Абайдың қара сөздері мен нақылдары

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 21 бет
Таңдаулыға:

БАИШЕВ ЖОҒАРЫ МЕДИЦИНАЛЫҚ КОЛЛЕДЖІЖШС

КУРСТЫҚ ЖҰМЫС

Тақырыбы: Абайдың нақыл сөздерін оқу және оқудан тыс жұмыстарға қолданудың тәрбиелік маңызы
Пән: Педагогика
Мамандығы: ДТ-415

Орындаған:Ордашев.Е.Т
Тексерген:Сагиндыкова.Л.С

Қорғауға жіберілді (жіберілмейді).

Жалпы білім беру,әлеуметтік экономикалық пәндер бірлестігінің

Жетекшісі_______Исатаева.Г.С

_________2020

МАЗМҰНЫ
КІРІСПЕ ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .3
І.НАҚЫЛ СӨЗДЕР АФОРИЗМДЕР ТУРАЛЫ ЖАЛПЫ ТҮСІНІК ... ... ... ... ...5
1.1. Абай - қазақтың ұлы ақыны, философы ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 6
1.2. Абайдың қара сөздері мен нақылдары ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... 7
ІІ.АБАЙДЫҢ НАҚЫЛ СӨЗДЕРІНІҢ ТӘЛІМ-ТӘРИБЕЛІК МАҢЫЗЫ ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...10
2.1. Тәлім тәрбиелік маңызы ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...12
2.2. Абайдың философиялық ойлары ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... .14
ҚОРЫТЫНДЫ ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .19
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ..20

КІРІСПЕ

Зерттеудің өзектілігі:Абайды тану арқылы біз әлемге қазақ елін танытамыз.Абай әрқашан біздің ұлттық ұранымыз болуы тиіс.Сан ғасырлық Абай поэзиясы,ел қамын жақтаған жүздеген өрен жүйрік жырау,жыршы,ақындары бар Абай орнының ерекше болуы тегін емес.Ол халықтың түбегейлі мүддесін,арман тілектерін оқу білім қаншалықты терең ұғып түсініп қандай ойшылдық деңгейде,қандай көркемдік қуаттылықпен айтып,жеткізе алғандығына ақын үлкен творчествалық тұлға,қазақ халқының маңдай алды ақыны жүздеген поэзия туындыларының авторы ұлы ойшыл ұстаз.

Курстық жұмыстың мақсаты: Ұлы ақын Абайдың ағартушылық көзқарастары мен нақыл сөздерінің тәрбиелік идеяларын теориялық тұрғыдан талдау және зерттеу.

Курстық жұмыстың міндеті:
-Абай шығармаларындағы тәрбие және ағартушылыққа қатысты идеяларға талдау жасау.
-Абай туындыларын жинақтап танысу.
-Абай шығармаларындағы нақыл сөздері мен тәрбиелік тағылымдарын практикада қолдану жолын көрсету.

Зерттеудің болжамы: Зерттеу мәселесіне байланысты теориялық ғылыми әдебиеттер негізінде талдау,тұжырымдау және тәжірбиелік тұрғыдан салыстырмалы түрде өзгерту.

Курстық жұмыстың құрылымы:Кіріспеден,екі тараудан,қорытындыдан,пайдаланған әдебиеттер тізімінен тұрады.

