Көне эпостың жанырлық - сюжеттік сипаты



Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:   
Көне эпостың жанырлық- сюжеттік сипаты
Рахманқұл Бердібаев Қазақ эпосы
Эпос - көлемді пішін мен ауқымды мазмұнның жиынтығы. Бір сөзбен айтқанда, әр түрлі сюжеттердің жиын - ты - ғы, алуан оқиғалардың қоспасы. Міне осылар белгілі бір пішінді құрауы керек. Тар мағынасында пішін деп отыр - - ғанымыз - композиция. Әдебиет теориясы бойынша, пішін мазмұнды, кері - сінше мазмұн пішінді таңдайды, әрі ай - қындайды. Екеуі де шығарманың идеясына қызмет етеді. Эпикалық жыр - лар ауызша жасалып, таралғанымен, ол бәрібір де көркем әдебиеттің үлгісі ре - тінде қарастырылатыны сөзсіз. Эпос - басы бүтін бір үлкен сюжеттің тұтастығын білдіретін көлемді жанр. Ол сюжет негізінде бір ғана кейіпкердің айналасына топтастырылады және осыған қатысты басқадай оқиғаларға бөл - шектенеді. Композиция - эпикалық жырдағы оқиғалардың орна - ласу тәртібін, сол оқиғаға тікелей қа - тыс - ты кейіп - керлердің образын берудегі көркемдік тәсілдерді қадағалайды. Сол себепті эпикалық шығарма композициясы та - қы - рыбына, идеясын, проблеманың қойылысымен, оның шеберлікпен ше - ші - луіне, образдардың орналасуымен олар арасындағы тартыстың дамуына қа - рай... зерттелінеді [ 1, 43]. Эпикалық жыр - басы, аяғы бар бір бүтін шығарма. Жырдың басталу үлгісі эпи - калық-көркемдік заңдылыққа негізделеді. Бір сөзбен айтқанда, эпикалық жырлардың экспозициясында тұрақтанған шарттылық басым. Әлемдік эпостың көптеген үлгілері сияқты, қазақ жырларының экспозициялық дағдысы бар. Біз эпостың байырғы бастау - ларының бірі болып саналатын көне эпос - тың композициялық, құрылымдық ерек - шеліктерін сөз еткенде, ежелгі мифтерді, ерте - - гілерді ескермей кете алмайтынымыз секілді, одан бергі заманда қалыптасқан қаһармандық, лиро-эпостық жырларға да тән белгілерді салыстыра қарастырамыз. Өйт - кені, эпостық жырлар стадиялық даму деңгейі тұрғысынан әрқилы болғанымен де, сюжетке, образға, композицияға қатысты ұқсас сарындар басым келеді. Өзге эпостық жырлар секілді қазақтың көне эпосында да композициялық құрылым өз ретін сақтаған. Жырдың экспозициясында жырлаушы адам тарапынан орындаушылық баяндауға аз орын беріледі. Эпикалық жыр - лардағы көркемдік уақытқа қатысты келелі ой білдірген Б. Н. Путилов біз айтып отырған осы орындаушылық баяндауды баяндау уақыты повествовательное время деп атаған [2, 33]. Жыршы жырдың негізгі оқиғасын баян - - дамастан бұрын өзі туралы ақпармен тың - дарманын құлағдар етіп кетеді.
...Кеңесін Құламерген өлең қылдым, Тыңдаңыз, өңкей абзал шаһзадам. Жазғушы Әбдірахман менің атым, Әр жерге мағлұм болсын жазған хатым. (Құламерген). ...Жүсіпбек қожа сөйлейді, Жамағаттар қолдаса
(Хикаят рисала Мұңлық-Зарлық). Мұндай орындаушылық баяндау тә - сілі барлық жырларға тән емес. Айталық, Дотан батыр, Құбығұл жырларында негізгі та - қырыпқа қатысты жырдың не жайын - да, кім турасында екендігі, қай заман - да болғандығы ха - қында бірден бастап кетеді.
