Денсаулыққа әсер ететін факторлар

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 51 бет
Таңдаулыға:

ДИПЛОМДЫҚ ЖҰМЫС

Тақырыбы: Мейіргер денсаулығына әсер ететін кәсіби факторлардың жиілік деңгейі.

МАЗМҰНЫ

ҚЫСҚАРТУЛАР МЕН БЕЛГІЛЕР

КІРІСПЕ

I-тарау. МЕЙІРГЕР ДЕНСАУЛЫҒЫНА ӘСЕР ЕТЕТІН ФАКТОРЛАР ЖӘНЕ ӘЛЕМ БОЙЫНША ТАРАЛЫМ ДЕҢГЕЙЛЕРІ

1. 1 Денсаулыққа әсер ететін факторлар

1. 2 Мейіргер денсаулығына әсер ететін факторлар проблемаларының таралым деңгейлері

1. 3 Шетелдік тәжірибелерге негізделген мейіргер денсаулығына әсер ететін негізгі факторлар

II-тарау. ЗЕРТТЕУ НӘТИЖЕЛЕРІНІҢ СИПАТТАМАСЫ

2. 1 Өзіндік зерттеу материалдары мен әдістері

2. 2. Мейіргер денсаулығына әсер ететін факторлардың жиілік деңгейін анықтау үшін сауалнама алу

2. 3. Зерттеу нәтижелерін талдау, қорытынды жасау

ПРАКТИКАЛЫҚ ҰСЫНЫСТАР

ҚОРЫТЫНДЫ

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕРДІҢ ТІЗІМІ

ҚОСЫМШАЛАР

Қысқартылған сөздер

ДДСҰ- Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы

ММБ - Медициналық мақсаттағы бұйымдар

ЖҚҚ- Жеке қорғану құралдары

АІИ- Ауруханаішілік инфекциялар

НВV-В гепатитінің вирустары

НСV-С гепатитінің вирустары

ЕСМ -Емдеу сауықтыру мекемелері

ҚФ - Қауіп фактор

АР --аллергиялық ринит

АД --аллергиялық дерматоз

АИТВ- Адам иммунитет тапшылығының вирусы

РМҒК - Ресей медициналық ғылым академиясы

ЖШС- жауапкершлігі шектеулі серіктестігі

АРВ - антиретровирус

КІРІСПЕ

Тіркес сөздер: Кәсіптік зияндылық факторлар, Кәсіптік күйзеліс, қауіп факторлары, тәуекел факторлары туралы хабардар болу, ақпараттандырылу, қауіп факторын бағалау, қауіпті бағалау шкаласы, шетелдік зерттеулер.

Тақырыптың өзектілігі: Кәсіптік зияндылық факторлар ХХІ ғасырдағы әлемнің көптеген елдерінің денсаулық сақтау жүйесінің ең өзекті проблемасы болып табылады[1] . Әлемдік статистикаға сәйкес, мейіргерлер денсаулығына әсер ететін факторлардың жиілігі бүкіл әлемде мейіргерлер арасында мүгедектіктің жиі кездесетіні басты себебі болып табылады 2012 жылы бұл аурулар 2% -ы адамның өліміне әкеп соқтырды, оның ішінде 0, 8%-ы АИТВ ауруы болса 1. 2%-ы Гепатит В аурулары[2] .

Мейіргерлердің еңбек нәтижесі, жалпы пациенттер денсаулығы - бұл ең алдымен мейіргерлердің жұмыс жағдайы мен денсаулығына тығыз байланысты болады. Атқаратын жұмысының түріне қарай мейіргерлер әр алуан еңбек ортасының қолайсыз, жағымсыз әсерлеріне шалдығуы мүмкін, атап айтқанда, жұмыс орнындағы зиянды химиялық заттардың, биологиялық агенттердің , сонымен бірге, мейіргерлердің психологиялық қиындықтары, эмоционалды күйзеліске ұшырауымен, физикалық белсенділіктің төмендеуімен болып отыр.

Медицина кызметкерлерінің денсаулығын зерттеу жұмыстары Кеңес Одағы кезінде 1922 жылдан басталған. Бұл бағытта белгілі ғалымдар Богословский С. М. (1925), Ефман А. М. (1928) және т. б. ғалымдар қомақты еңбектер жазып, медицина қызметкерлерінің арасында аурушаңдық деңгейі жоғары екендігін айқын көрсетті [3] . Мысалы, С. М. Богословский туберкулезге қарсы күресетін емхана медицина қызметкерлерінің сол аурумен ауыру жиілігі, басқа саладағы медицина қызметкерлерінің аурушаңдығынан 5-10 есе жоғары екендігін анықтады. А. М. Ефман және т. б. [4] . зерттеушілердің мәліметтерінде, медицина қызметкерлерінің аурушаңдығы, көбіне жұмыс барысында жұқпалы ауруларға жиі ұшырауымен, жүйке-эмоция жүктемесінен[5] . туындайтын жүрек-қан тамырлары және жүйке сырқаттарымен ауыратындықтарына байланысты екендігі айтылған. Медицина қызметкерлерінің жұқпалы, оның ішінде, аса қатерлі ауруларға ұшырау қаупі де үнемі болып тұрады. Оның үстіне, медицина қызметкерлері организімінің жұқпалы ауруларға қарсы қорғаныс қабілеті де төмен, бұл медицина саласында көп жыл қызмет істеген адамдарда анық байқалады. [6] . Медицина мекемесінің қызметкерлері туберкулез, вирустық гепатит және т. б. инфекцияларды жұқтыруға өте бейім тұрады. Вирустық В гепатиті медицина мейіргерлерінің негізгі кәсіптік ауруларының бірі екендігі жалпыға мәлім. Олар инфекцияланған қан мен және препараттармен, сонымен бірге аспаптармен жұмыс істегенде жұғады. Ластанған ине арқылы В гепатитінің жұғу мүмкіндігі 30%-ға жетеді. [7] . Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының (ДДҰ) баяндамасына сәйкес [8], медицина қызметкерлері арасында АИТВ жағдайларының 2, 5% және бүкіл әлемдегі медицина қызметкерлері арасында В және С гепатитінің 40% жағдайы кәсіби сәулеленудің нәтижесі болып табылады. Бұл инфекциялардың 90% - дан астамы табыс деңгейі төмен елдерде орын алады және олардың көпшілігін алдын алуға болады [9, 10, 11] .

Батыс Еуропа елдері жүргізген зерттеулер мәліметтері бойынша медицина мекемелеріндегі 180 қызметкердің біреуі жыл сайын В гепатитін жұқтырып отырады, яғни жылына шамамен 18 мың адам, немесе орташа есеппен, күніне 50 медицина қызметкері аталмыш ауруға шалдығады. Сонымен қатар, В гепатиті салдарынан болған бауыр шемені немесе бауырдың қатерлі ісігінен күн сайын бір медицина қызметкері дүние салады [12] . АИВТ инфекциясы да В гепатиті сияқты таралады, бірақ зақымдану ауыр түрде жүреді. [13] .

Ұлыбританиядағы медициналық қызметкерлердің кәсіби ауруларды жұқтыру жиілігі 0, 3%. Әдетте, олар аурудың қаны және басқа да физиологиялық ерітінділер арқылы жұқтырады [14] .

Қазақстанда медицина қызметкерлерінің жалпы және кәсіби аурулары жөнінде сенімді, айқын дәлелденген мәліметтер біздің елімізде шын мәнінде жоқ. Бұл көптеген себептерге байланысты. Егер уақытша еңбекке жарамдығын жоғалтатын жалпы ауруларды алсақ, онда медицина қызметкерлері, алдымен мейіргерлер, көбінесе тиісті құжаттарға тіркелмейді, өз бетінше емделеді, сондықтан олар жалпы статистикаға енбей қалады. [15] .

Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы (ДДСҰ) 1944 жылы Ганноверде өткізген мейіргер ісі мамандары Конгресінде келесідей анықтама береді: Мейіргер ісі- бұл өнер мен ғылым, ол пациенттің денесін, ақылы мен ішкі дүниесін толықтай қамтиды, үйрету немесе тәсіл арқылы рухани және физикалық қолдайды, денсаулықты сақтауға ерекше назар аударады, сондай-ақ пациентке көмек көрсеткенде физикалық сияқты пациентке рухани және әлеуметтік қамқорлықты қосады және отбасы, қоғам немесе мүгедектерді медициналық қызметті іске асырады. [16] .

