Жапондық менеджмент. Басқарудың жапондық типінің түрлері

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының білім және ғылым министрлігі
Банк Ісі Академиясының Колледжі

РЕФЕРАТ

Тақырыбы:

Жапондық
менеджмент

Орындаған: Ерімбетов Д. 3-29
топ

Тексерген : Доланбаева Н.С.

Алматы, 2006 ж.
Жапондық менеджмент

Жоспары:

І. Кіріспе.
ІІ. Негізгі бөлім.
1. Басқарудың жапондық типінің түрлері.
2. Жапондық менеджмент ерекшеліктері. Қызметшілерді басқару.
3. Ақаусыз өндіріс және шешім әзірлеу мен қабылдау.
4. Еңбек ақы және жасына қарай қызметінің жоғарылауы.
ІІІ. Қорытынды.

1.Басқарудың жапондық типінің түрлері. Н.С.Целищевтің
пікірінше,басқарудың жапондық типінің базалық принциптерінің төрт
топқа бөлуге болады. Бірінші – корпорация мен жұмыскерлердің өз
корпорациясына ерекше тәуелділігі және оның мүддесі жолында жан
аямайтындығы үшін едәуір қолайлы жағдай мен уәде беруі.
Екінші топтағы принциптерді дара басшылықтан гөрі ұжымдық
басшылыққа көбірек, көңіл бөлуі, корпорациядағы адамдарды фирма
ішінде үнемі көтермелеу, істейтін қызметіне қарамастан
жұмыскерлерді тең правода қарау деп тұжырымдауға болады.
Үшінші топқа – фирманың жұмыс істеуін қамтамасыз ететін үш
негізгі күшке – басқарушыға, басқа жұмыскерлерге және инвесторларға
ықпал ету мен көңіл бөлу балансын ұтымды ұстау жатады.
Төртінші топқа - әр түрлі фирмалармен – іскер әріптестермен,
соның ішінде ең алдымен өнімді тапсырушылармен және сатып
алушылармен алуан түрлі байланыс орнату әдісін қалыптастыру жатады.
Аталған принциптерді жүзеге асыру механизмінің маңызды
элементтеріне мыналар жатады:
1. Еңбекті ұйымдастыру.
2. Өндіріс процестерін басқару және бақылау.
3. Топтық жұмыстарды және корпорацияны ынталандыру.
4. жалдау және еңбек жағдайы.
Қазіргі Жапониядағы басқаруды американдық менеджиризм мен
жапондық традиционализмнің қоспасы деп түсіну қажет. сондықтанда
мұнда менеджмент термині толық сай келеді. Жапондықтардың өзі де,
басқару туралы әңгіме болғанда, осы терминді қолданады. Жапондықтар
өздерін американдықтардың шәкірті ретінде есептей отырып,
менеджменттің барлық белгілі концепцияларын мұқият зерттеді, әрі өзіне
сай етіп құра біліді.
Қазіргі кезде басқару саласындағы жапондық тәжірибеге
американдықтар көбірек көңіл бөле бастады, атап айтқанда, мұның өзі
Массанчусетск технологиялық институтында зерттелуде.
Жапонияда істі, өндірсті және басқаруды ұйымдастырудың жоғары
деңгейі кімді де болса қайран қалдырады. Жапония - өндірістік
қатынасты, сонымен қоса, басқару сипатын айқындайтын монополистік
капитализм мемлекеті. Франциямен және Голландиямен қоса, Жапония
экономиканы программалайтын капиталистік мемлекеттердің бірі.
Талдаудың көрсеткеніндей қазіргі жапондық басқару жүйесі едәуір
икемді, әрі тиімді механизм, оның өзі соғыстан кейінгі кезеңде,
қазіргі ірі ауқымды өндіріті дамыту жағдайында қалыптасты. Бұл
механизм ұдайы жетілдіру үстінде.
Жапон экономикасының жетістігі басқарудағы әлеуметтік – кәсіптік
саланың қызметіне негізделген. Мұны менеджерлер деп атайды. Менеджер
ұғымы алуан саладағы басшылардың тілектес адамдар тобын құрайды.
Қазіргі кезде менеджерлер мәртебесі ерекше артты, менеджерлердің
жеке басындағы жетістіктеріне, олардың белсенділігіне, батылдығңына,
күнделікті істегі творчестволық қабілетіне, қырағылығына, алдығыны
ойлай білетіндігіне т.б. талап қоя бастады.
Сонымен қоса Жапонияда менеджерлер тобын жинақтау практикасы
көп жағдайда ұлттық сипатының ерекшеліктеріне негізделген, мұнда
топтық психология басты рөл атқарады. Жапондықтар адамдар арасындағы
салқын көзқарасқа қатты күйзеледі. Сол себептенде менеджерлер арасында
ГАКУБАУХ деп аталатын кландар болады, яғни белгілі бір
универнситетті бітірген кландар.
Нағыз жапондық фирма пирамида түрінде ұйымдастырылған. Оның
құрылымында үш деңгей болады: жоғары әкімшілік (КЭЙЭЙСЯ) орта басқару
буыны (КАНРИСЯ), бұған бәлімше меңгерушісі БУТЕ жатады; әрі қарай –
басқармадағы қарапайым жұмыскерлер (ИППАНСИЯ). Синетизы жүйесінің
талабына сәйкес университетті бітірушілер фирмаға жұмысқа
орналасқаннан кейін жеті жылдан соң, яғни 30 жасқа толған кезде секция
бәлімшесіне басшылық ете алады. Қырық жасыңда оған секция
меңгерушісіне, 50 жасында – бәлімше меңгерушісіне және әрі қарай
директорлық қызметіне дейін жоғарылай алады.
