Өнер мамандарын дарлаудағы Республика өнер қайраткерлерінің рөлі

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 112 бет
Таңдаулыға:

Кіріспе

Тақырыптың өзектілігі: Жұмыста кеңестік модернизация жобасында қазақ өнері мен мәдениетінің дамуы жөнініде және оны қазіргі таңда салыстыру мақсатында «қазақ» газеті мерзімді басылым беттерін қалай пайдаланғаны жөнінде мәселелер қарастырыларды. Қарастырылып отырған мәселе өзекті, өйткені сол қоғамның әлеуметтік санасы басқаша болған еді, алайда рухани жаңғыра бастаған қазақ жастары өнерге деген шығармашылықтары қалыптасты. Себебі, қысқа уақыт ішінде әртүрлі мәдени байланыстарды өнермен байланыстыра білді. Бұл тұрғыдан әртүрлі газет журналдардың беттерінен жаңа өнер ошақтары мен оған мамандарды дайындау деген ұсыныс тәжірибесі, әдістерді ғана емес, сонымен бірге көрнекі әдістерді де қолдану маңызды және құнды болып табылған еді. Бұған қоса, отандық тарихнамада осы мәселеге қатысты яғни, баспа беттеріндегі бейнелерді қарастыру жұмыстары аз болып келеді. Сондықтан жұмыс тарихнамалық тұрғыда да маңызы жоғары.

Жалпы Қазақстандағы қазіргі мәдени процестер жан-жақты және әр түрлі. Енді әрине қазіргі уақытта дамып келе жатқан өнердің бірнеше түрлері мен оның жанрын қаса алғанда, бір өзгерістердің және жаһанданудың инновациялық түрлерін, білім алу мен берудің, ғылым және жоғарыда айтқандай мәдениеттің салаларына өзіндік бір үлес қосатын қайта құрудың спектрін ұғынуға болатын сияқты.

Яғни осы зерттеу жұмысының өзектілігін ашар, басты қарастырылатын мәселелердің бірі, ол Ұлы Отан соғысынан бастап, өткен мәдени процестер барысында кездескен тоталитарлық жүйедегі кеңестік дағдарыста және партиялар мен халықтық реализмді айтар едік.

Ал келесі мәселе, ол Сталин қайтыс болғаннан кейінгі, қазақ зиялылары мен қыл қалам шеберлерінің ақталуы, бірден-бір мәдени және өнер саласының ілгері дамуына себепкер болды. Әрине осы мәселерді қарастыра отыра біз болашақ жастардың мәдениетке деген және өнер саласындағы, өткен қилы және даму үдерісін таныстыра отырып, олардың қызығушылығын арттыруға өз үлесімізді қосар едік. Мәселен, Елбасы Нұрсұлтан Назарбаевтың «Болашаққа бағдар рухани жаңғыру» мақаласы тәуелсіз еліміздің іргесін бекемдейтін және ондағы рухани діңгегін нығайтатын, өте бір күшті келешекте тамырына нәр беретін мәдени бағдарлама екенін ерекше атап кеткен еді. Тұңғыш президентіміз жалпы жаңғыруға байланысты 6 бағыт айтқан болатын, оның ішінде бәсекеге қабілеттілік, прагматизм, яғни ұлттық бірлікті сақтау, білімді шынайы түрде өткізу және еліміз революциялық тұрғыда емес керісінше эволюциялық тұрғыда дамуы; ол санананың ашықтығы деп орынды атап өткен болатын. Бұған дәлел 1970 жылы өздеріне осындай бағыт ұстанып дамыған Малайзия елі, қазірде әлем мойындаған Азияның азулы жолбарысына айналды. Әрине кез-келген жамандыққа төтеп беру ол елдің күш қуаты. Жоғарыда атап өткендей, оның ұллтық коды, діні және берік дүниетанымы. Қазіргі уақыттағы жаңғыру барысында осы аталған аталмыш кодымызды сақтап қалу ол біздің басты мақсаттарымыздың бірі. Өткен уақыттан келе жатқан өркениетіміз бен төл өнерімізді саф алтындай қорғап қоймай, заман талабына сай мәдени дамып, және ондағы ұлы міндетті - шығармашыл қауым өкілдері, мәдениет қайраткерлері мен өнер қайраткерлері еншілеп отырғаны біз үшін үлкен мәртебе болар еді. Яғни рухани жаңғыру алдымен ұллтағы зиялы қауымдардың ішінен және олар орындаған туындылардан серпіліс алған, ұлттық сананың кемелденуіне әкелуіміз қажет.