Кейінірек Халықаралық мойындауға ие болған тағыда бір «ескірмейтін» мейіргер ісі анықтамасын 1967 жылы американдық мейіргер, ұстаз,

ағартушы, зерттеуші және лектор В. Хендерсон берді. Ол мейіргердің бірегей қызметі өз күшімен білімі және ерік-жігерімен адам денсаулығына жазылып кетуіне немесе өліміне қатысты істердің іске асуына пациент немесе дені сау адамға көмек көрсетуінде деп жазды. [17] .

Алайда жоғарыда айтылған мейіргерлік қызметтермейіргерлер үшін кәсіптік зияндылық факторларды тудырады. Кәсіптік зияндылықтар - өндіріс жағдайларында жұмыс істеушілерге әсер ететін әртүрлі факторлар, олар сипатына және айқындылық дәрежесіне қарай жұмысқа қабілеттілікті төмендетуге, кәсіптік аурулар мен уланулардың туындауына, еңбекке қабілеттілікті уақытша жоғалтумен ауруға шалдығушылықтың өсуіне, сондай-ақ жұмыс істеушілердің өздерін немесе олардың ұрпақтарын кейінгі мерзімдерде кері салдарларға әкелуі мүмкін. [18] .

Дипломдық жұмыста мейіргерлер арасында кездесетін әр түрлі кәсіби аурулар кеңінен талданған.

Зерттеу мақсаты: Мейіргер денсаулығына әсер ететін кәсіби факторлардың жиілік деңгейін сауалнама арқылы анықтау

Міндеттері

Тақырыпқа байланысты әдебиеттерді шолу;
Мейіргерлердің кәсібиқауіп факторлары туралы ақпараттандырылу деңгейін бағалау;
Мейіргерлердің денсаулығына әсер ететін кәсіби қауіп факторларын анықтау мақсатында сауалнама жүргізу;
Нәтижесін талдау, қорытынды жасау;

Зерттеудің теориялық және практикалық маңыздылығы

Алынған статистикалық мәліметтер негізінде Көпбейінді облыстық ауруханның, травматология бөлімшесінде 2020 жылғы желтоқсан айындағы жүргізілетін сауалнама арықылы кәсіптік зиянды факторлардың динамикасын анықтау.

Мейіргердің денсаулығына әсер ету факторын анықтау арқылы, кәсіптік зияндылық факторлар, кәсіптік күйзеліс, қауіп факторлары, тәуекел факторлары туралы ақпараттандырылып және алдын алуды ұйымдастыру арқылы мейіргерлерді зянды кәсіби факторлардан қорғау.

Дипломдық жұмыстың көлемі мен құрылымы

Зерттеу жұмысы 55 компьютерлік мәтін бетінен, 29 диаграммалармен, 4 кестемен, 1- гистораммасуреттелген. Дипломдық жұмыс кіріспе, әдебиеттерді шолу, зерттеу материалдары мен әдістері, зерттеудің нәтижелері, қорытынды, практикалық ұсыныстар, пайдаланылған ақпараттар тізімі 50 әдебиеттен, оның ішінде 19 шетелдік әдебиет, 6 отандық әдебиет, 35интернет көзі және қосымшалардан тұрады.

I-тарау. МЕЙІРГЕР ДЕНСАУЛЫҒЫНА ӘСЕР ЕТЕТІН КӘСІБИ ФАКТОРЛАР ЖӘНЕ ӘЛЕМ БОЙЫНША ТАРАЛЫМ ДЕҢГЕЙЛЕРІ\

1. 1 Денсаулыққа әсер ететін факторлар

медицинадағы мамандықтардың көбісі әртүрлі ауруларды, олардың симптомдарын, клиникалық көріністерін және олардың асқынулары, диагностика және емдеу тәсілдерін оқиды. Осы немесе басқа аурулармен ауырғандар реабилитациясы, аурулардың профилактикасының негізгі тәсілдері туралы сирек жазылады.

Медициналық әдебиетте «рекреация» термині, яғни денісау адамдардың денсаулығынсақтауға бағытталған емдеу-сауықтандыру, профилактикалық шаралар кешені туралы тіпті сирек жазылады. Адам денсаулы. ы, оның критерийлері, күрделі әлеуметтік-экономикалық жағдайда оны нығайту және сақтау жолдары Қазақстан денсаулықсақтау және қазіргі медицина қызығушылық сферасында жоқ. Осымен байланысты қоғамдық денсаулық туралы айтпас бұрын, «денсаулық» терминіне анықтама беріп, бұл иерархиядағы қоғамдық денсаулық орнын анықтау қажет.

