Дәнекер тінінің гиалинозы

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 12 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ АУЫЛ ШАРУАШЫЛЫҚ МИНИСТРЛІГІ
ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ АГРАРЛЫҚ ЗЕРТТЕУ УНИВЕРСИТЕТІ

РЕФЕРАТ
РЕФЕРАТ

Ветеринария факультеті
Тақырыбы: Гиалиноз, этиопатогенезі, патологиялық анатомиясы, морфологиялық сипаты, организм үшін маңызы

Орындаған: Набиев Ерлан
Топ:В-30Қ
Тексерген: Орынтай Мақпал

Алматы 2020 ж

Жоспар

I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
2.1. Дистрофия.
А)Гиалинді дистрофия
2.2. Гистопрепарат. Шумлянский капсуласының гиалинозы
2.3.Гиалиноздың жіктелуі.
Қорытынды
Пайдаланылған əдебиеттер тізімі

Кіріспе
Гиалиноз-бұл дәнекер тінінің дистрофиясы, онда гиалинді шеміршекке ұқсайтын біртекті, тығыз, мөлдір массалар пайда болады. Осыдан дәнекер тінінде пайда болатын зат гиалин деп аталады. Гиалин құрамында фибрин, иммуноглобулиндер, липидтер бар фибриллярлы ақуыз; қышқылдардың, сілтілердің әсеріне ферменттердің әсеріне төзімді, тығыз. Гиалин эозинмен қызғылт түске боялған. Неғұрлым үлкен болса, соғұрлым қызыл түс басым болады. Гиалиннің пайда болуы әрдайым дистрофияның нәтижесі емес. Тромботикалық массалар, қабыну экссудаты, зәрдегі цилиндрлер-өлі ұлпада гиалиннің пайда болуының нәтижесі. Гиалинді дистрофия жасушаішілік және жасушадан тыс болуы мүмкін. Өз кезегінде жасушадан тыс гиалинді дистрофия дәнекер тінінің гиалинді дистрофиясына және қан тамырлары қабырғаларының гиалинді дистрофиясына бөлінеді.
Жасушаішілік гиалиноз олардағы секрецияның сақталуымен жасушалардың секреторлық белсенділігінің бұзылуына байланысты пайда болады. Бұл асқазанның, ішектің және қуықтың шырышты қабығының созылмалы катаральды эпителий жасушаларында байқалады.
Гиалинді дистрофияның макроскопиялық көрінісі әртүрлі. Кейбір жағдайларда зерттелетін органдардағы гиалиноз сыртқы жағынан көрінбейді. Оны тек гистологиялық зерттеу арқылы анықтауға болады. Жақсы анықталған гиалинозбен өзгертілген тін тығыз консистенцияға ие және сұр түске ие болады.

2.1.Дистрофия.

Дистрофия-бұл патологиялық процесс құрылымдық өзгерістерге әкелетін тін алмасуының бұзылуына негізделген. Бұл зақымданудың бір түрі.
Мәні: биохимді бұзу нәтижесінде.(қалыпты, бірақ үлкен мөлшерде кездеседі; осы тінге және осы санға тән, бірақ басқа сапада; денеде немесе осы ұлпада кездеспейтін).
Себептері: ауторегуляцияның (ферментопатияның) бұзылуы; гипоксияға әкелетін трофика көлік жүйесінің функциясының бұзылуы; трофиканың интегративті жүйесінің бұзылуы, оның эндокриндік және жүйке реттелуі; экзо-және эндогенді текті уытты метаболиттерді тіндерге жеткізу.
Механизмдер: инфильтрация (избыт.қан мен лимфадан алмасу өнімдерінің түсуі, олардың кейіннен жинақталуы фермент-х жүйелерінің жетіспеуіне байланысты), декомпенсация (фанероз; метаболизмнің бұзылуына және алмасу өнімдерінің жиналуына әкелетін жасушалар мен жасушааралық заттардың ультрақұрылымдарының ыдырауы), бұрмаланған синтез (тін мен организм үшін аномальды заттардың синтезі).
Жіктелуі: метаболизмнің бұзылған түріне байланысты: ақуыз, май, көмірсулар, минералды; процестің локализациясына байланысты: паренхималық, мезенхималық, аралас; таралуына байланысты: жалпы және жергілікті; шығу тегі бойынша: туа біткен және сатып алынған.
Мысалдар: паренх.дистрофиялар жоғары дифференциалды органдарда дамиды-жүрек, бауыр, бүйрек; дистрофияның бір түрінің екіншісіне ауысуы іс жүзінде болмайды; жұптардың әртүрлі түрлері.дистрофия жасуша жетіспеушілігінің морфологиялық мәнін құрайды, сондықтан олар сына негізінде жатыр.органдардың функционалдық жетіспеушілігін көрсететін синдром.

