Жеке тұлғалар

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының Білім және Ғылым министрлігі

Әл - Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университеті

Тақырыбы: Экологиялық Құқықтың түсінігі, пәні және жүйесі

Факультеті:Юридический

Топ: 204

Орындаған: Андрей Жандос

Тексерген:

Алматы 2020жыл

Мазмүны:

1. Кіріспе

2. Негізгі бөлім

3. Қортынды Бөлім

Қазақстан Республикасының экологиялық құқығы - айналадағы табиғи ортаны қорғауға байланысты қоғамдық қатынастарды реттейтін құқықтық ережелердің жиынтығын зерттейтін оқу пәні .

Экологиялық құқық - бұл экологиялық-құқықтық нормалардың қолданылу саласында қалыптасатын тарихи тұрғыда қазіргі және болашақтағы ұрпақтар мүдделері үшін қоршаған ортаны сақтап қалу мақсатында табиғи объектілерді сақтау, жақсарту, қалпына келтіру, тиімді пайдалану тұрғысында міндетті түрде мемлекеттің қатысуы жағдайында азаматтар мен ұйымдар арасындағы өндірістік қатынастармен байланысты болуы.

Экологиялық қатынастар дегеніміз - бұл объектісі табиғат пен оның құрамындағы элементтер болып табылатын қатынастарды айтамыз.

Экологиялық құқықтың объектілері дегеніміз -қоршаған ортадағы табиғи ортаны құрайтын, адамның тіршілігіне қажетті жұмсалатын табиғи ресурстар мен адамдардың экологиялық денсаулығы мен өмірін айтамыз.

Экологиялық қатынастар субъектілеріне мыналар жатады:

1. Қазақстан Республикасы -себебі біздің мемлекетіміз табиғат ресурстарының меншік иесі болып табылады.

2. Шетелдік мемлекеттер - Қазақстанның табиғат ресурстарын пайдалану мәселесі бойынша экологиялық қатынастардың субъектілері болып табылады, республикаға табиғатқа келтірген залалы үшін жауап береді

3. Заңды тұлғалар

4. Жеке тұлғалар

Құқық саласының принциптерімен негізгі басшылыққа алатын ережелер -оларға сәйкес белгілі бір қатынастар реттейді

Экология құқықтарының қайнар көздері белгілері бойынша үшке бөлінеді:

1. кешенді

2. ресурстық

3. әлеуметтік - экологиялық.

Экология құқықтарының кешенді қайнар көздеріне нормативтік актілер жатады

Экология құқықтарының әлеуметтік -экологиялық қайнар көздеріне адамдардың өмір сүруіне қолайлы ортаны қамтамасыз етуге бағытталған факторлар жатады

Экология құқықтарының ең негізгі қайнар көзіне Қазақстан Республикасының Конституциясы болып табылады.

Экология құқықтарының қайнар көзіне «Айналадағы табиғи ортаны қорғау туралы» Қазақстан Республикасының заңы жатады. Бұл заң қазіргі және болашақ ұрпақтың мүдделерін көздеп, айналадағы табиғи ортаны қорғаудың құқықтық, экономикалық, әлеуметтік негіздерін белгілеуге, адам қызметінің осы табиғи ортаға зиянды ықпал жасауына жол бермеу шараларына бағытталған.

Табиғат объектілеріне меншік құқығы туындауының және тоқтатылуының негіздері Қазақстан Республикасының экологиялық құқығы - айналадағы табиғи ортаны қорғауға байланысты қоғамдық қатынастарды реттейтін құқықтық ережелердің жиынтығын зерттейтін оқу пәні .

Экологиялық қатынастар субъектілеріне мыналар жатады:

1. Қазақстан Республикасы -себебі біздің мемлекетіміз табиғат ресурстарының меншік иесі болып табылады.

