ҚОЗҒАЛЫСТАР МОДУЛІ БОЙЫНША КЕЙС: СЫНЫҚ САҒЫМДЫ СЫНДЫРМАЙДЫ

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Шәкен Эльмира
Жм19-013-02

С.Ж. АСФЕНДИЯРОВ АТЫНДАҒЫ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ МЕДИЦИНА УНИВЕРСИТЕТІ КЕАҚ

ҚОЗҒАЛЫСТАР МОДУЛІ БОЙЫНША КЕЙС:

СЫНЫҚ
САҒЫМДЫ
СЫНДЫРМАЙДЫ

Биохимия, қалыпты физиология,
қалыпты анатомия, гистология,
молекулалық биология және
медициналық генетика кафедралары

І Бөлім - Нәзік өмір
Мен ол кезде 25 жаста, үлкен қызым 6 жаста еді. Дәрігерлер жүктіліктің 28-ші аптасында УДЗ-де шарананың қол-аяқтары қысқа екенін байқады. Бізге ергежейлі бала туылатынын, мұндай балаларда өкпесі ашылмайтынын және басқа да жағдайлар болатынын айтты. Біз жолдасымыз екеуміз мұндай жағдайға ұшырамағанбыз, ерекшелігі бар адамдармен араласу біз үшін - параллель дүние еді. Жүктіліктің соңғы аптасында мен дұрыс ұйқтамадым, ас та батпады, құрсағымда құбыжық бар, ол дүниеге келсе, зардап шегеді деп ойладым. Мен әр түрлі ойларға беріліп, тіпті өзімді өлімге итермеледім. Осы сұмдық жағдайды естігенде менің өмірім бұрынғыдай болмады.
Жолдасым, әрине, мені жүктілік кезінде және диагноз белгілі болғанда қолдады. Ол бұл жерде ешкім де кінәлі емес деді. Менің ата-анам да көп көмектесті және қолдау көрсетті.
-Қызым дүниеге келгенде дәрігерлер сәбиді көріп, сабасына түсті. Оның жамбасы сынған еді, дәрігерлер туу кезіндегі травма деп ойлап, қауіпті ештеңе жоқ деді. Қызымызды жаңа туғандардың хирургиясы бөліміне әкетті. Мен үш күннен соң сол жаққа барып, күнде Оляға барып тұрдым. Бірде оған сау аяғын қозғалту ауыр екенін байқамадым. Рентгенде оның екінші жамбасы да сынғанын көрсетті. Оның сүйектері өте осал еді. Бөлімге генетик келіп, Оляны тексеріп, диагнозды айтты.
-Мен сәбиді қалай қорғайтынымды білмедім. Бір айлығында медбике оның бойын өлшеп жатқанда, тәжірибесіздіктен, оның аяғын байқамай сындырып алды. Ауруханада бізге балаға ешкім тиіспесін деді. Оны өте абайлап, келесі қырына сақтықпен жатқызуға тура келді. Ары қарай не болатыны белгісіз еді. Мен Оляны да, өзімді де аядым.
Бірте-бірте кез келген уақытты сынық болатынына етің үйренеді, бұл сәтте де сәби травмадан қорғанбаған. Оляға алты ай толғанда біз теңізге бардық. Мен оны көтергенде, жамбасы тағы сынды... Травмпунктте рентген жасатып, демалыстың қалған бөлігін гипсте өткізуге тура келді.
2010 жылы мен Миша атты ұлды дүниеге әкелдім. Иә, маған қорқынышты еді. Оля ол кезде екі жаста болатын, үнемі ем қабылдау, жиі сынықтар. Біз жолдасымыз екеуміз екі балаға қарай алмаймыз ба деп қорықтық. Бірақ мен қорқынышқа өзімді билетпеймін деп ойладым. Мүмкін, сенім де көмектескен болар, басыма түскенді көтеріп, әрі қарай өмір сүру керек болды. Өз қорқынышыңды жеңу көп нәрсе береді. Миша мен Люба дені сау болып туылды.
Мен Олямен бала бақшаға бірге бардым. Ол балалардың қасында жүргенде біреуі қағып кетіп, ол бір жерін сындырады ма деп, алыстан бақылап отырдым. Иә, бұл тәуекел, сен балаңның қоғамда өзін ұстай алуы тиіс деп ойлап, қорықпауға тырысасың.
Мектепке барғанда мұғалімге ескерттік, ол да балаларға Оляға абай болуды түсіндірді. Бірінші сыныпта бірнеше айдан кейні ол сүрініп кетіп, жамбасын сындырды.

Биохимиядан талқылауға арналған сұрақтар:
1. Сүйек тініндегі коллаген биосинтезінің сатыларын сипаттаңыз. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.