Инфекциялық ауруларды клиникалық балау
Жоспар
І Кіріспе бөлім.
ІІ Негізгі бөлім.
2.1. Инфекциялық ауруларды балау әдістері .
2.2. Инфекциялық ауруларды клиникалық балау.
III Қортынды бөлім.
VI Пайдаланылған әдебиеттер.
І Кіріспе бөлім
Жұқпалы аурулар -- зардапты вирустардың, микоплазмалардың, хламидийлердің, риккетсиялардың, спирохеталардың организмге еніп, онда өсіп-өну және өмір сүру салдарынан туатын аурулар. Жұқпалы аурулар бактериялардан және басқа организмдерден (жанды денелерден) пайда болады, олар организмге аса зиянды. Олар әр түрлі жолдармен тарайды. Бактериялар, инфекция туғызатын басқа да көптеген организмдердің ұсақтығы соншалықты, оларды микроскопсыз кере алмайсыз -- ал арнаулы құралмен қарағанда сол зәредей зат үп-үлкен болып көрінеді. Ал вирус тіпті бактериядан да ұсақ.
Жұқпалы ауруларды кейде тек инфекция деп те атайды. Олар:
Ішек аурулары;
Жоғарғы тыныс жолдары аурулары;
Қан немесе трансмиссивті аурулар ;
Сыртқы қабықтардың аурулары болып бөлінеді.
Ішек аурулары (мысалы А-гепатиті) вирус ас қорыту жолдарына ауыздан кіріп, ішектен нәжіспен бірге шығады.
Тыныс жолдары ауруында шырышты қабықтар зақымданады және организмге вирус: ауамен кіреді.
Қан немесе трансмиссивті аурулар (әртүрлі энцефаломиелиттер, гемаррагиялық безгектер) аурудан сау адамға және жануарларға қан; сорғыш насекомдар арқылы беріледі, кейде қосалқы көмекшілері болады, көбінесе табиғи-ошақты болып келеді.
Сыртқы қабықтардың аурулары (құтыру, аусыл, делбе) жанасудан, қарым-қатынаста болудан тарайды. Вирустардьң организмде өсіп-өну және шоғырлану ерекшеліктеріне сай оларды ошақты және жалпы деп бөледі.
Біріншісінде қоздырғыштардың әсері тек енген жерде көрінеді, ол сол жерде есіп-өнеді (мысалы ішекте, не тыныс жолдарында). Екіншісінде вирустар енген жерінде көбейіп, денеге тарайды да, басқа ағзаларда екінші үлкен ошақ құрайды (шешек, қызылша, полиомиелит). Аурудың мерзімінің ұзақтығына, белгілерінің көрінуіне және қоздырғыштың сыртқы ортаға шығып тұруына байланысты олар жіті және созылмалы болып бөлінеді. Жітілері тез жазылады, вирустан да тез құтылады. Ал созылмалысы біресе айығып, біресе қайталап көпке созылады. Өз алдына бір бөлек түрі -- баяу ауру. Бұл түрінде вирус организмде көпке дейін сақталып, ауру ұзаққа созылады және клиникалық белгілері көмескілеу болады. Ал ауру белгілерінің мүлдем болмайтын түрін инаппаранттык деп атайды. Мұнда организмнен ауру қоздырғышы, шығып кетеді де, иммунитет пайда болады.
ІІ Негізгі бөлім.
2.1. Инфекциялық ауруларды балау әдістері .
Диагностика әдістері. Инфекциялық ауруды анықтау және ауру жануарларды анықтау үшін клиникалық тексеру, аллергиялық, серологиялық, микроскопиялық, бактериологиялық зерттеулер, биологиялық сынама және патологоанатомпиялық союды жүргізеді.
Ауру пайда болған шаруашылықтағы барлық мал басы клиникалық тексеруден өтеді. Анық білінетін ь клиникалық белгілері анықталмаған жануарларды диагнозды анықтау үшін бөледі.