Менеджер неғұрлым тәуелсіз болса, ол соғұрлым еркін әрекет
етеді, оған балама шешімдерді таңдауға неғұрлым көп мүмкіндік берсе,
онда өндірісті ғылыми ұйымдастыру теориктерінің пікірінше – қоршаған
ортадағы қолайсыз жағдайларға олсоғұрлым шамалы көңіл бөледі. Мұндай
көзқарас Жапониядағы басқарудың ерекше стилін көрсетеді.
Жапония өз экономикасын басқарудың бірегей жүйесі арқасында
дамытты. Басқарудың табанды принциптері нәтижесінде көздеген мақсатына
жетіп отырды. Жапон қоғамын футурологтар қоғамы деп атайды. (топтағы
адамдар қанағаттанғанда, жеке адамдар да өзін қанағаттандым деп
есептейді).
Тұтастай алғанда экономикалық стратегия төрт негізге сүйенеді:
экономикалық ресурстарды жинау және консервілеу; елдің бәсекелесу
қабілеттілігін жоғары деңгейде ұстау; адамдарды ғылыми-техникалық
пронрестің талаптарына бейімделетіндей етіп баулу және соңғысы, ғылыми
зерттеулер мен ізденістерді интенсивтендіру.
Нағыз жапондық фирмалар үш деңгейлік негізде ұйымдасқан;
жапондықтардың пікірнше, үш деңгейлік құрылым неғұрлым икемді, әрі
бюрократтық қауіпке онша ұшырай қоймайды.
Фирма басшылығы – директорлар кеңесі – басқарудың жоғары деңгейі
болып саналады. Кеңес, президент, вицепрезидент, директор –
орындаушылар. Директорлар кеңесіне сайланғандардың барлығы фирмада
белгілі бір бөлімшелерді басқарады. Батыстан айырмашылығы, фирма
директорларды сирек шақырады. Олар әдетте орта буынды басқарушы
құрамнан шақырады, бірақ бұлардың жедел басшылық жасайтын тәжірибесі
және жасы 50-ден асқан болуы тиіс. Орта бувн басшының деңгеінде
басқарудың бүкіл практикалық міндеттері шешіледі. Бұл деңгей жоғары
басшылық пен орындаушылар арасындағы көпір арқылы қарапайым
жұмыскерлерге шығады, яғни оларға басшылық етеді.
Жапондық корпорацияларда басқарудың ұйымдық құрылымы, әдетте,
функционалдық принциппен: көлбеу және тікелей байланыспен құрылған.
Көпшілік жапондық компанияларда икемді құрылымдық схема бар, қазіргі
жағдайда мұның өзі бағалы үлес болып саналады.
Жапондықтардың әлемдік және ұлттық тәжірибе элементтерінің ең
тиімдісі жинақталған. Американдық жапонтанушы Фогельдің деректеріне
қарағанда, Жапония 1968 жылдан бастап 20 жыл бойы әлемдегі ең таңдаулы
инстуттарды және мемелекет бизнес, әскери іс, білім беру мен өнер
саласындағы басшылық етуді мұқият зерттеді.
2. Жапондық менеджмент ерекшеліктері. Қызметшілерді басқару.
Жапонияда сол жапондықтардың өздері айтпақшы бір-ақ байлық бар – ол
адамдар. Тек соларға ғана сүйеніп, елдің билеуші топтары кедергілер
жарысында жеңіске жете алады.
Басқарудың жапондық стилі – бірегей. Жапондық стильге тән нәрсе
– басқарудың Коноске Мацусити принципі. Оның ең бастысы қызметшілерді
басқара білу принципі.
Жапонияда тек мацусити ғана экономикалық механизмнің түйінді
элементі ретінде адамдармен қарым-қатынас жасаудың барлық нәзік
жақтарын терең, жан-жақты зерттеу қажеттігін мойындады. Бірақ мұнда
басқаруды бақылаудың сенімді, жолға қойылған жүйесі қалыптасқан.
Мацусити идеясы бойынша жапондық басқару жүйесінің үш түрі
қалыптасқан: адам – қаржы – технология. Технология тәуелділік
жағдайда, ал бірінші орында – қызметшілер.
Басқарудың Мацусити стилі былайша сипатталады:
← біріншіден, бұл танысудың белсенділігі (фирмалардың
барлық бөлімшелеріндегі істің жайы, ондағы барлық қызметтің
жұмыс істеуі);
← оның стилінің екінші ерекшелігі – фирма жұмыскерлерінің
кәсіптік шеберлігін үнемі жетілдіруіне күш салу;
← Мацусити стилінің үшінші ерекшелігі:
← инициативаны батыл көтермелеу;
← ең соңында, төртінші стильдің ерекшелігі;
мүмкін болатын шешімдердің ең таңдаулысын іздестіру
мақсатында менеджерлер арасындағы талқылауды жан-жақты қолдап
отыру.
Мацусити дэнки компаниясында жұмыскерлерді даярлау жүйесі,
біріншіден, кәсіптік білімді оқытудан, екіншіден, фирмалық мінез-құлық
клдексін меңгергеннен кейін, жаңадан қабылданған жұмыскерлер арнайы
сабаққа қатысып, онда оларға былайша сендіреді: Егер сен кездейсоқ
қателік жіберсең, фирма сені кешіреді. Егер сен фирманың моральдық
кодексінен тайсаң, саған кешірім жоқ.
Жапонияда корпорацияларға тән әнрсе – топтық жауапкершілік
механизмін және басқалардың мақсатты тәсілдерінің бағдарламаларын
белсенді пайдалану, ғылыми-зерттеу жобалары секілді міндеттерді шешу.
Басқарудың барлық құрылымында топ маңызды ұйымдық ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.