Тарихтың көлеңкесінде қалып келе жатқан кеңесті мәдени және өнер мәселесі жаңа әлеуметтік тарихтың бір бөлігі ретінде оны жоғарыдан төмен қарай зерттеу арқылы өнер тарихының жаңа пәнаралық фундаменті ретінде қарастыру қажет. Өнер тарихын зерттеумен қатар жаңа кеңестік модернизацияның ерекшеліктерін көрсетуді міндет етеді. Себебі тaрихтың көлеңкеciнде қaлып келген қaзaқ өнерінің тaрихы кеңеcтiк модернизaция кезеңiнен кейiн қaншaлықты деңгейде өзгергенi ғылым үшiн маңызды. Қазақ өнері тек елімізде ғана емес, сонымен қатар әлемдік мідени байланысуы қажет. Олай болса тоталитарлық жүйедегі өнердің қоғамдық - саяси жұмысын зерттеу - тәуелсіз Қазақстанның негізін құрайтын ұрпақ тәрбиесінде қазақ өнерінің рөлі зор екендігін танып-білуге мүмкіндік береді.

Жұмыстың негізгі ұстанымдары мен тұжырымдары : «Мәдени мұра» мемлекеттік бағдарламасымен үндес болуымен бірге, Қазақстан - 2050 бағдарламасында анықталған Мәңгілік елдің мақсат мұраттарымен Елбасы Н. Ә. Назарбаев ұсынған интеллектуалды ұлт жобасында, «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру атты» бағдарламалық мақаласында көрсетілген идеялармен сәйкес келеді және аталған бағдарламалардың қолданбалы міндеттерін шешуге өз септігін тигізетіндігі анық.

Жұмыстың зерттелі деңгей: Қазақ еліне 60 жылдық деген халықтық жинақта көрсетілген арнайы білім беру және мамандар даярлау, елімзде 20-30 шы жылдардан бастап бұл жұмыстар артта қалған еді. Өйткені, соғыс қарсаңында отанда 20 жоғары оқу орны және 118 арнайы орта оқу орындарының ішіндегі 20 жоғарғы оқу орында осы сала бойынша (әртістер, композиторлар, дирижерлар мен режиссерлар, суретшілер мен скульпторшылар, т. б. ) мамандарды даярлайтын оқу ошақтары болмаған. Жанағы аталған сала бойынша санаулы музыка училищесі (1932 ж. ), Алматы көркем-сурет училищесі (1938 ж. ) және Алматы хореография училищелерін (1938 ж. ) болғаны жөнінде осы жинақта қарастырылады [1, с. 210-236] .

