Антропогенездің биологиялық факторлары

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 16 бет
Таңдаулыға:

Коммерциялық емес ашық акционерлік қоғамы
Ғ.Ж.Дәукеев атыындағы АЛМАТЫ ЭНЕРГЕТИКА ЖӘНЕ БАЙЛАНЫС УНИВЕРСИТЕТІ

Әлеуметтік пәндер кафедрасы

№2 Семестрлік жұмыс
Философия пәні
Тақырыбы : Ф.Энгельс адамның пайда болуы туралы.
Мамандығы : Электр Энергетикасы
Орындаған: Имангали Олжас Тобы ЭЭк-19-13
Тексерген: Джаркинбаев Е

___________ _____________ _____ ___________ 2020ж (бағасы) (қолы)

Алматы 2020

Жоспар

Кіріспе
Негізгі бөлім:

1.Антропогонез және адамның пайда болуы туралы діни теориялар.

2.Ғылыми және философиялық ілімдер.

3. Антропогенездің биологиялық факторлары.

4. Еңбек -- адам эволюциясының маңызды факторларының бірі.

5. Қоғамдасып тіршілік ету -- адам эволюциясының қозғаушы күші.

6. Адамның әлеуметтік эволюциясында үш негізгі кезеңді ажыратады.

Қорытынды.

Кіріспе

Антропология - адам туралы ілім . Философиялық антропология - адам туралы философиялық ілім немесе адам философиясы . Адам местесі три лософияның аса маңызды өзекті мәселелерінің бірі . Қазіргі заманғы филос която антропология бір - біріне қарама - қарсы көптеген мектептер мен ағымдардан тұрады . Антропогенез мәселесі . Адам өте күрделі біртұтас жүйе , өз кезінде одан да күрделі екі жүйенің ( биологиялық және әлеуметтік ) құрамдас бөлігі болып саналады . Бұл дегеніміз , адам тек қана биологиялық емес , сонымен бірге әлеуметтік тіршілік иесі болып табылады . Сонда адам тарихи жолмен биоәлеуметтік тіршілік иесі ретінде қалайша қалыптасты екен ? Бұл сұрақ антропогенез мәселесінің мәні деуге болады.
Адамның тегі жайындағы мәселе -- материалистік дүниеге көзкарас жөніндегі негізгі мәселелердің бірі. Осы үлкен және күрделі проблема өзіне өте ерте заманнант бері зейін аудартып келеді.Көптеген ғасырлар бойы бұл проблеманың құпия сыры бүркенішті болды. Адам өзінің шыққан тегін біле алмағандықтан құдіретті аллатағала өз бейнесіне мақсус етіп адамды жаратқан деп аңыз етті.Осы аңыз әр түрлі вариацияда осы күнге дейін жетті. Ертедегі Мысырда Хнум құдай қышты дөңгелектің үстінде балшықтың ең бірінші адамды соғып жасады деген сенім болды.Осы сияқты аңыз ертедегі Грецияға да таралды, онда Зевс адамды балшықтан соғып жасады, ал кемеңгер ақылгой әйел құдай -- Афина оған жан енгізді деп санады. Бұл аңыздың кейінгі вариантыҚызылбалшықтан, яғнисаздан еңбірінші адам -- адам ата жаратылды деген таурат ертегі болып табылды. Осы ертегіде сол бірінші адамның қабырғасынанбірінші әйел Хауана жаратылды делінген. Таурат догмасы бойынша адам ата мен хауанадан бүкіл адамзат таралған.Христиан шіркеуі осы догмаларды жан-тәнімен қорғап, оған сенбеушілердің бәрін аямай жазалап келді. Бұл ертегіге сенбеген ондаған және жүздеген мың адамдарды куғындап, түрмеге қамады, азаптады және отқа өртеді. Антропологияның негізгі мәселесі адамның шығуы мен қалыптасуы болып табылады. Антропологияның адамның шығу тегін зерттейтін саласы антропогенез (грек. аntropos - адам, genesis - шығуы) деп аталады. Қазіргі кезде адамның пайда болуы туралы бірнеше пікірлер бар: діни теория бойынша ғаламды, жерді, барлық тіршілікті Құдай жаратқан, ал космостық теорияның өкілдері жер бетіне адамдар басқа планетадан ұшып келген деп жорамалдайды. Үшінші пікір, ең кең тараған гипотезаның бірі - Ч.Дарвиннің эволюциялық теориясы. Енді оған нақтылап тоқтала кетсек.Э.Кант ХVIII ғ. соңында адам тәріздес маймылды екі аяқпен жүретіндей қолымен жұмыс істей алатындай етіп адамға айналдыруға қабілетті табиғат эволюциясы туралы жазды. ХVIII ғ. Дж. Манбоддо маймылдың адамға айналуын еңбектің арқасында деген еді, бірақ адам мен маймыл бір түрдің өкілі деп есептеді, түрлердің бір түрге айналуына ол сенген жоқ.Орыс ғалымы Аф.Кавердиев антропогенезде эвалюциялық механизмге тоқталды. Ол сыртқы факторлардың әсерінен болатын өзгеру туралы жазды.Ж.Б.Робин адамның пайда болуы туралы -- жануарлар адамның пайда болу жасында табиғаттың табыссыз тырысулары деп есептеді. Ол мысалға шимпанзе мен адамның анатомиясының айырмашылықтары жамбас сүйегі мен табанына қатысты деп есептеді.