Сонымен, Бүкіләлемдік денсаулықсақтауды ұйымдастыру (БДҰ) 1948 жылы «денсаулық - аурулардың және физикалық дефектілердің жоқтығы ғана емес сонымен қатар рухани және әлеуметтік жағдайының жақсы болуы » деген анықтамасын берді.

Денсаулықты оқудың 4 деңгейін бөлу қарастырылған:

- жеке адам денсаулығы.

- этникалық немесе кіші топ денсаулығы - топтық денсаулық.

- тұрғындар денсаулығы, яғни нақты административтік - аумақтық бірлікте (аудан, қала, облыс т. б. ) тұратындар.

- қоғамдық денсаулық - қоғам ел тұрғындарының, континент, әлем денсаулығы.

Қоғамдық денсаулық және денсаулықсақтау өзіндік медициналық ғылым ретінде профилактикалық қызмет көрсетудіөңдеу мақсатымен тұрғын денсаулығына қоршаған орта жағдайларының және әлеуметтік фактор әсерін оқиды. Қоғамдық денсаулық және денсаулық сақтау әртүрлі медициналық аспектілердің (әлеуметтік, экономикалық, басқармалық т. б. ) кең шеңберін оқумен айналысады.

Түсініктің келесі анықтамасы анықталған: «Қоғамдық денсаулық - өмір қауіпсіздігін және сапаның оптимальдік деңгейін қамтамасыз ететін, тұрғындардың өмір салтын және қоршаған ортаәртүрлі факторлардың әсерімен негізделгенелдің маңызды әлеуметтік - экономикалық потенциалы».

Әртүрлі клиникалық пәндерге қарағанда қоғамдық денсаулық жеке алынған индивидумдардың емес, ұйымдардың денсаулық жағдайын оқиды. Бұнда өмір жағдайы, өндірістік қатынас экономикалық кезеңдер жағдайын анықтаушы болып табылады.

Физика, химия, биология саласындағы ұлы ашушылар, тұрғындардың 20 ғасырдағы урбанизациясы, көптеген елдердегі өнеркәсіптердің дамуы, құрылыстың үлкен көлемдері, ауыл экологиясының химизациясы тұрғын денсаулығына әсер етіп өзінің жайылымы бойынша эпидемиологиялық сипатқа ие болатын аурулар тұдырады.

Ғылыми - техникалық прогресс және қоғамдық денсаулық жағдай арасындағы антропогонистік қарама-қайшылық біздің елімізде профилактикалық шараларды мемлекеттің бағалау салдарынан туындайды. Осыған орай біздің ғылымның тапсырмаларының бірі болып осындай қарама - қайшылықтарды шешу және қоғам денсаулығына кері әсерін тигізетін негативті көріністер мен факторларды профилактикасы бойынша ұсыныстарды өңдеу болып табылады.

Халық шаруашылығының жоспарлы түрде дамуы үшін тұрғын саны туралы ақпарат, оның болжалдарын анықтау маңызды орын алады. Қоғамдық денсаулық демографиялық процестерді зерттей отыра тұрғын дамуының заңдылықтарын анықтайды, перспективаны болжайды, тұрғын санын мемлекеттік болжау бойынша ұсыныстарды өңдейді.

Сонымен қоғамдық денсаулық бір уақытта әлеуметтік, тәрбиелік, биологиялық, геофизикалық және т. б. факторлардың комплекстік әсерімен сипатталады. Бұл факторлардың көбісі қауіп факторы ретінде анықталуы мүмкін. Аурудың қауіп факторлары дегеніміз не?

Қауіп факторы - аурулардың даму мүмкіншілігін жоғарылататын, олардың асқынуын және жағымсыз аяқталуын тудыратын өндірістік және қоршаған ортаның әлеуметтік, экологиялық, генетикалық, биологиялық, тәртіптік сипаттағы потенциалды қауіпті факторлар.

Аурудың тікелей себептеріне қарағанда (бактериялар, вирустар, микроэлементтер жеткіліксіздігі т. б. ) қауіп факторы туындауына және ары қарай дамуына жағымсыз фон тудырады.

