Жұмыссыздық деңгейін өлшеу мәселесі

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 25 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігі

М. Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан университеті

Дүниежүзілік тарих және әлеуметтік-саяси пәндер кафедрасы

Курстық жұмыс тақырыбы:

Жұмыссыздық өзекті әлеуметтік мәселе ретінде

Орал, 2021

Мазмұны

Кіріспе . . . 3

I. Жұмыссыздықтың әлеуметтік мәні мен теориялық негіздері

1. 1 Жұмыссыздықтың мәні және жұмыссыз статусын анықтау . . . 4

1. 2 Жұмыссыздық түрлері және нысандары . . . 6

1. 3 Жұмыссыздық деңгейін өлшеу мәселесі . . . 9

II. Жұмыссыздықтың әлеуметтік, экономикалық зардаптары

2. 1 Жұмыссыздықтың әлеуметтік зардаптары . . . 10

2. 2 Жұмыссыздықтың экономикалық зардаптары. Оукен заңы . . . 12 2. 3 Жұмыссыздық пен инфляцияның өзара байланысы . . . 14

III. Қазақстан Республикасындағы және әлемдегі жұмыссыздық, оның мемлекеттік реттелуі

3. 1 Қазақстандағы жұмыссыздық мәселесі . . . 15

3. 2 Жұмыспен қамтуды мемлекеттік реттеудің маңызы . . . 16

3. 3 Әлемдік экономикадағы жұмыссыздық . . . 18

Қорытынды . . . 23

Пайдаланылған әдебиеттер . . . . . 25

Кіріспе

Қазіргі кездегі нағыз пәрменді әлеуметтік саясат - ол халықты жұмыспен тұрлаулы қамту саясаты болып келеді және болып қала береді. Осыған орай әлеуметтік көмек көрсету саясаты әлеуметтік топтардың мұқтаждықтарымен айқындалуға тиіс емес, қайта еңбекке қабілетті азаматтарды жұмысшылар санына қосуға даярлау міндеті ауқымында шоғырландырылуға тиіс. Азаматтарға қолдау көрсетудің мемлекеттік жүйесі олардың қайта оқып үйренуі мен жаңа кәсіпті меңгеруіне ынталандыру бағытында құрылуы керек. Бүгінгі күнде елімізде еңбек нарығы экономикалық жүйенің ерекше инфрақұрылымына айналып отыр. Бұл нарықта, басқа нарықтағыдай, біріншіден, сұраныс және ұсыныс заңдары, жұмыс күшін сату - сатып алу жетілген бәсеке нарығы жағдайында жүріп отыратын болса, екіншіден, жетілмеген бәсеке нарығының ерекше ықпалы да байқалып отырады. Қазіргі жағдайда халықтың жұмысбастылығы, жұмыссыздық, халықтың және еңбек ресурстарының ұдайы өсу үрдісі, демографиялық жағдай, еңбек ресурстарын басқару мәселелері елдің экономикасы үшін ең басты мәселелердің бірі болып саналады. Тұрақты даму тұжырымдамасын жүзеге асырудың маңызды жағдайы әлеуметтік бағдарланған нарықтық экономиканы құру болып саналады. Елдің тұрақты дамуы - адамдардың жұмыспен тұрақты түрде қамтылуымен, еңбек саласындағы әр алуан қысылтаяң ахуалдар көрінісінің алдын алумен тікелей байланысты. Нарықтық қатынастарға көшуге, экономикалық реформалауға байланысты көптеген кеңестік дәуірден кейінгі мемлекеттер жұмыссыздық мәселелеріне амалсыздан душар болып отыр. Жете дамымаған нарықтық инфрақұрылым, қалыптаса бастаған нарықтық экономикаға әсер ететін қаржылық, экономикалық тұтқалар жағдайында көптеген әлеуметтік мәселелер, атап айтқанда, еңбек және жұмыспен қамту саласы қауіпті сипаттала бастады. Отандық өндірістің дамуын ынталандыратын жетерліктей қолайлы инвестициялық климаттың экономикалық және қаржылық тетіктерінің болмауы, жалақының жоқтығы кейбір аймақтарда әлеуметтік жанжалдың (қақтығыстың), кедейліктің, қайыршылықтың пайда болуына әкелді. Жұмыссыздық-күрделі әлеуметтік-экономикалық құбылыс. Қазіргі кезде экономиканың нақтылы секторында жұмыссыздықпен күресу мәселесі жұмыс орындарының құрылуымен, жұмыспен қамтудың белсенді саясатын жүргізуімен, жұмыссыздықтан қорғау мен біртұтас түрде қаралуға тиіс.