І.НАҚЫЛ СӨЗДЕР АФОРИЗМДЕР ТУРАЛЫ ЖАЛПЫ ТҮСІНІК

Нақыл сөздер (афоризмдер)- күрделі мәселeлерді терең ете дәл жеткізетін ой шалымы кең, қысқа қайырымды шешен сөз. Ол - көп қырлы, түйіндеуге бай, көркемдік дәрежесі жоғары сападағы, қанатты сөз айшығы данышпан ақылдың төзінен, ой көзі айқын керінетін сөз жасаушы ұлы шебердің мүсіндеуінен шыққан іші - алтын, сырты - күміс сөз төресі. Нақыл сөздер үлгісі қазақ әдебиетінде ерте көзде-ақ ауызекі тіл өнерге, енегеге айналған шақтан бері қалыптасқан. Олар мақал-мәтелдермен қатар туып отырды. Әдетте, бұл нақыл сөздер ел аузында белгілі кісілердің атымен бірге жүрді, ал авторы ұмытылған сөздердің өзі де тарихи кісілердің атын жамылып отырды. Бұлай сақталу нақыл сөздердің бірден-бір өзіндік ерекшелігі болып табылады. Жазба әдебиетімізде нақыл сөздердің бай негізін өзінің дидактик. шығармалары арқылы Абай жасады. Шын мәнінде, Абайдың нақыл сөздер көздейсоқ, жәй бір құбылыстар емес, заңды, тарихи қажеттіліктер негізінде туған тутас дүние. Дидактик. поэзияны шығыс әдебиеті ертеден бастаған. Бұл Таяу Шығыстың Ұлы ойшыл ақындары Фирдаусидың, Низамидың, Сағдидың, Науаидың, Жәмидың шығармаларында туды. Тіпті ислам үгітшілерінің (зәруіштердің) нақыл сөздерге қүрылған шығармалары да Таяу Шығыста кең келемде тарағанды. Олардың діни білімі де, заң, право негіздері де т. б. кітаптары да есиет, үгіт сарынында, шешен тіл тапқан поэзия үлгісінде жазылды. Қазақ әдебиетіне келсек, оның жазба әдебиеті басталған 19 ғасырдың 2-жартысында қазақ халқының мәдени дәрежесі (әдебиеттің мәдени дәрежесі) өзіне әдебиеттің қызмет етуінің дидактик. үлгісін біршама керек еткен көзеңде туды. Сол тұста әдебиетке қоғамдық сипат беріп, соларқылы күрескетұскен Ы. Алтынсаринның да, А. Құнанбаевтың да шығармаларында бұл заңдылық керінбей қалған жоқ. Алтынсаринның әдебиеттік еңбектері өзінің педагогтығымен бір сипатта дидактика үлгісіне құрылды. Әдебиетте өз тұстастарынан бір дәуір ілгері кеткен Абай қазақ топырағында шын мәніндегі нағыз керкем поэзияны жасай отырып, бұл заңды талапқа кең бұрылыс жасады. Сол бір көздегі қазақ халқының өміріне еншілес болған қараңғылық пен надандық ақын қаламын поэзияның ұлгілі нүсқаларын жасау жолынан әр көз қақпайлап, ондай дүниелікке дәйімі даяр кұйіндегі аудитория, оқушы бола алмайтынын танытып отырды. Данышпан ақын осы бір тарихи шындықтың шегінен асып кете алмады. Басқа емес, дәл осы тарихи шындық Ұлы ақынды поэзияның өзық үлгілерін жасауға үнемі бой ұрғыза отырып, заманның ересі жеткен әдеби үлгіні қару етіп, тар өрістіліктің негізгі тамыры - надандыққа соққы беруге бастап әкелді. Мәдениетте, ой-санада, жалпы қоғамда артта қалған халықтың ұзақ ғасырлық самарқаулықпен керітартқан, өмірдің басқа да жақтары, жолдары бар деп білмеген түсінігіне қозғау салу ұшін, құлақ түбінен дауыстап, таза ақыл күйінде үгітші, насихатшы, өнеге үйретуші болуға бой үрғызды. Осы тұрғыда Абайдың нақыл сөздер ақынның арман еткен білім-тәрбие, еңбек, бірлік, адамгершілік т. б. сан алуан тақырыптардағы өлмес пікірлерінің бұзылмас формасы, айнымас мазмұн тапқан үлгілері. Абай нақыл сөздернің тақырыбы - оның тұтас шығармасына тән дүниелер. Олар ақынның өз шығармасында берген асыл ойларының, пікір түйіндерінің сығынды нәрлерінен құралған. Ақын шығармаларындағы нақыл сөздерді: өнер-білім, тәрбие, еңбектуралы; достық, адамгершілік, сүйіспеншілік туралы; адам мінездері туралы; философиялық; өнер туралы деп жіктеп, топтастыруға болады.

