Антропология тарихы
Реферат
Тақырыбы: Антропология тарихы
Антропология тарихы
Тақырыпты оқудың мақсаты - мәдени антропологияның қалыптасу кезеңдері мен негізгі мектептерін оқырмандарға таныстыру.
Антропология тарихының әртүрлі анықтамасы
А. Оқиғалар немесе жаңа идеялар тізбегі (мысалы, Стокинг; Куклик).
Ә. Кезеңдер жалғастығы, даму сатылары немесе Кун парадигмалары. Ондағы әр саты өз ішінен қарастырылса, жақсы зерттеледі (мысалы, Хэммонд-Тук және Стокинг кітабы).
Б. Уақытқа байланысты өзгеріп отыратын және динамикалы түрде зерттелуі тиіс идеялар жүйесі (мысалы, Купер және Харис пен Мэйлфиджттің еңбектері)
В. Параллельді ұлттық салт-дәстүрлердің жиынтығы (мысалы, Лоуи және Хэммонд-Туктің еңбегі).
Г. Сұрақтың маңызының болмауына байланысты басқа сұраққа ауысу процесі (жанама түрде Купердің еңбегін айтуға болады).
Антропология теориясын түсіну пән тарихын қалай түсінетініңізге тікелей байланысты. Мәселен, антропология оқиғалар тізбегінен тұратын кезеңдермен дами ма әлде жаңа идеялар тізбегі арқылы дами ма? Ол ұзақ кезеңдер жалғастығынан тұра ма, әлде ұзақ кезеңдердің сатылай дамуынан тұра ма? Бәлкім Кун парадигмасынан тұратын шығар? Антропология құрылымдық өзгерістерді бастан кешіп жатыр ма? Ол әлде түрлі ұлттық дәстүрлердің бір-біріне ұқсайтын және бір-бірінен өзгешеленетін әсерлер тізбегі арқылы дами ма немесе пән тарихын тақырып ауыстыру деп қарауға бола ма? Рой Д'Андрадэ тақырып ауыстыруға қатысты: Ең мықты зерттеушілердің өзі зерттеу төңірегіндегі мәселелерден ешқандай жаңалық немесе ерекше қызық таба алмайтын кезеңге жетеді. Бұл ескі сұрақтың жауабы табылғанын немесе тепе-теңдікке қол жеткізуде тым көп ауытқулардың шоғырланғанын білдірмейді. Керісінше, бұндай жағдай көптеген ғалымның зерттеліп отырған құбылыстың аса күрделі екенін түсінген кезінде болады. Жаңалық ашу барған сайын қиындауда және ашылған жаңалықтардың маңызы төмендеп бара жатыр. Мұндай жағдай зерттеушілердің басқа мәселелермен айналысып кетуіне әкеледі. Олар маңызды жаңалық ашуға мүмкіндік бар жаңа бір салаға ауысып кетеді деп түсіндіреді.
А тұрғысындағы оқиғаны басты назарда ұстау - ең объективті көзқарас. Бірақ ол идеялар арасындағы байланыстың сабақтастығын қамти алмайды. Ә сияқты парадигмалардың ішкі жұмысына мән беру - ғылымға тән, бірақ ол Б-ға тән динамикалық көзқарасты немесе В-дағы салыстырмалы көзқарасты білдіре алмайды. Белгілі бір деңгейде Г Ә-ге қарама- қарсы, өйткені онда антропологтар ескі сұрақтарды жаңа тұрғыдан қарастырмай, елеусіз тастап кетеді деген пікір алға тартылады. Б өзіне тартып еліктіреді, бірақ антропологияның тарихымен, түрлі пішінімен және күрделілігімен байланысты қараған кезде оны бір жүйе ретінде қабылдау өте қиын болады. Кей жағдайда А және Ә - тарихшылардың көзқарасы, Б, В және Г практикадағы антропологтардың көзқарасын білдіреді. Автордың зерттеулері В мен Г-ға жақын. Оның біріншісі антропологияның ең консервативті түрінде болса, екіншісі оның анархиялық түрін байқатады.
Идеялар тарихы тұрғысынан қарағанда, ежелгі грек философтары мен саяхатшыларының жазбалары, орта ғасырдағы араб тарихшыларының, орта ғасыр және қайта өрлеу дәуіріндегі еуропа саяхатшыларының және кейінгі Еуропа философтарының, заңгерлерінің және түрлі сала зерттеушілері жазбаларының қай-қайсысы да тақырыптың толыққанды бастамасы бола алады. Автордың таңдауы - қоғамдық ұйымдасу төңірегінде, соған сай осы тақырыптан туындайтын адам табиғаты, қоғамдық және мәдени өзгешеліктер мәселелері жайында болады. Ол осы ұғымдарды бастама ретінде алады.
