Ақтық кезең

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 9 бет
Таңдаулыға:

Реферат

Тақырыбы: Физиологиялық және патологиялық өлім.өлімнің механизімі және өлімнің анықтаушы және жанама белгілері

Орындаған: Даулет.Н
Қабылдаған: Ибажанова.А

Алматы 2021

ЖОСПАРЫ:
Кіріспе.
Негізгі бөлім.
1.Физиологиялық өлім
2.Патологиялық өлім
3.Өлімнің механизмі және анықтаушы белгілері
4.Өлімнің жанама белгері

Қорытынды бөлім.
Пайдаланған әдибеттер.

Кіріспе
Өлім (Моrs) - организмдегі биологиялық, физиологиялық, биохимиялық процесстермен функияларының доғарылуымен сипатталатын жансыз қалпы. Өлім құбылысына сипаттама беретін ғылым - танатология. Өлім бірімен-бірі жалғасатын бірнеше кезеңдерден тұрады. Терминалдық кезең өлім алды кезеңі депте аталады, ол преагоналдық (агонияға дейінгі), агония және клиникалық өлім сатыларынан тұрады. Терминалдық кезеңнің клиникалық өлім сатысы биологиялық кезеңмен жалғасады. Терминалдық өлімнің клиникалық өлім сатысында жасалған реанимациялық іс-шаралар кешені малды өмірге қайтаруы мүмкін.

Негізгі бөлім
Физиологиялық өлім және кезеңдері
Табиғи өлім қәрі мал мен жас мал организмінің табиғи тозуы нәтижесінде функцияларының атқарылуы доғарылуы. Табиғи тозу жасушалық деңгейде дамып тіндік, ұлпалық, ағзалық әрі жүйелік бұзылыстарына алып келеді. Табиғи өлім негізінде жасушалардың бөлінуінің Хайфликк өлшеміне дейін жетіп ары қарайғы жасуша жаңаруының болмауы нәтижесінен ағза функциясының жеткіліксіздігі дамуы жатыр.Мал өмірінің табиғи ұзақтығы мал өмір сүру жағдайына тікелей байланысты. Қартаю процесімен оны туындататын себептерін зерделейтін медицинаның дербес саласы- геронтология. Ал кәрілікті емдеуге бағытталған ем-дом кешенін гериатрия деп атайды. Аурулық өлім- түрлі аурулар негізіндегі патологиялық үрдістер оганизм тіршілігіне мүмкіндік қалдырғамаған жағдайда дамиды. Аурулық өлім баяу дамып, тіршілік әректтер біртіндеп бәсеңдейді. Кейбір латентті кезеңдері ұзақ ауруларда, жедел дамитын және жеткілікті компенсацияланған ауруларда өлім кенеттен туындайды. Зорлықты өлім- қастықпен немесе жасалған жарақаттардан дамитын өлім. Биологиялық өлім диагнозы тек виталдық үштік бұзылыстары толық болғанда ғана қойылады. Биологиялық өлімнің негізгі белгісі болып ми өлімі есептеледі, оны ЭЭГ арқылы анықтайды. Сондай-ақ, биологиялық өлім көрсеткішіне мыналар кіреді: организмнің сыртқы орта қоздырғышына ешбір рефлексі болмауы, тыныс тоқтауы, көз қарашығындағы рефлекстер болмауы, мысық көзі феномені жіне т. б. Мал өлгеннен кейінгі өліктегі алмасу процесі тоқталады да, ол дене салқындауының физикалық заңдары бойынша жылу шығара бастайды.Өлік қоршағанортаның температурасымен теңескенге дейін салқындай береді немесе одан да төмендеп кетеді, мұны өлік бетіндегі ылғалдың буланып ұшып кетуімен түсіндіруге болады. Әуелі дененің ашық жерлері: қолдың саусақтары,бет суи бастайды. Жабық жерлердегі тері беті азырақ салқындайды. Жылудың тез бөлініп шығуына айналадағы ортаның физикалық жағдайлары (ауаның температурасы, ылғалдылығы, қозғалысы), киімнің сипаты, өліктің өзінің жеке ерекшеліктері ықпал етеді.

Патологиялық өлім ол ауру асқынып кеткенде немесе мысалы, миға қан құйылғаанда,жүрек тоқтап,өкпе артериясының тромбоэмболиясында жануар кенеттен кейде, бірнеше минуттар ішінде де өліп кеті мүмкін.Клиникалық өлім жағдайын реанимациялау жолымен қайтаруға болады, ал егер биологиялық сатыға өтер болса ОЖЖ қайтымсыз некроздануынан патологиялық процесстердің дамуы қайтымсыз болады.Биологиялық өлімнен кейін біршама уақыттан соң өлімнің морфологиялық белгілері және өлімнен кейінгі өзгерістері дамиды.Бұл өзгерістер анық білу үшін зерттеу кейбір жағдайда кездесетін жалған өлімді анықтауда аса қажет.сол үшін мәйітті клиникада кемінде 2 сағат сақтап өлімнің алғашқы белгелері байқалғанда ғана патологиялық анатомия бөлімдеріне ауыстрады.
Өлімнің алғашқы белгілеріне;
1.мәйіттің сууы
2.мәйттің сіресіп қалуы
3.қанның қайта бөлінуі
4.мәйіттің кебуі
5.мәйіт дақтары
Мәйіттің сууы өлгеннен соң оргазнизмдегі үрдістің тоқтауына байланысты.дене жылуы бірте бірте азайып,айналадағы температурадан 0,5 1с төмендейтіні анықталады.
Мәйіттің сіресіп қалуы дене бұлшық еттерінің қатайып тартылып қалуына байланысты.Бұл өзгерістердің негізіндегі биохимиялық үрдістер жатады.Тірі оргазнизмдегі бұлшықеттердің бір арнада тұруы АҮФ қышқылының бұлшықеттермен байланысты болуымен түсіндіріледі.
Қанның қайта бөлінуі.Өлгеннен соң артерия қан тамырының қысылуы нәтижесінде қан вена тамырларына өтеді және өзінің салмағына байланысты дененің төмендегі жайғасқан бөлігіне жиналады.Жүректегі және ірі вена тамырларындағы қан ұйып қалады.Егер жанталас кезеңі ұзаққа созылған,қан ұйындылары ақшыл сары түсте боладыда, оның құрамы негізінен фибрин жіпшелерінен тұрады,ал ауру тез қайтыс болғанда ұйынды құрамындағы барлық қан элементтері болғаны үшін оның түсі қызыл болады.Кейбір жағдайларда, мысалы, мал тұншығып өлгенде қан тіпті ұйымай сұйық күйде қалады.Осы ұйындылардың түсі өлу механизмін анықтаушы ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.