Туберкулезді емдеу шаралары



Заманымыздағы озат медицина ғылымы туберкулезді емдеуде ірі табыстарға жетіп отыр. Қазір туберкулез адамның қай жерінде кездессе де, оны түрлі әдістерді қосарландыра жүргізіп емдейді. Туберкулезге қарсы жұмсалатын барлық емді негізінде үш бағытта жүргізуге болады. Олардың бірі — жалпы емдеу. Өйткені туберкулезбен дененің бір жері (сүйек, өкпе, без және т. б.) ауырса онық зардабы барлық денеге жайылады. Сондықтан емдік шара алдымен жалпы дененің арқауың нығайтуға, оның қорғаныш күшін арттыруға жұмсалғаны жөн. Жалпы шараның нәтижесінде адамның нерв жүйесі бұзылған қызметін жөнге келтіреді, денеде қоректі заттар алмасуы түзетіледі және бездер жүйесінін жұмысы ширайды.
Екінші бағыты — ағзада ұялаған, оны бүлдіріп жатқан туберкулез микробын өлтіру. Қазір күшті дәрі-дәрмектер жеткілікті, солардың күшімен микробтың өсіп-өнуіне тоқтау салып, ұяларын құртуға болады.
Емдеудің үшінші бағыты — хирургиялық және ортопедиялық тәсілдер. Әрине, тәжірибеде осы айтылған әдістер мен түрлі дәрілер өзара үйлестіреле жұмсалады. Мысалы, стрептомицин, фтивазид, ПАСК, болмаса тибонмен емдеу кеуде қуысына газ үрлеумен немесе өкпенің ауырған жерін кесумен бірге істелсе, оның нәтижесі жақсы болады. Сондықтан ауру адамды емдегенде бірнеше әдістер және дәрілер қосарлана жұмсалады. Мұны қоспалы емдеу дейміз. Бірақ туберкулезді емдеуге қандай әдіс қолданса да, нендей дәрі жұмсалса да, негізгі шара — аурудың жалпы халін көтеру, денесінің қорғаныш күшін арттыру, сөйтіп туберкулезге қарсы күресте оны жеңімпаз ету. Сондықтан толып жатқан емдердің бастысы гигиеналық-диеталық режим болады. Мұның мәнісі адамның тұрмысында тазалық сақтау және тамақтану тәртібін дұрыс ұйымдастыру деген сөз. Бұл әдіс адамға жағымды жағдай жасайды, дененің кеселге қарсы күшін арттырады және адамның жазылуға сенімін күшейтеді. Осы айтылған мақсатқа жету

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:   
ТУБЕРКУЛЕЗДІ ЕМДЕУ ШАРАЛАРЫ