Тақырыпқа қатыссыз тағы бір бастапқы нүкте - адамға Құдай мен жануарлар арасындағы бір түр ретінде сипаттама беретін болмыстың ұлы тізбегі идеясы. Бұл идеяны белгілі бір дәрежеде эволюция теориясының бастамасы деуге болады. Сондықтан бұл дәрісте идеяны біз осы тұрғыдан қарастырып өтеміз. XVIII ғасырдағы тілдің шығу тегіне қатысты сұрақтар, адамдар мен қазір жоғарғы сатыдағы приматтар деп аталатындармен байланысты екені бізге маңызды.
Сол секілді XIX ғасырдың бас кезіндегі полигинистер және моногенезистер арасындағы пікірталас та біздің назарымыздан тыс қалған жоқ. Бұл идеялар тек қана тарихтың фактілері болғандықтан ғана емес, сонымен бірге олар қазіргі антропологиялық дүниетанымдардың бір құраушы бөлшегі болғандықтан да маңызды.
Табиғат заңдары және қоғамдық келісім
Батыста қайта өрлеу дәуірінің соңында және одан кейінгі ағартушылық дәуір кезінде адамның табиғи жағдайдағы өміріне деген үлкен қызығушылық пайда болды. Алайда бұл қызығушылық әлем мәдениеттерінің сан алуандығын көрсететін біліммен қатар дамымады. Шындығында бұл қызығушылықтың негізінде белінде көзі бар немесе басында аяғы бар құбыжықтар деген секілді адам мен жануардың арасындағы жаратылыстарға деген сенімдер жатты. Антропология пайда болу үшін осындай қиял-ғажайып әңгімелердің ысырылып тасталуы қажет болды, яғни сол кезде қажет болған, ойдан шығарылған этнографиялық фак- тілерді дәлелді теорияға сай фактілермен ауыстыру еді.
XVII ғасыр
Ең алғаш фактілердің артында жатқан шындыққа көз жеткізуге тырысқандар XVII - XVIII ғасырдағы заңгерлер мен философтар болатын. Олар жеке тұлға мен қоғамның қарым- қатынасы, қоғамдар мен олардың билеушілерінің қатынасы, адамдар мен ұлттардың қатынасы деген абстрактілі сұрақтармен айналысты. Айта кетер жайт, ол уақыт аумалы-төкпелі кезең еді, сондықтан да сол заман көріністері олардың адам табиғаты туралы идеяларында байқалып отырды. Кейінірек антропологияға бастама болған саясат, дін және философиялық дискурстар өзара тығыз байланыста болды. Гуго Гроцийдан бастайық.
Гроций Лейденде білім алған. Гаагада заң саласында қызмет істеген. Содан кейін Біріккен провинцияда болған ауыр саяси келіспеушіліктен соң, түрмеге қамалып, одан қашып шығып, Парижде бас сауғалайды. Ол осында өзінің атақты Соғыс пен бейбітшілік құқығы туралы кітабына негіз болған идеяларын жетілдіреді. Гроций әлем ұлттары Табиғат заңдарымен реттеліп отыратын ұлтаралық қоғамның құрама бөлшегі деп сенді. Оған дейінгі зерттеушілер адам қоғамының негізін теологиялық бастамалардан іздесе, ол қоғамның негізін адам баласының әлеуметтік табиғатынан тапты. Оның айтуынша, жеке тұлғалардың қоғамдағы мінез-құлығын басқаратын табиғи заңдар қоғамдағы бейбітшілік пен соғыстың қатынасын да басқаруы керек болатын. Оның жұмысы халықаралық заңның негізін қалаушы еңбек болып есептеледі. Белгілі бір деңгейде осы еңбек адам қоғамының табиғаты жайлы нағыз үлкен антропологиялық спекуляцияны жоюға негіз болды.
Германия мен Швецияда жұмыс істеген Сэмуэль Пуфэндорф осы мәселені әрі қарай дамыта түсті. Бір ғажабы, оның еңбектері қазіргі антропологияда онша танымал емес, бірақ ол 1980 - 1990 жылдардағы адам әлеуметтілігіне қатысты ұзақ пікірталастарға себеп болды. Әлеуметтілік - соңғы уақытта қалыптасқан антропологиялық ұғым. Ол ағылшын тіліндегі - қоғамдаса алу қабілеттілігі деген сөздің емес, Пуфендорфтың латынша социалитас сөзінің сөзбе-сөз аудармасы.
