Клиникалық көрінісі

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:

КеАҚ «Астана Медицина Универсиеті»

В. Г. Корпачев атындағы патологиялық физиология кафедрасы

СӨЖ

Тақырыбы: Хирургиялық сепсистің патофизиологиясы.

Тексерген: Ниязбекова Қ. Қ.

Орындаған: Даулеткан А. М.

Топ: 303 ЖМ

Нұр - Сұлтан 2019ж

Жоспар

Кіріспе
Негізгі бөлім

а. Жұқпалар патофизиологиясы

б. Сепсис туралы жалпы түсінік

в. Сепсистің хирургиялық патофизиологиясы

г. Сепсистің диагностикасы, емдеу шаралары.

Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Инфекциялық процесс-типтік патологиялық реакциялар кешенінің дамуымен, жүйелік функционалдық қозғалыстармен, гормоналдық мәртебенің бұзылуымен, қорғаудың спецификалық иммунологиялық механизмдерімен және спецификалық емес резистенттіліктің фак-торларымен сипатталатын, жұқпалы патогенді агенттердің макроор-ганизммен диффенттік өзара әрекеттесуінің күрделі көп компонентті процесі. Инфекциялық процесс жұқпалы аурулардың дамуының негізін құрайды. Инфекционды аурулардың этиологиясы мен патогенезін танудың практикалық маңыздылығы, олардың дамуының жалпы заңдылықтары инфекциялық аурулардың ұзақ уақыт бойы жүрек-қан тамырлары жүйесі мен онкологиялық патология ауруларынан кейін таралуы бойынша үшінші орынды иеленуіне байланысты. Бірқатар инфекциясының алдын алу және емдеу проблемасының шешілуіне және тиісінше шешек, безгек, дифтерия, оба, тырысқақ және инфекциялық патологияның басқа да нысандарымен сырқаттанушылықтың күрт төмендеуіне қарамастан, басқа қоздырғыштармен бастамашылық ететін инфекция-лық аурулардың эпидемиологиясы мен терапиясының өзге де мәселелері бірінші кезекке қойылады. Мәселен, Ресейде Жыл сайын 30 млн. астам адам тіркеледі. жұқпалы аурулармен ауыратындарға, сонымен бірге жұқпалы қоздырғыштар спектрінің өзгеруі тән (АИВ-инфекциялардың, приондық инфекциялардың, Арбовирустық инфекциялар тобынан гемморагиялық қызба және т. б. кеңінен таралуы байқалады) (П. Ф. Литвицкий, 2002) . Белгілі болғандай, жұқпалы аурулар қоздырғыштарының қатарына өсімдік және жұқпалы текті микроорганизмдер - бактериялар, спирохеттер, төмен сатыдағы саңырауқұлақтар, қарапайымдар, вирустар, риккетсиялар жатады. Инфекциялық агенттер инфекциясының дамуының бастапқы және міндетті себебі болып табылады, олар инфекциялық аурулардың "ерекшелігін", патологияның клиникалық көріністерінің ерекшеліктерін анықтайды. Бірақ жұқпалы қоздырғыштың ағзаға енуінің әрбір жағдайы аурудың дамуымен аяқталады. Жұқпалы патогенді факторлардың әсеріне жауап ретінде қорғаудың спецификалық иммунологиялық механизмдері, резистенттіліктің бейпециялық факторлары, бейімделу гормондары шығарылады. Бейімделу тетіктері басым болған жағдайда, зақымдану тетігінен өтемақылар инфекциялық процесс толық көлемде дамымайды, жеткілікті айқын көрінетін преиммундық және иммундық жауап, инфекциялық патогенді агенттердің ағзадан элимминациясы немесе олардың активті емес түрге Өзгеруі пайда болады. Преиммундық жауаптың ауруға ауысуы патогендігі, вируленттілігі, инвазивтілігі, органотроптылығы, микроорганизмдердің уыттылығы дәрежесімен, сондай-ақ оның реактивті және резистенттілігі бар макрооргизмнің бастапқы жай-күйімен айқындалады.

Инфекцияны енгізу ошақтары:

1) Жарақаттар: сүйектердің, буындардың, құрсақ және кеуде қуысы мүшелерінің ашық зақымдануы, зәр-жыныс жүйесі; жаралар, әсіресе үлкен зақымдау аймағы бар, атыс жарақаттары; терең күйіктер.

2) Жергілікті іріңді процестер: тромбофлебит, остеомиелит, артрит, лимфаденит, перитонит, плеврит, карбункул, абсцесс, флегмон, мастит, босанғаннан кейінгі эндометрит және т. б.

3) Әртүрлі шығу тегі гангрендер.

4) Операциядан кейінгі инфекциялық асқынулар.

5) Кіндік арқанының жарасы (жаңа туған нәрестелерде) .

6) Веналық катетерлер, тамыр протездері және т. б. ("катетерлік сепсис") .

7) . Ошақ орнатылмауы мүмкін (бұл жағдайда көзі кариозды тістер болуы мүмкін, және т. б. ) .

Сепсис-ауыр инфекциялық-аллергиялық ауру инфекциялар. Сепсис-бұл хирургиялық ғана емес, жалпы медициналық мәселе. Оның негізінде жатқан процестер гомеостаз және қабыну ортақ механизмдерін түсіну үшін маңызды. Жаңа антибиотиктерді қолдануға, дәрі-дәрмектік және хирургиялық емдеудің заманауи әдістерін енгізуге қарамастан, сепсис жағдайларының жиілігі төмендемейді. Жалпы Еуропада жыл сайын 5 сепсис оқиғасы тіркеледі. Сепсис кезіндегі өлім-жітім саны, деректер бойынша әр түрлі авторлардың саны 30-дан 90% - ға дейін. Мысалы, Германияда жыл сайын сепсистен 75000 науқас өледі (сонша науқас жіті миокард инфарктінен де өледі) . Бұл патологияның нақты анықтамасын беру өте қиын. Мәселенің өзектілігі сепсистің клиникалық белгілері бар науқастарда тек 45-48% - да бактериемияны анықтауға болады. Сонымен қатар, зақымдалған, өлі тіндердің үлкен массасы (панкреонекроз, политравма, күйік және т. б. кезінде байқалады. ) Жүйелі инфекциямен, тіндердің ыдырау өнімдерінен туындаған өзгерістерден туындаған патологиялық жағдайды клиникалық саралау мүмкін емес. 1991ж. келісім конференциясында "Systemic Inflammatory Response Syndrom - SIRS" (жүйелі қабыну жауабы синдромы - ССВО) термині ұсынылды. Сепсис туралы түсінік тарихи көзқарастарға ұшырады. Бүгінгі күні сепсис дамуында адам тәнінің серпілістеріне маңызды орны беріледі. Шын мәнінде микробтың түріне қарамай организмнің сепсиске кайтаратын жауабы әрдайым бірдей болады. Америка ғалымдарының ұсыныстары бойынша (1991) жұқпалы үрдістерді : жүйелі қабынулық серпілістер синдромы, сепсис (грек sepsis - шіру), жұқпа, бактериемия, ауыр сепсис, сепсистің сілейме (шок) - деп ажыратады. Жүйелі қабынулық серпілістер синдромы (ЖҚСС) - деп микроорганизмдердің, олардың тіршілік өнімдерінің немесе қабыну медиаторларының, жергілікті қабыну ошағынан шығып, жалпы қанайналыммен бүкіл денеге тарап кетуін айтады. Ол бастапқы қабыну ошағында өтетін үрдістерден дамиды. Қалыпты жағдайдайларда қабыну үрдісі бөлінген жерді белгілі жерге орнықтырып, шектеп, бүліндіргіш ықпалды ( микроорганизмдерді) және бүлінген тінді аластауға бағытталған қорғаныстық қызмет атқарады.