Қоғамдық денсаулықты оқыған кезде факторларды келесі топтарға біріктіреді:

Әлеуметтік - экономикалық факторлар, (еңбек, тұрғын жағдайы, материалдық қамтамасыз етілуі, тамақтану сапасы және деңгейі, демалыс т. б. )

Әлеуметтік биологиялық факторлар (жасы, жынысы, тұқымқуалаушылық т. б. )

Экологиялық және табиғи - климаттық факторлар (тұрғын ортаның ластануы, орташа жылдық температура, экстремальдік табиғи - климаттық фактордың саны т. б. )

Ұйымдастырушылық және медициналық факторлар (тұрғындардың медициналық көмекпен қамтуы, медициналық көмек сапасы, мадициналық - әлеуметтік көмек т. б. )

Медициналық ғылымның дамуы дәрігерді жаңа диагностика тәсілдерімен, емдеудің әсерлі заттарымен қамтамассыз етті. Осының барлығы бір уақытта дәрігерлер қызметінің жаңа ұйымдық формалардың өңдеуін талап етті. ; Сонымен ғылымда басты орын алатын сұрақ болып барлық шаралардың тұрғын денсаулығына әсер етуін оқу табылады. Бұл пән елдің қоғамдық әлеуметтік-экономикалық өмірінің маңызын ашады және тұрғындардың медициналық қызмет көрсетуін жетістіру жолдарын анықтайды.

Қоғамдық денсаулық және денсаулық сақтау туралы ғылымның екінші бөлімі денсаулық сақтауды басқарудың оптимальдік тәсілдерін, медициналық мекемелердің жұмысының жаңа формалары мен тәсілдерін, медициналық көмектің сапасын жақсарту жолдарын (ғылыми негізделген) өңдеу туралы.

Қоғамдық денсаулықтың және денсаулық және денсаулық сақтауды зерттеудің өзіндік методологиясы мен тәсілі бар. Олар: статистикалық, тарихи, экономикалық, экспериментальдік, хронометражды зерттеулер, әлеуметтік әдістер т. б.

Статистикалық әдіс - көптеген зерттеулерде кеңінен қолданылады. Ол елді мекен денсаулығын және жұмыстың сапасын сонымен қатар әсерлілігін анықтауға мүмкіндік береді.

Тарихи әдіс. Әртүрлі тарихи даму кезеңдеріндегі оқылатын мәселені бақылап зерттеуге мүмкіндік береді.

Экономикалық әдіс. Жергілікті халықтың денсаулығын, мемлекеттің құрамдық пайыздылығының өте тиімді жолдарын анықтауға, Экономикалық денсаулық сақтауға және денсаулық мемлекет экономикасына ықпал жасауына мүмкіндік береді.

Медициналық мекемелерде және денсаулық органдарындағы қаржылық қызметтерді талдау сұрақтары, ақша қорын орынды шығындау, жергілікті халықты сауықтыру жөнінде денсаулық сақтаудың нәтижелі әрекетінің бағасы, осы әрекеттің экономикадағы әсері - барлығы денсаулық сақтау төңірегіндегі экономикалық пәнді құрайды.

Экспериментті әдіс. Жаңа эксперимент іздеу нәтижесінде медициналық мекемелерде және денсаулықсақтау қызметтерінде жаңа жұмыс тәсілін, формасын қосып алады. Көптеген тәсілді қолданумен жүретін кешенді әдістемені айрықша қолданатынын айта кету кереу. Егер амбулаторлық емханалардың деңгейін, жағдайын халыққа көмегін және оның толық жетілдіру жолдарыноқуды үйрену міндеттелсе, ол статистикалық әдіс жергілікті халықтың сырқаттанушылығын, оның емханаларға хабарласу жиілігінен үйретіледі, оның түрлі кезеңдегі динамикасы, деңгейі тарихи талданады.

Зерттеуде хронометраждық зерттеулер тәсілдері қолданылуы мүмкін (медициналық персонал, жұмыстың хронометражы, уақыт жұмсауды талдау және т. б. ) Сирек әлеуметтік тәсілдер пайдаланылады. (сухбат алу, анкеталық әдіс), ол оқу обьектісі туралы халықтың пікірін алуға мүмкіндік береді. Ақпарат көзі болып емдеу - профилактикалық мекемелердің есеп беру құжаттары табылады; тереңдете зерттеу үшін материал жасау арнайы өңделген карталарда жүргізіледі.