Шындығында, Пуфендорф сошабилис, әлеуметті деген сын есімді де қолданады. Ол адамдар өздігінен қоғамдық жаратылыс иесі болғандықтан, қоғам мен адам табиғаты белгілі бір деңгейде бір-бірінен бөлек қарастырылуы мүмкін емес деп айтатын. Пуфендорф сондай-ақ бір кездері адам табиғаты қоғамсыз қандай болуы мүмкін еді? және адамдар өркениеттің құлдыраған кезінде не істеді? деген сұрақтарға жауап іздеп көрді. Оның тұжырымы таңғаларлықтай еді. Пуфендорфтың Онда дейтін концептісінде адамдар бей- берекет үйлерде тұратын, ал Мұнда концептісінде олар мемлекеттік заң аясында ұйымдасқан еді. Онда құмарлық билік етеді, Онда соғыс, қорқыныш, кедейлік, ашу-ыза, жалғыздық, жабайылық, қараңғылық, құлдық бар; Мұнда ақылдың билігі, бейбітшілік, қауіпсіздік, байлық, жомарттық, қоғам, жақсы талғам, білім, қайырымдылық бар. Дәл осы кезде саяси дүрбелең болып жатқан Англияда Томас Гоббс та осы сынды сұрақтар төңірегінде жазып жүрген. Ол адамдардың қоғам құра алатын табиғи қабілетін емес, адамның өз мүдделерін қорғауға деген табиғи талпынысын басты назарға алды. Оның ойынша, бұл талпыныс басқарылып отырылуы тиіс және ақылы бар адам бейбітшілік пен қауіпсіздікке қол жеткізу үшін билікті мойындау керек екенін түсінуі қажет, яғни қоғам бірауызды ортақ келісім нәтижесінде құрылады. Томас Гоббс осы идеясын таратқан кез өте тұрақсыз кезең еді де, оның идеясы қоғамның ықпалды тобы тарапынан оң бағалана қойған жоқ: дін қызметіндегілер, заң саласы ғалымдары және билікпен байланысы барлардың бәрі оның күрделі дәлелдеріне қарсы пікір айтумен болды. Дегенмен Гоббстың адам табиғатына қатысты ... жалғасы
Тақырыбы: Антропология тарихы
Антропология тарихы
Тақырыпты оқудың мақсаты - мәдени антропологияның қалыптасу кезеңдері мен негізгі мектептерін оқырмандарға таныстыру.
Антропология тарихының әртүрлі анықтамасы
А. Оқиғалар немесе жаңа идеялар тізбегі (мысалы, Стокинг; Куклик).
Ә. Кезеңдер жалғастығы, даму сатылары немесе Кун парадигмалары. Ондағы әр саты өз ішінен қарастырылса, жақсы зерттеледі (мысалы, Хэммонд-Тук және Стокинг кітабы).
Б. Уақытқа байланысты өзгеріп отыратын және динамикалы түрде зерттелуі тиіс идеялар жүйесі (мысалы, Купер және Харис пен Мэйлфиджттің еңбектері)
В. Параллельді ұлттық салт-дәстүрлердің жиынтығы (мысалы, Лоуи және Хэммонд-Туктің еңбегі).
Г. Сұрақтың маңызының болмауына байланысты басқа сұраққа ауысу процесі (жанама түрде Купердің еңбегін айтуға болады).
Антропология теориясын түсіну пән тарихын қалай түсінетініңізге тікелей байланысты. Мәселен, антропология оқиғалар тізбегінен тұратын кезеңдермен дами ма әлде жаңа идеялар тізбегі арқылы дами ма? Ол ұзақ кезеңдер жалғастығынан тұра ма, әлде ұзақ кезеңдердің сатылай дамуынан тұра ма? Бәлкім Кун парадигмасынан тұратын шығар? Антропология құрылымдық өзгерістерді бастан кешіп жатыр ма? Ол әлде түрлі ұлттық дәстүрлердің бір-біріне ұқсайтын және бір-бірінен өзгешеленетін әсерлер тізбегі арқылы дами ма немесе пән тарихын тақырып ауыстыру деп қарауға бола ма? Рой Д'Андрадэ тақырып ауыстыруға қатысты: Ең мықты зерттеушілердің өзі зерттеу төңірегіндегі мәселелерден ешқандай жаңалық немесе ерекше қызық таба алмайтын кезеңге жетеді. Бұл ескі сұрақтың жауабы табылғанын немесе тепе-теңдікке қол жеткізуде тым көп ауытқулардың шоғырланғанын білдірмейді. Керісінше, бұндай жағдай көптеген ғалымның зерттеліп отырған құбылыстың аса күрделі екенін түсінген кезінде болады. Жаңалық ашу барған сайын қиындауда және ашылған жаңалықтардың маңызы төмендеп бара жатыр. Мұндай жағдай зерттеушілердің басқа мәселелермен айналысып кетуіне әкеледі. Олар маңызды жаңалық ашуға мүмкіндік бар жаңа бір салаға ауысып кетеді деп түсіндіреді.