I. Жұмыссыздықтың әлеуметтік мәні мен теориялық негіздері

1. 1 Жұмыссыздықтың мәні және жұмыссыз статусын анықтау

Қазақстан Республикасында халықты жұмыспен қамту мәселелері бойынша ішінара бақылау 2001 жылдан басталды. Бақылау ішінара талдау әдісі негізінде республиканың барлық аймақтарында жүргізілді және оның нәтижелері халықтың барлық санына таратылды. Бақылау кезеңі әр тоқсанның ортасындағы ай болады, яғни ақпан, мамыр, тамыз, қараша айлары. Мысалы, АҚШ-та жұмыссыз болып мына адамдар танылады: 1) бір зерттеу аптасы ішінде жұмыссыз болған; 2) алдыңғы 4 апта ішінде жұмыс іздеген; 3) зерттеу аптасы ішінде жұмысқа жарамды болған; 4) уақытша жұмыстан босатылған немесе жаңа жұмысқа орналасқан және 30 күн ішінде жұмысқа кірісуге дайын. Жапонияда жұмыссыз болып зерттеу аптасы ішінде бірде бір сағат жұмыс істемеген адам саналады. Ұлыбританияда зерттеу аптасы ішінде жұмысы болмаған, осы апта ішінде жұмыс іздеген немесе денсаулық жағдайларына байланысты іздей алмағандар және жұмысқа орналасу келіссөз нәтижелерін күтудегі тұлғалар. Әр түрлі елдерде жұмыссыз статусын анықтау бірдей және халықаралық ұйымдар анықтамасына сәйкес келеді. Бірақ жұмыссыздар санын есептеудің 2 тәсілі бар. Бірінші тәсіл зерттеу аптасы ішінде жұмыссыз статусына сай келетін тұлғаларды анықтау (АҚШ, Жапония) . Ұлыбританияда зерттеу аптасы ішінде жұмыссыз статусын тексеру тәсілі қымбат болып саналады. Сондықтан жұмыссыздар саны жұмыссыздық бойынша жәрдемақы алу үшін жұмыспен қамту органына берген өтініштерді санау арқылы есептелінеді. Екі тәсіл бойынша сандық айырма көп емес. Бірақ сапалық айырмашылықтар елеулі болып отыр. Ұлыбританияда жұмыссыздық бойынша жәрдемақыға өтініш бергендердің 630 мың адамы жұмыссыздар емес, себебі олар жұмыс іздемеген және жұмысқа кірісуге дайын емес. Олардың 310 мың адамы жұмыс істегісі келмейтінін және 210 мың адамы әртүрлі себептерге байланысты жұмысқа кірісе алмайтындарын айтты. Жәрдемақыға өтініш бергендердің 210 мың адамы жұмыс істей алады, бірақ жұмыс істемеген адамдар, оның 60 мың адамы таппайтынына сенген болатын. Осы тұлғалардың басқа жәрдемақы алғысы келгендердің 160 мың адамының зерттеу аптасы ішінде ақы төленетін жұмысы болған, сондықтан олар жұмыссыз болып саналмайды. Бұл адамдардың толық емес жұмыс аптасына аз төленетін жұмысы бар болған. Сонымен қатар ХЕҰ-ның анықтамасына сәйкес 750 мың адам жұмыссыз болған, олар жәрдемақыға өтініш бермеген және жұмыспен қамту орталықтарында тіркелмеген болатын. Оның 520 мың адамы әйелдер, ол олардың 70%-ның отбасы бар және олар жұмысты толық емес жұмыс уақыты бар жұмыс іздеген болатын. Сөйтіп жұмыссдар санын есептеудің ағылшын тәсілі оңай болғанмен, жұмыссыздардың сапалық құрамы жағынан дәл емес және өзін жұмыссыз деп санайтын тұлғалардың іс-әрекетін бақылаудың қосымша шараларын талап етеді. Көптеген дамыған елдердің жұмыспен қамту органдары мен статистикасы бойынша бос жұмыс орындары жоқ және болакшақта болуы мүмкін емес аудандарында тұратын тұлғалар жұмыссыз деп саналмайды. Оларды “көңілі қалған” жұмыскерлер деп атайды және олар экономикалық белсенді халық қатарына кірмейді. Кейбір елдер статистикасында олар жұмыссыз болып саналады, Ал кейбір елдерде бөлек топ болып ерекшеленеді. Жұмыссыздардың негізгі массиві кәсіпорындардан шығарылған және жұмыс стажы бар жұмыскерлер. Бұл категорияға негізінен экономикадағы және өндірістегі құрылымдық өзгерістер, кәсіпорындардың жабылуы, өндірістік модернизациясы, жаңа өнім шығару салдарынан жұмыстан босатылған қызметкерлер кіреді. Олардың арасында өз мамандығы бойынша басқа да кәсіпорындарда жұмыс істеуге дайын, қайта даярлануды және біліктілігін көтеруге дайын әртүрлі біліктілігі және мамандығы бойынша адамдар.