Әлеуметтік - гигиеналық зерттеуде тұрғындар денсаулығы және қоғамдық денсаулық алдынғы жылдары денсаулықты сандық бағалау туралы болды. Шынында, көрсеткіштер, индекс және коэффициенттер көмегімен әрқашан ғылыми зерттеулерде өмір сапасын бағалауға тырысты. «Өмір сапасы» термині отандық ғылыми әдебиетте соңғы 10-15 жылда қолданыла бастады.

БДҰ (1999ж) анықтауы бойынша, өмір сапасы - өзіндік реализация және жақсылыққа жету үшін мүмкіншіліктер беріледі және олардың қажеттіліктері (физикалық, эмоциялық, әлеуметтік және т. б. ) қалай қанағаттандырылады, тұрғындармен және жеке адамдармен қабылдау дәрежесі және оптимальдік жағдай.

Біздің елімізде өмір сапасы деп өмірлік қамтамасыздандырылу жағдайларын және денсаулық жағдайын түсінеді.

Әлемде жалпы қабылданған «Денсаулық сапасы» түсінігінің жоқтығына қарамастан «Өмір сапасы» түсінігінің маңызды құрамдасы болып табылатындықтан қоғамдық денсаулыққа кешенді баға беруге тырысады (сапалық және сандық) .

Қоғамдық денсаулық және денсаулықсақтау оқыту пәні ретінде болашақ мамандарды (дәрігерлерді) дайындау сапасын жоғарылатуға әсерін тигізеді; оларда тек дұрыс диагноз қойып және дұрыс ем тағайындау дағдыларын ғана емес сонымен қатар, медициналық қызмет көрсетудің жоғары деңгейін ұйымдастыру қабілеттіліктерін қалыптастыру.

Медицинаның әлеуметтік мәселелері атақты оқымыстыларды да қызықтырды - Гиппакрат, Авицена, Аристотель, Везалиий т. б.

Ресейде әлеуметтік медицинаның дамуына М. В Ломоносов, Н. И Доброславин, Ф. Ф Эрисман үлкен үлес қосты.

20 ғасырдың екінші жартысында Ресейде алғы интелегенция, фабрика - зауыттық медицина өкілдерінің қоғамдық қозғалысының әсерінен, қоғамдық денсаулық және денсаулық сақтау туралы оқу пәне және ғылым негізі қалыптаса бастады. Қазан университетінде 19 ғасырдың 60 жылдарында проф. А. В. Петров студенттерге әлеуметтік гигиена және қоғамдық денсаулық бойынша дәріс оқыды. 19 ғасырдың аяғында Ресейдің көптеген университеттердің медицина факультеттерінде (Санкт-Петербург, Москва, Киев, Харьков т. б. ) қоғамдық гигиена курстары оқылды. Сонымен қатар медициналық география және медициналық статистика. Бірақ бұл курстар эпизодикалық болды, жиі басқа пәндер құрамына кірді. Тек 1920 жылдан Германияда Берлин университетінде әлеуметтік гигиена кафедрасы ашылды. Бұл кафедраның оның негізін қалаушы неміс оқымыстысы социал-гигиенист проф. Альфред Гротьян басқарды. Осылай әлеуметтік гигиена ғылымы және өзіндік пән тарихы басталды. А. Гротьян кафедрасының соңынан Германия университетері және т. б. Еуропа елдерінде анологиялық кафедралар ашыла бастады. Олардың жетекшілері (А. Фишер, С. Нейман, Ф. Принцинг, Э. Ресле т. б. ) ғылыми зерттеу жұмысын қоғамдық денсаулық және медициналық статистиканың маңызды мәселелерін өңдеуге бағыттады. әлеуметтік гигиненаның (Ресейде 1941 жылы осылай аталды) Кеңес билігі кезіндегі дамуы кеңес денсаулық сақтауының ірі ғалымдардың Н. А Семашко, З. П соловьева есімдерімен байланысты. Олардың қалаулары бойынша әлеуметтік гигиена кафедрасы ашылды.