Сепсистің жіктелуі

Негізге алынған қағидатқа байланысты көптеген жіктелімдер ұсынылды.

1. Этиологиялық фактор бойынша: стафилококкты, стрептоккты, пневмоккты, монококты, колибациллярлы, анаэробты, аралас және т. б.

2. Көз бойынша: жарақат, операциядан кейінгі, ішкі аурулар, криптогенді.

3. Бастапқы ошақты оқшаулау бойынша: гинекологиялық, урологиялық, отогенді, одонтогенді және т. б.

4. Клиникалық сурет бойынша: Найзағайлы, өткір, өткір, қайталанатын, созылмалы.

5. Клиникалық-анатомиялық белгілері бойынша: септицемия (метастазсыз, септикопиемия)

метастазами) .

6. Даму уақыты бойынша: ерте (зақымданған сәттен 14 күнге дейін дамиды), кеш (зақымданудан кейін 2 аптадан кейін пайда болады) .

Клиникалық көрінісі

Сепсис үшін патогенді симптомдар жоқ.

Сепсистің жеке нұсқасы ретінде клиникалық критерийлері мыналар болып табылады:

- дене температурасы 38 С артық немесе 36 С кем

- тахикардия (минутына 90 соққыдан артық)

- тыныс алу жиілігі минутына 20-дан астам немесе артериялық гипокапния 32 мм. С. төмен. ст

- лейкоцитоз 12·10*9/ л артық немесе лейкопения 4·10*9/л-дан кем.

Сепсистің ең жиі кездесетін өткір түрінде келесі клиникалық көрініс байқалады. Жалпы жай-күйі мен жүйке қызметінің бұзылуын көрсететін жиі симптомдар жүйелер, бас ауруы, тітіркену, ұйқысыздық, бояу немесе тіпті естен тану болып табылады. Дене температурасы жоғары деңгейде сақталады және таңертең және кешке айтарлықтай ауытқиды, әсіресе метастаз болған кезде. Қалтырау және тершеңдік тән. Науқастың әлсіздігі, дене салмағының төмендеуі байқалады. Теріге геморрагиялық бөртпе пайда болуы мүмкін. Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан дене температурасының жоғарылауына сәйкес келмейтін тахикардия, артериялық және веналық қысымның төмендеуі, толудың азаюы байқалады. Трофикалық және тамырлы бұзылулар - ойықтар, ісінулер, тромбофлебиттер, тромбоздар, лимфангиттер болуы мүмкін. Тыныс алу жүйесі жағынан-ентігу, аускультация кезінде ылғалды сырылдар. Бауыр қызметінің нашарлауы жиі сарғаюдың дамуымен және гепатит құбылыстарымен байқалады, көкбауырдың ұлғаюы.

Хирургиялық сепсис-ағзаның қорғаныс механизмдерінің (реактивтілігінің) алдыңғы немесе жедел пайда болған әлсіреуі аясында инфекцияның бастапқы жергілікті ошағынан дамитын және бірқатар өмірлік маңызды органдар мен жүйелердің функцияларының тежелуі арқылы өтетін ауыр генерализацияланған инфекция.

Хирургиялық сепсистің классификациясы

1. Жарақаттық

2. Күйіктік

3. Ангиогенді

4. Абдоминальды

а. Перитонельды

б. Ішектік

с. Панкреатогенды

д. Гинекологиялық

Жалпы іріңді инфекция немесе сепсис - бүл әртүрлі қоздырғыштар мен оның улы заттары тудыратын және ағзаныц бір жерінде іріңді асқынумен сипатталатын жалпы инфекциялық ауру.

