Ұйымның табыстары мен шығындары және олардың түрлері, фирма табысы, оның мәні мен маңызын анықтау

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 45 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кіріспе

Кіріспе: 1. Ұйымның табыстарын мен шығыстарын басқаруда экономикалық талдаудың теориялық аспектілері

3: 5

Кіріспе: 1. 1 Ұйымдардың табыстарын мен шығыстарын ұғымдары және олардың іс-әрекеттегі рөлі мен мәні

3: 5

Кіріспе: 1. 2 Шығындар мәселесі, олардың құрылымы мен фирма пайдасын көбейту

3: 10

Кіріспе: 1. 3 Ұйымдﮨардың табыстары мен шығыﮨстары басқаﮨрудың теорﮨиялық негіﮨздері

3: 14

Кіріспе: 2. «Нуркай» ЖШС-нің табыстары мен шағыстарының басқарﮨуындағы экономикалық талдﮨауды қолﮨдану тәжірﮨибесі

3: 23

Кіріспе: 2. 1 «Нуркай» ЖШС-нің табыстары мен шағыстарының қалыпﮨтасуы жәﮨне олаﮨрдың талдауы

3: 23

Кіріспе: 2. 2 Нуркай» ЖШС-нің табыстары мен шағыстарының бағﮨалау

3: 27

Кіріспе: 3. Нуркай» ЖШС-нің табыстары мен шағыстарының экономﮨикалық талдﮨаудың әдістемелерін жетіﮨлдіру жолﮨдары

3: 37

Кіріспе: Қорытынды

3: 45

Кіріспе: Қолданылған әдебиеттер тізімі

3: 49

Кіріспе

Қайбір кәсіпорын болмасын өзінен-өзі тіршілік ете алмайды, ол жалпы экономикамен тікелей байланысты, бірінші жағынан - өндіріс факторы рыногы, екінші жағынан - өткізу рыногы аркылы. Сондықтан да кәсіпорын экономикасы жеке кәсіпорындардың басқа шаруашылық құрылымдарымен қатынасатын рынокпен зерделеуге тиіс. Сонымен ол шаруашылық процесін жалпы және де жеке кәсіпорынның мүддесі ретіндегі көзқарасты қарайды.

Кәсіпорын экономикасы микро және макроэкономикамен тығыз байланысты. Микроэкономика - бұл сала, кәсіпорындар, отбасылар, яғни жекелеген экономикалық құбылыстарды қамтитын экономкалық ғылымның бір бөлігі. Осы салалардағы тауарлар және қаржы рыноктарын, банкілерді, түрлі фирмалар мен кәсіпорындарды, тағы басқаларды зерттейді. Микроэкономика сол сияқты жекелеген тауарларды өндірудің көлемін қалай тағайын-дайтынын және олардың бағаларын, халықтың жинақ ақшаларына салықтар қалай ықпал ететінін, т. б. зерделейді. Ол кәсіпкерлік қызметінің экономикасы мен ұйымдастыру мәселелерін де зерттейді. Бұған жататындар: бизнестің үйымдық нысаны және қүқықтық негізі, фирмалардың қаржы және шаруашылық мәселелерін жоспарлау, бизнестің дамуы үшін капиталды жүмылдыру тәсілі, рынокты монополиялау деңгейін бағалау әдісі, баға белгілеу мәселесі және өнімдерді сатудағы өндіріс шығындарын есептеу, т. б.

Микроэкономикалық талдау тек жеке кәсіпорынға ғана тиісті емес, сонымен бірге жеке кәсіпорынның рыноктағы ықпалын және ақиқатында, кәсіпорын деңгейіндегі экономиканы және өндірісті үйымдастыруды зерттеу болып табылады.

Макроэкономика - бұл экономиканы бірыңғай тұтас ретінде қарайды және сұраныс пен ұсыныстың жиынтық процестерін қалыптастыруды зерттейді. Мұнда сұраныс - белгілі баға бойынша түтынушылар сатып алудағы дайын тауар саны, ал ұсыныс - бұл тауарды және қызмет көрсетуді жеткізу.

Макроэкономика, сол сияқты ұлттық табысты, жалпы өнімді зерттейді, үкіметтің бюджет саясатының, ұлттық банкінің ақша саясатының экономиканы дамытуға ықпалын, инфляцияны, жүмыссыздық деңгейін және т. б. талдайды.

