Рекомбинантты вакциналар. Артықшылықтары мен кемшіліктері

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:

Рекомбинантты вакциналар. Артықшылықтары мен кемшіліктері.

Рекомбинантты вакциналар технологиясы белокты молекуланы немесе оның фрагментің қадағалайтын гендерді алуға, оларды керекті векторға егізуге және сәйкес клеткаларда эксперессиялауға мүмкіндік береді. Бул вакциналардың реактогендігі төмен, ал қорғаныс әсері жоғары. Рекомбинантты вакциналарды бір микробтың генін вируленттігі аз екінші микробқа енгізу жолы арқылы алады. 1990 жылдардын басында В-гепатитінің вирусына қарсы рекомбинантты вакцина дайындалды. В-гепатиті вирусының беткей антигені бар вирусты бөлшектер шешек вакцинасының вирусында синтезделеді. Гендерді клондау әдісімен вакциналарды алу (рекомбинантты вакциналар) өте үлкен потенциалы бар.

Рекомбинантты вакциналардың алыну кезеңдері.

1 Қажетті антигендер синтезін қамтамасыз ететін гендерді клондау

2 Осы гендерді векторға енгізу

3 Векторларды жасуша-продуценттерге енгізу (вирус, бактерия, саңырауқұлақ)

4 Инвитро ортада жасушаны өсіру

5 Антиген бөліп сосын тазалап алу

Соңында вектор бар жасушалар пайызын анықтау керек. Мысалы вирус-векторға қатаң талаптар бар : атеннуация жоғары дәрежеде болу, онкогендік активтіліктің болмауы, кері әсерлер көрсетпеуі керек.

Рекомбинантты штамдар - гендік инженерия технологиясын пайдалана отыра рекомбинантты технология негізінде құрылған және жаңа белгілері бар штаммдар.

ДНҚ вакцина

ДНҚ вакцинасы (гендік вакцина, нуклеин қышқылына негізделген вакцина) -бұл жасушаға енгізілгеннен кейін патогендік ақуыздардың немесе ісік антигендерінің пайда болуын қамтамасыз ететін және иммундық реакцияны тудыратын гендік-инженерлік құрылым. ДНҚ вакциналарын ағзаға енгізу генетикалық иммуннизациялау деп аталады. ДНҚ вакцинациясының әдеттегі вакциналарға қарағанда бірқатар артықшылықтары бар. Атап айтқанда, мұндай вакциналар антиденелер өндірісін (гуморальды иммунитет) ғана емес, сонымен бірге тірі вакциналар арқылы ғана қол жеткізуге болатын нақты цитотоксикалық реакцияны (жасушалық иммунитет) қамтамасыз етеді. Бүгінгі таңда ДНҚ вакциналары адамдағы бірқатар генетикалық ауруларды жеңуге көмектеседі деп болжануда

$C:\Users\777\Downloads\slide-59.jpg$

Рекомбинантты ДНҚ технологиясы аурудың қоздырғышының вирустық ақуыздарын кодтайтын гендердің бағытталған мутациясы арқылы аттенуацияға қол жеткізе отырып, жаңа типтегі тірі әлсіреген вакциналарды жасау үшін де қолданылады. Дәл осындай технология иммуногендік ақуыздарды кодтайтын гендерді адамға енгізілетін тірі патогенді емес вирустарға немесе бактерияларға (векторларға) енгізу арқылы тірі рекомбинантты вакциналар алу үшін қолданылады . ДНҚ вакциналарын жасау үшін грам-теріс бактериялардың плазмидтері (негізінен E. coli), атап айтқанда көп көшірілген pUC19 немесе pBR322 және олардың туындылары қолданылады. ДНҚ вакциналарына арналған арнайы векторлар жасалды-pcDNA3 және pcDNA3. 1 (Invitrogen), құрамында цитомегаловирустық (CMV) промотор және бұқаның өсу гормонының генінің полиаденилдену сигналы бар. Сондай-ақ, ДНҚ вакциналары үшін вектор ретінде жиі қолданылатын коммерциялық қол жетімді плазмидтерге мыналар жатады: pVAX1 (Invitrogen), pCI, VR1012 ДНҚ, pJW4303, pVAC1-mcs және pVAC2-mcs (InvivoGen) . Соңғы екеуі гуморальды иммундық реакцияны күшейту үшін қолданылады және бұлшықет жасушаларының беткі құрылымына антигендерден тұрады.