Абай - қазақтың ұлы ақыны, философы

ХІХ ғасырдың аяғы мен ХХ ғасырдың басындағы Қазақстанның оқу-ағарту ісі мен мәдениетінің алға басып, өрістеуі жолында да аянбай күрескен адам. Ол өз халқынын орыс мәдениетінен, орыс өнері мен әдебиетінен үлгі алып, оның оқу-ағартуының алдыңғы қатарлы өкілдерімен достық байланысты нығайтуға шақырды.
Абай (1845-1904) - қазақтың ұлы ақыны, философы. Абайдың философиялық ой-пікірі 19-ғасырдың екінші жартысында қалыптасты. Абай әйгілі шығыс классиктері Фердауси, Сағди, Ширази, Низами, Навоилардың шығармаларын және ислам философтарының көзқарастарын жетік білді, сонымен бірге ежелгі гректің атақты классигі Аристотельдің философиялық шығармаларымен және Сократтың еңбектерімен толық танысты.
Абай өзінің философиялық көзқарастарында: дүниенің, әлемнің обьективтік заңдылығын мойындайды, дүние мен адамзат қоғамы бірқалыпты тұрмай, бейне бір ағып жатқан судай әрекеттеніп өзгеріп отырады деп таниды. Бұл жөнінде Абай былай тұжырымдайды: "Дүние бірқалыпты тұрмайды, адамның қуаты, өмірі бірқалыпта тұрмайды", "Дүние - үлкен көл, заман-соққан жел"; "Алдыңғы толқын-ағалар, артқы толқын-інілер, кезектене бөлінер, баяғыдай көрінер"- дейді.
Ұлы Абайдың қара сөздері (оның ғақлиялары, өсиет сөздері деп те жүрміз) қазақтың ұлттық педагогикасына асыл арна болып қосылған педагогикалық (тәлім-тәрбиелік) тұжырымдар. Данышпан кемеңгер ақынымыз көсем сөз арқылы өзінің дүниетанымдық, тәрбиелік ойларын жастарға баяндап, ұлттық- дәстүрлер мен әдет-ғұрыптардағы кешіліктерді айтып, елді түзеп, ерді тәрбиелеуге терең ой жұмсаған.
Абай педагогика саласынан арнайы ғылыми-теориялық шығармалар жазып, тікелей педагогикалық қызметпен шұғылданбаса да, оның өлеңдері мен қара сөздерінен жастарды тәрбиелеу мен оқытудың кейбір дидактикалық мәселелері жөнінде үлгі -өнеге тұтарлық салиқалы ойлар мен тұжырымдарды көп кездестіруге болады.

