ХАРИЗМА МЕН ЛИДЕРЛІКТІҢ БАЙЛАНЫСЫ

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ
СЕМЕЙ ҚАЛАСЫ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ УНИВЕРСИТЕТІ КОММЕРЦИЯЛЫҚ ЕМЕС АКЦИОНЕРЛІК
ҚОҒАМ

РЕФЕРАТ

Тақырыбы: Жоғары мектептегі тұтас педагогикалық үрдіс және оның теориялық-
әдіснамалық негіздері

Орындаған: Досмағанбетова А.О
Топ: МАГ-001
Тексерген: Джанбубекова М. З.

Семей 2020

Жоғары мектептегі тұтас педагогикалық үрдіс және оның теориялық-әдіснамалық
негіздері

1. Педагогикалық үрдістің мәні мен құрылымы
2. Жоғары мектептегі тұтас педагогикалық үрдіс
3. Педагогикалық зерттеулердің әдіснамасы.

Педагогикалық үрдіс- белгіленген мақсатқа жетуге бағытталған және
тәрбиеленушілердің қасиеттері мен сапаларын алдын ала анықталған
жағдайға өзгертуіне әкелетін тәрбеші мен тәрбиеленушілердің дамып
отыратын өзара әрекеттесу процесі
Біртұтас педагогикалық үрдіс- жан-жақты үйлесімді дамыған тұлғаны
қалыптастыруға бағытталған оқытушы мен білім алушылардың өзара әрекеттесу
процесі (Н.Д Хмель- Қазақстанда біртұтас педагогикалық процестің
теориясын қалыптастырушы ғылым.
Педагогикалық  үрдіс  ол  оқытушы   мен  білім алушылардың  өзара  әрек еттесу
  процесі  болып  табылады,  оның   барысына әлеуметтік тәжірибе тұлған ың қас
иеттеріне алмасады. Біртұтастық  ол   педагогикалық  процестің  синтети калық
қасиеті,  ол оның дамуының жоғары деңгейін, онда қызмет ететін субъек тілерд
ің саналы әрекетінің  нәтижесін  си паттайды.  Біртұтас  педагогикалық проце
ске  оны құраушы компоненттердің  і шкі тұтастығы, олардың үйлесімділіг і тән.
   Біртұтас  педагогикалық  процест ің  негізгі  белгілері    мақсаттыл ық, ек
іжақтылық  және  тұтастық.  Мақсатт ылық    БПП  әр  уақытта  белгілі   бір ма
қсатқа  жетуге  бағытталады,  яғни нәтижесі  алдынала  болжамданады. Екіжақ
тылық    процестің  нәтижесінің  ти імділігі  оқытушы  мен  білім алушы лардың
  әрекеттерінің  ӛзара  байланыстыл ығына  және  белсенділігіне байланы сты.
Тұтастық    процестің  нәтижелілігі   оның  шеңберінде  іске асырылатын   тәрб
ие  мен  оқытудың  үйлесімді  ұйымд астырылуына байланысты.