3. Заңды тұлғалар

4. Жеке тұлғалар

Қазақстан Республикасының «Қоршаған ортаны қорғау туралы» заңында былай айтылған; қоршаған ортаны қорғау мен табиғатты ұтымды пайдалану мына принциптер арқылы жүзеге асырылады:

- адамның өмірі мен денсаулығын қорғаудың басымдығы, халықтың өмірі, еңбегі мен демалысы үшін қолайлы қоршаған ортаны сақтау және қалпына келтіру

- экологиялық жағдайы қолайсыз аймақтардағы экологиялық қауіпсіздікті қамтамасыз ету және бұзылған табиғи экологиялық жүйелерді қалпына келтіру;

- табиғат ресурстарын ұтымды пайдалану және молықтыру;

- биологиялық алуан түрлілікті және экологиялық, ғылыми және мәдени жағынан ерекше маңызы бар қоршаған орта объектілерін сақтауды қамтамасыз ету;

- қоршаған ортаны қорғау туралы заңдарды мемлекеттік реттеу мен мемлекеттік бақылау, оларды бұзғаны үшін жауапкершіліктің ымырасыздығы;

- қоршаған ортаға нұсқан келтіруге жол бермеу, қоршаған ортаға ықпал ету мүмкіндігін бағалау;

- халықтың, қоғамдық бірлестіктер мен жергілікті өзін-өзі басқару органдарының қоршаған ортаны қорғау саласына белсенді түрде және демократиялық жолмен қатысу;

- халықаралық құқық негізінде қоршаған ортаны қорғау саласындағы халықаралық ынтымақтастық принциптерін сақтау негізінде жүзеге асырылады.

Экология құқығының жүйесі әдістемелік жағынан екіге бөлінеді: жалпы бөлім және ерекше бөлім.

Экологиялық құқықтың жалпы бөлімінде экологиялық құқықтың мәселелері, табиғи ресурстардың жағдайын көрсететін қоғамдық қатынастар және бүкіл табиғат ресурстарына мемлекеттің меншік құқығы туралы мәселелер қаралады.

Ал ерекше бөлімде табиғи ресурстарды қорғау және пайдаланудың мемлекеттік-құқықтық механизмі және табиғат объектілерінің жеке жағдайлары қаралады.

Қазақстан Республикасы экология құқықтарының қайнар көздеріне - айналадағы табиғи ортаны қорғау, оны пайдалану, сапасын арттыру және табиғи ресурстар жөніндегі қоғамдық қатынастарды реттейтін нормативтік актілер жатады.

қолданыстағы заңдарымен анықталады және қандай да бір объектінің кімдерге- мелекетке немесе жеке тұлғаға тиесілі болуына тікелей байланысты болады.

Табиғат объектілеріне меншік құқығы мыналардың негізінде туындайды

1. мемлекеттік органдардың актілері

2. азаматтық-құқықтық мәмілеле;

3. Қазақстан Республикасының заңында көзделген өзге де негіздерде

Табиғат объектілеріне меншік құқығы мынадай жағдайларда тоқтатылады

1. меншік иесінің табиғат объектілерін басқа ададарға иеліктен шығаруы

2. меншік иесінің табиғат объектілеріне меншік құқығынан бастартуы

3. Қазақстан Республикасының -ның заң атклеріне сәйкес меншік құқығынан айрылуы жағдайында.

Табиғат объектілеріне меншік құқығының субъектілері деп: бірінші кезекте мемлекеттің өзі, одан әрі жеке, аңды тұлғалар.

Меншік құқығының объектілеріне жер, орман, су, жер қойнауы, өсімдіктер мен жануарлар дүниесі жатады.

Табиғи ресурстарды пайдалану - қоғам мен табиғат арасындағы негізгі қатынастар. Онда қоғам мүшелері - адамдар өздерінің экологиялық, экономикалық мәдени-сауықтыру, этикалық қажеттіліктерін өтеу үшін табиғат объектілерін белгіленген тәртіп бойынша пайдаланады.

Табиғатты пайдаланушылар заңды және жеке тұлғалар, мемлекеттік және мемлекеттік емес, ұлттық және шетелдік болады.

Ұлттық табиғат пайдаланушыларға Қазақстан Республикасының азаматтары мен Қазақстандық заңды тұлғалар, оның ішінде шетел қатысатын тұлғалар, ал шетелдік табиғат пайдаланушыларға - шетел азаматтары, шетелдік заңды тұлғалар, шет мемлекеттер, халықаралық бірлестіктер мен ұйымдар жатады.

Табиғат пайдаланушылар тұрақты және уақытша болып екіге бөлінеді.

Тұрақтысы- бұл табиғатты пайдалану құқығы мерзімі шектелмейтін сипатта болады.

Уақытша- мұнда табиғат пайдалану құқығы белгілі бір мерзіммен шектеледі.

Жердің құқықтық жағдайы, оны құқықтық қорғау және экологиялық құқықтағы жауаптылық

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.