Алайда, регресс болғаны жөнінде шығармашылыққа байланысты мамандарының жетіспеуі және оқу орындарының аз болуын дәлелдеп жатудың қажеті жоқ, - дейді Б. Гизатов өзінің «От кюя до симфонии. Статьи, материалы и исследования» зерттеу жұмысында. Өйткені сол уақыттарда Қазақ АКСР-нің орталығы Орынборда ашылған музыкалық училище және басқа қалаларда ашылып жатқанымен кебір жағдайларға байланысты жабылып қалған болатын [2, с. 5-6] Уақыт өте, архив деректерінде «1242-қор, 2 тізбек, 642-іс» берілген материалдарға қысқаша талдау жасайтын болсақ, осы өнер ошақтары құрылған уақытта әр өнер саласының бөлімдері анықталды және сол құрылған өнер ошақтарына мәселен өнер қайраткерлері қызметтерін атқарды. Мәселен, 1942 жылы Музхоркомбинатта қазақтың дәстүрлі аспаптарында ойнау класы (қобыз, домбыра) ашылса, онда басшы ретінде ҚазақССр Халық әртісі Л. Хамиди тағайындалған болатын. Алайда соғыс жылдары ашылған бұл комбинатта әртүрлі мәселер мен тарату туралы айтылса, енді бірде соғыс біткеннен кеін ол процесс шешілген екен. Осылайша, бұл қорда осындай мәселер қарастырылған болатын [5] Енді 1950-1980 жж аралығында жазылған архив қорлардың барлығында осы қазақстандағы өнер ошақтары бойынша жоғарғы және орта арнайы оқу орындарының жүйесі қалай ашылғаны жөнінде және олардың келешекте қалай дамығанын, яғни елде арнайы өнер оқу ошақтарының құрылуына байланысты материалдық-техникалық базалардың көбеюі сияқты мәліметтер қарстырылады. Мәселен жатахана, құрал жабдықтардың жетіспеушілігі және оқып жатқан ошақтың тар көрінуі бұл ары қарай ошақтың дамуына кедергі болмады. Өйткені өнер қайраткелерінің қажымас өайраты мен олардың еңбектерін де саралап өтеді. Сонымен қатар өнер оқу орындағындағы оқу тәрбие процесін ұйымдастыру және жетілдіру үшін маман кадрлардың даярлануы барысында Республика өнер қайраткерлерінің рөлі өте маңызды болған екен. Себебі жоғарыда аталғандай жер аударылып келіп өз ісін жалғастырған болсада, бірақ еңбектерінің арқасында осы салада талай жастардың жолын ашты. Нәтижесінде олар үлкен жетістіктерге жетті және ары қарай өздеріде оқытушы болып қалған жас түлектерде жетерлік екен. Сондай-ақ Қазақстан үшін мәдениет пен өнер мамандарын даярлаудағы Одақтас республикалардың рөлі бұл салада болсын басқада болсын негізі атап өткеніміз қажет өте жоғары болғандығын. Себебі осы бауырлас елдердің біздің мамандарды даярлауда ешбір кедергісіз оқытып маман даярлауы осы көрші жатқан Өзбекстан, Ресей т. б. елдері еді. Тек қана әрине одақтас елдермен шектелмей, осы өздерінің еңбектерінің нәтижесінде халықаралық мәдени байланыс орната білген жас мамандар елімізді әлемге танытқан еді және сол елдерден біздің өркениетімізбен мәдениетімізді тамашалауға сол жылдары бірнеше туристтар ағылған болатын. Яғни 50-80 жж аралығына дейін: рухани жандану мен жаңғырудың сабақтастығы елімзде әртүрлі жолдармен өткен мәселерді қамтыған болатын. Аталмыш өнердің бір түрі ол әдебиетке жақын өңірлердегі ақын, жазушы, лирик атанған қыл қалам шеберлері кеңес уақытында көп шықты. Сол жөнінде қандай оқиғамен байланысты жазған шытырман оқиғаларын бұл архив деректері мен қатар еңбектер жазған Ғ. Мүсіреповтың «Заман және әдебиет. Әдебиет туралы ойлар, толғаныстар» осы еңбектерінде жазушы мен ғалымдардың зерттеу жұмыстары осы тұлғалардың туындыларын ашық көрсетті. Басты шығармалардың бірі ол кезде Ресейден сыйлық алған М. Әуезовтың «Абай жолы» туындысы екі томдық романы жарыққа шыққанда сынға түсіп, оған талдау білдіріп және жоғары бағалаған. Оған қоса Мемелекеттік сыйақыға тағайындалған болатын.

Яғни осы төменде берілген архив мұрағаттарынан табылған деректердің нәтижесінде бұл жұмыстың мәнісін көрсете алдық. Себебі кеңес уақытында әртүрлі жағдайларды еліміз басынан кешкені анық. Сонда-да сол кезеңдерге төтеп берген ата-әжелеріміздің еңбегі зор-дур. Яғни осы төмендегі әдебиет тізімінде ұсынылған қорлардың барлығы соның дәлелі десекте болады [12; 20; 30; 40; 50; 60; 70; 80; 90; 100; 115; 121]

Деректер бойынша сол кезде консерваторияның ұйымдасу процесінің аяқталмағандығын; сапалы музыка аспаптары болмағанын, аудиториялардың әлі де дұрыс жабдықталмағанын, қажетті құрал жабдықтардың жоқтығынан концерт залының жабдықталмайтындығын және т. б көрсетеді. Осы жылдары Қазақ ССР Өнер Істері Басқармасының, Қазақ ССР Министрлер Советінің осының алдын алу шаралары барсында қаулысы шығады [23] .

1950 жылдарға дейінгі жазылған «Өсер әдебиетке өсірер сын керек» атты мақаласында халқымыздың мұрасы немесе өз сөзімен мысал келтірсек «Қазақ халқы бар тарихын көше жүріп өткізсе де, батпаққа батырмай, құмға шашпай, жұртында қалдырмай, шабындыға алдырмай, барлық жинаған сөз байлығын, күй мен жырын бізге жеткізді. Бұл бәрімізге де қымбатты мұра - бай қазына!

Сол қазынаға біз не қосып жатырмыз? Қалай қоса аламыз?» сынды сқрақтар қойып бірақ оған дереу жауаб қайтарған: «Бұрынғы дана қыздарын, бұрынғы батыр ұлдарын, бұрынғы бәйге тұлпарын қазақ халқы жырымен жеткізді бізге.

Бүгінгі дана қыздарын, бүгінгі батыр ұлдарын, бүгінгі жүйрік тұлпарын өзіміз көріп отырмыз. Жаңарған ел, жасарған дүние - жаңа жыр күтеді. Қазынасына қазына қосып кейінгі ұрпаққа ұялмай ұсын дейді» [112, б. 143] .

Архив құжаттарының материалдық деректер бойынша оқудан шығудың негізгі мәселелері: интернаттарда орнынның жетіспеуі, музыкалық даярлықтың жеткіліксіздігінен нашар үлгерім, оқу бөлмелері мен музыкалық аспаптардың жетіспеуі, т. б. болып отыр.

Сондай-ақ архивтегі деректер көмегімен алғашқы оқуға қабылданушылар, ондағы қазақ ұлтының өкілдерінің саны туралы төмендегідей мәліметтерді беруге мүмкіндік бар [24] .

Дегенмен де бізге қалған деректер кейбір жағдайды ашып көрсеткен, мәселен (Семей, Орал, Алматы, Қарағанды) училищелерінде сабақ барысы мүлдем жарамсыз ескі корпустарда өткізілген. Сабақ уақыты сағат 8:00 ден түнгі 23:00 ге дейін жалғасқан оның себебі аудиториялардың жетіспеуі еді. Оған қоса бұл училищелердің жатақханасы болмағандықтан ауыл талантты жастарды тарту мүмкін емес еді [36] .

Қазақ ССР Министрлер Советінің бұйрығына сәйкес Қазақ театр мамандарының білімін жетілдіру мақсатында институттың қазақ театр студиясына Алматы театр училищесінің 4-курс студенттері оқуға жіберілген еді.

Енді біз архив қорларынан табылған Мәскеу мен Ленинградтың өнер оқу орындарының 1937 жылғы есептеріне сүйеніп, сол жердегі қазақстандық-студенттер контингенті туралы төмендегідей кесте түрінде мәлімет көрсетуге болады: [100] .

Ал «Қазақстанда Советтік композитор жастарын тәрбиелеу мәселелері» атты Е. Г. Брусиловскийдің 1950 жылы жарық көреді. Мұнда халық шығармашылығының, халық жағдайы мен рухани өмірінің маңыздылығы және қазақ жас композиторын қалай тәрбиелеудегі мәселелеріне тоқталады: «Халық творчествосына тереңірек енбей, онымен органикалық байланыс жасамай нағыз композитор өспейді . . . » [42]

Сонымен қатар архивтегі «1242-қор» да қарастырылған деректе соғыс қарсаңында ашылған оқу ошақтарында қандай мамандыр болғаны қарастырылады. Яғни қысқаша оларды атап кететін болсақ, ол Кескіндеме-педагогика бөлімі - сурет пен сызудан жалпы білім беретін және арнайы орта, бастауыш көркемсурет мектептерінде сабақ жүргізуге құқылы суретші-оқытушылар және Театр-декоратив бөлімі - театрларда, аудандық, колхоздық, мәдениет үйлері үшін суретші-декораторлар мен Графика бөлімі - республикалық, облыстық және аудандық газеттер мен басылымдар үшін суретші-графиктер сияқты Скульптура бөлімі - архитектуралық обьектілерді безендіру, декаротивтік скульптура жұмыстары үшін скульпторлар бар екені жөнінде осы қорда қарастырылады [13] . Мәселен, біздің елде жиырмажылдық еңбегінің нәтижесінде көркем-сурет шеберлері пайда болғандығы мен оның дамуы және олардың таныстырып өткен деректерде сақталған. Осындай тұлғалардың бірі аты танымал суретші Гульфайрус Исмаилова 1998 жылдың 23 қарашасында «Новое поколение» газетіне берген өз әңгімесінде ұстаздары туралы айта келіп, А. М. Черкаский жөнінде айтты: «Очень блогадарна Абраму Черкасскому - педагогу художественного училища, который аривил фантастическую любовь к живописи, словно влил нам вместо крови мсляные краски . . . » осы жөнінде айтып өткен болатын, бұл да бір біздің зерттеу жұмысымыздың осы өнердің дамуы жөнінде дәлелі ретін көрсетуге болады [48, с. 9] . Келесі өнер қайраткері ол Алматы көркем-сурет училищесінде жұмысын атқарып, мыңдаған мамандарды білім берген Ақрап Құдайбергенұлы Жұбанов. А. Қ. Жұбанов аталған училищеде 30 жылға жуық директор қызметін атқарған. Алғашқы училище туралы А. Қ. Жұбанов 1998-жылдың 20-қарашасы күні «Казахстанская правда» газетінде интервью берген уақытында былай деп жазады: «Стдент ретінде алғаш училище табалдырығын аттағаныма да елу бес жыл өтіпті. Жағдайдың ауыр кезі болды және сол уақытта соғыста жүріп жатты. Екі қабатты біздер оқыған үй ескі, бөлмелерден, пеш жағылатын [52, с. 5] Осыған байланысты А. Қ. Жұбанов өнер шеберлері жайлы былай дейді: «Осындай ауыр жағдайға қарамастан училищедегі жағдай керемет жарқын болатын. Мұнда дүниежүзілік өнер туындыларымен таныс творчество иелері еңбек етті: живопись профессоры А. М. Черкаский, өнер, композиция тарихының оқытушысы Л. П. Леонтьев, т. б. Олардың қатарын кейінгі ұрпақтан А. Ғалымбаева, В. Поляков, Х. Наурызбаев, М. Кенбаев, т. б. толықтырды . . . ».

