Өнер және көркем рефлексия

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Курмантаева Румия хим-21

ОСӨЖ

ОЖСӨЖ 1: 1) Конспект тексеру: 1. Өнер және көркем рефлексия.

2. Философия және өнер.

Өнер шындықтың көркем көрінісі ретінде.

Өнер - бұл шындық құбылыстарын, ең алдымен, адам өмірін, адамдар арасындағы қарым-қатынастардың, кейіпкерлердің, тәжірибелердің және басқалардың тұтастығын бейнелі түрде бейнелеуге негізделген қоғамдық сананың бір түрі. Сонымен бірге шындықтың көркемдік көрінісі көрермен образдарында (сурет өнері), дыбыста (музыкада), сөзде (көркем әдебиетте), сондай-ақ өнердің кейбір түрлерін (театр, кино) синтездеу арқылы орындалуы мүмкін.

Өнер дегеніміз - әлемді көркемдік тұрғыдан түсінуге және дамытуға бағытталған адамдардың рухани және практикалық қызметінің саласы. Өнер - бұл ең алдымен жанды, сезімді, рухани құндылықтарды құрметтеуге тәрбиелеу. Ол өмірді бейнелеп қана қоймай, оны қалыптастырады.

Өнер ежелгі дәуірде адам өмірінің маңызды жақтарын (еңбек, аңшылық, соғыс) бейнелеу ретінде пайда болған. Ол адамның бүкіл тарихында әр дәуірден-кезеңге ауысып, әлемнің әр түрлі аймақтарында (Еуропа, Шығыс, Африка және т. б. ) әр түрлі формада жүретін, бірақ әрқашан бір уақытта қоршаған әлемді, әлеуметтік өмірді, сананың ерекшеліктерін және адамның сыртқы келбеті адамдардың дүниетанымын белсенді қалыптастырудың құралы болды.

Дүниені бейнелеу арқылы суретші бір уақытта өзінің ойларын, сезімдерін, ұмтылыстары мен мұраттарын көркем шығармада бейнелейді. Ол өмір құбылыстарын көбейтеді және сонымен бірге оларға өз бағасын береді, олардың мәні мен мағынасын түсіндіреді, әлем туралы түсінігін білдіреді. Өнер тек табиғаттың дәл көбеюі негізінде ғана емес, қиял, фантастика, қиялдың көмегімен де жасалуы мүмкін. Бұл қасиеттер суретшіге қажет, оларсыз ол кескіндеменің немесе мүсіннің композициялық тұтастығы мен бейнелі мәнерлілігіне қол жеткізе алмайды.

Өнер бүкіл әлемді бейнелейді. Өнердің негізгі пәні - адам, қоғамдық өмір. Бірақ ол қоршаған әлемнің қабылдауға қол жетімді және адамдар үшін қызықты кез-келген құбылыстарын көрсете алады, оларды әрқашан адамға қатысты қайта құрып, оларды өзінің өмірінің призмасынан өткізгендей етіп жасайды (мысалы, натюрморттағы заттар адам туралы айтады, пейзаж оның сезімдерін бейнелейді) .

Қоғамдық сананың бір формасы ретінде өнер оның басқа түрлерімен өзара байланысты: ғылым, философия, саясат, мораль және т. б. Ғылым сияқты, ол да әлемді шынайы бейнелейді, біз өнерден әр дәуірдегі және елдегі адамдардың өмірі мен өмірі туралы ақпарат аламыз, бұл адамзат тарихының өзіндік шежіресі. Философия сияқты өнер де дүниетанымдық құндылыққа ие және философиялық мәселелерді көтереді. Саясат сияқты, өнер де әлеуметтік және идеологиялық күрестермен байланысты. Адамгершілік сияқты, ол адамның іс-әрекетін бағалайды.

Өнер - бұл адам өміріндегі ұрпақтардың эмоционалды тәжірибесін жеткізетін жалғыз сала.

Әрбір шынайы өнер туындысы терең жеке және ерекше. Нақты форманы қабылдамас бұрын, көркем бейне автордың ниетімен дамып, тәрбиеленеді. Бастан өткергеннің бәрін жаратушы түсінеді, оның әлемді түсінуі және рухани құндылықтар көркем шығармада көрінеді.