1.2Абайдың қара сөздері мен нақылдары

Ақынның қарасөздері мен нақылдары- ақын творчествосының елеулі саласы, өлеңдері мен мұңдас, идеялас, бірін-бірі толықтыра түсетін маңызды шығармалары. Абайдың қарасөздерін негізінен прозаның шағын түрі деп атау керек.
Абай: адамның ақылды, білімді болуы оның тумысынан емес, айналадағы дүниені сезіп-біліп, үйренуінен, еңбек етуінен деп қарайды. "Біз жанымыздан ғылым шағара алмаймыз,-дейді Абай.- Жаралып, жасалып қойған нәрселердеі көзбен көріп, ақылмен біліп сезбекпіз". Демек, Абай білудің сезімдік және ақылдық таным арқылы болатынын құптайды. Бірақ ол ақиқатты анықтаудың өлшемі ақыл деп есептейді : "Ақыл сенбей сенбеңіз, бір іске кез келсеңіз, ақсақал айтты, бай айтты, кім болса, мейлі сол айтты, ақылменен жеңсеңіз". "Ақыл мизаң, өлшеу қыл" деп танымдағы ақылдың рөлін көтермелеп, рационалистердің позициясына жақындайды.
Абайдың он сегізінші сөзінде: "...Тегінде адам баласы адам баласынан ақыл, ғылым, ар, мінез деген нәрселермен озбақ. Онан басқа нәрсемен оздым ғой демектін бәрі де ақымақтық". Адамның сырт келбеті жөнінде жақсы пікір айтады. "Кербездің екі түрлі қылығы болады: бірі бет-пішінін, сақал-мұртын, мүшесін, жүрісін, қас-қабағын қолдан түзетіп, шынтағын көтеріп, қолын тарақтап, әуре болмақ"-деп, ақын адамның сұлулығын сыртқы құбылыспен өлшемі ішкі мәнмен тұтастықта алып бағаланады.
Ақын "Отыз екінші сөзінде" ғылым - білімді күн көріс үшін ғана іздемеу керек, "ғылымды үйренгенде, ақиқат мақсатпен білмек үшін, үйренбек керек", "әрбір ақиқатқа тырысып, ижтиһатымен көзің жетсе соны тұт",-дейді, ол 34-38- сөздерінде діннің тәрбиелік мәнін жоғары бағалап, алланың ақ жолыңда халықты имандылыққа тәрбиелеуді көздейді.

Күллі адам баласын қор қылатын үш нәрсе бар. Сонан қашпақ керек. Әуелі надандық, екіншісі-еріншектік, үшіншісі-залымдық деп білесің.
Надандық-білім-ғылымның жоқтығы, дүниеде ешбір нәрсені оларсыз біліп болмайды. Білімсіздік-хайуандық болады.
Еріншектік-күллі дүниедегі өнердің дұшпаны. Талапсыздық, жігерсіздік, ұятсыздық, кедейлік-бәрі осыдан шығады.
Залымдық-адам баласының дұшпаны. Адам баласына дұшпан болса, адамнан бөлінеді, бір жыртқыш хайуан қисабына қосылады. (отыз сегізінші сөзінен).
Абай өзінің "Қырқыншы сөзінде" жалпыға бірдей білім беру талабын ұсынып, қыздар да оқып, білім алу керек деп есептейді.
Оқыту жұмысы нәтижесінде пайдалы болу үшін Абай, орыстың ұлы педагогы К.Д. Ушинский айтқандай балаларды әуелі ана тілінде оқытуды, оларға шын ғылыми білімдер беруді, одан кейін барып шетел тілдеріне, мәселен араб, парсы тілдеріне үйретуге көшуді ұсынды.
Абай оқыту үрдісінде ақыл-ойды дамыту керек екендігін, онсыз білім алуға болмайтындығын өте дұрыс көрсетеді. Ойлау мен қиялдауды дамыту айналадағы дүниені, құбылыстар мен заттарды жан-жақты терең танып білуге мүмкіндік береді.
Ақылменен ойлап білген сөз,
Бойыңа жұқпас сырғанар.
Ынталы жүрек сезген сөз,
Бар тамырды қуалар.