А)Гиалинді дистрофия

Гиалиноз немесе гиалинді дистрофия тіндердің тығыздалуымен сипатталады, оларды қышқыл бояулармен қарқынды боялған біртекті, шыны тәрізді, мөлдір массамен сіңдіреді. Сонымен, пикрин қышқылы мен қышқыл фуксинмен (Ван Гизон әдісі) боялған кезде гиалин ашық қызыл, тіпті Рубин түсіне ие болады. Бұл процесс гиалиноз деп аталады, өйткені қайта туылған тін гиалинді шеміршектің негізгі затына ұқсайды. Тіндерде гиалиннің пайда болуы қан тамырлары қабырғаларының өткізгіштігінің бұзылуымен, дәнекер тінінің ерекше өзгеруімен, сондай-ақ гиалиннің жасушаішілік түзілуімен байланысты.

1-сурет.Гиалиноз

Гиалин -- ақуыздық сипаттағы зат-су, алкоголь, эфир, қышқылдар мен сілтілерге қатысты тіректер. Жасушаішілік гиалиноз бар, онда гиалин жасушаларға тамшылар немесе блоктар мен шарлар түрінде (Руссель және фуксинофильді денелер), ал жасушадан тыс -- дәнекер тінінде және тамыр қабырғаларында жиналады. Жасушадан тыс гиалиноз сонымен қатар некрозға ұшыраған тіндерде, тромбтарда, кейбір бездердің қалыңдатылған секрецияларында және т.б. кездеседі. Гиалинді деградация дәнекер тінінің капсулаларында, атеросклероздағы қан тамырларының қабырғаларында салыстырмалы түрде жиі байқалады, ал олардың люмені тарылып, интима мен медиа қалыңдайды және әдеттегі құрылымы мен икемділігін жоғалтады.
Жасушаішілік гиалиноз олардағы секрецияның сақталуымен жасушалардың секреторлық белсенділігінің бұзылуына байланысты пайда болады. Бұл асқазанның, ішектің және қуықтың шырышты қабығының созылмалы катаральды эпителий жасушаларында байқалады.
Гиалинді дистрофияның макроскопиялық көрінісі әртүрлі. Кейбір жағдайларда зерттелетін органдардағы гиалиноз сыртқы жағынан көрінбейді. Оны тек гистологиялық зерттеу арқылы анықтауға болады. Жақсы анықталған гиалинозбен өзгертілген тін тығыз консистенцияға ие және сұр түске ие болады.
Гиалиноздың жалпы белгілеріне зардап шеккен тіннің тығыздығы, мөлдірлігі, мөлдірлігі жатады.
Созылмалы патологиялық процестерде дәнекер тінінің адгезиясы гиалинді деградацияға ұшырайды. Көбінесе дәнекер тінінің тыртықтары гиалинденеді, олар бір уақытта тығыздалады. Гиалинді цилиндрлер бүйрек ауруларында бүйрек түтікшелерінде біртекті ақуыз құймасы түрінде пайда болады.
Гиалиноз әртүрлі процестердің нәтижесінде дами алады:
* плазмалық сіңдіру;
* фибриноидты ісіну (фибриноид);
* склероз.
Тамырлар мен дәнекер тіндердің жүйелі гиалинозы коллаген ауруларында, артериосклерозда, жұқпалы және уытты ауруларда, созылмалы қабынуда, ақуыз алмасуының бұзылуымен байланысты ауруларда, әсіресе жоғары өнімді сиырлар мен шошқаларда байқалады. Тамырлардың айқын гиалинозы созылмалы гломерулонефритте, әсіресе иттерде кездеседі. Сонымен қатар, жергілікті гиалиноз (склероз) жаңадан пайда болған дәнекер (тыртық) тінінде кездеседі.
