Философия мен этика

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Ғұмарбек Даукеев атындағы

«АЛМАТЫ ЭНЕРГЕТИКА ЖӘНЕ БАЙЛАНЫС УНИВЕРСИТЕТІ»

коммерциялық емес акционерлік қоғамы

Телекоммуникация және инновациялық технологиялар кафедрасы

« Этика және сыбайлас жемқорлыққа қарсы

мәдениет негіздері» пәні

Мамандық: 5В071900 - Радиотехника, электроника және

телекоммуникация

Орындаған: Базарбаева Жайна ___ Тобы: РЭТк-20-2

(Аты-жөні)

Қабылдаушы: т. ғ. к., профессор Танирбергенова Р. К.

(ғылыми дәрежесі, атағы, Аты-жөні. ) )

«_18_» қыркүйек_2020ж.

(Баға) ( қолы)

Алматы 2020

Бақылау сұрақтары:

Философиялық білім жүйесінде этиканың пайда болуы;
Этика пәнінің тарихи өзгеруі;
Этиканың бөлімдері: алдыңғы этика, жеке, ерекше этикалық жүйелердің пайда болуы (кәсіби этика, тұйық идеологиялық жүйелер этикасы және т. б. ), этикалық ілімдер тарихы, моральдық болжамдау;
«Этика», «мораль», «адамгершілік» ұғымдарының эволюциясы;
Этиканың функциялары (қызметтері) .

Жауаптар:

1) Философиялық білім жүйесінде этиканың пайда болуы

Философия өз бастауын логикадан алады, одан кейін физика табиғат туралы ілім ретінде, одан кейін - этика адам туралы ілім ретінде, дана және ұғымды өмірге қол жеткізу жолдары.

Рухани өмірді зерттеу арқылы келесі философиялық ғылымдар кешені пайда болады: гносеология, логика, этика, эстетика, Дін философиясы, Құқық философиясы, Философия тарихы, информатиканың философиялық мәселелері.

Этика (грек. ethos - дағды, әдет-ғұрып) - зерттеу нысаны мораль, адамның мінез-құлқы болып табылатын ежелгі теориялық пәндердің бірі. Термин және айрықша зерттеу пәні ретінде өз бастауын Аристотель еңбектерінен алады. “ Этизм” термині Аристотельдің ар-ождан мәселесіне арналған үш шығармасының (“Никомах этикасы”, “Евдем этикасы”, “Үлкен этика”) атауына кірген. Аристотель Этизм жайлы сөз қозғағанда негізгі үш мәселеге тоқталып, этикалық теория, этикалық кітаптар, этиклық іс-тәжірибе туралы айтады. О баста грек тіліндегі Этизмның латын тіліндегі баламасы ретінде мораль қолданылса, кейіннен білім беру дәстүрінде Этизм - ілім мәнінде, мораль - оның пәні ретінде қарастырылды.

Алғашында "философия" термині кез-келген білімнің жиынтығына қатысты болды. Бұл тұрғыда философия дін, математика, жаратылыстану, білім және саясат қатарлылармен тығыз байланысты болды. Ньютонның "Табиғат философиясының математикалық қағидалары" (1687) кітабы ХХІғ-да физика кітабы ретінде жіктелсе, кезінде философиялық кітап ретінде танылып, мұндағы " табиғат философиясы " (кейде натурфилософия ) термині сол замандағы астрономия, медицина, және физика секілді пәндерді қамтыды.

Академия 1-дің бірінші бөлімінде, Цицерон философияны логика, физика және этика сынды үш бөлімге бөліп, Эпикурдың өз ілімін канон, физика және этика қатарлыларға бөлуіне еліктеді.