Аллергиялық зерттеулер жануардың ағзасына (көз конъюнктивіне, тері астына немесе тері ішіне) тән реакцияны тудыратын арнайы препараттарды енгізуден тұрады. Жылқыларды, етпен (маллеин) ауыратын, малдарды, туберкулезбен (туберкулин), бруцеллезбен (бруцеллизат) ауыратын жануарларды анықтауға арналған препараттар бар. Бұл препараттар аллергендер деп аталады. Маллеиннің екі-үш тамшысын көзге енгізген кезде жылқының етігімен ауыратын адам бірнеше сағаттан кейін ірің бөлінуімен осы көздің жас ағуы басталады. Сау жылқыда мұндай реакция байқалмайды.
Серологиялық зерттеу жануарлардың қан сарысуын зерттеу деп аталады. Ветеринариялық практикада қан сарысуын агглютинация реакциясы (РА) және комплементті байланыстыру реакциясы (РСК) бойынша зерттеу кеңінен қолданылады.
Микроскопиялық зерттеуге қан жағындылары немесе жануарлар ағзаларының іздері жатады. Бұл ретте микроскоппен ауру қоздырғыштарын көруге болады. Бактериологиялық зерттеу арқылы өлген жануардың органдарынан ауру қоздырғышының дақылдарын жұқтырылған материалды арнайы қоректік ортаға егумен бөледі. Биологиялық сынама сау малдарда ауруды ауру малдан алынған материалмен немесе қоздырғыштың өсіндісімен жұқтыруға мүмкіндік береді.
Жануардың мәйітін патологоанатомиялық сою тірі болған диагнозды растауға көмектеседі. Кейде ағзалардың тілімдерін зертханаға гистологиялық зерттеу, яғни тіннің микроскопымен, оның сипаты мен құрылысын зерттеу үшін жібереді.
Жұқпалы ауруларға зерттеу үшін материалды алу және жіберу. Патологиялық материалды алу. Патологиялық материалды стерильді ыдыстарға жеке сақтық шараларын қатаң сақтай отырып, стерильді аспаптармен алады. Мәйіттегі немесе материалды зерттеуге алу қажет органдағы орынды Ыстық металл пластинамен (шпательмен) күйдіреді.
Сұйық материал - қан, өт, несеп, эксудат, шырыш, іріңді және т.б. - тоепшеде екі жағынан да пісірілетін шыны Пастер пипеткаларын сорады. Оны сондай-ақ инесі бар стерильді шприцпен стерильді құтыға немесе тығыз резеңке немесе қабықты тығыны бар стерильді пробиркаға алуға болады,оны балқытылған парафинмен балауызбен құю. Сол материал, бірақ микроскопиялық зерттеу үшін таза пәндік, алдын ала майсыздандырылған және отта профламбирленген шыныға жұқа қабатпен жағылады, содан кейін ауада кептіріледі; шыны байланыстырады жұп мазками ішіне салып, олардың арасындағы перекладины бірі-сіріңке. Заттың орнына терезе шынысының бір бөлігін пайдалануға болады, оны ауыз соданың 2-3% жылы ерітіндісінде таза жуып, эфир немесе бензинмен спиртте майсыздандырады. Мұндай шыныны ауада кептіреді және спиртовкаларды жалынмен күйдіреді, содан кейін зерттеуге жататын материалдарды жұқа қабатпен жағады,
Терең қуыстардан іріңді жұқа сым кесегіне немесе стерильді пробирканың мақта тығынына қапталған шағын ағаш таяқшаға стерильді мақталы тампонмен алады. ,
Ірің шыққан невскрывшихся терең абсцестер алады проколом қабырғасының абсцесстің жіңішке, ұзын инемен, стерильді 5-20-грамдық шприц. Содан кейін іріңді осы инемен стерильді пробиркаға (немесе құтыға), оны стерильді мақталы немесе қабықты тығынмен тығыз жауып, балқытылған парафинмен немесе балауызбен құйып алады. Тесу орнын алдын ала кесіп, іріңді алғаннан кейін дезинфекциялайды .йод тұнбасын майлайды.
2.2. Инфекциялық ауруларды клиникалық балау.
Дер кезінде қойылған диагноз-аурумен табысты күресудің кепілі. Клиникалық айқын ... жалғасы
І Кіріспе бөлім.
