Шығыс Қазақстандық кәсіпорындарда өндірілетін қатты материалдар

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Қатты денелердің материалтанудағы рөлі, қатты денелер түрлері, жалпы қасиеттері, наноматериал
Шығыс Қазақстандық кәсіпорындарда өндірілетін қатты материалдар тақырыбында реферат жазу (зауытты және оның шығаратын материалын әр студент өзі таңдайды).
Қалпы тұрақтылығымен, және затты құраушы атомдардың тепе-теңдік жағдайының маңайындағы аз тербелісі түріндегі жылулық қозғалысымен, сипатталатын заттың агрегат күйі- қатты дене деп аталады.
Қасиеттері: қатты денелердің тұрақты пішіні мен көлемі бар, оларды сығуға немесе таптауға болмайды, барлық бөлшектер белгілі бір ретпен тығыз топтастырылған, құрамында элементтер еркін қозғала алмайды. Қатты денелерді орындықтар, машиналар, үстелдер, кітаптар, металдар мен баспалдақтар сияқты керекті бұйымдар жасауда қолданады.
Біз қатты дене жершарының бетінде, қатты денелерден салынған құрылыстарда-үйлерде өмірсүріп жатырмыз. Біздін денеміздең құрамында шамамен 65% су болғанын өзіде (мйда 80%) олкатты денеге жатады. Қатты денелердің қасиеттерін білу тіршілік үшін қажет.
Қатты денелер сұиықтар сияқты өзінің көлемін ғана сақтап қоймады, сонымен бірге пішінін де сақтай алады. Олар негізінен кристал күйде болады екен.
1)Кристал деген.
Кристалдар-атамдары немесе малекулалары кеністікте белгілі орындалып, реттеліп орналасқан қатты денелер. Кристалдың сыртқы пішіні дүрыс яғни бірқаліпті болуында осған байланысты.
Мысалы: кәдімгі ас тұзы тұиіршігінін бір-бірімен тік бұрыш жасап тұрған жазық жазық тоқтары бар. Мұны лупа арқылы астұзын қарап байқауға болады. Ал қар құлауының пішіні геометриялық шағыннан қандай дұрыс дегенімізше ! Мұндай да кристалл қатты дененің-мұздың ішкі құрылысының геметриялық дұрыстығы бейнеленген.
2)Кристалдық күйлердің айрықша белгілері.
Табиғаттағы днелердің көпшілігінің құрлымы кристалдық болып саналады.
Мысалы:барлық минералдар немесе барлық талдар қатты күйінде кристалл болып табылады.
Бірәқ сыртқы пішіні дұрыс болып келуі кристалдық реттелген құрылысының жалғыз ғана ең басты салалары бола алмайды. Бастысы-физикалық қасиеттердің кристалды таңдалып алынған бағытқа тәуелділігі. Ең алдымен, кристалдық механикалық біріктірігінің әртүрлі бағытта түрліше болатыны көзге түседі.
Барлық бағыттар бойынша қасиеттері бірдей болатын денелерді изотопты деп атайды. Кейбір газдар мен сұиықтардаң басқа барлық сұйықтар немесе оларды қатты денелер изотопты болып саналады.

Мырыш (латынша Зінцұм; Зн) - элементтердің периодты жүйесінің ЫЫ-тобындағы химиялық элемент, асыл металдардың бірі. Реттік нөмірі 30, атом массасы 65,39.[[1]] Мырыш ерте заманда жез түрінде белгілі болған, таза түрі 16 ғасырда алынған. Жер қыртысындағы массасы бойынша мөлш. 8,3x10[-3]%. Ол полиметалды сульфид кендерінің құрамында кездеседі. Негізгі минералдары: сфалерит (мырыш алдамышы) және вюрцит, смитсонит, каламин, цинкит. Мырыш гексагональды тығыз қапталған торы бар күміс түсті ақ металл, тығызд. 7,133 гсм[3], балқу т 419,5°С, қайнау т 906°С. Тотығу дәрежесі +2. Ылғал ауада және суда 200°С-қа дейін тұрақты, тотығуға гидроксикарбонатты беттік пленкасы кедергі жасайды; қышқылдар және сілтілермен, аммиак және аммоний тұздарымен, ылғал күйіндегі Цл2, Бр2-мен, қыздырғанда О2-мен әрекеттеседі. Құрамында М. бар концентраттарды күйдіріп, әрі қарай алынған күйдіргіні Н2СО4-пен сілтісіздендіру және ЗнСО4 ерітіндісінен Мырышты электрлік тұндыру арқылы алынады. Мырыш жез, нейзильбер, томпак, тағы басқа қорытпалардың құраушысы; болат және шойынды мырыштау үшін (бұл кезде коррозияға қарсы қаптама түзіледі), ұшақтар мен автомобильдердің майда бөлшектерін, химиялық ток көздерінің электродтарын жасауда, күміс пен алтынды қорғасыннан бөлуде қолданылады.
Мырыш қосылыстары, әсіресе оның мыспен қорытпасы - жезді адамзат өте ертеден білгенімен мырыш туралы мәліметтер біраз уақытқа дейін ұмыт қалып, тек 1721 жылы Саксондық неміс металлургы (М.В.Ломоносовтың ұстазы) И.Генкель кімнен таза мырыш алудың әдістерін тапқаннан кейін оның қасиеттері және қосылыстары зерттеліп, алғашқы мырыш өндіретін заводтар салына бастады. Мырыштың латынша аты - zincum (латынның цинкум - ақтаңдақ, ақ дақ деген мағынадағы сөз) кейбір зерттеушілер немістің zinn - қалайы деген сөзінен алынған болар деп жорамалдайды. Мырыш адам баласына көптеген ғасырлар бойы таныс болғандықтан, оның аты сан рет өзгерген: оны ертеректерде аурихалькум, алтынды мыс, спелтер, тутия, шплаутер, т.т. аталған. Тек осы ғасырдың 20-жылдарынан бастап мырыш (орысша цинк) деп аталуда. Мырыштың өндірілу тарихы Мырышты археологтардың зерттеуі бойынша б.з.д. екі мың жыл бұрын рудадан алу тәсілін Индия территориясы білген. Сол мырышты өндіруді алғаш рет Қытай мен Индия бастаған екен. 1743 жылғы Бристолдағы завод алғашқы мырыш заводы болып табылады, Европа бөлігіндегі. Европа континентінде мырышты өндіру технологиясының дамуы XVIII ғасырдың соңы деп есептелінеді. Өндіріс орны бірінші рет мырыш өнімін Силезияда өндірген. Осыдан бастап мырыш өндірісі Бельгияда, Голландияда, Францияда жәнеbrт.б. Европа елдерінде дами бастады. Жаңа мырыш өндіретін мықты өндіріс орындары Кавказда, Украинада, Оралда, Сібірде және Қазақстанда болды. Шетелдерде Канадада, АҚШ-да, Австралия, ФРГ, Швеция, Жапония, Перуде ірі өндіріс орындары орналасқан. Мырыштың физикалық қасиеті Мырыш - периодтық жүйенің ІІ тобындағы химиялық элементі, оның реттік номері - 30, салыстырмалы атомдық массасы 65,38, тұрақты 5 изотопы бар, олар: 64 Zn (48.89%), 66 Zn (27,81%), 67 Zn (4.11%), 68 Zn (18.57%), 70 Znbr(0,62%). Мырыш табиғатта кең таралған элементтердің қатарына жатады. Мырыштың жер қыртысындағы массалық үлесі - 5*10-3%, өндірістік мәні бар минералдарына: сфалерит, табиғи мырыш сульфиді - ZnS, смитсанит ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.