Пурпурлы күкірт бактериялары көбінесе сулы микроорганизмдер

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

№7 Зертханалық жұмыс: Зертханалық жануарларды жарып сою әдістерін оқу және суретін салып жазу.

Орындаған:Ғұбайдуллин Нұртай

18-12

1. Зертханалық жануарларды жарып сою әдістерін оқу және суретін салып жазу.

2. Қара қошқыл түсті бактерияларға жататын микроорганизмдер.

3. Морфологиялық белгілері жағынан айырмашылығы бар пурпурлы бактериялардың негізгі топтары.

4. Галобактериялардың таралуына қолайлы орындар.

5. Табиғатта кездесетін фототрофты прокариоттар.

1. Зертханалық жануарларды жарып сою. Экспериментальды жолмен жұқтырылған зертханалық жануарлардың организмінде болған патологоанатомиялық өзгерістерін анықтау және вирусы бар материалды бөліп алу үшін оларды жарып сояды. Өлімге ұшыраған жануарлардың мүшелері мен ұлпаларының кілегей қабықша беткейіндегі (әсіресе ішек) микрофлоралармен ластануына жол бермеу үшін оларды тез арада жарып сою қажет. Өлімге ұшырамаған жануарлардың клиникалық белгілері анық байқалғандарын және ешқандай белгілер байқалмағандарын 8-10 күннен соң (жұқтырғаннан кейін) жансыздандырады. Жануарларды наркоз дозасын арттыру және декапитация (бауыздау), сонымен қатар олардың жұлының үзу арқылы (ұсақ жануарлардың) жансыздандыруға болады. Ұсақ өлекселерді препарат үстеліне, ал ірі жануарлардың өлекселерін арнайы үстел немесе тақтай бетіне аяқтары мен басынан бекітеді. Жануарларды жарып сою жұмыстарында стерильді саймандар қолданылады. Жануарлардың құрсақ және көкірек қуыстарын ашу үшін оны арқасымен жатқызып, алдыңғы және артқы аяқтарын керу арқылы бекітеді де, терісінің кесу сызығын бойлай дезинфекциялаушы ерітінділермен өңдейді. Ұсақ жануарларды дезинфекциялаушы ерітіндіге тұтастай батыруға болады. Жануарлардың терісін ақ жол сызығының бойымен кесіп, терісін екі жаққа кереді де, түйреуішпен бекітеді. Сосын, екінші стерильді қайшымен құрсақ қуысын ашады. Ол үшін диафрагма сызығынан төмен қарай құрсақ қуысы мен ақ жол сызығының бойымен кесінді жасайды. Үш бұрышты құрсақ қуысының қабырғаларын керіп бекітеді .

Патологоанатомиялық белгілері байқалған немесе өлімге ұшырар алдында ауру белгілері көрінген жануарлардың құрсақ қуысынан құрамында вирусы бар материалдар ретінде бауыр, көк бауыр, бүйрек, шажырқай лимфа бездері мен ішек кесінділері алынады. Көкірек қуысындағы мүшелерді алу үшін қабырға сүйектерін төс сүйегімен қоса айналдыра кесіп, қақпақша тәрізді ашады. Бас сүйегін ашу үшін өлексені препарат үстеліне құрсағымен жатқызып, алдыңғы аяқтары мен басын бекітеді (25-сурет) . Басы мен мойын терісін дезинфекциялаушы ерітіндімен өңдегеннен кейін терісін құлағының артқы жағынан бастап көз шарасына дейін айналдыра кеседі де, терісін құлағымен бірге алдыға қарай аша отыра бас сүйегін жалаңаштайды. Қайшының ұшын желкенің үлкен тесігіне кіргізеді де, оңға және солға қарай көз шарасына дейін, сосын көз шарасының арасын айналдыра кескеннен кейін бас сүйегін ашады. Жұмсақ консистенциялы мидың жүйке талшықтарын кесіп, бас сүйегінен шығарып алады.

Жануарларды жарып сою барысында ішкі мүшелердегі патологоанатомиялық өзгерістерге көңіл аудару қажет. Құрамында вирусы бар материал ретінде өзгеріске ұшыраған мүшелерді алады. Сонымен бірге зақымдалған мүшелердің регионарлық лимфа бездері де қоса алынады. Пневмотропты вирустармен жұқтырылған жануарлардан құрамында вирусы бар материал ретінде өкпесі, қабырға аралық лимфа бездері мен кеңірдегін алады. Висцеротропты вирустар құрсақ қуысының паренхиматозды мүшелерінде (бауыр, көк бауыр), шажырқай лимфа бездері мен ішек қабырғаларында болады. Нейротропты вирустарды зерттеу үшін бас миы, қажет жағдайда жұлын алынады. Алынған әрбір сынаманы екіге бөліп, жеке-жеке резеңке тығыны бар стерильді шыны түтіктерге салады. Олардың біреуі вирусологиялық зерттеуге, ал екіншісі - гистологиялық зерттеулер жүргізуге арналады. Кейбір вирустық инфекцияларды балауда микроскопиялық тәсілдер (жарықтық, люминесценттік) қолданылатын жағдайларда ғана құрамында вирусы бар материалдардан зат шыныларының бетіне жағындыларды немесе таңбаларды дайындайды.