Ақыл-ойды жетілдіру, оқыта білу мен оқуға байланысты. Талапты білмей,іздегенмен табылмас,-деп Абай білімді меңгеру жолдарын, әдістерін түсіндіріп, талап етті.
Абай түсінігінде адамның ең жақсы қасиеттері-ерлік, табандылық, тұрақтылық, әділеттілік және шыншылдық, сыпайыгершілік, еңбек сүйгіштік, білімге құштарлық пен ақылдылық.
Ақынның ойынша, еңбек арқылы бойдағы бір қасіретті жоюға болады. Ұлы Абай еңбектің өзіндік ерекшеліктерін ашып, жастарға үлгі-өнеге етіп, адамның талапты, белсенді болуын,өзінен басқаның жақсы істерін көріп, біліп, олардан үлгі -өнеге алуын қалайды. Шәкіртті білім жолындағы еңбекке үйретіп баулуда, алдымен еңбекке деген сүйіспеншілікті өркендету, еңбектің нәтижесіне қол жеткізу сезімін әдетке айналдыруды дәріптейді.
Абай өз кезегінде қазақ қоғамының болмысына үңіле қарап, адамгершілік мінез-құлық түрін ұсынады; "Бес нәрседен қашық бол, бес нәрсеге асық бол, адам болам десеңіз... Өсек, өтірік, мақтаншақ, еріншек, бекер мал шашпақ-бес дұшпанның білсеңіз. Талап, еңбек, терең ой, қанағат, рахым ойлап қой, бес асыл іс көнсеңіз. Жамандық көрсең нәпрәтілі, суытып, көңіл тыйсаңыз, жақсылық көрсең ғибратылы, оны ойға жисаңыз" деп әдептілік пен қайырымдылықты дәріптейді: "Ғадалат пен мархамат-көп азығы, қайда көрсең болып бақ соған көмек" дейді.
Абайдың айтуынша, адамгершілігі мол адам, батыл, ержүрек болуға, қорқыныш дегенді білмеуге тиіс, қайткен күнде алдына қойған мақсатқа жете білуге тиіс. Абай жастарды тәрбиелеудің әртүрлі жолдарын, ең алдымен отбасында, мектепте және әдебиет арқылы тәрбиелеуді ұсынды. Балалардың дүниеге көзқарасын және мінезін қалыптастыруда отбасының рөлі өте зор екендігін ескере отырып, Абай балаларды тәрбиелеу үшін ата-аналардың өздері жақсы тәрбиеленген болуы керек екендігін ескертеді.
Ақын қараңғы түндегі жарық жұлдыз тәрізді, надандыққа, түнекке және мәдениетсіздікке қарсы күресті. Оның арманы-орыс халқы мен қазақ халқының арасындағы достық қатынасты күшейту, қазақ жастарын орыс тіліне, мәдениетіне үйрету ақынның бұл сөздерінің маңызы бүгінгі заманымызда да айрықша зор.
Ұлы ақынның осыдан бір жарым ғасыр бұрын айтылған ойлары қазіргі заманның өзекті мәселелерімен үндесіп жатқандығы айқын. Отанымыздың өсіп-өркендеуі үшін, елдегі саяси тұрақтылықты сақтау, ұлттар арасындағы бірлікті сақтау қажеттігі керек. Сонымен қатар, тек экономикалық дамыған елдер ғана келешекте әлемдік қауымдастықта өз орынын таба алады. Ал оған қол жеткізудің бірден бір жолы-ғылым мен білім дамуына баса назар аудару. Тек білімді халықтың ғана болшағы болатынын ескеруміз керек. Демек, А.Құнанбаевтың педагогикалық мұралары ұлттық педагогика ғылымының алтын қорына қосылған елеулі үлес болып табылады.