ІІ Негізгі бөлім.
2.1. Инфекциялық ауруларды балау әдістері .
2.2. Инфекциялық ауруларды клиникалық балау.
III Қортынды бөлім.
VI Пайдаланылған әдебиеттер.
І Кіріспе бөлім
Жұқпалы аурулар -- зардапты вирустардың, микоплазмалардың, хламидийлердің, риккетсиялардың, спирохеталардың организмге еніп, онда өсіп-өну және өмір сүру салдарынан туатын аурулар. Жұқпалы аурулар бактериялардан және басқа организмдерден (жанды денелерден) пайда болады, олар организмге аса зиянды. Олар әр түрлі жолдармен тарайды. Бактериялар, инфекция туғызатын басқа да көптеген организмдердің ұсақтығы соншалықты, оларды микроскопсыз кере алмайсыз -- ал арнаулы құралмен қарағанда сол зәредей зат үп-үлкен болып көрінеді. Ал вирус тіпті бактериядан да ұсақ.
Жұқпалы ауруларды кейде тек инфекция деп те атайды. Олар:
Ішек аурулары;
Жоғарғы тыныс жолдары аурулары;
Қан немесе трансмиссивті аурулар ;
Сыртқы қабықтардың аурулары болып бөлінеді.
Ішек аурулары (мысалы А-гепатиті) вирус ас қорыту жолдарына ауыздан кіріп, ішектен нәжіспен бірге шығады.
Тыныс жолдары ауруында шырышты қабықтар зақымданады және организмге вирус: ауамен кіреді.
Қан немесе трансмиссивті аурулар (әртүрлі энцефаломиелиттер, гемаррагиялық безгектер) аурудан сау адамға және жануарларға қан; сорғыш насекомдар арқылы беріледі, кейде қосалқы көмекшілері болады, көбінесе табиғи-ошақты болып келеді.
Сыртқы қабықтардың аурулары (құтыру, аусыл, делбе) жанасудан, қарым-қатынаста болудан тарайды. Вирустардьң организмде өсіп-өну және шоғырлану ерекшеліктеріне сай оларды ошақты және жалпы деп бөледі.
Біріншісінде қоздырғыштардың әсері тек енген жерде көрінеді, ол сол жерде есіп-өнеді (мысалы ішекте, не тыныс жолдарында). Екіншісінде вирустар енген жерінде көбейіп, денеге тарайды да, басқа ағзаларда екінші үлкен ошақ құрайды (шешек, қызылша, полиомиелит). Аурудың мерзімінің ұзақтығына, белгілерінің көрінуіне және қоздырғыштың сыртқы ортаға шығып тұруына байланысты олар жіті және созылмалы болып бөлінеді. Жітілері тез жазылады, вирустан да тез құтылады. Ал созылмалысы біресе айығып, біресе қайталап көпке созылады. Өз алдына бір бөлек түрі -- баяу ауру. Бұл түрінде вирус организмде көпке дейін сақталып, ауру ұзаққа созылады және клиникалық белгілері көмескілеу болады. Ал ауру белгілерінің мүлдем болмайтын түрін инаппаранттык деп атайды. Мұнда организмнен ауру қоздырғышы, шығып кетеді де, иммунитет пайда болады.
ІІ Негізгі бөлім.
2.1. Инфекциялық ауруларды балау әдістері .
Диагностика әдістері. Инфекциялық ауруды анықтау және ауру жануарларды анықтау үшін клиникалық тексеру, аллергиялық, серологиялық, микроскопиялық, бактериологиялық зерттеулер, биологиялық сынама және патологоанатомпиялық союды жүргізеді.
Ауру пайда болған шаруашылықтағы барлық мал басы клиникалық тексеруден өтеді. Анық білінетін ь клиникалық белгілері анықталмаған жануарларды диагнозды анықтау үшін бөледі.