"Сепсис", " септицемия "атауын аудару кезінде тікелей мағынада" іріңді қан" дегенді білдіреді, ол шірік бактериялардың, шірік тіндердің және т. б. өмірінде бөлінетін улы заттары бар қанда түзіледі. Бірнеше жыл бұрын мұндай қауіпті сепсистік жағдайлар 60-80% болды. Антибиотиктерді қолданудың арқасында қауіпті жағдайлар іс жүзінде төмендеді (15-20% - ға) . Сепсистің қоздырғыштарына әртүрлі стафилакокктар, стрептококтар, пневмокктар, гонокктар, ішек таяқшалары, анаэробты қоздырғыштар және әртүрлі араластыру микробтары жатады. Сепсистің негізгі қоздырғыштарының үш түрі: стафилококк, стрептококк, ішек таяқшалары. Сепсис эпидемиологиялық тұрғыдан инфекциялық ауру болып табылмайды, мысалы: операция кезінде сепсис анықталған кезде іріңді инфекция дамымайды, бұл тек жергілікті қабыну құбылысымен шектеледі. Сепсис ауруының негізгі клиникалық көрінісі қоздырғыштардың әртүрлілігіне қарамастан ерекше ерекшелігімен анықталады. Сепсис айқын клиникалық-анатомиялық жиілігі жоқ және инкубациялық кезең де айқын емес, қалыптастыру мерзімі бірнеше сағаттан бірнеше аптаға дейін, кейбір жағдайларда бірнеше айдан бірнеше жылға дейін созылмалы сепсис кезінде. Дене мүшелерінде сепсистің қабыну құбылысында ерекше көріністер болмайды. Бұл ретте ағзалар мен тіндердің өзіндік өзгеруі болады. Барлық сепсистерде қоздырғыштар ағзаның ішкі ортасына енеді. Сепсистің пайда болу себептері:

а) ауыр, ашық, аралас жарақаттар;

б) операциядан кейінгі - перитонит, плеврит, артрит, менингит, панкреатит, метроэндометрит, эндокардит, паранефрит, асқынған тілме, іріңді жара, күйіктер, іріңді ағындар және т. б. в) қоздырғыштардың қан кетуі остеомиелит, шектелген немесе ыдыраған іріңді, спираль, сызыпин, жып кету, іріңді артрит және т. б. түрлері хирургиялық сепсис тудыруы мүмкін.

г) ангина, ішкі құлақтың қабынуы, бронхит, өкпенің қабынуы, бас, бет, мойын, Жамбас, жыныс мүшелерінің іріңді жаралары.

д) сепсис белгісіз себеппен. Көптеген жағдайларда инфекция қақпасында іріңді қабынуға сәйкес жергілікті қабыну ошағы пайда болады. Мұндай сепсистің ошағы шектелмейді, кейде шекаралық аймақ болуы мүмкін. Кейбір жағдайларда жергілікті ошақ сепсис қоздырғышының ағзаға енуі мен дамуы белгісіз. Жергілікті сепсистің ошағын лимфа және қанайналым жолдарында бақылауға болады. Лимфатикалық жүйеде инфекцияның таралуы лимфаденит пен лимфангитке, ал веналар іріңді тромбофлебитке әкеледі. Бұл ретте қоздырғыштар қанға жиі түседі, ішкі мүшелерде, қуыстарда іріңді құртады (бауыр аппендектомиядан кейін, көкбауыр, диафрагма астында, екпелердің ірілігі және т. б., остеомиелит, паранефрит, метроэндометрит және т. б. ) . Кейде бұл сепсистің пайда болу себептері белгілі болмайды және кейбір жағдайларда инфекциялық құбылыс жергілікті болып қала береді және кең таралған әсер туғызады. Кейде қоздырғыштардың ағзаға енуінен ағзалардың жалпы белгілерінсіз сепсис таралуы мүмкін, немесе кейде кенеттен найзағай салдарынан сепсис пайда болады. Сепсис ағымының айырмашылығы қоздырғыштар мен органдардың өзара әрекеттесуімен байланысты. Сепсис тудыратын микробтардың түрі, олардың уыттылығы (вируленттілігі) қарапайым қоздырғыштардың биологиялық жағдайы және олардың қабілеті болып табылады. Кейде авторлар сепсистің сапасын қандағы бактериялардың тез көбеюімен және ауыр уыттылықпен түсіндірді. Қазіргі уақытта бұл тәсіл расталды және дәлелденбеген. Көптеген жағдайларда, қандағы бактериялар сепсистің кейбір түрлерінде дер кезінде анықталмаса, инфекцияның басталу кезеңі өте күрделі болады және адам денесінде қалыптасқан өзгерістердің ерекшеліктерін ескере отырып, тиісті емдеу іс-шаралары жүргізіледі. Сепсис проблемасы негізінен иммунологиялық құбылыс болып табылады, яғни бұл сепсиспен жаңа туған нәрестелер, жас балалар, жүкті әйелдер, эндокриндік, қант, зоб аурулары бар немесе жарақаттары, операциялары, күйіктер және т. б. адамдар ауырады.