Мұндай алғашқы кафедра 1922 жылы Н. А Семашко көмегімен 1 МГУ медициналық факультетінде ашылды. 1923 жылы З. П соловьева жетекшілігімен 11 МГУ да ашылды және А. Ф. Никитин прфессордың жетекшілігімен 1 Ленинград медицина институтында ашылды. 1929 жылға дейін мұндай кафедра барлық медициналық институтында ашылды.

1923 жылы әлеуметтік гигиенаның мемлекеттік институты ашылды, ол денсаулық сақтауды ұйымдастыру және әлеуметтік гигиена барлық кафедраларының ғылыми ұйымдастырушылық базасы болып кетті.

Социал - гигиенист оқымыстыларымен 20ғасырдың 1 жартысында ресейдегі санитарлық демографиялық процестерді оқу бойынша маңызды зерттеулер жүргізіледі. (А. М. Мерков, С. А. Томилин, П. М. Козлов, С. А. Новосельский, Л. С. Каминский және т. б. ), тұрғындар денсаулығын оқудың жаңа тәсілдері өңделуде(П. А Кувшинников, Г. А. Баткис, ) . 30 жылдары Г. А. Баткис барлық медицина институттарының әлеуметтік гигиена кафедраларына оқу құралын шығарды.

ҰОС жылдары әлеуметтік гигиена кафедралары «Денсаулық сақтауды ұйымдастыру кафедрасы» деп аталды. Бұл жылдары кафедраның бүкіл назары фронтты медициналық - санитарлық қамтамасыздандыру және тылда медициналық көмекті ұйымдастыру, инфекциялық аурулардың өршулерін алдын-алу сұрақтарына бағытталды. Соғыстан кейінгі жылдары кафедра жұмысы денсаулық сақтаумен қарым - қатынастарын нығайтуға арналды.

20 ғасырдың 2 жартысында ғылымның дамуына және оқытуға З. Г. Френкель, Б. Я. Смолевич, С. В. Курашев, Н. А. Виноградов, А. Ф. Серенко, С. Я. Фрейдлин, Ю. А. Добровольсвий, Ю. П. Лисицын, О. П. Щепин т. б. үлкен үлес қосты.

2000жылы кафедралар қоғамдық денсаулық және денсаулықсақтау деп аталды.

Отандық денсаулық сақтаудың дамуының қазіргі сатысында оның шаруашылықтандыру және қаржыландырудың жаңа экономикалық механизмдерін, жаңа құқықтық қатынастарына енгізгенде медициналық сақтандыруға өтуде болашақ дәрігерден тәжірибелік ұйымдастырушылық дағдыларды және теориялық білімнің көлемділігін талап етеді. Әр дәрігер жақсы ұйымдастырушы болу керек, оған тәуелді медициналық персонал жұмысын нақты ұйымдастыру керек, экономика және басқару элементтерін білу керек. Бұл тапсырманы орындауда маңызды роль қоғамдық денсаулық және денсаулықсақтау кафедралары атқарады.

Тұрғындардың денсаулығы және оны оқудың тәсілдері.

Денсаулық түсінігі, оны бағалау, әлеуметтік негізделуі.

Қазіргі әдебиеттерде «Денсаулық » түсінігінің 100 аса анықтамалары бар олар жиі келесі формулировкаларға сай келеді:

Денсаулық - аурулардың жоқтығы.

Денсаулық және норма - терең түсінік.

Денсаулық морфологиялық, психоэмоционалдық құраушылардың бірлігі ретінде.

Бұл түсініктер ортақ болып аурудан жақсы қарама-қарсылық ретінде түсіндіріледі, яғни «Денсаулық» түсінігі әлі күнге дейін «Дені сау емес» түсінігі арқылы түсіндіріледі. Сонымен, медицина және оның теориясы патология билігінде қалып отыр.

Қазіргі уақытта бұрыннан белгілі патология теориясымен қатар жаңа теория, денсаулық теориясы - санология - валеология дамуда.

Денсаулық ресурстары дегеніміз- бұл ағзаның денсаулық балансын қолайлы жағына қарай өзгертудегі морфофункциональдық жәнне психологиялық мүмкіндіктері. Денсаулық ресурстарын жоғарлату бүкіл Салауатты өмір салтын сақтау шараларымен қамту болып табылады ( Тамақтану, физикалық жүктемелер, демалу және т. б. ) .

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.