Аллергиялық зерттеулер жануардың ағзасына (көз конъюнктивіне, тері астына немесе тері ішіне) тән реакцияны тудыратын арнайы препараттарды енгізуден тұрады. Жылқыларды, етпен (маллеин) ауыратын, малдарды, туберкулезбен (туберкулин), бруцеллезбен (бруцеллизат) ауыратын жануарларды анықтауға арналған препараттар бар. Бұл препараттар аллергендер деп аталады. Маллеиннің екі-үш тамшысын көзге енгізген кезде жылқының етігімен ауыратын адам бірнеше сағаттан кейін ірің бөлінуімен осы көздің жас ағуы басталады. Сау жылқыда мұндай реакция байқалмайды.
Серологиялық зерттеу жануарлардың қан сарысуын зерттеу деп аталады. Ветеринариялық практикада қан сарысуын агглютинация реакциясы (РА) және комплементті байланыстыру реакциясы (РСК) бойынша зерттеу кеңінен қолданылады.
Микроскопиялық зерттеуге қан жағындылары немесе жануарлар ағзаларының іздері жатады. Бұл ретте микроскоппен ауру қоздырғыштарын көруге болады. Бактериологиялық зерттеу арқылы өлген жануардың органдарынан ауру қоздырғышының дақылдарын жұқтырылған материалды арнайы қоректік ортаға егумен бөледі. Биологиялық сынама сау малдарда ауруды ауру малдан алынған материалмен немесе қоздырғыштың өсіндісімен жұқтыруға мүмкіндік береді.
Жануардың мәйітін патологоанатомиялық сою тірі болған диагнозды растауға көмектеседі. Кейде ағзалардың тілімдерін зертханаға гистологиялық зерттеу, яғни тіннің микроскопымен, оның сипаты мен құрылысын зерттеу үшін жібереді.
Жұқпалы ауруларға зерттеу үшін материалды алу және жіберу. Патологиялық материалды алу. Патологиялық материалды стерильді ыдыстарға жеке сақтық шараларын қатаң сақтай отырып, стерильді аспаптармен алады. Мәйіттегі немесе материалды зерттеуге алу қажет органдағы орынды Ыстық металл пластинамен (шпательмен) күйдіреді.
Сұйық материал - қан, өт, несеп, эксудат, шырыш, іріңді және т.б. - тоепшеде екі жағынан да пісірілетін шыны Пастер пипеткаларын сорады. Оны сондай-ақ инесі бар стерильді шприцпен стерильді құтыға немесе тығыз резеңке немесе қабықты тығыны бар стерильді пробиркаға алуға болады,оны балқытылған парафинмен балауызбен құю. Сол материал, бірақ микроскопиялық зерттеу үшін таза пәндік, алдын ала майсыздандырылған және отта профламбирленген шыныға жұқа қабатпен жағылады, содан кейін ауада кептіріледі; шыны байланыстырады жұп мазками ішіне салып, олардың арасындағы перекладины бірі-сіріңке. Заттың орнына терезе шынысының бір бөлігін пайдалануға болады, оны ауыз соданың 2-3% жылы ерітіндісінде таза жуып, эфир немесе бензинмен спиртте майсыздандырады. Мұндай шыныны ауада кептіреді және спиртовкаларды жалынмен күйдіреді, содан кейін зерттеуге жататын материалдарды жұқа қабатпен жағады,
Терең қуыстардан іріңді жұқа сым кесегіне немесе стерильді пробирканың мақта тығынына қапталған шағын ағаш таяқшаға стерильді мақталы тампонмен алады. ,
Ірің шыққан невскрывшихся терең абсцестер алады проколом қабырғасының абсцесстің жіңішке, ұзын инемен, стерильді 5-20-грамдық шприц. Содан кейін іріңді осы инемен стерильді пробиркаға (немесе құтыға), оны стерильді мақталы немесе қабықты тығынмен тығыз жауып, балқытылған парафинмен немесе балауызбен құйып алады. Тесу орнын алдын ала кесіп, іріңді алғаннан кейін дезинфекциялайды .йод тұнбасын майлайды.
2.2. Инфекциялық ауруларды клиникалық балау.
Дер кезінде қойылған диагноз-аурумен табысты күресудің кепілі. Клиникалық айқын ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz