Зиян келтіру салдарынан туындайтын міндеттемелер

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 34 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының білім және ғылым миннстрлігі

М. Өтемісов атыңдағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университеті

Тарих, экономика және құқық факультеті

Құқықтық пәндер кафедрасы

Курстық жұмыс

Тақырыбы: Зиян келтірудің салдарынан туындайтын міндеттемелердің пайда болуының негіздері

Орындаған:юр-27 топ студенті

Құсайынов Қ. Қ

Тексерген:Есенгазиева А. К

Орал, 2020

Жоспар

КІРІСПЕ . . .

І Зиян келтіру салдарынан туындайтын міндеттемелер . . .

1. 1 Зиян келтіруден туындайтын міндеттемелердің түсінігі . . .

1. 2. Зиян келтіруден туындайтын міндеттемелердің маңызы . . .

ІІ. Негізгі бөлім . . .

2. 1 Зиян келтіруден туындайтын міндеттемелердің пайда болу шарттары . . .

2. 2 Зиян келтірудің жекелеген жағдайлары үшін туындайтын жауапкершілік . . .

2. 3 Адамның өмірі мен денсаулығына келтірілген зиян үшін және моральдық зиян келтіргені үшін жауапкершілік . . .

ҚОРЫТЫНДЫ . . .

ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ . . .

Кіріспе.

Тақырыптың негізгі мақсаты - зиян келтіруден туындайтын міндеттемелердің түсінігі мен мәні, пайда болу шарттары, зиян келтірудің жекелеген жағдайлары үшін жауапкершілік, адамның өмірі мен денсаулығына келтірілген зиян үшін және моральдық зиян келтіргені үшін жауапкершілік. Адамның өзара қарым-қатынасында бір адамның бір де бір өмірі жоқ, ол екінші адамға зиян келтіруге әкеп соқпайды. Ол басқа азаматтар мен заңды тұлғалардың түрлі іс-әрекеттері салдарынан азаматтық-құқықтық қатынастар субъектілеріне тиесілі игіліктер мен құқықтарға ұшырауы мүмкін.

Зиян келтіру Көлік және басқа да көлік құралдарының иелері, қауіпті заттар, Жануарлар, тауарларды сатудан, жұмыстар мен қызметтерді сатудан, лауазымды адамдар мен мемлекеттік билік пен басқару органдарының заңсыз әрекеттерінен және т. б. келтірілген өндіріс шеңберінде жүргізіледі.

Азаматтық құқық институты азаматтық-құқықтық жауапкершілік болып табылады, ол ИПП мүдделерін тұлғалардың бұзылған құқықтарын барабар қалпына келтіруге, аталған үрдістердің қауіптілігін айтарлықтай төмендетуге мүмкіндік береді.

Зиян келтіруден туындайтын міндеттеме-бұл жеке немесе заңды тұлғалардың (мемлекеттік немесе әкімшілік-аумақтық бірліктің) заңмен қорғалатын құқықтары мен мүдделеріне құқыққа қарсы әрекеттермен (әрекетсіздікпен) мүліктік және мүліктік емес зиян келтіру салдарынан тікелей заңнаманың нұсқауларынан туындайтын, зиян келтірушінің немесе заңнамада көрсетілген өзге де тұлғаның келтірілген зиянды толық көлемде өтеу міндетін бұзатын міндеттеме.

ҚР АК 917-бабының 2-тармағында зиян келтірушінің, егер зиян оның кінәсінен болмағанын дәлелдесе, оны өтеу үшін жауапкершіліктен босатылуы көзделген. Заңнама және зиянды өтеу үшін жауапкершілік оның кінәсінің болуына қарамастан адамға жүктеледі.

Осылайша, зиян келтіргені үшін жауапкершіліктің жалпы негіздері (шарттары) болып табылады::

1) құқыққа қарсы іс-әрекет (әрекетсіздік) ) ;

2) зиянның болуы:

3) адамның іс-әрекеттері (әрекетсіздігі) мен құқыққа қарсы зардаптар (залал) арасындағы себепті байланыс) ;

4) кінәсі.

Зиян келтірудің жекелеген жағдайларындағы жауапкершілікті қарастыра отырып, біз заңда көзделген негіздер бойынша тікелей туындайтын кінә болмаған кезде және өзге субъективті құрамнан туындайтын кінә болған кезде (мысалы, сол бір тұлғалардың басқалардың іс-әрекеттері үшін жауапкершілігі көзделген кезде) өзге ерекшеліктері бар міндеттемелерге тоқтаймыз.

Бірі шарты туындайды мұндай жауапкершілік болып табылады. Міндеттемені орындау кезінде қызметкердің еңбек (қызметтік) міндеттерін өтеу кезінде келтірілген зиян.

Келтірілген зиян азаматтың өмірі мен денсаулығына, жалпы негізде толтырылады. Адамның өмірі мен денсаулығына зиян келтірген кезде келтірілген мүліктің сипаты мен құрамын негізге алу қажет. Дәл осы оның ерекшелігі осындай зиян келтірумен байланысты мәселелерді қарастыру қажеттілігін тудырады.

I. Зиян келтіру салдарынан туындайтын міндетемелер.

1. 1. Зиян келтіруден туындайтын міндеттемелердің түсінігі.

Адамдардың өзара қарым-қатынасында бір тұлғаның екіншісіне зиян келтіруге алып келмейтін адам өмірінің бірде бір аясы жоқ.

Ол басқа азаматтар мен заңды тұлғалардың әртүрлі іс-әрекеттерінің салдарынан азаматтық-құқықтық қатынастар субъектілеріне тиесілі игіліктер мен құқықтарға келтірілуі мүмкін .

Зиян келтіру өндіріс аясында орын алады, ол автокөліктер мен басқа да көлік құралдарының иелерімен, қауіпті заттармен, жануарлармен, тауарларды, жұмыстар мен қызмет көрсетуді сатудан, лауазымды тұлғалар мен мемлекеттік билік пен басқару органдарының заңсыз іс-әрекеттерімен және т. б. келтіріледі.

Жоғарыда аталған субъектілердің іс-әрекеттері зиян келтіре отырып, бірқатар жағдайларда, құқыққа қайшы сипатқа да ие болады. Олар, оларды жасаған тұлғаға азаматтық-құқықтық жауапкершілік жүктеуге мүмкін болатын белгілерге сәйкес болған кезде, азаматтық құқық бұзушылық, басқаша айтқанда деликтілік, сипатқа ие болды. Осы тұрғыдан алып қарағанда, олар азаматтық құқықтық жауапкершіліктің негіздемесі ретінде бағаланады.

Бұдан ары біз осыған қажетті шарттарды (талаптарды) сондай-ақ зиян келтіру салдарынан туындайтын құқықтық қатынастарды қарастыру кезінде қолданылатын түсініктерді айқындайтын боламыз. Алдымен азаматтық-құқықтық жауапкершілік түсінуге қысқаша тоқталайық.

Азаматтар мен заңды тұлғалардың құқықтарына және заңмен қорғалатын мүдделеріне зиян келтіру заң шығарушының назарынан тыс қала алмайтындығы сөзсіз. Олай болмаған жағдайда қоғамдық қатынастардың реттеушісі ретіндегі азаматтық құқықтың құндылығы елеулі түрде төмендетілер еді. Сол бір немесе өзге субъектілерге зиян келтіру жағдайларын тиісті назардан тыс қалдыру әртүрлі құқықтық және өзге де өзекті мәселелерді одан әрі туындайтын, бір немесе бірнеше құқық бұзушылықтар жасаған құқық бұзушы тарапынан құқық бұзушылықты одан әрі ушықтыруға алып келуі әбден мүмкін. Бұл, өз кезегінде жәбір көрген тарапты озбырлыққа (рұқсат етілген шектен шығуға) және жауап ретінде құқық бұзушылық жасауға итермелеуі мүмкін.

Тұлғалардың бұзылған құқықтары мен мүдделерін бірдей қалпына келтіруге, аталған темденциялардың қауіптілігін елеулі түрде төмендетуі мүмкіндік беретін азаматтық құқықтың институты болып азаматтық-құқықтық жауапкершілік табылады.

Азаматтық-құқықтық жауапкершіліктің қырлары шарттық міндеттемелерді қысқарту кезінде зерделенген болатын. Онда шарттық жауапкершілік туралы сөз болған. Бұл жауапкершілік көп жағдайда азаматтық құқықтық шарттар қатысушыларының арасындағы даулы құқықтық қатынастарды реттеуге септесетіндігімен сипатталады. [1]

Сонымен қатар белсенді қолданысқа деликтілік жауапкершілік те ие. Оны субъектілер өзара шарттық қатынастармен байланысты болмайтын жағдайларда құқық бұзушылықтар жасағаны үшін туындауға тиіс болатын азаматтық құқықтық жауапкершіліктің бір түрі деп атауға болады (қазіргі құқық аясында оны бұрынғыдай біржақты түсінбейді) .

Азаматтық-құқықтық жауапкершіліктің аталған түрлерінің ортақтығына қарамастан олардың айырмашылықтарын да атап ету қажет. Деликтілік жауапкершілік дәстүрлі түрде азаматтық құқықтық өз алдына бөлек институты болып табылады. Оның өзіне тән ерекшеліктері бар, олар ең алдымен оның құрамында императивтік нормалардың басым болуымен сипатталады.

Азаматтық-құқықтық жауапкершілік-заңдық (құқықтық) жауапкершіліктің бір түрі болып табылады. Оған да заңдық жауапкершіліктің белгілері тән. Олар:

1) мемлекеттік мәжбүрлену мен ажырағысыз байланыс;

2) іс-жүзіндегі негіздеме-құқық бұзушылық болуы;

3) құқық бұзушы тәртібінің мемлекеттік және қоғамдық айыптаумен байланысты. [2]

Алайда азаматтық-құқықтық жауапкершілік спецификалық өзіне тән ішкі белгілерге ие. Ол қылмыстық-құқықтық, әкімшілік-құқықтық тәртіптік жауапкершілілікпен қатар жеке өзіне арналған мақсаттарға ие. Азаматтық-құқықтық жауапкершілік субъектілері іс-әрекеттерінен айықша азаматтық-құқықтық салдарына реакция білдіру ретінде қолданылады және өзі сонымен бірге өзін қолдану үшін түрткі болғандардан ерекшеленетін, белгілі бір азаматтық-құқықтық салдарға алып келеді.

Азаматтық-құқықтық жауапкершіліктің басқа да заңдық (құқықтық) жауапкершіліктерден тағы бір ерекшелігі ол туралы нормалар оны жүзеге асырудың ерікті тәртібін де жоққа шығармайды. Соған орай азаматтық-құқықтық жауапкершілікті азаматтық құқық теориясында жасалып қойған құқық бұзушылықтар үшін жауап беру қажеттілігі ретінде анықтайды. [3]

Азаматтық-құқықтық жауапкершіліктен деликт жасаған құқық бұзушыға әсер ету шарасы болып табылатын, оның санкцияларын ажыратқан жөн. Зиян келтіргені үшін (шартта тыс, деликтілік) жауапкершілік аясында негізгі санкция болып келтірілген зиянды өндіріп алу табылады.

Азаматтық-құқықтық жауапкершілік жеке сипатқа ие. Яғни оның қолдануы құқықтары мен мүдделерін зиян келтірілген субъектінің немесе жәбірленушінің атынан талап-арыз қоюға құқылы тұлғаның еркіне тәуелді болады. Кәмілетке толмағандардың мүдделеріне зиян келтірілген кезде егер олар ата-анасының қамқорлығында болмаса, талап-арыз бала тәрбиелеу мекемелерімен, қорғаншылар мен қамқоршылармен, тікелей қорғаншылық және қамқоршылық органдарымен немесе прокурормен қойылады. Өз құжаттарын өздері қорғай алмайтын тұлғаларға зиян келтірілген жағдайларда азаматтық-құқықтық жауапкершілік мүмкіндігінше мүлтіксіз жүзеге асырылуға тиіс. Ол үшін қажетті жағдайлар заңнамамен қалыптасуға тиіс. Мұндай қажеттілікті деликтілік құқық нормаларын қолданатын мемлекеттің құзіретті органдары мен соттары тарапынан ескерген жөн. Мемлекетке, жария мүддеге зиян келтіру жағдайларына да қатысты осындай ой айтыла алады. [4]

Азаматтық -құқықтық жауапкершіліктің жеке сипаттылығының тағы бір қыры -азаматтық-құқықтық жауапкершілік лекциялары жәбірленушінің өз пайдасына қолданылады, ал жария-құқықтық жауапкершілікті қолдану санкцияларды салыстырмай-ақ біреудің пайдасына не мемлекет пайдасына қолдануға алып келеді.

Азаматтық-құқықтық жауапкершіліктің жеке-құқықтық сипаты зиян келтіруден туындайтын міндеттемелер құрылымын құрастырудың бірден бір себебі болып табылады. Азаматтық-құқықтық жауапкершілік міндеттемелік құқықтық қатынас нысанынан басқа нысанда жүзеге асырыла алмайды. Ол қатысты болып табылады және жауапкершілік субъектісін де, құқықтық талап-тілек білдірудің, иесінде сөзсіз айкындауға мүмкіндік береді.

Міндеттеменің аталған түрі заңнамаға сәйкес туындайды. Ол тараптардыңкелісімі бойынша тоқтатыла алмайды.

Оны іс жүзінде жүзеге асыру, алдында атам өткеніміздей, жәбірленуші субъектінің өз еркіне тәуелді болады. Ол, жалпы өзі аркылы адамдардың қандай да бір әлеуметтік маңызы бар қызметін (тауарларды беру, жұмыстарды атқару, кызметтер көрсету) туындату мақсатын көздемейді, ол тұтастай және толығымен адамдардың бұзылған мүліктік немесе мүліктік емес аяларын қалпына келтіруге бағытталған. Сондықтан зиян келтіруден туындайтын міндеттеме азаматтық-құқықтық міндеттеменің ерекше бір түрі болып табылады. . Оның мақсатына сүйене отырып, оны қорғаушы міндеттеме ретінде анықтайды. Егер оның пайда болу негіздерін ескеретін болсақ, онда зиян келтіруден туындайтын міндеттемені деликтілік міндеттеме деп атаған жөн.

Зиян келтіруден туындайтын міндеттемелермен реттеу аясы туралы осыайтылған сөз, осындай міндеттемеге сүйене отырып, міндетті субъект баска субъектінің пайдасына зат (тауар) беруге тиіс болатындығын жоққа шығармайды, бірак бұл бұзылған құқықтарды қалпына келтіру қажеттілігімен жетеленеді. Міндетті субъектімен жұмыстарды орындау, қызметтер көрсету тәжірибе жүзінде колданылмайды, бірақ жоққа шығарылмайды. Бұл орайда зиянкелтіруден туындайтын міндеттеме осындай жан-жақты мазмұнға барлық жағдайларда емес, ал, тек зиян мүлікке ғана (тұлғалардын жеке мүліктік емес игіліктері мен құқықтарына емес) келтірілген жағдайда ие болады.

Зиян келтіруден туындайтын міндеттеме, басым жағдайларда субъектілердің абсолюттік құқықтарын корғауға бағытталған. Бұл оны тұлғалардың кез келген құқықтарын оларға кез келғен құқыққа қайшы қол сұғушылықтан қорғаумақсаттарында пайдалануға мүмкіндік береді. Кейбір жағдайларда деликтілік міндеттеме құрылымын пайдалана отырып тұлға өзінің нақты бір субъектіге қатысы бар, катысты құқықтарын да қорғап алады. Бұл, мысалы тауарлардың, жұмыстар мен қызмет көрсетулердің жетіспеушілігімен келтірілген зиянды өндіріп алу кезінде орын алалы.

1. 2. Зиян келтіруден туындайтын міндеттемелердің манызы.

ҚР АК 917-бабының тармағына сәйкес азаматтар мен заңды тұлғалардың мүліктік немесе мүліктік емес игіліктері мен құқықтарына заңсыз іс-әрекеттермен (әрекетсіздікпен) келтірілген мүліктік және (немесе) мүліктік емес зиянды, оны келтірген тұлға толық төлем де өтеуге тиіс.

Сондай-ақ заң актілерінде зиянды өтеу міндеті зиян келтіруші болып табылмайтын тұлғаға жүктеледі, сонымен қатар өтеудің неғұрлым жоғары мөлшері белгіленуі мүмкін екені ескертіледі. Аталған бап, негізінен зиян келтіруден туындайтын жауапкершіліктің жалпы негіздерін белгілеу үшін арналғанмен, ол, сондай-ақ зиян келтіру салдарынан туындайтын міндеттеме түсінігінің өзінде анықтау үшін қолданылады.

Зиян келтіруден туындайтын міндеттеме - бұл зиян келтірушінің немесе заңнамада аталған өзге де тұлғаның келтірілген зиянды толық көлемде өтеу міндетін камтыған, жеке немесе заңды тұлғалардың (мемлекеттік немесе әкімшілік-аумақтық бөліністін) заңмен қорғалатын құқықтары мен мүдделеріне құқыққа қайшы іс-әрекеттермен (әрекетсіздікпен) мүліктік және мүліктік емес зиян келтіру салдарынан тікелей заңнама нұсқауларынан туындайтын міндеттеме.

Зиян келтіруден туындайтын міндеттемелерді жүзеге асырумен азаматтық-құқықтык жауапкершілік және сонымен қатар, оның функциялары жүзеге асырылады. Оның функцияларын компенсациялық, айыппұлдық, тәрбиелік және алдын алушылық ретінде анықтауға болады. Азаматтық-құқықтық жауапкершіліктің компенсациялық функциясы өз мақсаты ретінде бұзылған құқықтар мен мүдделерді олардын бұзылуына тепе-тең түрде қалпына келтіруді көздейді. Аталған жауапкершілікті қолдану құқық бұзушыны, оның сірә өзі деликт жасай отырып байып кетпеген мүліктік аясын кеміту жолымен жазалайды. [5]

Оларға азаматтық-құқықтық жауапкершіліктің санкпияларын қолданусалдарынан және сот процестеріне негізінен жауапкерлер ретінде қатыскандықтан, құқық бұзушылар азаматтық-құқықтық жауапкершіліктің белгілібір тәрбиелік ықпалын да сезінері анық. Бұл азаматтық құқықтық жауапкерпііліктін белгілі бір шамада құқық бұзушыларды одан да ауыр құқық бұзушылықтар жасаудан ұстап қала алатын, алдын алушылық маңызына себепші болады.

Зиян келтіруден туындайтын міндеттеменің элементтерін қарастырайық.

Міндеттеме субъектісі болып кредитор (жәбірленуші) және борышқор (зиянкелтіруші немесе оның әрекеті үшін заң бойынша жауапты өзге де тұлға) табылады. Міндеттеме қатысушыларының көптігі кредитор тарапынан да, борышқор тарапынан да орын алуы мүмкін.

Жәбірленуші ретінде кез келген жеке және заңды тұлғалар, мемлекет және әкімшілік-аумақтық бөліністер бола алады. Объективті түрде, өмірі мен денсаулығына зиян келтіру салдарынан туындайтын міндеттемелер бойынша кредиторлар ретінде, егер сөз регрестік міндеттемелер туралы болып отырмаса, жеке тұлғалардан басқа өзге субъектілер бола алмайды.

Борышқорлар ретінде де, құқыққа қайшы іс-әрекеттерінің (әрекетсіздігінің) салдарынан зиян келтірген, кез келген субъектілер танылады. Басқа тұлғалардың әрекеттері үшін заң бойынша жауап беретін тұлғаларға ата-аналар(асырап алушылар) қамқоршылар, оқу, емдеу, тәрбие және кәмелетке толмағандар мен әрекетке қабілетсіз тұлғаларға қадағалауды жүзеге асыруға тиіс өзге де мекемелер мемлекеттік ұйымдар жатқызылуы мүмкін. Орын алған жағдайға, зиян келтіруден -туындайтын міндеттеменін пайда болу себебіне (не мүліктің не мүліктік емес зиянды келтіру), міндеттемелер қатысушыларына байланысты оларды әмбебап құқық мираскорлығына немесе суброгацияға жолберілуі мүмкін. Мысалы, мұрагерлер, құқық мираскорлығының нәтижесінде, қайтыс болған азаматтың мүлкіне келтірілген зиянды өтеуді талап ету құқығына ие болуы мүмкін. Сақтандыру ұйымы азаматтық-құқықтық жауапкершілікті сақтандыру шартына катыса отырып, сақтандыру жағдайы туындаған және ол зиянды етеу кезінде зиян келтіруден туыйдайтын міндеттемеде кредитор орнын иеленетін болады.

Борышқор үшін зиянды өтеген тұлға (мысалы, солидарлы борышқорлардың бірі) да одан қатысты регрестік міндеттеме аясында кредитор болады.

Міндеттеме түрі болып ол бойынша тиесілі өтем табылады. Өзге міндеттемелерге қарағанда зиян келтіруден туындайтын міндеттеме пәні өте жиі жагғдайларда анықталмаған болып табылады. Зиян келтіруден туындайтын талап-арыздар "бәсекелесе"" алатын талап-арыздарға жатады, зиян мөлшері және тиісінше тиесілі өтем ақы мөлшері талап-арыз бергенде, тәжірибе жүзінде дәлме-дәл есептеле алмайды. Сол себептен міндеттеме пәні әдетте сотпен анақтыланады. Міндеттеме пәні зиянды өтеудің сотпен таңдап алынған тәсіліне байланысты болады. Сот зиянды өтеу туралы талапты қанағаттандыра отырып, істің мән-жайына сәйкес зиян үшін жауапты тұлғаны келітірілген залалдарды толығымен өтеуге немесе оны заттай етеуге міндеттейтін болады. Адам өмірі мен денсаулығына және моральдық зиян келтіру салдарынан туындайтын міндеттемелер бойынша міндеттеме пәні өзіндік ерекшеліктерге ие болады.

Зиян келтіру салдарынан туындайтын міндетеме бір жақтың міндеттеме болып табылады. Сондықтан оның мазмұнына зиян келтіруші тұлғаның (өзге де тұлғаның) келтірілген зиянды өтеу міндеті кіреді. Оны өтеу тәртібі, мерзімдері заңнамамен, сот шешімімен, тараптардың келісімімен анықталатын болады немесе міндеттеме мәнісінен туындайды.

Жәбірленуші зиянды өтеу жөніндегі міндетті оның алдында іс жүзінде орындауды талап етуге құқылы.

Жоғарыда атап өткеніміздей, көптеген қатысушылары бар міндеттеме туындауы мүмкін. Жәбірленушілер тарапынан тұлғалардың көптігі, мүлік екі және оданда көп тұлғалардың ортақ бірлескен меншігінде болған кезде немесе өзге де соған ұқсас жағдайларда орын алады.

Зиянды бірлесе отырып келтіру ретінде зиян келтіру сол үшін жауапты бірнеше тұлғалардың ортақ ниеттерімен (бірлескен іс-әрекеттермен жүзеге асырылған) қамтылатын жағдайлар бағаланады.

Ол заңнамаға сәйкес солидарлы (немесе ортақ) жауапкершіліккі алып келеді. ҚР АК 932-бабына сәйкес. Бірлесіп зиян келтірген тұлғалар жәбірленушінің алдында ортақтасып жауап береді. Ортақ жауапкершілік кезінде зиян келтірушілердің әркайсысы жәбірленуші алдын да толық көлемде жауап береді. Зиянды ортақтасып өтеу қазіргі таңда Қазақ ССР заңнамасындағыдай бір жақты түрде қолданылмайды. Енді сот жәбірленушінің арызы бойынша және оның мүдделері үшін бірлесіп зиян келтірген тұлғаларға үлестік жауаптылық жүктеуге құқылы. Зиян келтірушінің әрқайсысы төлеуге тиіс өтемнің мөлшері олардың сол бірі немесе өзге біреуі іс жүзінде келтірген зиянның мөлшеріне сәйкес айқындалатын болады. Егер мұндай анықтау мүмкін болмаса, онда оларға бірдей үлестегі жауапкершілік жүктелуі мүмкін. [6]

ІІ. Негізгі бөлім.

2. 1. Зиян келтіруден туындайтын міндеттемелердің пайда болу шарттары.

Жоғарыда бір зиян келтіруден туындайтып міндеттемелердің пайда болуының негізгі шарттарына нұскайтын азаматтық заңнама нормаларына сілтеме жасаған болатынбыз.

Сондай-ақ ҚР АҚ 917-бабының 2-тармағында зиян келтірушінің егер зиян өзінің кінәсінен келтірілмегендігін дәлелдесе, оны өтеу жауапкершілігінен босатылатындығы көзделген. Заңнама мен тұлғаға зиянды өтеу жауапкершілігі оның кінәсінің болу болмауына қарамастан жүктелетін жағдайлар көзделуі мүмкін.

Сонымен зиян келтіргені үшін жауапкершіліктің жалпы негіздері (шарттары) болып мыналар табылады:

1) құқыққа кайшы іс-әрекет (әрекетсіздік) ;

2) зияннның болуы:

3) тұлғаның іс-әрекеті (әрекетсіздігі) мен туындаған құқыққа қайшы салдардың (зиянның) арасындағы себепті байланыс;

4) кінә.

Аталған төрт шарттар бір-бірінен ажырағысыз орын алады. Олар азаматтық құқық бұзушылықтың (деликтінің) өзара байланысты элементтері болып табылады. Осыған сүйене отырып, біз зиян келтіруден туындайтын міндеттеменің пайда болу (азаматтық-қүұқықтық жауапкершілікті колданудың) лездемесі болып азаматтық құқық бұзушылық табылады.

Құқыққа қайшылық түсінігі азаматтық құқықта көп қырлы болып табылады. Құқықка қайшылык ең алдымен тұлғалар іс-әрекетінің (қадамдарының) құқықтық әртүрлі салаларына нормаларына қайшы келуіне сүйене отырып бағаланады. Бұл конституциялық құқық, кылмыстық кұқық, әкімшілік құкык және т. б. болуы мүмкін. Іс-әрекеттердің (әрекетсіздіктің) объективтік құқық нормаларына қайшы келу белгілері олардың құқыққа қайшылығы оңай және сенімді бағалауға мүмкіндік береді.

Сонымен катар, бірқатар басқа мемлекеттердің құқықтарында сияқты, Қазақстан Ресгпбликасының да азаматтық құқығында бас деликт қағидасы әрекетететіндігін ұмытпаған жөн. [7]

Соның салдарынан, егер зиян келтіруші оған заң актілерімен уәкілденген болмаса иемесе тұлғаның оған зиян келтіруге деген келісімі болмаса, кез келген зиян келітірушілік құқыққа кайшы деп танылатын болады.

Бірқатар жағдайларда іс-әрекеттердін құқыққа қайшылығы олардың мораль, саналылык, адамгершілік және әділеттілік талаптарына қайшы болуына яғни азаматтық құқықтық жалпы бастауларына сүйене отырып бағаланады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.