Сондай-ақ Б. Гизатов «Музыкальное образование в Казахстане» еңбегінде 1953 жылдың 25 ақпан айында «Социалистік Қазақстан» газетінде «Мемлекет қалтасы есебінен өмір сүрушілер» деген атпен белгілі үлкен мақала шығып, «Консерватория мұғалімдерінің өздеріндегі консерватория негізгі жұмыстарына нұқсан келтіріп, басқа ұйымдар мекемелерде толық ставкада жұмыс жасайтындықтары . . . » сынға алынғандығы жөнінде қарастырып өтті [58, с. 21] .

Төменде ұсынылған әдебиеттер тізімінде сайтта берілген журналдарға да сілтеме жасаған болатынбыз. Өйткені онда ұсынылған мәліметтер осы тақырыпқа сәйкес қарастырылған. Ол жерде театр, кино өнерінің қалай дамығаны жөнінде қарастырады [124; 125]

С. Б. Баишев, С. Б. Бесамбаев, Г. Ф. Дахшлейгер (зам. гл. редактора), С. К. Кенесбаев, А. X. Маргулан, Г. М. Мусрепов, А. Н. Нуспеков (главный редактор), бірлесіп жазған «История Казахской ССР (с древнейших времен до наших дней) . В пяти томах. Том V» атты кең көлемді тарихи материал негізінде социалистік құрылыстың аяқталуы және дамыған социализмнің құрылуы кезеңінде Кеңес Одағының құрамындағы Қазақ Республикасының тарихы қарастырылады. Ұлы Отан соғысындағы Қазақстанның рөлі көрсетілген, тың туралы жыр егжей-тегжейлі баяндалған. Кітапта экономиканың, мәдениеттің дамуы, республиканың еңбекке қабілетті халқының әл-ауқатын жақсарту туралы, Қазақ КСР-нің коммунизмнің материалдық-техникалық базасын құруға қосқан үлесі туралы жалпылама материалдар келтірілген, халықтың әлеуметтік құрылымындағы өзгерістер, жұмысшы табының үнемі өсіп келе жатқан рөлі, жұмысшылардың еңбек және шығармашылық белсенділігінің артуы, тарихы баяндалған. қазақ социалистік ұлтының мәдениеті мен оның КСРО-ның бауырлас халықтарының мәдениеттерімен жақындасуы және біздің елдің өнерінің дамуы жөнінде баяндалған. Әрине қарастырылған мәселелердің бірі сол өнер туындыларының еңбектеріде сипаттайды. Мәселен 1971 жылы Қазақстан Жазушылар одағының жанынан кеңестік неміс әдебиеті жөніндегі кеңес құрылды, ол 1976 жылы республиканың 30 неміс жазушысын біріктірді. «Қазақстан» баспасында, сонымен қатар республикада жарық көрген «Фрейндшфт» газетінің беттерінде ондаған 4еңбектер, бірқатар ұжымдық жинақтар, альманахтар жарық көрді. 1977 жылы «Қазақстан» баспасы неміс тілінде «Дала ырғағы» деген атпен бірнеше кітап, соның ішінде отыз қазақ ақындарының өлеңдер жинағын шығарды деп атап өткен. Сол сияқты «Қазақ адебиеті» газетінің шығуы қайта жаңғырып, Мәскеудегі қазақ әдебиеті мен өнерінің онкүндігіне дайындық кезінде біздің елдегі өнер қайраткерлері мен ұлт зиялылары артып, барлық шындықты көрсете бастаған болытын. Бірақ бұл туындылар бертін жазылса да тексерістен өткен еді. Ал кейбіреуіне заңа сәйкес емес деп жарыққа шығуына мүмкіндік бермеген. Сонда да кейбір таныстардың барысында әйтеуір кейбір туындылар жарық көрді, - деп бұл өткен газет-журналда берген мәліметтерге тоқталып өткен. Әрине біз бұл кітаптан өзіміздің зерттеу жұмысымызға керек материалдарды алып, тың деректермен көрсете білдік деген ойдамын. Өз кезегінде бұл еңбек суреттермен және анықтамалық аппараттармен қамтамасыз етілген. Тарихшыларға, университеттердегі студенттер мен магистранттарға, сондай-ақ қалың оқырмандарға арналғандығын атап кеткен жөн [126] .