Емдеу

Септикалық науқастарды ауыр іріңді инфекциямен ауыратын науқастарға көмек көрсетуге маманданған интенсивті терапия бөлімшелерінде емдеу қажет. Сепсисті емдеу-ең қиын міндеттердің бірі, оны жергілікті және жалпы бөлуге болады. Жергілікті емдеу - септикалық ошақтың хирургиясы, бұл ретте қажет радикалды хирургиялық өңдеу және барабар дренирлеу. Жалпы емдеу уақтылы және көп компонентті болуы тиіс. Антибиотиктермен эмпирикалық емдеуді бөлу мен сәйкестендіруге дейін бастау керек бұл табысты нәтиже үшін өте маңызды. Көптеген медициналық мекемелерде мәдениет микроорганизмдер тіпті бірдей емес. Аурудың ерте сатысында антибиотиктерді таңдау бактериялық сезімталдықтың және клиникалық тәжірибе. Ең жиі қазір цефалоспориндердің 3-ші, 4-ші генерация (цефтриаксон, цефотаксим, цефтазидим және т. б. ) аминогликозидтермен (гентамицин, амикацин) комбинациясы қолданылады. Бұл сепсис кезінде көптеген микроорганизмдерге қарсы жоғары белсенділікке ие. Алайда, монотерапия тиімділігі жағдайында бұл әдіс антибиотиктер комбинациясын қолдануды жөн көреді, себебі ол менеее улы. Сепсистің монотерапия үшін табысты цефтриаксон, имипенем (тиенам) және басқа да карбопенемдер сияқты препараттар қолданылады. Антибиотиктерден басқа антисептиктер (диоксид, димексид және т. б. ) қолданылады. Орталық гемодинамиканы түзету сепсисті емдеуде үлкен маңызға ие. Циркуляцияның бұзылуы-шок негізгі белгілерінің бірі. Бірінші кезектегі іс-шаралар перфузияны қалпына келтіру тамырішілік көлемді түзетуді есептеу керек. Егер қалыпты ЕБК жеткеннен кейін артериялық қысым төмен болса, допамин пайдалану қажет немесе катехоламиндер. Алайда, осы препараттарды қолдану күтілетін нәтиже бере алмайды. Сондай-ақ, иммунотерапия (тимолин, имунофан, антистафилокококты плазма және т. б. ) қолданылады. Сепсистің патофизиологиясының қазіргі тұжырымдамаларына сүйене отырып, эндотоксиннің, цитокиндердің және басқа медиаторлардың әсерлерін оқшаулауға бағытталған интервенциялық иммунотерапия сепсисті емдеуде маңызды рөл атқарады. Қазіргі уақытта клиникада жаңа препараттар, әдістемелер әзірленуде және сынақтан өтуде.

Профилактикасы

Сепсистің алдын алудың екі негізгі жолы бар:

1. микроорганизмдердің берілу және жұқтырудың алдын алу;

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.