Абайдың қара сөздері - Абайдың прозалық шығармасы. Барлығы 45 сөз және Бірер сөз қазақтың түбі қайдан шыққандығы туралы деген тарихи мақаласы. А. қ. с-нің соңғы нұсқасы Мүрсейіттің 1905, 1907 және 1910 жылдардағы қолжазбалары бойынша жарияланып келеді. Қара сөздер Абайдың 150 жылдық мерейтойы қарсаңында бұрын кеткен мәтіндегі кемшіліктері түзетіліп, түпнұсқамен дәлдігі мүмкіндігінше қалпына келтірілген.
Қара сөздер деген атау өлең сөзден бөлек дүниелер мағынасын білдіреді. Өлең өнерін қазақ қара сөз демейді. Қара сөз проза деген мағынада айтылған. Әдетте, адам ауызекі тілде өлеңді емес қара сөзді қолданады. Абай бұл жөнінде: Қазаққа қара сөзге дес бермедім (Абай, т. 1, 47-б.; А., 1995) - деп қара сөзді шешендік өнер мәнінде айтқан. Шаршы топқа шығып сөз айту әркімнің қолынан келе бермейтін іс. Абай осындай ниетпен айтқан сөздерін қағазға жазып қалдырған. Қара сөз еркін ой білдіру формасы. Сірә, Абай өзінің ақындығының сол заман болсын, кейінгі заман оқырмандары болсын түсінуге қиындығын сезсе керек. Ақын өлеңдерінің кейбір күрделі дүниетанымдық мәселелері қара сөздерде түсіндірілген. Абайдың біршама өлеңдерін қара сөздеріндегі кейбір ойларды түсініп барып қабылдауға мүмкіндік ашылады. Мыс., Алланың өзі де рас, сөзі де рас деген өлеңін түсіну үшін алдымен отыз сегізінші сөзді оқыған жөн. Екеуінің айтар ойлары бір бағытта, бірінде ой поэзия тілінде, бірінде проза тілінде жеткізілген. Кеңестік заманда Абайдың қара сөздерін нақыл, ғибрат тұрғысында қабылдау басым болған, соның салдары ретінде қара сөздері орысшаға Слова назидания деп аударылып кетті.
Абай ақыл айтушы тәрбиеші ғана емес, ол хакім, әр істің себебін іздеуші - ойшыл. Сондықтан қара сөздерді ағартушылық әдебиет ретінде қабылдау ғылымға жат пікір. Абай қара сөздерінде Сократ, Платон, Аристотельдерді хакімдер деп атай отырып, өзінің де хакім екендігін дәлелдеп берген. Абай хакім деген ұғымды тек қолданып қоймай, оны түсіндірген. Отыз сегізінші сөзінде хакім дегендер әрбір істің себебін іздеушілер дей келе хакімдіктің мәртебесін: Әрбір ғалым - хакім емес, әрбір хакім - ғалым деп нақтылаған. Ғалымнан хакімді жоғары қоя отырып, Абай нақылия және ғақылия деген ұғымдарға түсінік береді. Ғақылия - хакімнің сөзі, нақылия - ғалымның сөзі. Абайдың қырық бес қара сөзі, негізінен, бәрі дерлік ғақылиялық мазмұнда, бірақ нақылиялық та сәттер бар. Мұсылмандық дүниетаным мәселелеріне тоқтала келе Абай Ғалымдардың нақылиясы бірлән мұсылман иман тақлиди кәсіп қылады. Хакімдердің ғақылияти бірлән жетсе, иман якини болады (Абай. т. 2, 203-б.; А., 1995). Иман тақлиди және иман якини дегендерге Абайға он үшінші сөзінде толық түсінік берген. Абай философия деген ұғымды білсе де, оны қолданбаған, ол оның орнына хакім, хакімдік ғақылият сөзін пайдаланған. Сондықтан оның сөздерін метафиз. ой-толғамдары деп түсінген абзал. Себебі, Абай өзі хакім деп таныған Аристотель сияқты өз дүниетанымдық ойлау жүйесін әлемнің басталуы және оның себептеріне негізделген, бұл философия тарихындағы метафиз. дәстүр. Бұл батыстық философияға қарағанда, шығыс перипатетизмі - пәлсапаға жақын. Кезінде М.О.Әуезов нақтылап айта алмаса да, қара сөздер туралы сол заман үшін өте құнды пікір білдірген еді: Жалпы алғанда, Абайдың осы қара сөз дейтін мұралары көркем прозаның өзінен бөлек бір алуаны боп қалыптанады. Бұлар сюжетті шығармалар емес. Бұрынғы жазушылар қолданған естелік, мемуар да емес. Стиль, мазмұн жағынан алғанда, осы шығармалар Абайдың өзі тапқан, бір алуан көркем сөздің түрі. Кейде бұлар сыншылдық, ойшылдық және көбіне адамгершілік, мораль мәселелеріне арналған өсиет, толғау тәрізді (М.Әуезов. т. 20, 218 - 219-б.; А., 1985). Ой білдірудің мұндай дәстүрі мәдениетте бар дәстүр. Бірақ Абай жанрлық ерекшелікті өзінше әрі халыққа түсінікті формада тапқан. Абай қара сөздеріне ұқсастықты М.Монтеньнің Тәжірибелерінен, Б.Паскальдің Ойларынан, Ф.Ницшенің Афоризмдерінен, А.Шопенгауэрдің Тұрмыстық афоризмдерінен, Борхестің Философияық тәсілдерінен, Жебранның Шағын ойларынан, т.б. табуға болады. Қара сөзді зерттеушілер қалыптасқан ізге салып, оны тақырыптарға топтастырғандар болған. Қара сөздердің тақырыбы біреу-ақ, ол - адам болмысы. Ал әрбір сөз осы тақырыпты ашудағы бір-бір идея. Абайдың қара сөздері дүниетанымдық мазмұнда тек бір халықтың, не ұлттың еншісіне қатысты мәселелерді айтумен шектелмеген, онда адамзат тарихы барысында сан заман ғұламаларын толғандырып келе жатқан мәселелерге талдау жасалған. Сондықтан Абайдың қара сөздері әлемдік өркениетте өз орны бар келелі мәдени мұра.