Адам эволюциясындағы антропогенездің биологиялық факторлары.

Адам -- органикалық дүние эволюциясында ең соңында пайда болған биологиялық түр. Органикалық дүниеде болатын тұқым қуалайтын өзгергіштік, тіршілік үшін күрес және табиғи сұрыпталу адам эволюциясында да маңызды орын алады. Адам эволюциясындағы мұндай табиғи заңдылықтарды Ч.Дарвин нақтылы мысалдармен дәлелдеп берді. Осындай табиғи әсерлердің нәтижесінде ертеде тіршілік еткен адамтектес маймылдардың денесінде елеулі анатомиялық және физиологиялық өзгерістер пайда болды. Адамтектес маймылдар бірте- бірте тік жүруге көшіп, қол мен аяқтың қызметі бір-бірінен бөліне бастады. Қолдары еңбек құралдарын жасауға дағдылана түсті. Табиғи сұрыпталу адамдардың жеке топтарының еңбек құралдарын жасауды жетілдіре түсуіне, ұжымдасып аң аулауына, қарттарға қамқорлық жасалуына колайлы жағдай туғызды.

Фридрих Энгельс
Осындай іс-әрекеттердің нәтижесінде жекелей сұрыпталумен бірге, топтық сұрыпталу жүріп отырды. Бірақ антропогенезді тек қана биологиялық заңдылықтармен түсіндіруге болмайды. Бұл арада әлеуметтік өмірдің де елеулі орын алатынын Фридрих Энгельс (1820 -- 1895) өз еңбектерінде дәлелдеп берді. Ол, әсіресе еңбектің, қоғамдасып тіршілік етудің, ақыл-ойдың және сөздің маңызын атап көрсетті.

ХІХ ғасырға дейін еуропалық мәдениетте тезисті антропологиялық концепция басым болды . Мұнда әлем мен адамның діни тұжырымдамасы қарастырылады. Дүниенің думуы мен тарихы жоқ . Дүние мен адамды жаратқан күш - Құдай . Дүние мен адамның шығуы мен дамуын бұл теория ғылыми жолмен түсіндіріп бере алмады . ХІХ ғасырда антропогенез маселесінің ғылыми тұрғыдан зерттелуіне мүмкіндік туа бастады. Эволюциялық теория дүниеге келді ( Ч. Дарвин ) . Адамның шығуы мен қалыптасуын биологиялық заңдарға сүйене отырып түсіндіруге тырсты . Бір кемшілігі - әлеуметтік факторлары қарастырмауы . Ф. Энгельс антропогенезін енбек теориясын ұсынды . Бұл теория бойынша еңбек , Т. биологиялық заңдарды жокка шығармайды , керісінше түрлендіреді, нығайта түседі . Сөйлеудің , тілдің , мидын , ой - сананың дамуын осы еңбекпен байланыстырады. Адамның мәні туралы мәселе адам туралы ілімнің өзегі болып табылады. Ойшылдар адамның мәні ретінде оның ерекше бір қасиеттерін алып қарасты . Қазіргі заманғы ғылым бойынша адамның тарихи болмысы мен дамуының негізін құрайтын субстанция - бұл әр қашанда қоғамдық өндіріс аясында жүзеге асатын адамдардың еңбек қызметі . Адам тікелей метод заканама түрінде қоғамдық қатынасқа тұрмай еңбек ете алмайды . Қоғамдық өндіріс пен електің дамуымен бірге адамдардың қоғамдық қатынастары да дами түседі . Бұл қоғамда анастар жүйесін индивид қаншама дәрежеде игереді , бойына тоқиды соншама оның өзіндік дамуы жүреді . Сондықтан , К. Маркс Фейербахты адам туралы абстрактілі ой үшін сынай келе былай деген болатын адамның мәні жеке индивидке тән абстракт емес . Шын мәнісінде ол барлық қоғамдық қатынастардың жиынтығы болып табылады . Мұнда барлық қоғамдық қатынастар ( материалдық және идеалдык , қазіргі және өткен ) жүйесі жайында сөз болып отыр . Бұл тұжырымның методологиялық маңызы ерекше , өйткені адамды тұрпайы - материалистік , не идеалистик , не дуалистік тұрғыдан түсінуге болмайды , оны диалектикалық тұрғыдан дұрыс түсіне аламыз . Адам бір сәтте өндіруші де , саналы да , мәдени е , өнегелі де , саяси да т.б. тіршілік иесі болып келеді . Ол , азба көппе мөлшерде қоғамдық қатынастар жүесін бойына тоқиды , сіңіреді , сойтіп барып өзінің әлеукеттік мәнін жүзеге асырады . Мәселенің басқа бір қыры - адам тарихи процестің жемісі . Қазіргі замаңғы адам ауадан пайда болған жоқ , ол , қоғамдық - тарихи процесін нау . Басқаша айытқанда адам және адамзат бір болып саналады . Бірақ адамды қоғам мен қоғамдық қатынастардың нәтижесі деп біржақтылы сипаттауға болмайды . Адамды сол қоғамдық қатынастардың жасампазы екендігінде ұмытпауымыз керек . Сонда ол , бір сәтте қоғмдық қатынастардың субъектісі мен объектісі болып танылады . Адамда субъектi мен объектінің бірлігі , теңдігі орын алады . Адам мен қоғам арасында диалектикалық байланыс бар : адам - бұл микроқоғам , қоғамның микродеңгейде көрініс табуы , қоғам - бұл адам , бірақ өзінің қоғамдық қатынастарындағы . Жеке адам - әлеуметтің индивид ретіндегі адам , қоғам мүшесі . Жеке адам туралы ғыл . түсінік адамды қоғамдық қатынастардың жиынтығы ретінде каралатын биоәлеум . организм деген түсінікке негізделеді . Жеке адам әлеум - тің индивидте көріну түрі . Әрбір адам - жеке адам . , өйткені ол сум . осы индивидтің бір жағы , кезеңі , қасиеті . Адамның қоғамдық органів та ретінде өмір сүруінің өзі адамдардың өзара әрекетін қажет етеді , әлеум . жағдайлар мен ба адамдардың осы адамға тигізетін жерін ғана ескеріп қоймай , сол адамның әлеум , жағдайларға және басқа адамдарға әсерін ескеру қажет . Адамдардың жеке адам түрінде дамуының қажетті алғышарттарының бірі индивидтердің табиғи қабілеттері екендігі , соған тәуелді болатындығын айту керек , бірақ ол негізінен қызметтің объектісі болып табылатын адам өмір сүретін қоғамда ғана іске асады . Бірақ жеке адамның дамуы әрқилы болғаны абзал . Индивидтердің қай - қайсысы болсын болсын өзінің адам ретінде дамуының объективті жағдайы болатын қоғамның белгілі тарихи формасын табады . Жеке адам ретінде индивид дамуының кеңдігі мен тереңдігі - оның әлеуметтілігі және сол әлеуметтік инц Ливидтің қызмет формасына айналуын игеретін кеңдік пен тереңдік , демек али уметтіктің өзгеруі , жасалуы . Қоғамның тарихи формалары мен типтері -- жеке ад : мануарихи формалары мен типтері . Алғашқы қауымдық қоғамда адамдар көбінесе омірге кажет заттарды табу арқылы өмір сүреді , олар бір - біріне және өздері өмір сүріп отырған табиғи жағдайлармен тікелей табиғи бірлікте болды , сондықтан көп жағдайда өздерін табиғаттан ажырата алмады , бір - бірінен қоғамдық организм ретінде бөлінген жоқ . Таттық антагонистік қоғамдарда адамдардың өмір сүруінің табиғи ерекшеліктерімен , өндіріс жағдайларымен және олардың тіршілік жағдайларының арасында үйлеспеушілік пайда болып , дамиды , адам мен табиғат арасындағы адамдардың тапқа бөлінуімен индивид арасында үйлеспеушілік үдей түседі , жеке адамның табиғаттан да , басқа адамдардан да оқшаулануы күшейеді , ол өзін ерекше жеке адам ретінде ұғына бастайды . Бірте - бірте қоғамның барлық мүшелері тарихтың саналы жасампазы , яғни , жан жақты кетерден жеке адамға айналады . Жеке адамды ғылымдар зерттейді , мыс. , этика жека алынады . Адамгершілік санасы мен тәртібін құрайды , пед . Жеке адамды тәрбиелеу мәселелерін шешеді т.с.с. Әр адамның өзіне тән мінез - құлқы , интеллектісі , сезім - түйсігі болады . Сол қасиеттердің толықтығы жеке адамның психикасын құрайды . Жеке адамның психикалық даралыгы белгілі бір дәрежеде психикалық күйлерінің ( қайғыруы , тәртіп мотивтері және т.б. ) өзгеруіне қарамастан әрдайым өз қалпын сақтай алады , ол өмір жағдайлары мен нерв жүйесінің тұрақты ерекшеліктеріне байланысты . Психикалық күй қызмет процесіне , адам болмысындағы өзгерістерге байланысты ауытқып тұрады . Жеке адамның психикалық құрылымы белгілі табиғи ерекшелісті қажет етеді, алайда жеке адам психикасының дамуында қоғамдағы ахуалдар мен олардың өзгеруі шешуші роль аткаралы . Жеке адам және қоғам - әрбір тарихи нақтылы қоғамның жеке адамның қалыптасуына және оның атауын кандай жағдай жасайды және жеке адам қызметі қоғамға қандай шамадан асаріат ізеді , қоғам мен жеке адам мүддесі қалайша үштасады деген мәселе , ертедан ыратын әлеум . - филос . проблема . Коттеген әлеум . теориялар қоғам мен жеке адам арасындағы қайшылық жойылмайды , мәңгілік деген идеяны уағыздады , оларды өз алдына тұтас дүние ретінде қарастырады . Мыс . , құл иеленушілік қоғамда