А тұрғысындағы оқиғаны басты назарда ұстау - ең объективті көзқарас. Бірақ ол идеялар арасындағы байланыстың сабақтастығын қамти алмайды. Ә сияқты парадигмалардың ішкі жұмысына мән беру - ғылымға тән, бірақ ол Б-ға тән динамикалық көзқарасты немесе В-дағы салыстырмалы көзқарасты білдіре алмайды. Белгілі бір деңгейде Г Ә-ге қарама- қарсы, өйткені онда антропологтар ескі сұрақтарды жаңа тұрғыдан қарастырмай, елеусіз тастап кетеді деген пікір алға тартылады. Б өзіне тартып еліктіреді, бірақ антропологияның тарихымен, түрлі пішінімен және күрделілігімен байланысты қараған кезде оны бір жүйе ретінде қабылдау өте қиын болады. Кей жағдайда А және Ә - тарихшылардың көзқарасы, Б, В және Г практикадағы антропологтардың көзқарасын білдіреді. Автордың зерттеулері В мен Г-ға жақын. Оның біріншісі антропологияның ең консервативті түрінде болса, екіншісі оның анархиялық түрін байқатады.
Идеялар тарихы тұрғысынан қарағанда, ежелгі грек философтары мен саяхатшыларының жазбалары, орта ғасырдағы араб тарихшыларының, орта ғасыр және қайта өрлеу дәуіріндегі еуропа саяхатшыларының және кейінгі Еуропа философтарының, заңгерлерінің және түрлі сала зерттеушілері жазбаларының қай-қайсысы да тақырыптың толыққанды бастамасы бола алады. Автордың таңдауы - қоғамдық ұйымдасу төңірегінде, соған сай осы тақырыптан туындайтын адам табиғаты, қоғамдық және мәдени өзгешеліктер мәселелері жайында болады. Ол осы ұғымдарды бастама ретінде алады.
Тақырыпқа қатыссыз тағы бір бастапқы нүкте - адамға Құдай мен жануарлар арасындағы бір түр ретінде сипаттама беретін болмыстың ұлы тізбегі идеясы. Бұл идеяны белгілі бір дәрежеде эволюция теориясының бастамасы деуге болады. Сондықтан бұл дәрісте идеяны біз осы тұрғыдан қарастырып өтеміз. XVIII ғасырдағы тілдің шығу тегіне қатысты сұрақтар, адамдар мен қазір жоғарғы сатыдағы приматтар деп аталатындармен байланысты екені бізге маңызды.
Сол секілді XIX ғасырдың бас кезіндегі полигинистер және моногенезистер арасындағы пікірталас та біздің назарымыздан тыс қалған жоқ. Бұл идеялар тек қана тарихтың фактілері болғандықтан ғана емес, сонымен бірге олар қазіргі антропологиялық дүниетанымдардың бір құраушы бөлшегі болғандықтан да маңызды.
Табиғат заңдары және қоғамдық келісім
Батыста қайта өрлеу дәуірінің соңында және одан кейінгі ағартушылық дәуір кезінде адамның табиғи жағдайдағы өміріне деген үлкен қызығушылық пайда болды. Алайда бұл қызығушылық әлем мәдениеттерінің сан алуандығын көрсететін біліммен қатар дамымады. Шындығында бұл қызығушылықтың негізінде белінде көзі бар немесе басында аяғы бар құбыжықтар деген секілді адам мен жануардың арасындағы жаратылыстарға деген сенімдер жатты. Антропология пайда болу үшін осындай қиял-ғажайып әңгімелердің ысырылып тасталуы қажет болды, яғни сол кезде қажет болған, ойдан шығарылған этнографиялық фак- тілерді дәлелді теорияға сай фактілермен ауыстыру еді.