Макроэкономикалық талдау деңгейі жалпы экономика бойынша немесе олардың құрамдық бөліктері ұлттық экономиканың салаларына жатады. Бұл салаларды зерделей отырып, макроэкономика экономика құрылымының жалпы көрінісін және халық шаруашылығының салалар арасындағы өзара қатынастарын көрсетугс өзінің алдына мақсат етіп қояды.

Әр елдің ұлттық экономикасы макроэкономика деп аталады. Қазақтың макрозкономикасы аралас эономика болып табылады. Аралас экономикада экономикалық механизмдер кеңінен пайдаланылады, себебі мемлекеттік емес кәсіпорындарды макродәрежеде басқару қажеттілігі және микродеңгейде үйымдастыру және басқару рөлінің өзгеруі экономикалық механизмін кеңінен пайдалануды талап етеді. Өйткені, аралас экономикада өндірістің өнім көлемін жоспарлау арқылы мемлекет белгілей алмайды. Қанша, қандай және қайда қызмет көрсету қажеттілігін рынок анықтайды.

Курcтық жұмыстың мақсаты, ұйымның табыстары мен шығындары және олардың түрлері, фирма табысы, оның мәні мен маңызын анықтап, фирма қызметінің пайдалылығын көрсету.

Курстық жұмыс үш үлкен тараудан және қорытынды, пайдаланған әдебиеттер тізімінен тұрады.

1. Ұйымның табыстарын мен шығыстарын басқаруда экономикалық талдаудың теориялық аспектілері

1. 1 Ұйымдардың табыстарын мен шығыстарын ұғымдары және олардың іс-әрекеттегі рөлі мен мәні

2007 жылғы 28-ақпандағы №234-ІІІ Қазақстан Республикасының «Бухгалтерлік есеп пен қаржылық есептілік туралы» Заңында: «Кірістер мен шығыстар пайда мен зиян туралы есепте қызмет нәтижелерінің өлшемімен тікелей байланысты элементтер болып табылады. Кірістер - есепті кезең ішінде активтердің түсімі немесе өсімі немесе міндеттемелердің азаюы нысанында экономикалық пайданың ұлғаюы, олар капиталға қатысушы тұлғалардың жарнасымен байланысты ұлғаюдан өзгеше капиталдың ұлғаюына әкеп соғады.

Нарық экономикасының маңызды категориясы - табыс. Ұлттық экономиканың кез - келген саласында пайда табу, яғни, оны ең жоғары шегіне жеткізу - өндірістің тікелей мақсаты. Бірақ та, нарықтық экономикасы дамыған елдерде пайда алынбайтын ұйымдарда кездеседі.

Табыс нарық экономикасының негізін салушы категориясы болғанымен, оның маңыздылығы жөніндегі пікір талас бірнеше ғасырдан бастап, әлі күнге дейін жүруде. Әрбір кәсіпорынның жиынтық көрсеткіші пайда түсімі болып табылады.

Табыс дегеніміз - тауар өткізуден және қызмет көрсетуден алынған ақшалай кіріс пен оны өндіруге және сатуға жұмсалған шығындардың айырмасы. Былайша айтқанда, пайдабұл өндірістің айналымының қаржылық қорытындысын білдіретін кәсіпорын қызметінің нәтижелі, экономикалық көрсеткіші. Кез - келген кәсіпорында жалақы ұжымға оның жұмсаған еңбегінің тек бір бөлігінің ғана орнын толтыратыны, ал оның басқа бөлігі- қосымша еңбек-қосымша өнім немесе құн жағынан алғанда, пайда құрайтыны осыдан келіп шығады. Мұнсыз жалпы тауар өндірісінің болуы мүмкін емес.

Табыс белгілі - бір нысандарды орындайды:

1. біріншіден, кәсіпорын қызметінің нәтижесіне жетуде экономикалық тиімділікті сипаттайды;

2. екіншіден, табыс ынталандыру нысанына ие болады. Оның мазмұны, ол бір жолғы қаржы нәтижесі және кәсіпорынның қаржы ресурстарының негізгі элементтері болып табылады;

3. үшіншіден, табыс бюджеттің түрлі дейгейін қалыптастырудың бірден бір көзі. Ол бюджетке салық түрінде түседі және басқа да табыс түсімдерімен қатар, қоғамдық қажеттіліктерді қанағаттандыру үшін қаржыландыруға пайдаланады.

Кәсіпорынның табысын арттыру жолдарының мақсаты - шығынның белгілі бір мөлшерін мейлінше тиімді ету, шаруашылықты жүргізудің әртүрлі мәселелерін шешуге келгенде басты талап осы болып отыр. Тек қанша өнім өндірілгені ғана емес, оны өндіруге қанша еңбек жұмсалғандығының да маңызы зор [3, 135б. ]

Кәсіпорын өз өнімін шығара отырып, ол үшін ақшалай түсім алып отырады. Бірақ та бұл пайда табуды білдірмейді. Қаржылық нәтижелерді шығару үшін түсімді өнімді өндіру мен оны әрі қарай сатуға кеткен шығындармен, яғни өнімнің өзіндік құнымен сәйкестендіріліп қою қажет. Кәсіпорын пайда табады: егер түсім өзіндік құннан жоғары болса; егер түсім өзіндік құнға тең болса, тек өнім өндіру мен оны әрі қарай сатуға кеткен шығындарды өтесе; ал, егер шығындар түсімнен жоғары болса. Кәсіпорын шығынға ұшырайды, яғни қиын қаржылық жағдайға, банкротқа әкелетін жағымсыз қаржылық нәтижелерді көрсетеді.

Кәсіпорын қызметінің тиімділік көрсеткіші болып пайда табылады, осыдан тиімді қызметтің пайдалылық факторларын көруге болады.

Табыс түрлі деңгейлі бюджетті кірістердің құрылуының көзі. Ол бюджетке салық түрінде, сонымен қатар, экономикалық санкция түрінде түсуі мүмкін және бюджеттен шығатын нақты түрлі мақсаттарға қолданылады. Осындай сипаттағы кәсіпорын пайдасы - оның әлеуметтік және экономикалық дамуының негізгі факторы. Сондықтанда кәсіпорынға пайда әкелетін механизмді анықтау аса маңызды.

Жалпы табыс - сатылған өнімінің толық өндірістік өзіндік құны және тауарларды (кызметтер мен жұмыстар) сатудан түскен түсімдері арасындағы айырмашылығы ретінде анықталады.

Таза пайда (бөлінбеген пайда) - кәсіпорынның иелігінде болатын төтенше шығыстар мен кірістердің сальдосы есебімен анықталады.

Сонымен, пайда өндіріс және таза табысты бөлу, экономикалық ынталандыру қорын жасау және пайдалану үдерісі кезінде кәсіпорын ұжымдары мен оның жеке мүшелерінің арасында, сонымен бірге мемлекеттік кәсіпорындар мен жеке кәсіпорындар арасында қалыптасатын экономикалық қатынастардың белгілі бағытын білдіреді. Кәсіпорын мақсаттарын бұлайша саралау батыстық экономика үшін әбден ақылға қонымды. Пайданы арттыру аз ғана уақытты қамтитын қысқа мерзімді міндет болып табылады, ал акционерлік меншікті арттыру - ұзақ мерзімді мақсат болып табылады. Себебі кәсіпорын иелері бүгінгі пайдаға да, келешектегі пайдаға да мүдделі.

Кәсіпорынның қызметінің экономикалық тиімділігін молайтудың басты шарты-еңбек өнімділігін барынша арттыру және өзіндік құнды азайту. Кәсіпорынның пайда табу кепілдігі маркетинг бойынша тиімді жұмыс негізінде сату көлемін арттыру, сонымен қатар, өнімнің сапасын жоғарлату және өнім бірлігіне шаққанда шығындарды азайту болып табылады.

Табыс табу үшін қоғамға керекті тауарлар мен қызметтерді өндіру керек, сапалы өнім бәсекелестікте жеңетін қызмет болуы керек. Баға бәсекелесінде пайда табу үшін әрбір өнімге, қызметке шаққанда аз шығын жұмсау, сапалы өнім өндіру керек.

Табыс табу үшін төрт тәсілді еркін қолдану керек:

1. баға тайындау.

2. шығындарды жасақтау.

3. өнім көлемін анықтау.

4. өнімнің ассортиментін көбейту.

Кәсіпорынның пайдасын арттыруға берілетін ұсыныстар:

- еңбек өнімділігін өсіру;

- прогрессивті техника мен жаңа технологияны өндіріске енгізу;

- өндірістік шығындарды азайту;

- нарық бағасының қолайлы ауытқуы.

Ал шығыстар - есеﮨпті кезең ішіﮨнде активﮨтердің қолﮨдан кетуі немﮨесе азﮨаюы немﮨесе міндеттемелердің пайда болуы нысанында экономикалық пайданың азаюы, олар капиталға қатысушы тұлғаларға бөлумен байланысты азаюдан өзгеше капиталдың азаюына әкеп соғады» деп атап көрсеﮨтілген. Әдетте, шығын шығармай көздﮨеген табысты алу мүмкін емес. Өз кезегінде табысалмай, шаруашылықтың дамуын жүзеге асыру және әлеуметтік мәселелерді табысты шешу мүмкін емес.

Әрбір іс немесе жұмыс белгілі бір шығындармен байланысты болады. Шығыстар болып кәсіпорыннның өнімді дайындауға және өткізуге немесе қызмет көрсетуге кеткен барлық ақша ресурстары танылады. Яғни, шығын - ол меншікті, өндірісті және тауарлы - материалдық қорлﮨарды сатﮨуға, жұмﮨысты орындауға, қызмет көрсетуге жәﮨне зиянды басқﮨаруға байлаﮨнысты шығындарды қамтиды. Әдетте, ол ақша қаражаттары, материалды қорлар, қозғалмайтын мүліктер, құрылғылар және жабдықтар сияқты активтердің тұрақтамау немﮨесе пайдалану нысаﮨнында болﮨады [3, 110б] .

Шаруаﮨшылық жұмысының сапﮨасын бағﮨалап анықﮨтаушы негізгі көрсеткіﮨштерінің бірі - жалпы шығында едәуір үлесі бар өндіріс және өніﮨмді (жұмыс қызмет) сатушығындары мен оның өзіндік құны.

Өзіндік құн және оның өсудеңгейі базистік және есепті кезеңдерде негізгі және айналым қорларының қаншалықты тиімді пайдаланылғандығын, тиімділік дәрежесін, еңбекті ұйымдﮨастыру және үнемдеу режимін сақтауды көрсетеді. Өзіндік құн құнның басым құрамдас бөлігі болумен қатар, сонﮨдайақ өндіріс шығындарының көлемін сипаттайтын басты көрсеткіш, өйткені бұйымның бағасын белгілеу үшін бастапқы базалық қызмет атқарады.

Сонымен, өзіндік құнның калькуﮨляциясы кәсіпﮨорынға:

өніﮨмнің бағасын белгілеуге;
шығындарды төмендетуге және оған бақылау жасауға;
кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыру барысында сапалы шешімдер қабылдауға;
кәсіпорынның болашағын жоспарлауға көмектеседі.

Өндіріс шығыстардын басқару мен онﮨың есеﮨбін бақылау мақсатындағы жұмыстар бірﮨнеше бағытта жүргіﮨзіледі.

1. Шығыстың пайда болған жерінде: жауапты орталыﮨқтарда (өндірісте, цехтарда, учаскелерде және т. б. ) және өндіріс түріне қарай (негізгі, көмекші өндіріс) .

Шығыстардың құрамын бақылау мақсатында, олардың қайжерде, өндіріске қанша мөлшерде жұмсалғанын біліп қана қоймай, олардың не үшін, қай бағытта жұмсалғанын, яғни олардың технологиялық үрдіске қатысы бар ма, жоқ паоны да біліп отыру қажет. Осыаталған сипаттарына орайшығындар өндіріс түрлеріне қарай топтастырылады.

Өндірﮨістік шығыстар сипаттамасы бойынша төмендегідей жіктеледі:

1. Құрамы мен тағайынﮨдалуына байланысты шығындар негізгі және үстеме болып бөлінеді:

- Негізгі шығыстар - технологиялық үрдіспен тікелей байланысты шығындар (материалдар, еңбекақы, амортизация және т. б. ) ;

- Үстеме шығыстарға - негізгі және көмекші өндірістерге қызмет көрсету бойынша, сондай-ақ, басқару және шаруашылық шығындар жатады.

2. Экономикалық біртектілік бойынша өндірістік шығындар элементтік және комплексті болып бөлінеді:

Жанама - өнімнің өзіндік құнына тікелей енгізілмейтін және жанама (шартты) түрде бөлінеді. Жеке бөлімшﮨелерге жатқызылмайтын шығыстар жанама шығыстар (жарнамаға шығыстар - субъектінің әрﮨбір бөлімшесінің жанама шығыстары) деп аталады. Шығыстары жіктеуді кесте негізінде суретﮨтейтін болсақ:

Шығыстар бір бөлімше үшін тікелей, екіншілері үшін жанама (ұйым инженерінің еңбекﮨақысы - кейﮨбір бөлімﮨшелер үшін қосымша шығыстар, алайда бүкіл ұйым үшін тікелей шығын) болуы мүмкін.

Тура және жанама етіп бөлу салалық ерекшелﮨіктерге, өндірісті ұйымдастыруға, өнімнің өзіндік құнын калькуляциялаудың қабылданған тәсіліне (құрылыста, энергетикада - барлық шығыстар тікелей байланысты) .

Бірэлементті - бір элементтен тұратындар (еңбекақы, материалдар, аударымдар) .

Кешﮨенді - бірнеше элементтен тұратындар (құрамында тиістіриск құрамының еңбекﮨақысы, материалдар, аударымдар, амортизация мен басқадай бір элементті шығыстар кіретін цехтық шыыстар) .

Өзгермелі - мөлшері өндіріс көлемінің өзгеруіне байланысты өзгеретіндер (өндірістік жұмысшылардың еңбекақысы, технологиялық энергия, отын және т. б) және осы кезеңдегі өнімге біркелкі бөліﮨнеді. [5, 145б. ]

Осы шығыстарды жіктеу жалпы басқару есебﮨінде маңызы өте зор, яғни жікеу арқылы:

- басқарушылық бақылау жеке құрылымдық бөлімшелер бойынша кірістер мен шығыстарды реттеу мен бақылау үшін менеджерлер қолданатын ережелер мен олардың бірқатарын өзіне алуына;

- сегменттік есептің нақты мәліметтері мен жоспарды экономикалық талдау негізінде олﮨар жауапкершілік орталықтарының қызмет нәтижелерін өлшеﮨуіне;

- жоспарланған көрсеткﮨіштepгe мәліметтері сәйкес келетіндігі анықтауына септﮨігінтигіﮨзеді. [4, 125б. ]

1. 2 Шығындар мәселесі, олардың құрылымы мен фирма пайдасын көбейту

Фирманың шаруашылық қызмет процесінде өндірістік тұрақты шығындар құрылымында қалдық және старттық шығындар туады. Фирманың тұрақты шығындарына құрал-жабдықтар жалға беру ақысының, салықтадың, әкімшіл басқару шығындары кіретінін білеіз. Тұрақты шығындар шығарылған өнім көлеміне тәуелді болмайды.

Қалдық шығындар - өнімді өткізу мен өндірістің тоқтауымен болатын тұрақты шығындардың бөлігі. Неғұрлым шаруашылық қызметінің тоқтау уақыты ұзын болған сайын, соғұрлым қалдық шығындарының көлемі аз болады. Бұл жағдайда фирмада жұмысшы күшін жалдау мен ғимараттарды жалға беру туралы түрлі шарттар мен келісімдерден құтылу мүмкіндіктері пайда болады.

Старттық шығындар-өндірісті қайта қосумен және өнімді өткізумен байланысты туатын тұрақты шығындарпдың бөлігі.

Старттық шығындар-өндіріс пен өткізу көлемдері өзгермегенде өзгермейтін болуы мүмкін. Егер өндіріс әлеуетін арттыру керек болса (техника мен жұмыскерлер санын), онда старттық шығындардың сандық өсуі және типті секірісі болады.

«Тұрақты шығындар» түсінігі - салыстырмалы, өндіріс пен өткезілу өзгеруінің әсерінен олар өзгеріссіз қалмайды.

Фирманың шаруашылық қызмет процесінде өзгермелі шығындар өндіріс көлемі мен өнім өткеру көлемі азайғанда және артқанда қалай болады? Өзгермелі шығындар жұмысшы күшіне, шикізат пен материалдардың шығындары екенін білеміз. Бұл шығындар өндіріс пен өнім өткеру көлемінің өзгеруімен өзгереді.

Фирманың өндіріс пен өнім өткеруінің өзгеруіне байланысты өзгермелі шығындар құрылымында пропорционалды, прогрессивті, дегрессивті шығындар пайда болады.

Пропорционалды өзгермелі шығындар-өндіріс пен өнім өткеру пропорциясына қатысты өзгеретін шығындар.

Прогрессивті шығындар-өндіріс пен өнім өткеруге қарағанда көп деңгейде өзгеретін өзгермелі шығындар.