1. 2 Жұмыссыздық түрлері және нысандары

Жұмыссыздық пайда болу себептеріне қарай фрикциондық, құрылымдық және циклдық жұмыссыздық түрлері бар. Жұмыссыздық ең көп тараған түрі - фрикциондық жұмыссыздық . Экономикалық өсу кезінде де бір жұмыс орнынан басқа жұмыс орнына ауыстыратын, бір қаладан екіншіге көшетін, мектепті бітіргеннен кейін немесе контракт бойынша жұмыстан босаған адамдар болады. Жұмыс орны бос және жұмыссыздар саны жұмыс орындарына сәйкес келтіру процесін міндетті түрде уақытты талап етеді. Осы кезде жаңа жұмыс іздеу кезеңі фрикциондық жұмыссыздықты тудырады. Қазіргі ғылыми өндірістер еңбек ресурсына жаңа көзқараспен қарауды талап етуде. Бұл арақатынастар макро деңгейінде ұлттық жұмыс күнін ақы төлеуде кемшіліктерінің сақтау саясатын білдіреді. Аралық деңгейде жұмыс ету жағдайлары шартты, ақысы төмен аймақтарға мамандардың жұмыс ету қызығушылығын арттыру. Микро деңгейде ресурстар сапасын білімді жоғарылату жұмыстарын жүргізу керек. Халықаралық тәжірибеге сүйенсек, еңбек өндіргіштігі мен мамандарының бір жұмыс орнында жұмыс ету ұзақтығымен тығыз байланыста екендігін көрсетеді. Арнайы зерттеулер менеджер-маманның бір орында оптимальды жұмыс ету мерзімі - 4 жыл болатынына куәгер бола алады. Психология осы уақытта өндірісті дұрыс түсіну және басқару жұмыстарын шешуде қажетті тәжірибеде жинақталатындығын көрсетті, алайда әрі қарай ізденісі кемігендіктен бұл білімдер көрсетілген мерзімнен бастап төмендей бастайды. Сондықтан тігінен (қызметтік өсу, карьерлік ауысу) немесе көлденеңі бойынша (жаңа міндеттер) маманның жұмысқа тұрақты белсенді қатынасын көрсетеді. Жұмыссыздық түрлерінің арасында маусымдық жұмыссыздықта белгілі. Өндірістің кейбір түрлері (әсіресе ауыл шаруашылығы) маусымдық сипатта болады. Жылдың белгілі бір кезеңіндегі жұмыс күшіне сұраныс және басқа кезеңдерде сұраныс біршама аз болады. Маусымдық жұмыссыздықтың елеулі азайтылуы мүмкін емес, өндірістік процесстердің сипаты жұмыспен қамтуда үлкен икемділікті қажет етеді. Құрылымдық жұмыссыздық сұраныс пен ұсыныстың құрылымдық сәйкес келмеуі және өндіріс технологиясы сұранысының құрылымындағы базалық ауысулар негізінде пайда болады. Осының нәтижесінде жұмыс күші өзінің кәсіби-біліктілік сипаттамалары бойынша экономиканың жаңа талаптарына сәйкес келмейді және экономикада пайдаланылмайды. Құрылымдық жұмыссыздық жұмыс күші ұсынысы құрылымының өзгерген жұмыс орындары құрылымына өзгерген жұмыс орындары құрылымына сәйкес келмеуімен сипатталады. Бұл жұмыссыздықтың пайда болуына жұмыс күшіне, белгілі бір өнімдерге сұраныстың нақты өзгерістері де әсерін тигізеді. Жаңа технологиялардың дамуы жұмыс күші сапасына сұраныстың өзгеруіне тура әсер етеді. Осы өзгерістердің нәтижесінде кейбір салалардың жұмыспен қамтылуы өседі, ал кейбір салаларда керісінше кемиді. Құрылымдық жұмыссыздықты жоққа шығару немесе алдын-алу мүмкін емес. Ол тиімді экономикаға объективті түрде тән. Құрылымдыұ жұмыссыздықты жақсы және терең зерттеуқажет, себебі оның жағымсыз әлеуметтік салдарын азайту үшін жалпы қоғамдық және арнайы сипаттағы ескерту шараларын қабылдау үшін қажет. Дамыған елдерде жұмыстан босатудың 40% құрылымдық факторлармен, кәсіпорындар қызметі профилінің өзгеруімен байланысты. Кей кезде технологиялық жұмыссыздықты да бөлек қарастырады. Бұл жұмыссыздық түрі технологилық жаңалықтармен туындалады да, жұмыс орындарының қысқаруына, яғни еңбекке сұраныс құрылымының жұмыссыздыққа ұқсас болып келеді және экономикалық өсу болмаған немесе оның темптері жеткіліксіз болған кезде пайда болады. Циклдық жұмыссыздық . Циклдық жұмыссыздық әдетте өндірістің баяулауымен, төмендеуімен сипатталады. Ол экономикалық цикл фазаларымен туындаған жұмыссыздық. Дағдарыс немесе экономикалық бәсеңдеу фазасы кезенде тауарларға сұраныс қысқарады және жиынтық шығындар төмендейді, азаяды. Бұның бәрі кәсіпорындар жабылуына немесе ішінара қызметкерлерді жұмыстан босатуға әкеледі. Көріну бойынша ішінара жұмыспен қамту және жасырын жұмыссыздықты ерекшелейді. Жұмыссыздықтың осындай түрлері әсіресе біздің елдің экономикасына, еңбек нарығына тән. Жасырын жұмыссыздық өндірістің төмендеуі немесе ондағы құрылымдық өзгерістер нәтижесінде артық керек емес, бірақ формальды түрде жұмыспен қамтылған болып саналатын жұмыскерлер санын көрсетеді. Және де олар кейбір жағдайларда (кәсіпорынның қаржылық немесе норматиттік-құқықтық жағдайының өзгеруі немесе жұмыскерлердің өзінің талабы бойынша) босатылып, ашық еңбек нарығын толтырады немесе тиімді жұмыспен қамтылғандар категориясына кіреді. Жасырын жұмыссыздықты толық емес жұмыссыздық пен ішінара жұмыспен қамтумен штастырмай, ерекшелеу керек. Ішінара жұмыспен қамту жұмыскер үшін қолайлы және де болашақта кеңес түседі. Ішінара жұмыспен қамту жасырын жұмыссыздық формасы болып табылмайды. Ол жұмыспен қамтуды ұйымдастыру формаларының жақсы дамып келе жатқан түрі.

Жасырын жұмыссыздықтың нысандары келесідей: 1. Толық жалақы алатын, кәсіпорындар мен ұйымдардағы жұмыскерлердің артық саны. Жұмыспен қамтудың осы нысаны кәсіпорынның қаржылық жағдайына ауыр болады және өнімнің өзіндік құны мен бағасының өсуіне әкеледі, ал ол ақырында инфляциялық спиральдың әрі қарай айналуына әкеледі. 2. Толық емес жұмыс уақыты жағдайында жұмыс істейтін, сәйкес жалақы алатын және толық жұмыс күні тәртібіне ауысуға ынталы, бірақ экономикалық конъюктураға байланысты осындай мүмкіндігі жоқ адамдар. Жұмыспен қамтудың бұл нысаны келешекте дамуы өте мүмкін, себебі ол белгілі бір деңгейде әйелдер мен егде адамдар үшін тартымды. 3. Жалақының сақталуымен немесе ішінара сақталуымен жүретін әкімшілік демалысқа шығару. Бұл нысанды уақытша деп санау керек, себебі бұл жұмыскерді мүлдем қызықтырмайды, табыстың күрт төмендеуіне және ақырында “өз талабы бойынша” жұмыстан босауға әкеледі. 4. Жалақының минималды көлемін сақтай отырып ұзақ мерзімді демалысқа шығару. Мұндай компромистік шешім де тұраққсыз сипатта болады, себебі жұмыскердің де, жұмыс берушінің де ұзақ мерзімді мүдделеріне сай келмейді. 5. Шикізат, материалдар болмауы және өндіріс режимінің басқа да бұзушылықтарына байланысты толық күндік және смена аралық бос тұрулардың өсуі. Қазіргі кезде жұмыссыздық қысқа мерзімдік, ұзақ мерзімдік және тоқырау жұмыссыздық болып бөлінеді. Соңғысы қоғамға елеулі экономикалық, моральдық және әлеуметтік шығын әкеледі. Тоқырау жұмыссыздық - 18 айдан көп созылатын жұмыссыздық. Жұмыссыздықтың бұл түрі негізгі технологиялық еңбек тәсілдері мен процестерінің қайталаудың жоқтығына байланысты жұмыссыздарды толық кәсіби деградацияға әкеледі. Кәсіби деградация әлеуметтік деградацияға әкеліп, адамның ішкі дүниесінің өзгеруіне, оның үйі жоқтар, ішкіштер қатарына қосылуына әкеледі. Мұндай адамдардың реабилитациясы және толық кәсіби қызметіне қайта келуі қиынға соғады. Жұмыссыздық түрлерін айтқан кезде институционалдық жұмыссыздықты айтқан жөн. Ол құқықтық нормалар, еңбек нарығының жағдайы, сұраныс пен ұсынысқа әсер етуші факторлармен туындалатын жұмыссыздық. Институционалдық жұмыссыздықтың мысалы ретінде еңбек ұсынысын төмендететін және жұмыссыздықтың масштабының ұлғаюына әкелетін аса көп әлеуметтік төлемдер жүйесінің бар болуы мысал бола алады. Іс тәжірбие көрсететіндей жұмыссыздық жәрдемақы көлемі көп болған сайын, жаңа жұмыс орнын іздеу және жұмыссыздық ұзақтығы созылады. Институционалдық жұмыссыздық еңбекақының кепілдендірілген минимумын енгізуге де байланысты болуы мүмкін. Сондай-ақ жетілмеген салық жүйесі деп себеп болады. Табысқа салынатын салықтың жоғары бағалары, табысты әлеуметтік төлемдеріне (жәрдемақыларға) жақындатып, еңбек ұсынысын шектейді, сөйтіп жұмыссыздық мерзімдері ұзаққа созылады.

1. 3. Жұмыссыздық деңгейін өлшеу мәселесі.

Жұмыссыздық әрбір түрі бойынша бөлек есептелмейді, ол жалпы құбылыс ретінде, жұмыссыздық деңгейі көрсеткішімен есептелінеді. Жұмыссыздық деңгейі - бір кездегі еңбек рыногы жағдайы және белгілі бір кезеңдегі онда болатын өзгерістер жөнінде жалпы көрініс беретін негізгі көрсеткіш. Ол кезеңнің басындағы (немесе аяғындағы) жұмыссыз статусына ие болған адамдар санының экономикалық белсенді халық санына қатынасымен аяқталады. Экономикалық белсенді халық категориясына: жалдамалы еңбек тұлғалары-жұмыскерлер мен қызметкерлер; өзін-өзі жұмыспен қамтыған жұмыскерлер; еңбекақы төленбейтін отбасы мүшелері; маусымдық және кездейсоқ жұмыскерлер; объективті себептерге байланысты (ауру, кезекті демалыс және т. б. ) уақытша жұмыс істемейтіндер; толық емес жұмыс уақыты режимінде оқу мен жұмысты бірге атқаратындар; өндірісте кәсіби даярлаудан өтіп, стипендия немесе жалақы алатын тұлғалар. Егер ағымдағы статистикада экономикалық белсенді халық саны көрсеткіші жоқ болса, онда ол халық шаруашылығында немесе аймақта жұмыспен қамтылғандардың тізімдік санының сомасы жақындалып есептелуі мүмкін. Жұмыссыздықтың мүлдем жоқ болуы мүмкін емес және де шаруашылық өмірде керек емес болып саналады. Экономикадағы жұмыссыздықтың фрикциондық және құрылымдық түрлері оған тән элементтер болып саналады. Осыдан жұмыссыздықтың табиғи нормасының көлемі анықталады. Жұмыссыздықтың табиғи деңгейі - фрикциондық және құрылымдық жұмыссыздық деңгейлері сомасына тең болады. Жұмыссыздықтың осындай мәніне жететін болсақ, еңбек нарығы жағдайы байланысқан, теңестірілген болып есептеледі. Еңбек нарығына байланысты, егер ондағы жұмыс орындары жұмыссыздар санына шамамен сәйкес келетін болса. Жұмыссыздық деңгейі көрсеткішінен басқа, жұмыссыздық ұзақтығы да бар. Қазіргі кезде жұмыссыздық пен инфляция арасындағы байланыстар бірқатар теориялық көз қарастар мен концепцияларға қарастырылады. Олардың негізінде ағылшын экономисті А. У. Филлипс еңбектері жатыр. Ол номиналды жалақының орташа жылдық өсу темптері мен жұмыссыздық деңгейінің жүзжылдық кезеңі үшін (1861-1957 жылдар) мәліметтерді зерттей отырып, осы көрсеткіш арасында тәуелділікті анықтады. Кейіннен П. Самуэльсон мен Р. Солоу жалақы динамикасы көрсеткішін баға динамикасы көрсеткішіне ауыстырды. Графикалық көріністе бұл байланыс “Филлипс қисығы” деген атқа ие болды. Осы эмпирикалық мәліметтердің зерттелуі негізінде келесі шығады: жиынтық сұраныстың өсімі жоғарылаған сайын, соған байланысты инфляция мен нақты өнімнің өсімі жоғарылайды, ал жұмыссыздық деңгейі төмендейді. Және де керісінше, инфляция мен нақты өнімнің өсімі азайған сайын, жұмыссыздық деңгейі жоғарылайды.

II. Жұмыссыздықтың әлеуметтік, экономикалық зардаптары 2. 1 Жұмыссыздықтың әлеуметтік зардаптары.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.