Педагогикалық процестің бөліктерінің өзара байланысына талдау
жасаудың маңыздылығы оқытушының практикалық жұмысының тиімділігін арттыру
саласында ғана емес, оның алдын ала жоспарланған нәтижелер алу үшін
мектептің жақсы тәжірибесін модельдеуде белгілі маңызы бар. Қойылған
міндеттерге жетудің тиімділігін анықтайтын құралдар мен әдістерді
таңдап алу оқытушылардың әдіснамалық ұстанымдарына байланысты. Нақты
айтса, ол оқытушының тұтас педагогикалық үрдіс заңдары мен
заңдылықтарын білуіне байланысты. Педагогикалық үрдіс мәнін анықтайтын
келесі педагогикалық үрдіс
заңдары айқындалған:
- бала өзінің белсенді шығармашылық іс-әрекеті негізінде ғана өткен
ұрпақтың әлеуметтік тәжірибесінің мұрагері болады. Осыдан жасалатын
қорытынды, жоғары мектепте студент кәсіби білім мен іскерлік
жүйесін
меңгеру үшін белсенді және саналы ізденіс пен шығармашылық
әрекеттерінің субъектісіне айналу керек. - Индивидтің тұлға ретінде
дамуы өзін жүзеге асыра алатын және өз орнын табуға даяр, белгілі
бір әлеуметтік-азаматтық статуста (барлық қоғамдық қатынастар жиынтығы
ретіндегі) әлеуметтену үрдісінде, социумға кіру барысында жүзеге асады,
жас өсе келе бірте-бірте әлеуметтік белсенділік әлемі кеңи түседі.-
Педагогикалық үрдіске қатысушылардың барлықтарының және оның
рбірінің табысын оқытушылар мен білім алушыларды біріктіретін
орталықтан жекеге бөлінетін іс-әрекет қамтамасыз етеді. Педагогикалық
үрдістің заңдары – оның мәндік ерекшеліктері, демек, тұтастықта және
жеке бӛліктерде де көрінеді.
Педагогика адам туралы ғылымдар жүйесінде. Педагогика білім беру,
педагогикалық шындық туралы ғылым ретінде педагогикалық процестің дамуы мен
қызмет етуінің заңдылықтарын зерттейді, теориялық білімдерді жинақтайды
және жүйеге келтіреді, педагогоикалық шындық тәжірибесін зерттейді, яғни
практика үшін педагогикалық шындықты қайта құру үшін негіз жасайды.
Сондықтан осы саладағы ғылыми зерттеулер практикалық бағытталған сипатта
болады. Міне осыдан педагогиканың гуманитарлық білімдер жүйесімен
байланысы басталады. Педагогика адам туралы ғылымдар жүйесіне кіргеніне
қарамастан, ол педагогикалық мақсаттылық және тұлғаның қалыптасуына
педагогикалық басшылықты зерттейтін бірден бір ғылыми пән.
Педагогикалық ой алғашында жалпы философиялық білімдер жүйесінлде,
діни ілімдерде, саясатануда, заңда, әдебиетте дамиды. Педагогиканың дербес
ғылым ретінде бөлініп шығуы (дифференциалдануы) белгілі бір уақыт кезеңінде
ішкі ғылыми дифференциалдануға,педагогика ғылымдары жүйесінің түзелуіне
алып келді. Бірақ ХІХ- ХХ ғасырлардағы зерттеулер педагогиканың ғылым
аралық байланыстарының жоғарыда мәні болғанын көрсетеді. Қазіргі замандағы
педагогика психологиямен тығыз байланысты. Психология адам психикасының
дамуының заңдарын, ал педагогика – тұлғаның дамуын басқаруды зерттейді.
Ойлаудың, іс-әрекетті мақсаттылықпен өзгерту психологиялық білімдерсіз
мүмкін емес. Мұндай білімдерсіз тұлғаның оқығанын және тәрбиелілігін
бағалуға мүмкін болмайды. Сондықтан педагогикада психологиялық білімдер
ғана емес сонымен бірге педагогиклық міндеттерді шешу үшін тұлғаны зерттеу
әдістері (рейтинг, психометрия, жұптық слыстыру және тағы басқалар)
пайдаланылады.
Педагогика ол ағзаның материалды-энергиялық түрлілігін ашып көрсететін
физиологияға, соның ішінде жоғарғы нерв қызметінің заңдылықатырна
(И.П.Павлов, П.К.Анохин) сүйенеді. Мұндай білімдерді меңгеру танымдық іс-
әрекет және тұлғаның әлеуметтену процестері табиғатын терең түсінуге
мүмкіндік береді.
Педагогиканың социологиямен жан-жақты байланысының өте маңыздылығы ол
қоғам туралы біртұтас жүйе ретіндегі және оның бөліктерінен тұратын ғылым
болып табылады. Міне осыдан, педагогикның социологияның білім социологиясы,
студенттер социаологиясы және т.б. тарауларына деген қызығушылығы туған,
себебі тек қана социологиялық зерттеулер арқасында педагогтар, ұстаздар
және қоғамдағы әлеуметтік-экономикалық, құқықтық, демографиялық және мәдени
ортаның жағдайы туралы біле алады.
Материалистік диалектика объективті шындықты тану әдістері негізінде
табтғат, қоғам және адам ойлауының заңдары жатқанын негізге алады. Таным
әдісі табиғат пен қоғамның объективті заңдарын көрсеткнеде ғана ғылыми бола
алады. Сондықтан ғылыми танымның принциптері, оның категориялары мен
ұғымдары адамның ақылымен жасалған кездейсоқ ережелерінің қосныдысыемес, ол
табиғат, адам және қоғам заңдылықтарының бейнесі болып табылады.
Педагогикадағы жалпы теориялық зертетулерге педагогикалық процестің
мәнін, заңдылықтарын, биологиялық пен әлеуметтіктің ра қатынасын;
педагогикалық процесте тұлғаны қалыптастыру; тұлға және ұжым; ұжым тұлғаны
қалыптастырудың әлеуметтік ортасы ретінде; педагогиклық процестің
принциптері, оны ұйымдастырудың формалары мен әдістері және т.б. жатады.
Әрине, қазіргі педагогиканың кең көлемдегі сұрақтары пәнаралық және
ғылым аралық байланыстарын дифференциаландыру мен интеграцияландыру
негізінде педагог – зертетушілер мен праткиктардың зерттеу процесін
ұйымдастырудағы дайындығына байланысты тиімді жасалуы мүмкін.
Қандай да салада болмасын ғылыми таным, таным субъектісі (зерттеуші)
зерттеу процесінің барлық элементтерін білуін талап етеді:
- тақырыпты үйлестірудегі және оның көкейкестілігін дәлелдей білуді;
- ғылымдағы тақырыптың зерттелу жағдайын дәне пайда болған
қайшылықатрын анықтай білуді;
- зерттеу мәселесін үйлестіре білуді (яғни жауапты талап ететін
сұрақты);
- мақсат (қандай нәтиже алуға болатындығын) нысана және зерттеу пәнін
анықтай алуды:
Ғылыми зерттеуге тән нәрсе, сол мәселеде үйлестірілген сұрақ және
болжамды белгілін бір жобаланған жауап ретінде бейнеленеді.
Осыдан зерттеудің міндеттері шығады: зерттеу пәнінің теориясын
негіздеу (теориялық сипаттама) және зерттеудің теориялық моделін жасау,
эмпирикалық тәжірибені меңгеруді анықтаушы эксперимент және пелагогикалық
шындықты қайта құруды қамтамасыз ету қлыптастырушы эксперимент.
Қойылған міндеттерді шешу зерттеушінің соған сай ғылыми әдістерді
қолдауын талап етеді. Теориялық және теориялық қолданбалы міндеттерді шешу
үшін – теориялық деңгейдегі әдістер (теориялық және салыстырмалы талдау,
нақтыдан абстрактылық және абстралылықтан нақтылыққа көтерілу, моделдеу,
ойша эксперимент) қолданылады. Теориялық қолданбалы және қолданбалы
сипаттағы міндеттерді шешу үшін: бақылау, әңгімелесеу, анкеталық
педагогикалық құжаттарды оқып танысу, эксперимент қолданылады.
Ғылыми зерттеулердің басты белгісі қолдантын терминдердің біртектілігі
(бір мағыналылығы) болып табылады, себебі басынан бастап, басты ұғымға
қандай мағына мән берілетіндігі, не туралы екендгі айқын болуы керек.
Бір терминді (сөзді) бірнеше мағынада қолдануға болмайды. Бұның
маңыздылығы сонда, зерттеу пәнінің ұғымдық сиапттамасы зерттейтін
құбылыстың мәнін мазмұнды ашып көрсетудің оның теориялық моделін жасаудың
кепілі болады.
Соңғысы арқылы зерттеу құбылытарының нақытлы педагогикалық шындықтағы
жағдайын және практикалық іс-әректетер үшін берілетін нұсқаулардың
тиімділігі бағаланады, олар праткика үшін қажетті әдістемелік материалдар
мен нұсқаулар пакеті ретінде болашақ педагогикалық іс-әректетер жобасыда
қаланады.