XVII ғасыр
Ең алғаш фактілердің артында жатқан шындыққа көз жеткізуге тырысқандар XVII - XVIII ғасырдағы заңгерлер мен философтар болатын. Олар жеке тұлға мен қоғамның қарым- қатынасы, қоғамдар мен олардың билеушілерінің қатынасы, адамдар мен ұлттардың қатынасы деген абстрактілі сұрақтармен айналысты. Айта кетер жайт, ол уақыт аумалы-төкпелі кезең еді, сондықтан да сол заман көріністері олардың адам табиғаты туралы идеяларында байқалып отырды. Кейінірек антропологияға бастама болған саясат, дін және философиялық дискурстар өзара тығыз байланыста болды. Гуго Гроцийдан бастайық.
Гроций Лейденде білім алған. Гаагада заң саласында қызмет істеген. Содан кейін Біріккен провинцияда болған ауыр саяси келіспеушіліктен соң, түрмеге қамалып, одан қашып шығып, Парижде бас сауғалайды. Ол осында өзінің атақты Соғыс пен бейбітшілік құқығы туралы кітабына негіз болған идеяларын жетілдіреді. Гроций әлем ұлттары Табиғат заңдарымен реттеліп отыратын ұлтаралық қоғамның құрама бөлшегі деп сенді. Оған дейінгі зерттеушілер адам қоғамының негізін теологиялық бастамалардан іздесе, ол қоғамның негізін адам баласының әлеуметтік табиғатынан тапты. Оның айтуынша, жеке тұлғалардың қоғамдағы мінез-құлығын басқаратын табиғи заңдар қоғамдағы бейбітшілік пен соғыстың қатынасын да басқаруы керек болатын. Оның жұмысы халықаралық заңның негізін қалаушы еңбек болып есептеледі. Белгілі бір деңгейде осы еңбек адам қоғамының табиғаты жайлы нағыз үлкен антропологиялық спекуляцияны жоюға негіз болды.
Германия мен Швецияда жұмыс істеген Сэмуэль Пуфэндорф осы мәселені әрі қарай дамыта түсті. Бір ғажабы, оның еңбектері қазіргі антропологияда онша танымал емес, бірақ ол 1980 - 1990 жылдардағы адам әлеуметтілігіне қатысты ұзақ пікірталастарға себеп болды. Әлеуметтілік - соңғы уақытта қалыптасқан антропологиялық ұғым. Ол ағылшын тіліндегі - қоғамдаса алу қабілеттілігі деген сөздің емес, Пуфендорфтың латынша социалитас сөзінің сөзбе-сөз аудармасы.
Шындығында, Пуфендорф сошабилис, әлеуметті деген сын есімді де қолданады. Ол адамдар өздігінен қоғамдық жаратылыс иесі болғандықтан, қоғам мен адам табиғаты белгілі бір деңгейде бір-бірінен бөлек қарастырылуы мүмкін емес деп айтатын. Пуфендорф сондай-ақ бір кездері адам табиғаты қоғамсыз қандай болуы мүмкін еді? және адамдар өркениеттің құлдыраған кезінде не істеді? деген сұрақтарға жауап іздеп көрді. Оның тұжырымы таңғаларлықтай еді. Пуфендорфтың Онда дейтін концептісінде адамдар бей- берекет үйлерде тұратын, ал Мұнда концептісінде олар мемлекеттік заң аясында ұйымдасқан еді. Онда құмарлық билік етеді, Онда соғыс, қорқыныш, кедейлік, ашу-ыза, жалғыздық, жабайылық, қараңғылық, құлдық бар; Мұнда ақылдың билігі, бейбітшілік, қауіпсіздік, байлық, жомарттық, қоғам, жақсы талғам, білім, қайырымдылық бар. Дәл осы кезде саяси дүрбелең болып жатқан Англияда Томас Гоббс та осы сынды сұрақтар төңірегінде жазып жүрген. Ол адамдардың қоғам құра алатын табиғи қабілетін емес, адамның өз мүдделерін қорғауға деген табиғи талпынысын басты назарға алды. Оның ойынша, бұл талпыныс басқарылып отырылуы тиіс және ақылы бар адам бейбітшілік пен қауіпсіздікке қол жеткізу үшін билікті мойындау керек екенін түсінуі қажет, яғни қоғам бірауызды ортақ келісім нәтижесінде құрылады. Томас Гоббс осы идеясын таратқан кез өте тұрақсыз кезең еді де, оның идеясы қоғамның ықпалды тобы тарапынан оң бағалана қойған жоқ: дін қызметіндегілер, заң саласы ғалымдары және билікпен байланысы барлардың бәрі оның күрделі дәлелдеріне қарсы пікір айтумен болды. Дегенмен Гоббстың адам табиғатына қатысты ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz