Алғашқы ветеринарлық жәрдем өзге пәндермен тығыз байланыста

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

№1 Дәріс.
Тақырыбы: Кіріспе.
Дәріс сұрақтары:
. Алғашқы ветеринарлық жәрдем пәні, оның мәселелері.
2. Алғашқы ветеринарлық жәрдем пәні дамуының қысқаша тарихы мен оның болашағы.

Дәрістің мақсаты: Студенттерге алғашқы ветеринарлық пәні бойынша қысқаша тариғы мен емдеу әдістері туралы жалпы түсінік беру.

Алғашқы ветеринарлық жәрдем пәні, оның мәселелері.
Алғашқы ветеринарлық жәрдем пәні болашақ ветеринарлықсанитар дәрігерлері жұмысы үшін қажетті сабақтардың бірі. Аталмыш пәннің негізгі мәселесі студенттерге жануар өміріне қауіп төнген сәттерде қажетті жәрдем жасай білуді үйрету болып саналады.
Осы пәнді өқыпүйрену кезінде жануарларға бірінші емдік жәрдем жасау әдістері мен тәсілдерін меңгеру қажет.
Студент мыналарды білу және орындай алулары керек:
жіті, төтенше ауруларды таныпбілу тәсілдері негіздеріне машықтану
алғашқы дәрігерлік жәрдем әдістерін қолдануды, жануар өміріне қауіп
төндіретін немесе оның өнімділігі мен жұмыс қабілеттілігіне нұқсан
келтіретін симптомдарды болдырмайжоюды орындай білу
жануарларды бекіту әдістерін, асептика, антисептика, десмургия негіздерін, қан тоқтату түрлерін, құралсаймандарды, операцияларға
арналған таңу және тігін материалдарын, таңу түрлерінің байлап, алу тәртіптерін білу. Жіті жұқпалы және жұқпайтын аурулар кезінде алғашқы ветеринарлық жәрдем жасау.
Алғашқы ветеринарлық жәрдем өзге пәндермен тығыз байланыста. Патология процесстерін білу, емдік шаралар жасау, танымалы және топографиялық анатомияны жақсы білуді талап етеді.
Диагноз қою барысында клиникалық диагностика әдістері мен тәсілдерін пайдалану қажет, яғни осы пән оқытатын ағзалар мен жүйелердің функционалдық кемісіктерін анықтау әдістерін білу керек.
Сонымен қатар алғашқы ветеринарлық жәрдем пәнін оқу кезінде студенттерге физиология, фармакология, биохимия, ауылшаруашылық малдарының гигиенасы мен азықтандырылуы, хирургия, терапия, акушерлік, індеттану т.б. пәндерді білу өте қажет.
Алғашқы ветеринарлық жәрдем пәні дамуының қысқаша тарихы мен оның болашағы.
Алғашқы ветеринарлық жәрдем пәнінің даму тарихы жалпы ветеринария дамуымен тығыз байланыста. Жануарларды емдеу өнерінің қалпытасуы тарихқа дейінгі уақыттарға келіп, жануарларды қолға үйретуден бастау алады, тас ғасырдың өзінде алғашқы адамдар жануарларды емдегені жайлы деректер бар. Жалпы алғанда ветеринарияның өзі ұзақ уақыт бойы халықтық болған. Онымен жануар иелері, малшылар, тәуіптер, емшілер, ұсталар шұғылданған.
Тәуіптер мен емшібалгерлер тек жануарларды ғана емес, адамдарды да емдегені белгілі. Көне мәдениет пен жазу өнерінің дамуымен қатар тәуіптікбалгерлік тәлім жазылынып, кеңірек таратылып отырған.
Ертедегі шығыс халықтарының манускриптері (жазбалары), біздің эрамызға дейін 6 мың жыл бұрын Қытайда және 3 мың жыл бұрын Мысырда (Египет) тәуіптер мен емшібалгерлер бірқатар аурулар кезінде адамдар мен жануарларды шөптер, майлар, бальзамдар, уқалау қолданып, жылу мен суық пайдаланып емдегені жайлы мәліметтер береді, Қытайда сонымен қатар чженьцзютерапиясы ине қадау мен күйдіру әдістері қолданылған бұл әдістер осы күнге дейін өз мәнін жоғалтқан жоқ. Алайда аталмыш терапия орындаудың жоғары біліктілігін талап етеді, ал бұл ветеринарияда оны кеңінен пайдалануға кедергі болып табылады.
Біздің эрамызға дейінгі XVIII ғасырдың өзінде Хаммурапи патшаның заң жарғыларында мал емшілері жайлы мәлімдемелер ұшырасады. Осы аумақты жарғының 224 және 225 баптарында мал иесі мен мал емшісі міндеттері келтірілген, онда малдарды емдеу жайлы деректер бар.
Құл иеленушілік дәуірінде біртебірте қазіргі ветеринарлық медицинаның екі басты саласы терапия мен хирургия негіздері қалыптаса бастаған.
Сол кездері терапевт мамандары ішкі аурулар кезінде шөппен, маймен, тұнбалармен және өзге заттармен емдеулер жасаса, хирург мамандары қан жіберіп, жеңілжелпі операциялар жасап жәрдем көрсеткен.
Ветеринарлық медицина ұзақ уақыт бойы жеке ғылым болып бөлініп шықпауына орай, көне медицинаның көрнекті тұлғалары адамдармен бірге жануарларды да емдеген. Медицина мен ветеринарияның дамуы мен ғылыми жетілуіне көне Грецияның атақты дәрігері мен ғалымы Гиппократтың (біздің эрамызға дейінгі 40370 ж.ж.) еңбектері үлкен әсер етті. Оның жара туралы ұғымы қазіргі кездегі ілімге сәйкестенеді. Сол кездің өзінде ол жара жазылуының бірінші және екінші сатылары, флегмона мен сепсис, тырысқақ ауруы белгілері жайлы жазған, асептика заңдылықтарын ұстануды ұсынған. Ол жануарларға жасалатын бірқатар операцияларды құрастырған, соның ішінде қабырға резекциясы бар.
Көне Римнің аса ірі дәрігері Цельс медицина және ветеринария бойынша тамаша еңбек құраған, қабыну белгілерін көрнекі ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.