Патогенез. Жүйелік гиалиноздың пайда болуы мен дамуында тіндердің гипоксиясы, тамыр қабырғасының эндотелийі мен базальды қабатының зақымдануы, ретикулярлы, коллаген, серпімді талшықтар мен дәнекер тінінің негізгі затының синтезі мен құрылымының бұзылуы маңызды рөл атқарады. Бұл жағдайда Тамырлы және тіндік өткізгіштіктің жоғарылауы, тіндердің плазмалық ақуыздармен сіңуі, күрделі ақуыз қосылыстарының пайда болуымен олардың адсорбциясы, ақуыз массаларының преципитациясы және тығыздалуы жүреді.
Иммунологиялық механизмдер гиалиноздың дамуына да қатысады, өйткені гиалинді массалар антиген -- антидене иммундық кешендерінің кейбір қасиеттеріне ие екендігі дәлелденді.
Гистологически гиалин табу да межклеточном заттағы дәнекер тіннің. Қан тамырлары мен дәнекер тінінің қабырғаларының жүйелі гиалинозы артериялар мен капиллярлардың интима мен периваскулярлық дәнекер тінінің негізгі затында гиалиннің пайда болуымен көрінеді. Нәтижесінде қышқыл бояғыштармен боялған біртекті тығыз ақуыз массасы пайда болады. Гиалин бейферентті зат болса да, оның жинақталуы тамыр қабырғасының қалыңдатылуымен, медианы гиалинді массамен люменнің тарылуымен, оны ұсақ тамырларда толығымен жабуға (облитерацияға) дейін ығыстырумен бірге жүреді. Гиалинозға ұшыраған тіндердің некротизациясы олардың кальцийленуімен, қан кету мен тромбоздың пайда болуымен тамыр қабырғасының бұзылуымен бірге жүруі мүмкін. Безді органдарда дәнекер тінінің гиалинозы бездердің базальды мембраналарының қалыңдатылуымен, безді эпителийдің қысылуымен, содан кейін атрофиямен бірге жүреді. Жергілікті гиалиноз созылмалы қабыну ошақтарында, жаңадан пайда болған дәнекер тінінде (дәнекер тінінің капсулалары мен ескі тыртықтар) кездеседі. Бұл жағдайда коллаген талшықтары ісініп, біртекті тіндерге біріктіріліп, жасушалар атрофияға ұшырайды.
Макроскопиялық тұрғыдан, гиалино-зомнан әлсіз дәрежеде зардап шеккен органдар мен тіндерде айтарлықтай өзгерістер болмайды, процесс тек микроскоппен анықталады. Айқын гиалинозбен тамырлар икемділігін жоғалтады, ал зардап шеккен органдар бозғылт және тығыз болады. Кальций тұздары гиалинді массаларға түскен кезде олар одан да тығыздалады.
Гиалиноздың функционалды мәні оның дәрежесі мен таралуына байланысты. Жүйелі гиалиноз Атрофияның, көз жасының және басқа да ауыр зардаптардың дамуымен органдардың, әсіресе олардың тамырларының дисфункциясын тудырады. Жергілікті гиалиноз айтарлықтай функционалды өзгерістер тудырмауы мүмкін.
Нәтижесі әртүрлі. Гиалинді массалар, мысалы, тыртықтарда, келоидтер деп аталатын жерлерде қопсытылып, еруі немесе орналасуы мүмкін екендігі анықталды. Алайда, көп жағдайда жалпы гиалиноз қайтымсыз процесс ретінде көрінеді.
Дифференциалды диагностика. Патологиялық гиалинозды физиологиялық тұрғыдан ажырату керек, ол тіндердің инволюциясы мен қалыпты қартаю процесінде көрінеді (мысалы, корпус лютеумінің, жатыр тамырларының, сүт бездерінің және т.б. инволюциясы). ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.