Философия және өмір

Абстракті болып көрінгенімен, философия мәдениеттің басқа салаларына қарағанда өмірге жақын, өйткені ол қалай өмір сүруге болады деген сұраққа жауап береді. Өнер кейде арманға батып кетеді. Ғылым өмірден формулалар торымен қоршалған. Кез-келген нақты мәселені шешетін және өзі алатын шындықтың салыстырмалылығын түсінетін ғалым, ең жақсы жағдайда, абсолютті шындықты іздеушінің көмекшісі болып табылады. Философ қазіргі және қазіргі кездегі өмірдің маңызды сұрақтарына жауап береді.

Философия адамдарға өмір сүруге көмектесетін тәртіп ретінде анықталған кезде қарсылық туындайды: бұл туралы философия айта алатын барлық нәрсе белгілі. Бірақ философия топтастырылған материалды белгілі бір жағдайда жаңа тәсілмен анық көрсетуге мүмкіндік береді. Ең бастысы - өзін қалай ұстау керектігін үйрену емес, оны есте сақтау емес, оны ақпарат жан дүниесінде резонанс туғызатын және осы арқылы шындыққа айналатын дәрежеде жүзеге асыру.

Кез-келген күнделікті сұрақ философиялық деңгейге көтерілуі мүмкін. Адамдар бұл жерде философия қайда деп сұрағанда, бұл ақыл заттардың үстінен сырғып кетеді, болмыстың таңқаларлық және түсініксіздігіне таңдану қабілеті жоғалады дегенді білдіреді; жалпы қабылданған стереотиптің сазына батып, одан шығу қиын болатындығын білдіреді.

Рационалистер ақылға қонымды жақтарын айтады - сынай білу және өзара түсіністікке жету; Иррационалистер оның бойындағы ең жаман нәрсені - ар-ұждан дауысын өшіру үшін өзін-өзі ұтымды ақтау қабілетін көрсетеді. Адам жақсы немесе жаман болуы мүмкін, оның кез-келген жағын дамытады - ақыл-ойы немесе сезімдері. Бірақ адамның идеалы - бұл үйлесімді дамыған жеке тұлға. Оны жүзеге асыру үшін стоиктер заманынан бері белгілі және Ағарту дәуірінде толығымен дамыған ақылдың ұлы мақсаты туралы идеяны синтездеу қажет (бірақ ақыл-ойды жеке тұлға ретінде емес, жеке тұлға ретінде түсініп, ақыл-ойды саналы принцип ретінде емес, сана мен жеке тұлғаның бірлігі ретінде түсіну керек) адамдағы бейсаналық - үнді ойлауының және еуропалық постклассиканың, соның ішінде психоанализдің жетістіктерін пайдалану орынды) ; индивидуализмнің маңыздылығы туралы идеялар, ол сонымен бірге экзистенциализм орнатқан толық өсу кезінде бұрыннан да белгілі (оны болмыс ең алдымен рухани жазықтықта түсінілетін етіп өзгерту) ; және, сайып келгенде, интегралды тұлға идеясы (тұтастық адамның жан-рухани өзегінің айналасында қалыптасады деген мағынада) . Осы жолмен жүре отырып, философия гуманитарлық функцияны орындайды, адамдарға тоталитаризм мен фетишизм дәуірінде тапталып, адамның қадір-қасиетін алуға көмектеседі.

Теориялық тұрғыдан философия әлем мен адамға тұтас көріністі, практикалық тұрғыдан - ойлау қабілетін қамтамасыз етеді. Біріншісі, екіншісімен бірге дүниетанымды қалыптастырады. Философия ойдың ұлылығын көрсетіп, болмыс пен адам тіршілігінің негізгі проблемалары туралы сұрауға үйретеді.

Минерваның үкі - философияның символы - түн ортасында ең белсенді бола бастайды. Бұл дегеніміз, философия қоғамның ең қиын кезеңдерінде қажет. Сонда оған бәрінен қиын.

Қазіргі философия әлемінде көптеген адамдардың мінез-құлқын өзгерту үшін оны зерттеу үшін бедел жеткіліксіз екендігі анық. «Бірақ философ болмаған және ақырына дейін тазартылмаған ешкімге құдайлар нәсіліне кіруге тыйым салынады».

Өмip философиясы - 19-20 ғасыр шекарасында Германия мен Франциядапайда болған, субъективті-идеалистік бағыты, кең мағынада өмірдің мақсаты, мәні туралы мәселелерді қарастыратын философия. Иррационалстік бағыт ретінде Германияда (Шопенгауэр, Ницше, Дильтей, Зиммель) және Францияда (Бергсон) 19- 20 ғасырлар аралығында пайда болды. Олар классикалық рационализмге қарсы тұрды. Философияның бастауы ретінде «өмір» ұғымын пайдаланады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.