Мектеп бағдарламасына сәйкес биология пәнінен зертханалық жұмысты ұйымдастыру

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 114 бет
Таңдаулыға:

1. Мектеп бағдарламасына сәйкес биология пәнінен зертханалық жұмысты ұйымдастырудың жолын түсіндіріңіз.

Биология пәнінен зертханалық және практикалық сабақтар - оқушылардың танымдық қабілеттерінің дамуына мүмкіндік туғызады, оқушылардың ойын дамытады, өз бетінше іздеп жаңа білімді игеруге ықпал жасайды. Оқушыны өз бетімен жұмыстандыру идеясы сонау ерте заманнан -ақ Аристотель, Сократ, Платон сияқты философтардың еңбектерімен талданған. Ары қарай дамуына Я. А. Коменский, В. Г. Белинский, Л. Н. Толстой, К. Д. Ушинскийдің еңбектерінде жалғасын тапты. Өз бетімен жұмыс түрлерінің бірі - зертханалық, практикалық жұмыстар. Зертханалық сабақ пен практикалық сабақтар - оқушылардың оқу іс-әрекетінің бір түрі; мақсаты мен міндеті ұқсас. Зертханалық және практикалық жұмыстар оқу бағдарламасына енгізіліп, курс бөлімін немесе тақырыпты оқығаннан кейін жүргізіледі. Практикалық (сарамандық) жұмыстардың негізгі мақсаты - оқушыларға теориялық білімді терең меңгеріп, эксперимент жасау дағдыларын дамыту. Практикалық жұмыстарды жүйелі түрде орындау - анализ, синтез, салыстыру, жалпылау, оқытудағы теория мен практиканың байланысы, оқушылардың дербестілігі мен танымдық күшінің дамуы сияқты ойлау амалдарын меңгерудің маңызды құралы. Бұл сабақтар білімді бекітуге және нақтылауға себепші болады. Мазмұны мен тәсілдері оқу пәнінің ерекшелігіне байланысты өткізіледі. Бұл әдіс оқушылардың әр түрлі іс-әрекеттерінде қолданылады. Практикалық жұмысқа оқушылар алдымен теориялық білім алғаннан кейін ғана кірісе алады. Бұл оқушының алдымен теориялық білімді терең меңгеріп, жасалған жұмыстың нәтижесін дұрыс түсінуіне мүмкіндік береді. Жұмыстың жоғары дәрежеде, дұрыс орындалуы үшін топта 10 адамнан болуы керек, олар жеке-жеке немесе жұппен орындайды. Жұмыстың тақырыбы, мақсаты, зерттеу объектісі, қажетті құрал-жабдықтары практикалық және зертханалық дәптерлеріне көшіріліп, қорытындыланады. Практикалық жұмыс мектеп шеберханаларында, оқу тәжірибе учаскілерінде өткізіледі. Ал, зертханалық сабақтар биологиялық кабинеттер мен зертханаларда жүргізіледі. Оқутәжірибе учаскісінде оқушылар өсімдіктерге фенологиялық бақылау жүргізіледі, одан алынған мәліметтерді күнделікке жазып отырады. Тәжірибе жұмысы аяқталғаннан кейін күделікті биология кабинетіне тапсырады. Күнделік мәліметтері ботаника сабақтарында пайдаланады. Оқушылар практикалық жұмыстарды толық қамтылған ресурстық орталықтың базасындағы арнайы зертханалық сыныптарда немесе компьютер арқылы виртуалды зертханаларда т үрлі тапсырмаларды орындайды. Мәселен, өсімдіктердің көбеюі, тозаңдануы және т. б. Биология пәнінен зертханалық және практикалық сабақтар - оқушылардың танымдық қабілеттерінің дамуына мүмкіндік туғызады, оқушылардың ойын дамытады, өз бетінше іздеп жаңа білімді игеруге ықпал жасайды. Биология пәнінен зертханалық және практикалық сабақтар өткізу оқушыларға толыққанды бейіндік білім бере отырып, жаңа ақпараттық технологияларды меңгертіп шығару міндетін шешсе, екінші жағынан әрбір оқушының әртүрлі білімге деген қажеттіліктерін қанағаттандырады, оқушы өзінөзі дамытады, сапалы білім алады.

Тәжірибе көрсеткеніндей, ресурстық орталықтарда биология пәнінің 4 мұғалімі зертханалық, практикалық сабақтарда зерттеу әрекеттерінің түрлі формаларын шебер үйлестіре білуі маңызды. Олардың ішіндегі ең маңыздылары:

1. Жануарлар мен өсімдіктерге бақылау жүргізу, ағзалардың тіршілік функцияларын оқып үйрену;

2. Ресурстық орталық жанындағы тәжірибелік - практикалық жұмыстар;

3. Табиғатта жүргізілетін бақылаудың көмегімен жергілікті биоценоздардың флорасы мен фаунасын оқып үйрену;

4. Фенологиялық бақылау жүргізу;

5. Түрлі тақырыптар бойынша көрнекіліктер әзірлеу;

6. Ойындар, ертеңгіліктер, кештердің тақырыптық жоспарларын құру;

7. Ғылыми зерттеу жұмыстарын жүргізу;

8. Тәжірибенің жаңа нұсқасын әзірлеу;

9. Тәжірибенің қойылу әдістемесіне өзгерістер енгізу;

10. Жаңаларды қолданып биологиялық оқу жобасын құру;

11. Практика, зертханалы қ тәжірибелерінің мульти медиялық презентацияларын сабаққа көрнекілік ретінде әзірлеу;

12. Күрделі биологиялық және экологиялық үрдістерді компьютермен модельдеу;

13. Компьютерлік программалар арқылы саяхаттау кезіндегі кездейсоқ жағдайлардан шығуға түрлі ойындар әзірлеу;

14. Оқулықпен жұмыс: жаңаны үйрену, кестелермен жұмыс;

15. Үйлестірмелі материалдармен жұмыс;

16. Қосымша әдебиеттермен жұмыс;

17. Өтілген тақырыптар бойынша тірек-сызбалар әзірлеу;

18. Сабаққа қосымша материалдардардан хабарламалар әзірлеу;

19. Ғылыми практикалық конференцияларға, семинарларға баяндамалар әзірлеу.

Практикалық сабақтың кезеңдері:

1. Жұмыстың мақсатын ескертетін мәселе қою;

2. Техникалық және ұйымдастыру жөніндегі инструктаж;

3. Жұмысты орындау (анықтау, бақылау, тәжірибе қою) ;

4. Нәтижесін бекіту;

5. Қойылған мақсатқа сай қорытынды;

6. Есеп немесе өз жұмысы туралы хабарлама.

Оқушылар талапқа сай бағдарламада көрсетілген әр түрлі зертханалық және практикалық жұмыстарды орындап, осы шарттарды қанағаттандырғанда ғана олардың тұрақты білім мен білік дағдылары тәрбиеленеді және оны орындау қарқыны өседі.

2. Зертханалық жұмысты ұйымдастырудың оқу-тәрбиелік процесі барысындағы алатын орынын сипаттаңыз

Оқушылардың пәндер мен тірі табиғат құбылыстары танымынан сабақ үлгеруі көп жағдайларда оқыту әдісіне байланысты болады. Оқыту әдіс-тәсілін таңдап алу, оқу материалының мазмұны және мектеп оқушыларының танымдық әрекеттері - репродукциялы (еске түсіру, иллюстрациялы) немесе зерттеу сипаттарымен анықталады.

Оқытуды өздігінен іздену жауабына мәжбүр етілетін зерттеу принципін пайдаланған кезде мектеп оқушыларының танымдық үрдісі мүлде басқаша өтеді. Оқушының танымдық әрекетін зерттеу сипаты өздігінен жұмыс істеу кезінде өте айқын байқалады.

Биология пәнінен зертханалық және практикалық сабақтарды ұйымдастыру - өсіп келе жатқан ұрпаққа тіршілікті, өмірді аса үлкен зор құндылық деп түсінуді қалыптастырады. Биологияны оқу - биосфераны қорғау азаматтың тіршілік етуі ғана емес, бүкіл тіршіліктің (оның ішінде адамда бар) сақталуы және дамуы үшін аса қажет жағдай екенін сезінуге әсерін тигізеді.

Биология пәнінің басты міндеттерінің бірі - оқушыларға материалистік көзқарас, дұрыс мәнді ғылыми дүниетаным қалыптастыру. Себебі пәннің мазмұны тіршіліктің пайда болуы, дамуы және мәні заңдары негізінде берік моральды, өмірдің мәні мен мақсатын дұрыс түсінетін, әртүрлі зиянды қылықтар мен әрекеттерге төзе алатын ұрпақ тәрбиелеу. Тек биология пәнінен зертханалық және практикалық сабақтарды ұйымдастыру арқылы ғана, дұрыс ұйымдастырылған нақты мақсатты сабақтар өткізу, сабақ әдістерін жетілдіру нәтижесінде терең де дәйекті түрде адамның табиғаттағы рөлін ашып көрсетіп, экологиялық мәдениеті мен сауаттылығын арттырып, өз өмірлеріне сауаттылықпен қарауды жолға қоюға болады.

3. Зертханалық жұмысты ұйымдастырудың оқу процесіне енгізілуі тарихына тоқталыңыз

Биологиялық сұйықтықтарды визуалды талдау туралы алғашқы сақталған мәліметтер ежелгі Египеттен басталады. Имхотепке жатқызылған «Хирургиялық папируста» (б. з. д. ХХVІІ ғ. ) Жарақат алған науқастардағы ми-жұлын сұйықтығының жағдайы, инфекциялық-қабыну процесінің алғашқы бақылаулары және қарабайыр асептика туралы мәліметтер бар.

Египеттіктер «эксперименталды диагностика» әдістерін қолдануға тырысты. Біздің дәуірімізге дейінгі XIV ғасырдағы кейбір «медициналық» мәліметтерді қамтитын папируста жүктілікті диагностикалау әдісі келтірілген, оған сәйкес әйелдерге бидай дәндерін зәрімен ылғалдандыру ұсынылды. Егер тұқымдар өнген болса, онда бұл жүктіліктің басталуын білдіреді. Өскіннің табиғаты мен қарқындылығы бойынша болашақ баланың жынысын болжауға болатын.

Жалпы, қазіргі зертханалық диагностиканың, Ежелгі Египет медицинасының мүдделеріне қатысты мәселелердің бәрінен, ең алдымен, паразитологиядағы белгілі бір жетістіктерді атап өткен жөн.

Египеттік дәрігерлер құрттар мен тері паразиттері көптеген аурулардың себебі екенін анықтады, эпидемиология және паразиттік ауруларды диагностикалау саласында белгілі бір білім мен дағдыларды жинақтады. Алғашқы паразитология сол кездегі медицина ғылымының маңызды саласы болды.

Ежелгі Месопотамияның дәрігерлері: Ассирия мен Вавилон бізді қызықтыратын бағытта әр түрлі білімдерге ие болды. Олар қанның физикалық және ішінара химиялық қасиеттерін байқай бастағаны белгілі. Сол кезде белгілі болған аурулардың «пропедевтикасы» туралы ақпаратты қамтитын 19 саз таблеткадан тұратын Ассирия «коллекциясында» қан, зәр, емшек сүті, қақырық және нәжісті макроскопиялау туралы мәліметтер келтірілген.

Ассирия мен Вавилон дәрігерлері бірқатар аурулардың «жұқпалы» сипатын қабылдады және кейбір таралу жолдары туралы алғашқы түсінікке ие болды. Олар судың «эпидемиялық» қауіптілік дәрежесін оның органолептикалық қасиеттері: түсі, иісі, лайлануы, қоспалардың болуы арқылы қалай анықтауға болатындығын білді.

Сондай-ақ, жыныстық жолмен берілетін ауруларды диагностикалау және дифференциалды диагностикалау әдістері, соның ішінде зардап шеккен аудандардан шығу сипаты болды.

Ежелгі әлемнің барлық дәрігерлері, шамасы, паразитология саласында белгілі бір білімге ие болған. Таяу Шығыс халықтарының көпшілігінің, тіпті исламның таралуына дейін, шошқа етін тұтынудан бас тартуына себеп болды деп болжауға болады, өйткені олар шошқа ұшаларында әртүрлі паразиттерді жиі байқай алатын.

Гиппократ жинағына енген «Болжамдар» еңбегінде қалыпты жағдайда және әр түрлі аурулар кезінде зәрдің, нәжістің және қақырықтың қасиеттері мен макроскопиялық сипаттамалары толық сипатталған. Әр түрлі аурулардың диагностикасы мен болжамында зәрді зерттеудің маңыздылығы атап көрсетілген. Осы биологиялық материалдардың зерттеулері іс жүзінде кеңінен қолданылғаны анық.

Сонымен, ежелгі грек ойшылдарының материяның атомдық құрылымы туралы гипотезаны растауы, сөзсіз, ең маңызды ғылыми жаңалықтардың бірі болды, басқалармен қатар әлем туралы білімде жалпы мәселелер философиясынан тікелей оның нақты компоненттерін ғылыми зерттеуге көшуге мүмкіндік берді. Бұл тәсіл зерттеу әдістемесі үшін көптеген мүмкіндіктер ашты және зертханалық зерттеулердің пайда болуы тұрғысынан алғанда, үлкен біртұтастықтың қасиеттерін түсіну үшін кейбір ұсақ бөлшектерді зерттеу мүмкіндігін бекіту өте маңызды болды.

Медицинадағы зерттеу бағытының ең дәйекті жақтаушысы орта ғасырлардағы әйгілі емшілердің бірі-Филипп Ауреол Теофраст Бомбаст фон Гугенхайм (1493-1541) болды. Өзінің қарапайым есіміне риза болмай, ол өзін Парацельс деп атады, оны аты аңызға айналған Рим дәрігері Цельсустың "деңгейіне жеткен" емес, Цельске "тең" деп түсінуге болады, сондықтан өзінің белгілі бір біліміне құқығы бар, ежелгі тәжірибені көбейтуден еркін. Ежелгі дәрігерлердің кейбір идеяларымен Паракельс Галеннің кітаптарын өртеп, ең айқын түрде бөлінді. Өмірлік шырындар туралы ілім өте жақсы қалыптасқан: метафизикалық "бастаулардың" орнына Парацельс барлық табиғи денелер "химиялық" заттардан тұрады: "сынап" (сұйық өзгермейтін), "күкірт" (өзгеретін және жанғыш) және "тұз" (өзгермейтін және жанбайтын), тұрақты "химиялық" өзара әрекеттесуде. Рас, ол өзінің құрылысын осы өзара әрекеттесудің сипатын айтарлықтай өзгерте алатын мүлдем метафизикалық" өмірлік бастама "("археология") арқылы" қамтамасыз етті".

Микробиологиядағы алғашқы түсініктер пайда бола берді. Орта ғасырлардың нағыз апаты әр түрлі жұқпалы аурулардың эпидемиясы болды және ғалымдардың бұл құбылысты түсіндіруге және онымен күресудің әдістерін табуға тырысуы таңқаларлық емес. Итальяндық әмбебап ғалым Джироламо Фракасторо (1478-1553) инфекцияның таралу механизмінің ғылыми анықтамасына ең жақын келді.

Орта ғасырдың аяғында және Жаңа дәуірдің басында зертханалық диагностиканың ең маңызды әдістерінің негізі деп санауға болатын зерттеу медицинасы салалары пайда болды.

Олардың ішіндегі ең маңыздыларының қатарына, әрине, микроскоптың өнертабысы жатады. Линзалар бір жарым ғасырдан астам уақыттан бері қолданылып келе жатқанымен, бізге белгілі құрылғының алғашқы прототипі 16-17 ғасырлар аралығында голландиялық оптиктер мен линзаларды ұнтақтаушылар арасында пайда болды.

Біраз уақыттан бері олар салған «телескоп», егер ол практикалық қолданыста болса, тек сол жерде, оптикалық-механикалық қолөнерде қолданылған. Атақты итальян ғалымы Галилео Галилей (1564-1642) ғылыми зерттеу үшін жаңа құрылғының, ең алдымен телескоп түріндегі мүмкіндіктерін дұрыс бағалай білген алғашқы ғалым болып саналады.

17 ғасырдың ортасында. өте жан-жақты ағылшын физигі Роберт Гук (1635-1703) «телескопты» айтарлықтай жақсартты, оны 30 есе үлкейтетін нақты микроскопқа айналдырды. Оның көмегімен ол бірнеше өсімдіктердің, көгерудің және бірқатар ұсақ жануарлардың әртүрлі мүшелерінің жасушалық құрылымын зерттей алды.

Өзінің 1665 жылғы жұмысында, уақыттың рухында, атауын «Микрограф» деп қысқартуға болатын уақыт рухында, Гук алдымен «тірі» жасуша »терминін ғылыми қолданысқа енгізді.

Нидерландтық тоқыма көпесі және әуесқой натуралист Антонис Филлипс Ван Левенхоук (1632-1723) одан әрі алға жылжыды. Ол өзі сіріңке қорабынан сәл үлкенірек ерекше жалпақ микроскоп жасады және өте кішкентай, дерлік сфералық линзаларды қолданып, оның үлкейтуін 300 есе арттырды (заманауи диагностикалық зертханаларда микроскопия әдетте 200х-1500х аралығында жүзеге асырылады) . Қарап отырсам, Ван Ливенхук 1670 жж. алдымен көрді және сипаттады: эритроциттер, бұлшықет талшықтары және терінің туындылары, ашытқы саңырауқұлақтарын, қарапайымдыларды, бүршік жаратын целентераттарды, және, болжанғандай, бактерияларды (хайуанкулилер, «жануарлар») тауып, сипаттады. Кейінірек ол белгілі бір оптикалық құрылғыны жинады, оның көмегімен қанның капиллярлар арқылы қозғалуын (микроциркуляция) бақылай алды. Сперматозоидтың алғашқы сипаттамасы Левенгукке де тиесілі, дегенмен оның алғашқы «тұқымдық жануарларын» оның медициналық шеңберінде медициналық студент Иоганн Гам (1651-1724) байқады.

Биохимиялық тәжірибелер де жалғасты. 1773 жылы француз химигі Хилер Марен Руэль (1718-1779) зәрде несепнәр бар екенін анықтады, ал кейінірек болашақ саясаткер Антуан Франсуа де Фуркрой (1755-1809) оның құрамын анықтады. Ол 1789 жылы бірінші болып өт холестеринін оқшаулады.

Олардың тағы бір әріптесі және отандасы Луи-Николас Воклен (1763-1829) аналитикалық және бейорганикалық химиядағы зерттеулермен қатар, хром мен бериллийдің ашылуымен қатар, 1790-1800 жж. зәр тастарына, биологиялық сұйықтықтарға және жануарлар тіндеріне химиялық талдау жүргізді. Ол несепнәр мен бензой қышқылын несептен, ал 1806 жылы ақуыз түзілімдерінен алғашқы амин қышқылы аспарагинді бөліп алды.

Неміс химигі Фридрих Веллер (1800-1882) 1824 жылы аммоний цианатынан мочевинаны синтездеуге қол жеткізді. Веллердің өзі бұл оқиғаның кездейсоқтығын мойындағанымен, ол Аналитикалық химияның дамуына маңызды серпін берді, өйткені органикалық заттарды бейорганикалық заттардан жасанды түрде алуға болатындығы дәлелденді.

Ресейде жұмыс істеген тағы бір неміс физигі Константин Готтлиб Сигизмунд Кирхгоф (Константин Сигиз-мундович) (1764-1833), әйгілі физиктің аты-жөні, 1814 жылы крахмалды уыт сығындысымен бөліп, табиғи катализаторлардың-ферменттердің бар екенін дәлелдеді.

Қанның газ құрамын анықтауға атақты орыс физиологы Иван Михайлович Сеченов (1829-1905) қол қойды. 1859 жылы атақты неміс физиологы Карл Людвигтің (1816-1895 жж. ) зертханасында тағылымдамадан өтіп, ол плазмада (N2, O2) ерітілген және гемоглобинмен (О2, СО2) тасымалданатын қан газдарының сандық құрамын дәл анықтай алды.

Осылайша, XVIII-XIX ғасырлардағы химия саласындағы елеулі жетістіктер. клиникалық зерттеулердің зертханалық биохимиялық әдістерінің пайда болуының маңызды факторы болды.

XIX ғасырдың ортасынан бастап визуалды фотометрлер биохимиялық зерттеулерде белсенді қолданыла бастады, олардың жетілдірілуі ХХ ғасырдың аяғына дейін белсенді жүрді.

ХХ ғасырдың басында физикада революция болды: Ньютон механикасына негізделген материя туралы білім жүйесі кванттық теориямен және салыстырмалылық теориясымен алмастырылды.

Атомның бөлінгіштігінің орнығуы және кванттық механиканың құрылуы химияның негізгі түсініктеріне жаңа мазмұн енгізді. 20 ғасырдың басындағы физикадағы жетістіктер элементтер мен олардың қосылыстарының қасиеттерінің мерзімділігінің себептерін түсінуге, валенттік күштердің табиғатын түсіндіруге және атомдар арасындағы химиялық байланыстар туралы теориялар жасауға мүмкіндік берді. Зерттеудің принципиалды жаңа физикалық әдістерінің пайда болуы химиктерге заттың құрамын, құрылымын және реактивтілігін зерттеу үшін бұрын-соңды болмаған мүмкіндіктер берді. Осының бәрі басқа жетістіктермен қатар биологиялық химияның ХХ ғасырдың екінші жартысындағы жарқын жетістіктеріне - ақуыздар мен ДНҚ құрылымын құруға, тірі организм жасушаларының жұмыс істеу механизмдерін білуге әкелді.

Зертханалық жұмыс оқу процесін ұйымдастырудың тәсілі ретінде 1930-1932 жылдары кеңестік мектепте кеңінен таралды. Бұл әдіс американдық Далтон қаласында мұғалім Елена Паркхурст алғаш рет қолданған жеке оқыту жүйесінің бір түрі болды. Жүйе далтон жоспары деп аталды. Сонымен қатар, бұл жүйе зертханалық деп те аталды. Оның мәні мектепте дәстүрлі сыныптардың орнына пәндік шеберханалар құрылды, онда әр оқушы мұғалімнен тапсырма алып, қажет болған жағдайда оның көмегін қолдана отырып, жеке-жеке айналысты. Сабақ кестесі болған жоқ, ал ұжымдық жұмыс күніне бір сағат өткізілді. Қалған уақытта Студенттер материалды жеке жұмыс тәртібімен оқып, әр тапсырманың орындалуы үшін тиісті пән мұғаліміне есеп берді.

Зертханалық жұмыстар студенттердің теориялық және кәсіби практикалық дайындығында маңызды рөл атқарады, өйткені олар теориялық ережелерді эксперименттік растауға, сондай-ақ оқу және кәсіби дағдыларды қалыптастыруға бағытталған.

4. Зертханалық жұмыстың сипаттамалық белгілеріне және әртүрлі классификациясын сипаттаңыз.

Зертханалық жұмыс - бұл оқытудың қазіргі заманғы әдістерінде кең қолданылған материалды зерттеу формаларының бірі. Экспериментке қатысушылардың санына байланысты сыныптар топтық, бірліктік және жеке болып бөлінеді. Зерттеу барысында эксперименттер жүргізу үшін көрсетілген алгоритмді орындау қажет, әйтпесе сіз қызығушылық процесінің өтуін тіркей алмайсыз немесе нәтижені бұрмалай алмайсыз. Зертханалық бөлме шамамен бірдей құрылымға ие және келесі блоктарға бөлінген:

тақырыбы;

мақсаттары мен міндеттері;

тапсырма;

ақпараттық ресурстар;

іске асыру әдісі мен тәртібі.

Негізгі функциялар келесі санаттарға бөлінеді:

когнитивті - бақыланатын эксперименттің (немесе бірқатар эксперименттердің) көрінуінің және эксперимент барысында заттың өзгеруін бекітудің арқасында танымдық процестерді белсендіру;

дамып келе жатқан - тәжірибені эксперименттік түрде жинақтау, эксперименттерге арналған құрал-жабдықтарды таңдау мен пайдаланудың практикалық тәжірибесін алумен бірге;

тәрбиелік - эксперимент кезіндегі оқушының іс-әрекетін, оның топ ішіндегіқарым-қатынас дағдыларын, сондай-ақ көшбасшымен байланыстың болуын анықтау;

мотивациялық және ынталандырушы - студенттерді ғылыми-зерттеу қызметіне және жаңа ақпарат алуға белсенді қатыстырады;

рефлексивті - өз іс-әрекеттерін бақылау, қателіктерді түзету, нәтижелерді бағалау және түзетулер енгізу қабілетін дамытады;

диагностикалық - мұғалімге оқушының тұлға ретіндегі ерекшеліктерін анықтауға, білімді игеру деңгейін анықтауға мүмкіндік береді.

Барлық зертханалар келесі түрлерге бөлінеді:

зерттеу-кез-келген объектіні ұзақ уақыт бақылау (өсімдіктің өсуі, жануардың дамуы, белгілі бір факторлардың әсерінен металдың ыдырауы) . Мұндай жұмыстарда қарапайым тәжірибелер қолданылады;

иллюстрациялық-зерттелетін объектінің немесе заттың түсін градациялауға бағытталған;

бақылау-алынған теорияны бекіту және өлшеу құралдарын пайдалану дағдыларын алу мақсатында жүргізіледі;

фронтальды-бұл барлық студенттер бір уақытта жүргізетін жұмыстар. Әркім өз бетінше тәжірибе жүргізеді;

жалпылау - бұрын зерттелген материалды бекіту үшін жүргізіледі;

бригадалық-зертханалық-білім алушылардың шағын топтарында жүргізіледі. Әйтпесе ұжымдық деп аталады;

проблемалық - орындау барысында мәселе шешілуі керек. жұмыстың басында қойылған.

Бақылау зертханалық жұмысы

Зерттеудің бұл түрі бұрын алынған теориялық білімді бекітуге ықпал етеді. Олар екі сипаттамалық категорияға бөлінеді.

Сапалық сипатта олар бірнеше мақсатты көздейді:

теорияда зерттелген бақыланатын процестің ең дұрыс идеясын құру;

құрылғыларды тәжірибеде қолдану дағдыларын алу;

ең қиын жұмысқа дайындық.

Олар бұрын көрсетілген немесе сипатталған эксперименттердің дәл көрсетілімін шығарады. Мұндай айқындылық өтілген тақырыпты жақсы игеруге немесе теориядағы күрделі процесті түсінуге мүмкіндік береді.

Сандық сипатта олар басқа мақсаттарды көздейді:

оқушылардың өлшеу құралдарын қолдану дағдыларын алу;

физикалық шамаларды өлшеудің әртүрлі әдістерін шоғырландыру.

Зертханалық жұмыс

Зерттеу бақылаулары ең кең таралған болып табылады, өйткені бұл түрді барлық білім беру ұйымдарының оқытушылары тәжірибеде қолданады. Бұл әдіс келесі мақсаттарды көздейді:

орындау алдында белгісіз болған заңдылықтарды белгілеу;

оқушыны зерттеушінің орнына орналастыру;

студенттерге жаңа білім алудағы эксперимент әдісін үйрету.

Фронтальды зертханалық жұмыс

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.