Жұмыстың деректік қоры. Кеңес өкіметінің декреттері, нормативтік актілер, заманхаттар, баспасөз материалдары жатады.

Ең алдымен жұмыстың деректік қорына сол кездерде орын алған ресми құжаттарды, заң актілерін қарастырамыз. Кеңестердің Бүкілқазақ съездерінің материалдары ел ішіндегі жағдайдың өнерге қалай әсер еткенін талдағанда және де бұл съездердің, декреттер мен қаулылардың елдің рухани өміріне қалай әсер еткенін сипаттағанда қолдандық. Одан кейінгі кезекте мұрағат қорларындағы 1950-80 жж өмір сүрген қазақстандағы өнер мен мәдениеттің тарихнамасына жеке тектік құжаттарын дерек көзі ретінде қарастырамыз. Және де жұмысымыздың ең негізгі дерек көзі 1940-80жж. шығып тұрған архив деректері біздің тақырыбымыз үшін орны ерекше, өйткені оның беттерінде үнемі қазақ өнерінің келешегі жөнінде жағдайы жазылуымен қатар материалдарда жаңа кеңестік өнердің бейнесін ашуға мүмкіндік береді. Сондықтан архив деректері біз үшін құнды дерек көзі болып табылады.

Жұмыстың зерттеу нысаны. XX ғacырдың 50-80 жылдарындағы Қазақстан өнерінің дамуы

Жұмысының мерзімдік шеңбері. Зерттеу Ұлы отан сағысы қарсаңынан, ауған соғысы аралығына дейіңгі Қазақстанда дамыған қазақ өнерінің тенденциясын қамтиды.

Жұмыстың пәні. Қазақ өнеріне арналған архивтегі қор беттерінен кеңестік өнер шығармашылығын қалыптастырудағы әдіс - тәсілдер.

Жұмыстың мақсаты. 1950-1980 жж. аралығында дамыған Қазақстан өнерінің архив деректеріндегі қорларда жазылған материалдарға сәйкес, сол уақыттағы қазақ өнерінің прогрессі мен регрес жолдарының қалыптасуын анықтау.

Осы ғылыми жұмыстың алдына қойған мақсатына сай төмендегідей міндеттер жүктеліп отыр:

Мерзімді басылымдарды дерек ретінде талдау;
Архив деректеріне талдау және саралау
Кеңестік модернизация кезеңіндегі мерзімді басылымдар мәселесін қарастыру;
Қазақ өнерінің тенденциясын архив қорларын пайдалана отырып оны айқын көрсету;
Кеңес уақытындағы қазақ өнеріне үлес қосқан бауырлас елдердің және елдегі өнер қайреткерлерінің еңбектерін архивте сақталған деректерге баға беру барысында анықтау;
1950 және 1980 жж аралығында болған өнер ошақтары мен мамандарды төменде берілген кесте арқылы көрсету; (демек, сол кездегі білім алуға келген студенттердің саны мен оқу орындарының санын саралау) ;
Оқу жүйесінің материалдық және техникалық процесстің алға ілгері дамуында білім сапасының деңгейін ашу;
Қазақстандағы 50-80 жж аралығына дейін: рухани жандану мен жаңғырудың сабақтастығына талдау жасау;

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.