Бұл олардың басқа елдерге тәуелді болуынан босатты. Дәл осы жылы қызмет саласы қарқынды дамыды. 90 жылдары Оңтүстік Кореяның әлем эканомикасына интеграциалануына және халықтың ақша табу деңгейі өсті. Бңрақ 1990 жылы 80 жылғы эканомиканың өсуі төмендейтіні белгілі болды. Эканомиканың өсуі 1989 жылы 6, 5 % құрды. 90 жылдардың бірінші жартысында төмендеу темпі болды, керісінше инвистициялар мен эканомикалық экспорт 3 % көтерілді. 1992 ж ылы 8, 6 %, 1994 жылы 8, 9 % 1995. 1995 жылы ВВП нің адам басына шаққанда $10 000 дейін өсті, ал 1996 жылы жұмыссыздық 2 % төмендеді. Ал инфляция жылына Инфляция 4 % тұрақты болып қала берді. [8]

Экономикалық дағдарыс. (1997)

Оңтүстік корейлік эканомикалық өсуі 1997 жылғы эканомикалық кризиспен бірге тоқтап қалды. 1997 жылы қараша айында долларға қарағанда корейлік воны күрт төмендеді. 21 қазанда алтын қоры толығымен сартылуына әкеліп соқты, эканомиканың толығымен қирауынан сақтап қалу үшін үкімет басы, Халықаралық қаржы қорынан үлкен соммада ақша алды.

Осындай шараларды қолдану және эканомикалық реформалар жүргізу Оңтүстік Кореяның дағдарыстан шығуына алып келді. 1999 жылға қарай эканомиканың өсуі 10 %ды құрды, ал 2000 жылы 9 %. [9]

Үкімет Рольі.

Пак Чонхидің эканомикалық саясаты.

1961 жылы генерал Пак Чонхи ел Премьер-министірі Чхан Мен режимін жойды. Эканомика саласындағы оның басты бағыты артта қалған аграрлы мемлекеттен заманауй индустриалды елге айналдыру. Оның ел басқарушылығы кезінде Оңтүстік Корейя эканомикасы үлкен жетістіктерге қол жеткізді.

Пак Чонхи администрациясы эканомикалық дамудың негізгі көзі ретінде ортақтандырылған басқару жүйеі болуы керек. Осы шаралардан кейін эканомиканың структурасы мемлекеттік капитализм элементтерін қосылды. Дәл осы генерал Пак Чонхи президентінің басқаруы кезінде чеболдар пайда болды, әр-түрлі іс-шаралар мен айналысатын жеке ірі конгломерлер. Осылайша үкімет өздерінің темір жолдарына меншіктілігін белгілеп отырып электроэнергия, су қоры, авто жолдар және порттардың көзі болып келді

Ауқымды мемлекеттендіру өтті. Бүкіл банктік жүйе мемлекеттің қадағалауына өтті. Аграрлық саланы күшейтуге байланысты біршама шаралар жүргізілді. (1961 жылы шаруалар саны 58 % ға жетті. ) . Осылай үкімет шаруаларды процент қарыздарын төлеуден босатты, ауыл-шаруашылық өнімдердің бағаларын тұрақтандыру басталды, банктік салымдардың төлемдік проценттері көтерілді. Осының барлығы банктерге артық ақшалардың түсуіне жол берді.

Пак Чонхи үкметінің басты эканомикалық мақсаты басты өнеркәсіп салаларын күшейту, жұмыссыздықты азайту, тиімді басқару методикаларын жасап шығару. Экспорт деңгейін дамыту үшін бағытталған шаралар қабылдануда, мұның барлығы оңтүстік корей тауарларының және еңбек өнімінің бәсекелесе алатындай жағдайда. Өнеркәсіптің негізгі көзі болып электроника, кеме соғу және автомобиль өнеркәсібі болып саналады. Үкімет осы салаларда ашылған жаңа өндірістерді әрдайым мадақтайды. Осындай шаралардан кейін өнеркәсіптің өндірілуі жылына 25 % құраған, 70 жылдардың ортасына қарай жылдамдығы жылына 45 % өсті. [10]

Өндіру ауданындағы саясат.

1960 жылдары Ел басының Пак Чон Хидің кездестірген ең басты проблемасы ол халық кедейшілігі еді, өндірістік саланы жасанды түрде өсру үшін, мемлекеттік қаржы қорын ұлғайту қажет еді. Мемлекеттің ішкі қаржы қоры үлкен болмаған. Нәтижесінде басқару жүйесі басқа мемлекеттерден қарызға ақша ала бастады, сонымен қатар елге шет ел капиталдарын шақыру үшін салықтық жеңілдіктер жасады. Барлық қарқынды дамушы елдердің ішінен, яғни Азия-Тынық мұхит елдері, Тайвань, Гонконг, Сингапур және Оңтүстік Корея тек соңғы ел ғана өз эканомикасын негізінен сырттан келген көмек пен қаржыландырған. 1985 жылы елдің сыртқы қарызы $46, 8 млрд құрды. Шетелдік инвистицияларының басым бөлігі Жапония мен АҚШ жақтарынан болған.

Қазіргі кездегі жағдайы.

Әлем эканомикасының өсуінің баяулануы және экспорттың төмендеуі 2001 жылы оңтүстік корей эканомикасына әсерін тигізді: 2001 жылы эканомиканың өсуі тек 3, 3 % құрды. Бірақ 2002 жылы эканомиканың өсу деңгейі 6 % жетті. Үлкен компаниялардың реструктаризациясы, банктердің қайта иеленуі және бүкіл эканомиканың либеризациясы ел басының негізгі бағыты болып келген. Осығын бірнеше жылдарға дейінгідей, 2004 жылы эканомиканың келешек дамуы онша емес болып көрінді. Қытай елімен сауда-саттық жасау Оңтүстік Кореяның дамуына өте жақсы фактор болды.

Қазіргі таңда оңтүстік корей эканомикасы халық қажеттілігіндегі электроника, текмтиль, автомобильдер стяқты заттарды өндіруде негізделіп, сонымен қатар өнеркәсіптің ауыр түрлеріне: кеме салу, темір өндіру жатқан. Осы заттардың өндірілуі, экспорттың негізгі көзі болып келеді. Соңғы жылдарда импорттың бостандығына қарамастан, ауыл шаруашылығындағы өндірілетін заттарының бағасы тым жоғары болуынан, ауыл шаруашылық секторын бүгінгі күнге дейін саяси протекцианизмнің астында болды, мысалы күріштің ел ішіндегі және әлемдегі бағасы. 2005 жылғы Оңтүстік Кореядағы күріш бағасы халықаралық сауда орталығынан бес есе қымбат еді. 2004 жыдлың соңында, Әлем сауда ұйымдарымен елдегі күріш импортының жоғарлатуы туралы келісімге келді - 2014 жылға қарай бүкіл қолданатын күріш көлемінің 8 % импортталған күріш болуы тиіс. Сонымен қатар, импортталған күріштің 30 % негізгі қолданушыларға жеткізіліп тұру қажет, (бұған дейін импорттан түскен күрішті әр түрлі тамақ қоспалары мен түрлі сусындарды жасау үшін қолданған, мысалы соджу ) . 2014 жылға қарай Оңтүстік Кореядағы күріш саудасы толығымен ашық болуы тиіс. [11]

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.