...Кешегі Ормамбетхан заманында, Өтіпті Құбақанбай жапан түзде. (Дотан батыр). Көк Еділдің бойында, Уәли деген хан болған (Құбығұл).
Эпос қаһарманының туып өскен орта - сын, ауыл-аймағын, әлеуметтік тегін баяндау басқа да түркі тілдес халықтардың жырларына тән қасиет. Бұл - эпоста тұрақтанған форма. Ал - тайлықтардың Маадай-Қара жыры осылайша Алтайдағы жырғаулы өмірді, соның иесі алып батыр Маадай-Қараның тұрмыс-тіршілігі, үй-жайы, әйелі - Алтын-Тарга, осы өзен-сулы өлкедегі жеті салалы, алтын бұтақты, күміс жапырақты алып Бәйтерек, оның бұтақтарына қонған жақ - сылықты, жаманшылықты сезіп, хабар бе - ретін көкек құстары, үш әлемді бақылап отырған мыс бұтақтағы қос бүркіті, жер асты елінің билеушісі Ерлік-би мен қара ниетті аруақтардан шулмус қорғап тұратын Азар, Қазар атты тайғыл төбеттері, бір шеті Айбыстанмен Жер асты патшалығы, енді бір шеті Қурбыстанмен Аспан әлемі патшалығы шектесіп жатқан атқорасы түгелімен суреттеледі. Сол сияқты ойрад жырларының экспозициясында Алтай мен Хангайдың сұлу табиғаты айрықша жырланады. Олардың ескілікті нанымы бойынша Алтай мен Хангайды жырға қоспаса, мадақтамаса, олардың киесі атады -мыс. Мұны Алтай-хангайн магтаал деп атайды. Осыған қарағанда, әр халықтың жырлау үлгісіне сай, олардың наным-сені - міне сәйкес, сол халықтың эпикалық жыр - ларының композициялық құрылымы өзінше болып келетіні дау тудырмаса керек. Жырдың негізгі оқиғасын баяндамастан бұрын, кіріспе сөзбен толғау алтай, тува халықтарында да бар көркемдік дәстүр. Алтын бұтақты Бәйтерек түркі-моң - ғол халықтарының көне эпосында жиі кездесетін символдық мәнге ие қасиетті ағаш. Ол үш әлемді жалғастырып тұр - ған өмір ағашы іспетті. Ежелгі миф - тік түсінік бойынша, ол - жердің кін - дігі. Якуттардың олонхосында да адамдар мекен еткен өлкеде Аал Дууп Мас деген алып ағаш өсетіндігі, оның тамыры төменгі әлемге жетсе, тіні ортаңғы әлемді бойлап, күміс бұтақтары жоғарғы әлемді көмкеріп тұра - тындығы тілге тиек болады. Сол сияқты, буряттардың Гэсэр эпосында да әлгіндегі әлем ағашы туралы айтылады: Қасиетті ағаштың тоғыз бұтағы бар еді, Гэсэрдің ерлігі де тоғыз бұтақты тармақ еді, сол ағаштың тіні сұрғылт болса, шырақтары сары жапырақтардай еді [3, 21,15] Тыңдарманын жырға қайыру мақса - тында айтылатын орындаушылық баян - дау үлгісінде үгіт-насихат та, діни-филосо - фия - лық астарлы ой да айтыла кететін тұстары кездеседі: Әуелі сөзді бастайын, ісімді Құ - дай оңдаса.., Биссмилла сөздің анасы, күллі сөздің данасы, қисық ағаш түзелер, тезге салып морласа, Ақыретте сауап жоқ, айтатұғын жауап жоқ, жетім-жесір ғаріпті, кемсініп, оны қорласа... пенденің бақыты ашылмас, маңдайы қалың сорласа... Әй - теуір ажал келеді, тағдыр жетсе бір күні, Баяғы өткен заманда, дін мұсылман аманда. Мұндай пәлсапалық толғаулы сөз Жүсіпбек қожаның нұсқаларында кез - деседі. Аталғандай орындаушылық баяндаулар жырлаушы тарапынан, дін исламның әсерімен кейіннен қосылған қоспа екен - дігі даусыз. Бұл да қазақ жырының өзіне тән композициялық ерекшеліктерінің бірі болып саналады. Көне эпостың экспозициясында негі - зінде бас қаһарманның әке-шешесі, оның қисапсыз байлығы, ауыл-аймағы, елді мекені туралы баяндалатын әдепкі құбылыс бар. Оның әкесі хан немесе бай болуы шартты. Олардың төрт түлігі есепсіз. Байлығында шек жоқ. Бірақ, ханның немесе байдың ішінде бір зарлы мұң бар. Сөйтсе, ол ұрпақсыз екен. Көп - теген жырлардың экспозициясында баласыздықтың әшкереленуі, қубас атануы, баласыздықтың зары секілді әлеуметтік мәні бар мәселелер жырдың композициялық құрылымында елеулі қызмет атқарады.