КӨШБАСШЫЛЫҚ – ПРОЦЕСС: ҚОҒАМДЫҚ ТҮСІНІК ЖӘНЕ ТЕОРИЯЛАР ЭВОЛЮЦИЯСЫ

Біздің қоғамда көшбасшының тұлғасына деген дәстүрлі көзқарас бар.
Көшбасшылықты көп жағдайда Тәңірден берілетін сый ретінде ғана қарастырып
жататынымыз сондықтан болса керек. Бірақ мұндай көзқарас лидерлік
түсінігінің аясын тым тарылтып, адамды белгілі бір мақсатқа талпындыратын
талап, еңбек, ақыл, қайрат функцияларының маңызын көмескі ете түседі. Сол
себепті ғалымдар көшбасшылықты санаулы топқа бұйырған несібе деп емес,
нақты қабілеттерді меңгерумен өлшенетін үздіксіз қозғалыстағы құбылыс деп
қарастырады. Сондықтан лидерлікті үйренуге де, дамытуға да, шыңдауға да
болады деген ғылыми тұжырым берік бекіген. Оған себеп қандай? Лидерлік –
өте күрделі феномен, академиялық ортаның талқылауына салыстырмалы түрде кеш
түскенімен, терең зерттелген және зерттеліп келе жатқан тақырып. Оған
дәлел, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.