Көкірек аумағындағы жарақаттар. Кеуде қуысына енетін және енбеген жарақаттар. Гемо-, пневмоторакстар. Жіктелуі, балау және емдеу әдістері

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

№ 5- зертханалық сабақ

Тақырыбы : Көкірек аумағындағы жарақаттар. Кеуде қуысына енетін және енбеген жарақаттар. Гемо-, пневмоторакстар. Жіктелуі, балау және емдеу әдістері.

Көкірек аумағының топографиялық-анатомиясы. Мал түріне байланысты 13 немесе 18 жұп қабырға, сәйкесінше 13 немесе 18 омыртқа, төс сүйегі.

Көкірек аумағының бұлшық еттері 2 топқа бөлінеді:

1) алдыңғы аяқты кеудеге бекітіп тұратын бұлшық еттер;

2) тыныс алу бұлшық еттері.

Жүйкелер /иннервация/ - қабырға аралық жүйкелер, қабырға санына байланысты, қанша қабырға болса, сонша жүйке. Жүйке қабырғаның сайында орналасады.

Жүйкенің 2 тарамы бар:

1) қабырға асты

2) тері асты

$C:\Users\Руслан\Desktop\зааан\3718596m.jpg$ Пневматоракс- ( грек: pneuma-ауа, thorak - көкірек) өкпенің семіп қалуы. Көкірек қуысында ауаның немесе газдың жиналуы.

Пневматоракс-потологиялық процесс. Өкпе қаптың висцеральді және париатальді бетінде ауаның жиналуы. Жануарлардың барлық түрінде кездеседі. Ол толық, жартылай, бір және екі жақты, жабық, ашық, клапандық болады.

Этиологиясы . Пневматоракс - операция кезіндегі кеуде қабырғасының сынықтары, оқ-дәрі, ағаш тілімі, мүйіз және басқа заттар малдың кеуде қуысына тигенде туындайды. Ол абсцесстердің ашқанда және өкпе паренхимасы зақымданғанда, туберкулезбен ауырғанда пайда болады.

$C:\Users\Руслан\Desktop\зааан\60_dv.jpg$ Патогенезі . Жабық пневматоракста кеуде қуысына енген ауа сорылады содан кейін қалыпқа келеді. Инфекцияланған ауа еніп кетсе, әсіресе, резистенциясы төмен жануарларда ірің түріндегі қабынулар немесе іріңді плеврит дамиды. Кеуде қабырғасында саңылау болса немесе ірі бронхтар жарылса, ауа плевра қуысында еркін кіріп және еркін шықса, ашық пневматоракс пайда болады. Кеуде қуысына ауа енуіне мүмкіндік жасалса, ал ауаның шығуы қиындатылса немесе мүмкін болмаса клапондық пневматоракс дамиды. Пневматоракстың барлық түрінде өкпе ұлпасы қысылады.

Белгілері: ірі жануарлар кейде терлейді, пульсі баяулайды. Кілегей қабық бозарып кетеді. Пневматоракстың ең жиі кездесетін белгісі, кенет ентікпенің пайда болуы.

Емі: жануарларға тыныштық береді және ауаның кеуде қуысына енуін тоқтату үшін шара қолданылады. Қажет болған жағдайда ауаны кеуде қуысынан шығарады, плевриттің дамуын болдырмау үшін шаралар қолданады .

Гемоторакс (Haemothorax - қан+ кеуде қуысы) - Плевра қуысында кан жиналу. Қан кұйылуы мен қатар плевра қуысында ауа жиналса, оны гемопневмоторакс деп атайды. Өкпе қан тамырларынан қан кету салдарынан пайда болады. Гемоторакс көп жағдайда кеуде клеткасы жараланғанда болады.

Белгілері: Жануарлар қозғыш. Пульсі баяу, жүрек соғысы артады, тыныс алуы қиындайды, мазасыздық байқалады.

$C:\Users\Руслан\Desktop\зааан\image002.jpg$ $C:\Users\Руслан\Desktop\зааан\LUNG188.jpg$

Гемоторакс кезіндегі патологиялық-анатомиялық көрінісі

Емі: жануарға тыныштық береді, қозғалуға болмайды, қан тоқтататын құралдар қолданады. Венаға 10%-ы Са (СL) 2 ерітіндісін енгізеді, ірі жануарларға 150 мл бір-біріне сай келетін қанды құяды. Жедел жағдайларда сәйкестікті анықтамай-ақ құя береді, бірақ ол үшін оны натрий салмициатымен тұрақтандырады. Сонымен қатар виналол метилнафтохинон оны күніне 2-3 рет ішке қолдануға береді.