Дегрессивті шығындар-өндіріс пен өнім өткерілуіне қарағанда салыстырмалы түрде аз пропорцияда өзгеретін өзгермелі шығындар.

Өзгермелі шығындар өндіріс пен өнім өткерілу көлемдері өсуі бойынша көрінеді. Ең алдымен олар өндіріс көлемімен баяу өседі және осы уақытта дегрессивті шығындар пайда болады. Оның себебі мына жағдай: фирманың экономикалық қызметі кеңейген сайын жұмысшы күшін пайдалану, ұйымдастыру және еңбек бөлінісі жақсарады, арзан шикізат пен маериалдар алынады.

Фирманың шаруашылық қызметінің тиімділігі туралы шығындар құрылымының басқа өзгерістері де куә болады. Шығындар құрылымы деп жалпы шығындардың барлық көлемінде фирманың өзгермелі және тұрақты шығындардың пайыздық қатынасын түсінеміз.

Егер А және В екі фирмалардың жалпы шығындары мына түрде келтіріледі:

А Б

өзгермелі шығындар 70% 40%

тұрақты шығындар 30% 60%

жалпы шыіғындар . 100% 100%

Осыдан олардың шығындарының құрылымы өзгеше деп қорытынды жасауға болады.

А фирмасында еңбекті төлеуге көп шығындардың болуы, осы фирмада қол еңбегінің үлесі көп екендігін көрсететді. Оған керісінше В фирмасында өндірістің жоғарғы деңгейлі автоматтандырылуына сай жоғаы тұрақты шығындар мен еңбек ақысында аз өзгермелі шығындар.

Өндіріс шығындары құрылымы қазіргі жағдайда айтарлықай өзгерді. Жаңа технологияларда қолданудың өсуіне байланысты құрылымында инженер-электроншиктер, инженер-программистер, инженер-механиктер оларға сай еңбек ақылары мен басым жоғары мамандықты жұмысшы күшіне қажеттілік өседі. Осы себептен өнімнің жалпы құқығына еңбек ақы үлесі айтарлықтай өсті. АҚШ-та өнеркәсіп жұмысшыларының еңбек ақысы екі проценттерден он процентке өсті. Фирманың маркетинг қызметіне байланысты шығындар жиырма проценттен қырық процентке өсті. Осыдан фирма стратегиясында пайданы көбейтуге жаңа мәселелер пайда болады. Пайданы көбейтуде мынадай теориялар мен моделдер болады. Пайданы көбейтудің дәстүрлі моделі. Дәстүрлі модел мына әдістерге сүйенеді:

-статистикалы әдіс, өндіріс пен өткізудің бұрынғы көлемдегі кезінде алынған максималді пайданың статистикалық ақпараттарына негізделеді;

-эксперттік баға әдісі, өндіріс пен өткеру көлемдерінің және шығындар көлемінің экспорттық баға негізінде максималді пайда алу мүмкіндіктерін талдауға сүйенеді.

Маржиналды теория мен пайданы көбейтудің моделі.

Осы теория шекті табыс және шекті шығындар тепе-теңдігінде пайданы көбейту туралы тезиске сүйенеді.

Шекті табыс - фирманың қосымша өндірілген өнімнің әр бірлігінен алынған қосымша табыс.

Шекті шығындар - әрбір қосымша өнімнің бірлігінің өндірісімен байланысы қосымша шығындар.

Шекті табыс - шекті шығындар жағдайы фирма жұмысы үшін жетілген және жетілмеген бәсеке жағдайларында да қолданылады.

Осымен қатар осында мыналарды есепке алу керек:

-жетілген бәсеке жағдайында жұмыс істейтін фирмалар тек қана бір параметріне - өндірілген өнім көлеміне бақылау жүргізе алады;

-жетілмеген бәсеке жағдайында фирмалар екі параметрлерге - өндірілген өнім көлемі мен олардың бағаларына бақылау жүргізе алады. Бұл мына жағдаймен түсіндіріледі: фирма жетілмеген бәсеке жағдайында бағаға әсер ету мүмкіндігі бола тұрып максималды пайда беретін өндіріс көлемі мен бағаладың оптималды үйлесуіне табуы керек.

1. 3 Ұйымд ﮨ ардың табыстары мен шығы ﮨ стары басқа ﮨ рудың теор ﮨ иялық негі ﮨ здері

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.