$C:\Users\777\Downloads\Этапы+технологии+рекомбинантных+ДНК_.jpg$

Ағылшынша презентацияның түсінігі:

Плазмид ДНҚ фрагментінде бір тұтқыр ("жабысқақ") ұштарын рестритазамен кесіледі, сол рестриктазамен ДНҚ фрагменттеріне кесіледі, олардың бірінде бізді қызықтыратын ген бар. Егер осы фрагменттерді кесілген плазмидпен араластырсаңыз, олар "жабысқақ" (қосымша) ұштардың арқасында плазмидаға жабысып қалуы мүмкін, содан кейін бөтен ДНҚ векторға ДНҚ лигазасымен ковалентті түрде тігіледі. Нәтижесінде алдын-ала жасалған жоспарға сәйкес жасалған рекомбинантты ДНҚ пайда болады.

Мақсатты антиген экспрессиясының жоғары деңгейін қамтамасыз ететін вирустық векторлардың ішінде жиі қолданылатындары олар : 5 (AD5) серотип аденовирусы, ортопоксвирустар және модификацияланған шешеквакциналық вирустар, альфавирустар. Аденовирустық вектор трансфекцияның жоғары тиімділігі 100% дейін ие, оған 8 т. б. дейін қосуға болады. ДНҚ. Теріс әсер-иммундық реакцияны қоздыратын өз ақуыздарының синтезі. Ең көп қолданылатын шешек вакцина модификациялары-Анкара (MVA) және New York Vaccinia strain (NYVAC) . Біріншісі тауықтың эмбриональды фибробласттарында вирустың 56 есе әлсірету нәтижесінде пайда болды. ДНҚ вакциналарын қолдану принципі пациенттің денесіне патогендік микроорганизмнің иммуногендік ақуыздарын кодтайтын гендері бар ДНҚ молекуласы енгізіледі. ДНҚ вакциналарын гендік, генетикалық, полинуклеотидті вакциналар, нуклеин қышқылының вакциналары деп те атайды.

Қолданыстағы рекомбинантты вакциналар

Бубо-Кок вакцинасы бұлшықет тініне инъекциялық енгізуге арналған суспензия түрінде жасалады. Препарат ағзаның сезімталдығының жоғарылауымен, прогрессивті жүйке патологиясымен, вакцинация аясында бұрын пайда болған ауыр асқынулармен қолданылмайды. Егер пациент бұрын афебрильді конвульсиямен ауырса, препаратты қолдануға болмайды. Вакцина созылмалы патологияның қайталануы кезеңінде аурудың өткір фазасына енгізілмейді. Мұндай жағдайларда вакцинация мұқтаж адам қалпына келгенге дейін кешіктіріледі. "Бубо-Кок" вакцинасы бұлшықетке, бөксеге енгізіледі. Сыртқы квадрантты пайдалану керек. Алдыңғы бүйірлік феморальды бетке енгізуге рұқсат етіледі. Бір реттік доза-жарты миллилитр. Вакцина Ұлттық егу күнтізбесіне назар аудара отырып қойылады. Егер үш айлық жасқа дейінгі бала В гепатитіне қарсы вакцина алмаған болса, "Бубо-Кокты" үш рет енгізу қажет. Бастапқыда инъекция үш айлық жаста жасалады, содан кейін бір жарым айлық үзілістермен екі рет қайталанады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.