2) Этика пәнінің тарихи өзгеруі

Этика терминін философияға тұңғыш енгізген Аристотель. Аристотельдің айтуы бойынша этика негізгі екі түрден тұрады: Этикалық және дианоэтикалық. Егер этикалық ізгіліктер адамның мінез құлқына, темпераментіне жататын болса, дианоэтникалық ізгіліктер адамның ақыл парасатына тиесілі дүниелер. Сөйтіп Аристотель этикалық ізгіліктер құрамына: жомарттық, батылдық, шыншылдық, ал дианоэтника құрамына: ақыл, парасатты жатқызды. Римдіктер философияның маңызды құрамдас бөлігі болып табылатын этиканы өз тілінде мораль сөзі арқылы аударды. Көне латын тілінде салт дәстүр, әдет ғұрып деген мағынаны білдіретін сөз. Сонымен мораль сөзін латын тілінде этика сөзінің синонимі деуге болады.

Орта ғасырда Батыс Еуропа мәдениетінде адамға, әлемге екі жақты көз қарас қалыптасты. Жаңа дәуір этикасы толығымен діни сокральді консепцияның ықпалымен, адамның ақыл парасатын қойған рационалистік этика.

Этика категорияларының барлығы табиғи құбылыстарға қатысы жоқ, ол тек адамға байланысты. Этиканың негізгі категориялары: достық, махаббат, жомарттылық, мейірімділік, ар намыс, ұят, абырой, парыз бен қарыз, әділеттік, бақыт және т. б.

3) Этиканың бөлімдері: алдыңғы этика, жеке, ерекше этикалық жүйелердің пайда болуы (кәсіби этика, тұйық идеологиялық жүйелер этикасы және т. б. ), этикалық ілімдер тарихы, моральдық болжамдау

ХХ ғасырдың соңында этиканың дамуы мамандану мен жан - жақты дами бастады: кәсіби этика-дәрігердің этикасы, әлеуметтік қызметкердің этикасы, журналист этикасы, бизнесмен этикасы және т. б. дами бастады. Парадоксалды жағдай пайда болды: адам қызметі адамның өмір сүруіне қауіп төндіреді. Демек, осы құбылыстарға қатысты адамгершілік ұстанымды ұғыну және тұжырымдау қажеттілігі.

Кәсіби этика - қызметкер өз қызметінде басшылыққа алуы тиіс тұрақты нормалар мен ережелердің жиынтығы ретінде, ол жеке, оқшауланған білім саласы бола алмаған кезде терең ертеде пайда болды. Маманның іс-әрекетіне қойылатын алғашқы этикалық талаптарды Ежелгі Египет манускриптінде біздің дәуірімізге дейін III мыңжылдықта болатын «қала басшысы мен визиря Птаххеттептің тәлімін» кездестіруге болады. Қызметкерге қойылатын өзге де талаптардың қатарында өз міндеттерін адал және сапалы орындау қажеттілігі көрсетіледі, өйткені еңбекке деген осындай көзқарас - болашақ жоғары лауазым мен байлықтың кепілі. Алайда, алғашқы тұтас кәсіби этикалық кешендердің пайда болуын мамандар қолөнерлік еңбек бөлінісінің кезеңіне, яғни XI-XII ғасырларда қолөнер цехтарының пайда болу кезеңіне жатқызады. Дәл осы кезеңде тарихшылар айтады - цех жарғыларында кәсіпке, еңбекке, жұмыс жөніндегі жолдастарға және т. б. қарым-қатынасты реттейтін этикалық талаптар пайда болады. Алайда, қоғамның барлық мүшелері үшін өмірлік маңызы бар бірқатар кәсіптердің өкілдері, бұрын басқаларының өкілдері өз қызметін этикалық регламенттеу қажеттілігін түсінді, сондықтан да «Гиппократ анты» және басқа да көптеген кәсіби-этикалық кодекстер бұрын қалыптасты. Негізінен бұл тікелей адаммен немесе оның өмір сүру жағдайларымен байланысты мамандықтар, еңбекті дараландыру деңгейі жоғары кәсіптер, мысалы, мұғалім, дәрігерлік қызмет.

4) «Этика», «мораль», «адамгершілік» ұғымдарының эволюциясы

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.