Әрбір кезеңдегі басты әлеуметтанушылардың ойлары мен еңбектерін жан-жақты қарастыру (О. Конт, М. Вебер, Г. Спенсер, Э. Дюркгейм және т. б. )

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

ҚР Білім және ғылым министрлігі
Әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университеті

Ақпараттық технологиялар факультеті
Әлеуметтану курсы
СӨЖ
Тапсырма: Әлеуметтанудың тарихи даму кезеңдерін кесте бойынша жүйелеу.
Әрбір кезеңдегі басты әлеуметтанушылардың ойлары мен еңбектерін жан-жақты қарастыру (О.Конт, М.Вебер, Г. Спенсер, Э. Дюркгейм және т.б.)

Дайындаған:Бағыт А.Б.
Топ:ВИСсИИ-20-1
Тексерген:Шнарбекова М.К.

2021

Кез-келген ғылым белгілі бір қажеттілікте, жалпы өмірдегі сұраныстарға байланысты пайда болады. Осыған орай қандай да болсын ғылымның, тіпті теорияның өзіне тән шығу тарихы бар. Әрбір ғылымның тарихын білу қажет, өйткені оны білмейінше, біздің сол ғылым туралы білеріміз аз болады.
Сондай-ақ Әлеуметтану ғылымы да осындай процесті басынан өткерді.
Әлеуметтану ғылымының даму тарихы негізгі 4 кезеңге жіктеледі.

Әлеуметтану ғылымының
пайда болу кезеңдері

Әр кезеңдегі әлеуметтанушылардың
ойлары мен еңбектері

1-кезең.
Әлеуметтану ХІХ ғасырдың екінші жартысы мен ХХ ғасырдың 20-30 жылдарының басында философиядан бөлініп шықты және әрі қарай қоғамды тереңірек зерттеуді, ғылыми тұжырымдарын іздестіруді талап етті.

Әлеуметтану дамуының алғашқы кезеңінің өзінде-ақ осы ғылымның тарихы мен барысын түсіндіретін көптеген бағыттар, ілімдер қалыптасты.

Әлеуметтанудың жеке ғылым ретінде пайда болуы француз философы, оқымыстысы Огюст Конттың (1798-1857) есімімен тығыз байланысты.
Ол ең алдымен Батыстағы позитивті философияның негізін қалаушы.
Оның Позитивті философияның курсы (1830-42жж) деп аталатын 6 томдық еңбегі жарық көреді. Бұл еңбектің ескертпесінде Мен әлеуметтік құбылыстарға қатысты жаңа терминді пайдалануға тәуекел етуге тиіспін деген екен. Ол термин Әлеуметтану болатын. Туындының үшінші томында алғаш рет Әлеуметтану деген ұғымын енгізген.
Жалпы айтқанда, Огюст Конт әлеуметтануды адамзаттың пайда болуы, өмір сүру заңдылықтарын анықтайтын әмбебап теориялық ғылым ретінде түсіндіреді.

Герберт Спенсер (1820-1903), ағылшын философы мен әлеуметтанушы - позитивисты әлеуметтануда натуралистік бағыттың көрнекті өкілі болып келді.
Спенсердің Әлеуметтану негіздері басты еңбегінде, қоғамды зерттеуде эволюциялық-тарихи тәсіл құрылымдық-функционалдық және жүйелік ұштас келеді. Әлеуметтік ағза үш басты жүйеден тұрады: реттеуші, өмір үшін қажет шарттарын қалыптастыру және үлестіруші.
Г. Спенсер әлеуметтанушылардың ішінен бірінші болып, осы ғылымға жаңа ұғым, терминдерді қосты. Олар: әлеуметтік жүйе, әлеуметтік институт, әлеуметтік бақылау, құрылым және функция, т.б.
Қазіргі әлеуметтанудың классикалық негізін салушылардың бірі - Эмиль Дюркгейм (1858 - 1917 ж. ж.).
Қазіргі әлеуметтану көбіне Э.Дюркгеймнің классикалық мұрасына сүйенеді. Ежелгі қоғамдар өміріне үңіле отырып Э. Дюркгейм діннің ерекше әлеуметтік тұжырымын жасады. Ол дінді қоғамның өзі, қоғам барлық киеліктің, қасиеттіліктің шығатын көзі деп есептеді. Осыған орай әлеуметтік бірлікте дін шешуші рөл атқарады. Қоғам дінсіз өмір сүре алмайды.
Дін қоғамдағы ең құнды, бағалы қасиеттерді бейнелейді.

Макс Вебер (1864 - 1920 ж.ж.) - ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.