Боялған топқа қара-қошқыл күкірт бактериялары жатады. Олардын, клеткаларында қара-кошқыл түсті пигмент болады. Оны бактерио-пурпурин деп атайды. Соңғы кездегі зерттеулерге қарағаида бүл пигменттің өзі екі түрлі пигменттен түратыны аныкталды. Оның біріншісі - жасыл түсті бактериохлорин, ал екіншісі - қызыл түсті бактериоэритрин.
Қара-қошқыл күкірт бактериялары қажетті органикалық зат-тарды екі жолмен синтездейді. Бірінші жолы - хемосинтез, екін-шісі - фотосинтез. Фотосинтез процесі кезінде органикалық заттар түзіледі, сонымен қатар бактериялар оттегін қабылдайды. Күкірт сутегі көп орта анаэробты болатыны белгілі, әйткенмен фотосинтез процесі бұл бактерияларды оттегімен қамтамасыз еттгёсе, күкірт сутегі тотықсызданбаған болар еді. Қара-, қошқыл күкірт бактерияларының ішінде клеткасында күкірт жиналмайтын формалары да бар. Олар күкірт сутегін күкірт қышқылына дейін тотықтыра алмайды. Олар өздеріне қажетті органикалык заттарды табиғаттан алады. Сондықтан органикалық заттардың түзілуінде басты роль атқаратын фотосинтездің бүл бактериялар тіршілігінде елеулі маңызы жоқ. Фотосинтез бактерияларға қа-жетті оттегін алуына мүмкіндік береді.

3. Пурпурлы күкірт бактериялары көбінесе сулы микроорганизмдер. Сонымен қатар, олар топырақта кездеседі, бірақ онда олардың рөлі аз. Олар әдетте күкіртсутегі бар оттегі жоқ суларда дамиды, онда жарық түседі, сирек жағдайларда олар үлкен тереңдікте болады. Күкіртсіз күкірт бактериялары су мен батпақты топырақтарға бай органикалық заттарды ұнатады, суға түс қосатын сирек кластерлерді құрайды. Кейде жағалаудағы теңіз суларында дамиды. Күкірт күкірт бактериялары, керісінше, анаэробты аймақтың шекарасындағы мөлдір су қоймаларында көрінетін кластерлер жасайды. Мұндай қабаттар меромитикалық (төменгі тұздылығы жоғары) немесе холомитикалық (маусымдық стратификациямен) су қоймаларында және теңіз жағалауларында эстуарийлерде жақсы қалыптасады. Теңіздердің жағалық аймақтарында қызыл толқындар пайда болуы мүмкін. Эктотиорхоспираның өкілдері тұзды және сілтілі мекендейтін жерлерге, теңіз эстуараларына тартылады. Әлемдік күкірт айналымында олар функционалды түрде сульфат тығыз байланысты.

Пурпурлы бактериялар үшін олардың белсенділігі уақытында бөлінуіне байланысты резервуардың сол қабатында ұқсас түрлердің тіршілік етуі байқалады. Мысалы, хроматиум окениі және хроматиум виносумы жақындық тұрақты және сульфидті тотығу дәрежесі бойынша. Аралас мәдениетте екінші организм біріншісін алмастырады, ал табиғатта олар бір-бірін күндіз алмастырады: таңертең сульфид көп болған кезде C. окениц концентрациясы төмендеген сутегі сульфидін тез тотықтырады, ал кешке C. vinosum аз мөлшерде H2S тотықтырады, сол кезде. өйткені алғашқы микроорганизм өзінің өсуін тоқтатады .

Көптеген өкілдер жоғары жарық қарқындылығын қажет етеді (~ 500 люкс), тек Amoebobacter тұқымы төмен өсу температурасында жарықтандыруды қажет етеді (50-100 люкс) . Мезофильді түрлердің, психроактивті организмдердің көпшілігіне амебобактер және лампрокистис кіреді, ал термофильді түрлер Халородоспира, Родокиста және Термохромати ұрпақтарына жатады. Күлгін бактериялар арасында экстремалды термофилдер табылмады. Негізінен, бұл нейтрофильді микроорганизмдер, олар рН 6-8-де жақсы өседі, бірақ оларда қышқыл бар (Rhodobacter acidophila) және сілтілі (Ectothiorhodospira, Halospira) бар. Сол ұрпақта осмопротекторларды (глицин-бетаин, экотин, трегалоза) синтездейтін өте галофильді өкілдері болады.

Күкірттің тұндыру сипаты бойынша пурпурлы бактериялар пурпурлы күкірт бактерияларына (цитоплазмада күкірт қосындылары бар) және сыртынан оны орналастыратын пурпурлы күкіртсіз бактерияларға бөлінеді.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.