ІІ.АБАЙДЫҢ НАҚЫЛ СӨЗДЕРІНІҢ ТӘЛІМ-ТӘРИБЕЛІК МАҢЫЗЫ

Абай қазақтың салт-дәстүрлерінің озығын дәріптеп, дәурені өткен тозығын үнемі айыптап отырған. Мысалы, асқа, тойға баратұғын деген он ауыз өлең жолында қазақтың қыз айттыруы, ел шетіне жау шапты дегенде ел намысын қорғауға аттанған ердің қапыда жау қолынан қаза табуы, оң жақта отырған қалыңдықтың зар еңіреп жесір қалуы, адал махаббаттың иесі арудың сүйген жарының қазасына шыдай алмай өлуі жырланады. Ақын бұл арқылы жастарды елді, жерді сүюге тәрбиелеуді, шынайы махаббат жолында жастарды өзгеге үлгі-өнеге етуді мақсат тұтады. Абай бар асыл ойын замана жастарына, келер ұрпаққа арнады. Оның шығармашылық қызметінің негізгі мұраты - адам тәрбиесі болды. Ақын халықтың үлкені мен кішісіне өмірлік қажет еңбек пен адамгершілік, өнер-білім, өнеге мен тәлім, достық-жолдастық, парыз бен қарыз сияқты қасиеттердің асыл үлгілерін жырымен де, ғақлияларымен де жеткізе білді. Ойшыл ақынның ағартушылық тұрғыдағы педагогикалық тұжырымдары негізінен жастарды халқына адал қызмет ететін нағыз азамат - Толық адам етіп тәрбиелеу мақсатынан туындаған.
Абайдың көптеген өлеңдері мен прозалық шығармаларында ''... адам мен адамгершілік, ар, ұждан, мораль философиясына төтелей қатынасы бар, толып жатқан бөлек-бөлек бір көлемді, әрі сапалы ойшылдық пікірлері бар екені даусыз. Абай шығармашылығын зерттеудің алғашқы кезеңінде, 1920-30 жылдарда ақынның идеялық мұрасы қызу айтыстар тақырыбына айналды, Абай философиясын діншілдігі басым әдеттегі буржуазиялық идеалистік философияның жамап-жасқаған біртүрі деп дәлелдемек болушылар да табылды (Қабдолов З. Қазақ ақыны Абайдың философиясы және оған сын. Советская степь, 1928, 2 тамыз). vКөрнекті мәдениет қайраткерлері мен жазушылар: М.О.Әуезов, С.Мұқанов, Қ.Жұбанов, С.Сәдуақасов, С.Қожанов, І.Жансүгіров т.б. Абайдың ақындық мұрасын анайы-социологиялық шабуылдан қорғап, мақалалар жазды. Көзқарасының қарама-қайшылықтарына карамастан, - деп жазды Мұқанов, - Абай бұл сөздің ұнамды мәнінде ең озық реалист-суреткер болды және сонысы үшін де біз оны құрмет тұтамыз, сондықтан да оның әдеби мұрасы біз үшін баға жетпес байлық болып табылады, тап солай болғандықтан да қазақ халқы Абайды өзінің аса ірі ұлттық ақыны деп біледі (Казахстанская правда, 1934, 30 көкек).
Абайдың тәлім-тәрбиесі өз өмір сүрген ортасымен етене байланысты болғаны анық. Оның бойындағы бар асыл қасиеттер - даналық, данышпандық сол ұлтынан берілген, сол ұлтынан сіңген қасиет. Сондықтан да, Абайды өзі туып, өмір сүрген ортасынан бөле-жара қарай алмаймыз.
Абай өз халқының төл перзенті, сол ортада өсіп-өніп өзі өскен ортасының тәлім-тәрбиесін алып, кейін сол ортаға қызмет етіп, оның жаманы мен жақсысын біліп, ой елегінен өткізе отырып әбден кемелденген кезінде өзінің педагогикалық маңызы зор көзқарастарын келер ұрпаққа білдіріп, беріп отырған кеңесі болды. Сөйтіп, Абай енді ұлылық биігінен халқының педагогикалық ой-парасатын ақыл тезі,жүрек қылынан өткізе келіп, өзіне дейінгі әлем ойшылдарының еңбектерімен таныса отырып,өз жұртының келешек ұрпағына ғибрат боларлық ой тастап кетті.
Абай Жасымда ғылым бар деп ескермедім дегенде тек өз басын ғана айтып отырған жоқ, бүкіл сол кезге тән қоғамдық олқылық ретінде мәселені әлеуметтік дәржеге көтеріп, халқының мешеулеп қалған жай - күйіне келешек ұрпақтың назарын аударып ескерту жасайды.
Ақын мұрасының өміршеңдігін, замана озған сайын маңызы, әсері қаншалықты күшейе түскенін зер салып байыптап қарасақ, оның өз заманының озық тілек-қасиеттерін айқынырақ танимыз. Сол замандағы қоғамдық өмір салтының ой-сана, ұғым-түсініктерінің бірнеше ғасыр бойы қалыптасқанын, түп-тамыры арыда жатқанын ескерсек, Абайдың өнегелі өсиет сөздері қай заманда да мәнін жоймайтындығын және қанша заман ауысып, уақыт жағдай өзгерді дегенмен халықтық ұлттық ерекшеліктері, адамгершілік қасиеттері жаңғырып жаңаша сипат алып, жалғасын тауып өрістеп, дами беретінін ескерсек, Абай мұралары кейінгі дәуірдің, соның ішінде бүгінгі замандағы өмір-шындығын танып-білуге үлкен себеп болатындығын мойындауымыз қажет. Олай болса, Абай шығармалары өз дәуірінің шеңберінде қалып қоятын құбылыс емес, ол талай заман ауысып, уақыт озған сайын қоғамдық ой-санаға ықпал әсері арта беретін және дами беретін халықтың асыл мұрасы болып қалмақ.

2.1. Тәлім тәрбиелік маңызы

Әр заманда момынның жоғын жоқтап, мұңын тыңдап, жағдайын жасауға тырысқан халық перзенттері ғаделет, рахым, қайрат, қажыр иелері болған. Абай сөздерінде ондай кісілерге тән қасиеттер мыналар: махаббат. шапағат, нысап, мархама, таза пиғыл, мағрифат, көкірегі-көнілі тірілік, имандылық, мұсылмандық, еңбекқорлық, адалдық, ұяттылық, бауырмалдық, мейірімділік, сезімталдық, ақылдылық. Адамшылық, адам табиғатына сай болу үш ғашықтықтан туады. Бірінші, дүниені, адамның өзін жаратқан Аллаға ғашықтық. Ғылым алланың бір сипаты бо лғандықтан, ғылымға ғашықтық. Алланың жолы хақиқат болғандықтан, хақиқатқа, растыққа ғашықтық. Ал егер мал, мақтан, қадір, сый, құрмет, алланың ықрарымен, адамды өзі іздеп тапса, ол адамды бұзбайды, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.