Алпыс қатын алса да, Бір перзент болмай бәрінен, Қайғылы болды Шаншар хан (Мұңлық-Зарлық) [4,10]. ...Кәрілікке маталды, Қу бас хан халыққа аталды... (Құбығұл) [4,187].
Жырдың басындағы негізгі сюжетке қа - тыс - сыз ситуациядағы баяндауда бас қаһарманның ата-анасы туралы хабар беру қазақтың көне эпосында да тұрақтанған бөлшек. Олардың перзентсіз болмауы да заңды емес. Тіпті ұл-қызы көп болуы да мүмкін.
Өзінің Құдай берген дәулеті көп, Қырық ұлы, қырық қызы бар, көңілі тоқ... (Дотан батыр) [4,121].
Қисса Құламерген жырында мұ - хит - - - тың ғазар деген аралында тұрып жат - - - қан Құламергеннің отбасы туралы баян етіледі. Оның Күнайым деген сұлу әйе - лі, Жоямерген деген ұлы мен Шәрипа атты қызының бар екендігі айтылады. Жыр - лардың экспозициясындағы бейбіт өмір, қалыпты тіршілік, қозғалыссыз уақыт алда болатын оқиғалардың негізгі алаңы іспетті. Жыршы тыңдарманға үлкен жырдың әлі баяндала қоймаған қат-қабат сюжеттік оқиғаларына қатысатын адамдар туралы мәлімет беріп кетеді. Бұл - композициялық заңдылық, әрі психологиялық мотировка. Жыршы кейіпкерлердің әлеуметтік тегін де ұмыт қалдырмайды. Олар патша, хан, немесе мерген. Көне эпостағы кейіпкердің шаруашылық негізі, әлеуметтік ортасы аңшылықпен күн көрген мерген болады. Эпос - тағы мерген бейнесі - ертегілік сарын - нан, ерте замандағы аңшылық кәсіптен қалған жұрнақ. Көне эпоста мифтік сарын, ескі өмірдің елесі басым екендігі даусыз. Бұл шығармалардың басты қаһармандары таңғажайып оқиғаларға кездесіп, жердің асты-үстін шарлап, алдына қойған мақсат-мүддесін іске асырудың жолын іздейді, сол үшін бар күшін сарп етеді. Құламерген мен Жоямерген арамдыққа, зұлымдыққа қарсы тұрып, жарқын өмір үшін бел буып, күреске шығады [5, 64]. Әдетте көне эпоспен салыстырғанда, қазақтың батырлық жырларының денінде эпос қаһарманының әке-шешесін, ел-жұр - тын, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Қазіргі қазақ повесіндегі көркемдік ізденістер
Тарихи жыр табиғаты
Батырлық ертегілердің құрылымдық ерекшелігі
НОҒАЙЛЫ ДӘУІРІНДЕГІ ЖЫРЛАРДЫҢ ЗЕРТТЕЛУІ
Қазақтың көне эпосы
Қазақ фольклортану ғылымындағы «Манас» жырының зерттелу тарихы
Қазақ мифологиялық фольклорындағы ұлттық таным
Батырлар жырындағы тарихи шындық
Батырлар жыры. Эпостағы дәуір және дәстүр мәселесі
Дәстүрлі ғашықтық эпос
Пәндер