жеке адамды саяси тұтас мемелекетке бағынышты ету қажеттілігін дәлелдеген Платон мен Аристотель теориялары мен қатар мемлекет билігін жеке адамның жаныштап , оған ретінде қарайтын стоиктердің скептиктердің , эпикуршiлердiң теориялары да болды . Феод . формацияда жеке адамның орнын , құқын және міндеттерін қоғамның әлеум . - касталық құрылымына қатаң тәуелді етуді көздейтін піексі билікті қолына шоғырландырған діни идеология мен оның иерархиялығын қорғау , құдайға құлшылық ету және т.б. бағындырылды . Капитализмнің пайда болуы адамның қауыммен , сословиямен , кастамен , техпен тоттуулай жойып , араланған жеке индивид туралы көзқарасты қалыптастырды. Енді камомальды жағынан өзара тең жекеменшік иелерінің тобы ретінде , оларға өзіндік қабілеттері мен күш - қуатынын , толық көрінуіне ең қолайлы мүмкіндіктер жасайтындығына кепілдік берді 17-18 ғ - ларда қоғамдық және мемл . құрылыс индивидтердің келісімінің жемісі , ол адамдардың игілігіне қызмет етпеген жағдайда , яғни келісімді бұзғанда кайта құрылуы мүмкін дегенді дәлелдейтін қоғамдық келісім теориялары жасала бастады . Дегуманизациялау мен адамды даралық қасиеттерінен айыру тек еңбек сапасын ғана емес , ой еңбегі саласын бюрократияландырылған басқару саласымен қоса , тіпті , бос уақыт пен ойын - сауық саласын да қамтиды . Бұл процесс қоғам мен жеке адам арасындағы кырғиса бяқтықты мәңгілік құбылыс деп есептейтін метафиз . қайшылықтанады , марксизм формациялардың дамуы мен алмасуы сонымен бірге адамнытудар лық сипатының қалыптаса бастауы мен дамуының тарихи процесі екендігін қоғамдық затынастармен байланыстырды , оның көріністерінің және олардан арылудың нақты жолын көрсетіп берді . Антогонистік таптарды және еңбек бөлінісінің тарихи мұрагерлік формаларын жою жанжақты кемелденген шығармашылық тұрғыдан белсенді жеке адам қалыптастыру үшін жағдай жасайды . Мұнда қоғам адам үшін , оның игілігі үшін бәрін жасайды , екінші жағынан қоғам мүшелері қоғамдық мүдделерге саналы қызмет етеді , сол үшін өзінің кәсіби , жалпы мәд дәрёжесін , олеум . жауапкершілігін , ұйымшылдыгын және тәртібін , яғни өзін әлеум . жағынан бай жеке адам ретінде дамытуын неғұрлым жоғары дәрежеге көтереді . Антропогенез - қоғамдық жан иесі ретінде адамның пайда болып , жетілу процесі . Дарвин . Гледи е Геккель адамның үшінші кезеңдегі жоғары дәрежедегі дамыған маймы -ларлиг шаққандығын дәлелдеді . Адамдардың қоғамдық - еңбек қызметі антропогенелин қозғаушы күші болды , бұл қызмет ерекше қоғамдық байланыстарды , мәдениеті жасады , адамның дене бітімін қалыптастырды . Мұның бәрі адамды құдай жаратты деген діни уағызды теріске шығарды . Оның пайда болуы және даму процесі австралопитектердің ( адамның ең жақын арғы тегі - қазбалардан табылған маймылдар , олар Африкада бұдан 5 млн ж . бұрын өмір сүрген ) жер бетінде тірршілік ету сатысына , талғаусыз тамақтану және табиғи заттарды құрал ретінде ( бірлесіп аң аулау , олжаны кәдеге жарату ) , қорғаныс үшін қолдануға , сонан соң оларды жетілдіре түсуге кешкеннен кейін әзірленді . Мұның өзі өңделмеген тас , сүйек және ағаш құралдарды үздіксіз жасауға , демек , қоғамдық өндіріс нышандарының алғашқы ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.