Омыртқаның сынуы. Омыртқа сынуының себептері малдың терең орға, шұңғырға құлауынан, тасымалданудан, автожарақаттан т. б. болады. Омыртқа жотасының патологиялық сынуларының әсерінен ісік процесіне алып келеді, омыртқа денесі зақымдалады (спондилолистез), зат алмасу бұзылады.

Клиникалық белгілері.

Кеуде мен алдыңғы және артқы аяқ салданады, бұл жарақат алған уақытта жұлын мен сүйек сынықтары араласқанда пайда болады.
Гиперестезия пайда болады
Қозғалмай бір орында жатады
Омыртқа жотасының деформациясы
Несеп бөлудің жоқтығы
Аяқтардың сезгiштiгiнiң төмендеуi

Емі

Невралогиялық тексеру
Рентгенография
Спондилоэктомия

Спондилит -омыртқалардың қабынуы. Ауру ауыл шаруашылық малдарының барлық түрлерінде кездеседі. Қазіргі уақытта бұқалар мен қабандарда жиі байқалады.

спондилоанкилоз поясничных позвонков свиньи

Қабанның бел омыртқаларындағы спондилоанкилоз

Этиологиясы. Көптеген экзогенді және эндогенді факторлар пайда болатын полиэтиологиялық ауру. Спондилез мен спондилоартроздың ең жиі себептері концентратты азықтандыру, гиподинамия және адинамия, сондай-ақ кейбір бордақылау кешендері мен асыл тұқымды станцияларда орын алатын жарықтық (ультракүлгін) инсоляцияның жеткіліксіздігінен болатын сүйектің жалпы остеодистрофиясы болып табылады. Сондай-ақ омыртқааралық байламдардың перманенттік созылуы, арқада ауыр жүктерді тасымалдау кезінде омыртқаның шамадан тыс жүктелуі, соғылуы, гиповитаминоздар, фосфор, кальций алмасуының бұзылуы, спецификалық инфекция (туберкулез, бруцеллез, актиномикоз) маңызы бар.

Патогенезі. Патологиялық процесс жиі бел омыртқасынан басталады, одан кейін кеуде омыртқасына таралады. Алғашында шеміршек дискілерінің дегенеративті-дистрофиялық өзгерістері және олардың ішінара ыдырауы, содан кейін оссициялаушы периостит және деформациялаушы спондилит (спондилез) түріндегі омыртқалардың патологиялық өзгерістері байқалады. Сонымен қатар патологиялық өзгерістер омыртқааралық буындарда да спондилоартроз немесе деформацияланған спондилоартрит түрінде болады. Алғашында омыртқалардың жиектерінде біз тәрізді остеофиттер және пластиналы экзостоздар пайда болады, содан кейін дискілі шеміршегінің сүйектенуіне қарай омыртқалардың бірігуі басталады(1-сурет) . Шеміршек дискілеріне сүйек пластиналарына бір омыртқа шетінен екінші омыртқа шетіне жылжып, нәтижесінде омыртқалардың шекарасы жоғалады және бір ұзын омыртқа (омыртқалардың анкилозы) сияқты түзіледі. Омыртқалардың анкилозы омыртқа аралық буындардың анкилозынына әкеліп соғады, өйткені соңғылары қозғалмайтын болады. Сондай-ақ омыртқааралық тесіктердің бітелуі немесе айтарлықтай тарылуы, соның салдарынан жұлынның жүйке түйіндері қысылады немесе толық атрофияланады, бұл радикулиттің себебі болып табылады.

Картинки по запросу "спондилез и спондилоартроз у животных"

Омыртқа спондилоартрозы

Клиникалық белгілері. Аурудың клиникалық көрінісі патологиялық процестің тереңдігіне және омыртқада болған өзгерістерге байланысты. Бастапқы кезеңде ауру клиникалық байқалмайды. Шеміршек дискілерінің дегенеративті өзгеруі және омыртқа өсуінің сатысында жануар көп жатады, әрең тұрады, тыныштықта арқасын бүгіп ұстайды, артқы аяқтарын артқа қояды. Бұқа мен қабандар құлықсыз асылады немесе бірінші әрекеттен кейін мүлдем бас тартады. Омыртқалардың спондилоанкилозы кезеңінде Жануарлар шұғыл бұрылыстардан аулақ болады, сирек жатады, бүкірейіп тұрады, жамбас және кеуде аяқтарын ішіне бүгеді. Егер мал жатса, онда еденге күрт құлайды. Бел және арқа тұсын перкуссиялаған кезде жануар жалтарады, иттер сұңқылдап немесе агрессия көрсетеді. Жұлын қысылған жағдайда артқы аяқтарының парездері мен салдануы байқалады. Бұқаларда бір мезгілде жамбас аяқтарының артрозының белгілері пайда болуы мүмкін. Малдар үнемі байлаулы болатын бордақылау шаруашылықтарында спондилиттер 5-7 айлықта байқалады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.