Заманымыздағы озат медицина ғылымы туберкулезді емдеуде ірі табыстарға
жетіп отыр. Қазір туберкулез адамның қай жерінде кездессе де, оны түрлі
әдістерді қосарландыра жүргізіп емдейді. Туберкулезге қарсы жұмсалатын
барлық емді негізінде үш бағытта жүргізуге болады. Олардың бірі — жалпы
емдеу. Өйткені туберкулезбен дененің бір жері (сүйек, өкпе, без және т. б.)
ауырса онық зардабы барлық денеге жайылады. Сондықтан емдік шара алдымен
жалпы дененің арқауың нығайтуға, оның қорғаныш күшін арттыруға жұмсалғаны
жөн. Жалпы шараның нәтижесінде адамның нерв жүйесі бұзылған қызметін жөнге
келтіреді, денеде қоректі заттар алмасуы түзетіледі және бездер жүйесінін
жұмысы ширайды.
Екінші бағыты — ағзада ұялаған, оны бүлдіріп жатқан туберкулез микробын
өлтіру. Қазір күшті дәрі-дәрмектер жеткілікті, солардың күшімен микробтың
өсіп-өнуіне тоқтау салып, ұяларын құртуға болады.
Емдеудің үшінші бағыты — хирургиялық және ортопедиялық тәсілдер.
Әрине, тәжірибеде осы айтылған әдістер мен түрлі дәрілер өзара
үйлестіреле жұмсалады. Мысалы, стрептомицин, фтивазид, ПАСК, болмаса
тибонмен емдеу кеуде қуысына газ үрлеумен немесе өкпенің ауырған жерін
кесумен бірге істелсе, оның нәтижесі жақсы болады. Сондықтан ауру
адамды емдегенде бірнеше әдістер және дәрілер қосарлана жұмсалады. Мұны
қоспалы емдеу дейміз. Бірақ туберкулезді емдеуге қандай әдіс қолданса да,
нендей дәрі жұмсалса да, негізгі шара — аурудың жалпы халін көтеру,
денесінің қорғаныш күшін арттыру, сөйтіп туберкулезге қарсы күресте оны
жеңімпаз ету. Сондықтан толып жатқан емдердің бастысы гигиеналық-диеталық
режим болады. Мұның мәнісі адамның тұрмысында тазалық сақтау және
тамақтану тәртібін дұрыс ұйымдастыру деген сөз. Бұл әдіс адамға жағымды
жағдай жасайды, дененің кеселге қарсы күшін арттырады және адамның
жазылуға сенімін күшейтеді. Осы айтылған мақсатқа жету үшін мамандар
науқастың жағдайына қарап, жатқызып емдейді, ал біеулеріне туберкулезге
қарсы дене шынықтыратын шаралар істейді.
Таза ауа — пәрменді ем. Туберкулезді емдеуде гигиеналық әдістің маңызы
зор дедік.
Науқасқа емдік шараның қай түрін қолданса да, таза ауаны кең пайдалану
жағы көзделуге тиіс, себебі адам ауруханада, үйде, санаторийде емделсе де
сыртқы таза ауаны қысы-жазы бірдей пайдалану таптырмайтын ем. Бірақ басқа
ем түрі секілді, ауаны да аурудың түріне, сатысына қарап пайдалануға тура
келеді. Айталық, ауру қозған кезінде адам терлегіш, нерв жүйесі шыдамсыз,
қозғыш келеді. Ондай ауру жатқан бөлмеге немесе палаткаға мезгіл-мезгіл
терезені, есікті ашып, таза ауа жіберіп тұру керек. Егер адамның дене қызуы
қалпына келіп, жалпы халі тәуірленсе, оған көлеңкеде жатуға және аздап
серуендеп таза ауада жүруге рұқсат етіледі.
Қырым жағасындакы санаторийлерде емделген науқастар ала жаздай таза-
ауада болады, тіпті түнде де теңіз жағасында ұйықтайды. Ал солтүстікте
кейбір шыныққан адамдар жылы оранып, 10-15 градус аязда күніне 2-3 сағаттай
таза ауада жатуға дағдыланады.
Туберкулез науқас үшін таза ауаның пайдасы өте көп. Күнделікті
тыныстанатын ауамыз негізінде оттегі мен азоттан тұрады. Бірақ бұлардың
құрамына организмге зиянды көмір қышқыл газы, су буы және басқа қосымшалар
да қосылып отырады. Егер тұрғын үйдің (бөлменің) ауасы ауық-ауық
жаңартылмаса, ондағы ауа бұзылады, ол адам үшін, әсіресе туберкулез ауруы
үшін зиянды.
Таза ауада ауру жұқтыратын микробтар сирек кез деседі. Үйдегі ауаның
бұзылуына ылғал, кір жуу, ас пісіру, темекі түтіні, лас киімдер сақтау
себеп болады.
Таза ауа өкпсеге өтіп, онда жиналған қақырықтың шығуына көмектеседі.
Адам таза ауада қыдырып жүріп, еркін дем алған кезінде ауа өкпені толтыра
кернейді. Қақырықпен бітеліп қалған жіңішке тыныс жолдары ішке ауа тартуға
ашылады. Далада немесе терезені ашып ұйықтағанда адамның күркілдеп, қақырық
тастауы тиылады, көңілі көтеріледі. Өкпедегі жолдардың қақырық түкіріктен
босауы; тыныс жолдарына (өкпе ішіңе) таза ауаның еркін және мол тарауына
жардай туғызады. Мұның өзі денені оттегімен байытады, сөйтіп қан кұрамын
жақсартады, адамның жалпы халі жақсарып, оның асқа көңілі шабады.
Үй жағдайында адамның сыртта көбірек жүргені жақсы. Жаз айларында тіпті
күні боны таза ауада болғаны жөн. Ал қыстыгүні жылы киініп, далада қыдырып
жүру таптырмайтын ақыл. Туберкулез науқастын ентігіп, шаршап жұмыс
істемеуі, жүгірмеуі шарт екені есте болуға тиіс.
Күн сәулесімен емдеу. Туберкулезді емдеуде күн сәулесінің де маңызы
күшті. Күнмен емдегенде науқастын қан кұрамы жасарады, дене тканьдары
шынығады. Соның нәтижесінде олардың атқаратын қызметі жақсарады. Мұның өзі
организмнін туберкулез микробына және оның уына қарсы тұруына қолайлы
жағдай туғызады. Күн сәулесі, әсіресе, теріге жағымды келеді. Күнге
қақталғаннан кейін (күн ваннасы) тері жылтырап, қоңыр тартады, пысып
тығыздалады. Күн сәулесі, сүйек, буын, без, тері туберкулездеріне қарсы
жақсы нәтиже береді. Ал өкпе туберкулезіне күн қауіпті. Сондықтан бұндай
адамдарға күн сәулесі сирек қолданылады. Адам күн көзінде аңдамай көп
отырып (жатып) қалса, туберкулез процесі тез қозады дене қызуы көтеріледі,
тіпті қан қақырып та қалады. Дұрысында өкпе туберкулезді адам күн сәулесін
тек дәрігердің айтуынша ғана пайдалануы керек. Күнге қақталғанда адам
жалаңаш немесе трусикпен жатқаны жөн, басқа орамал тарту керек, бас ауырса
орамалды суға батырып, сыра ораған жақсы болады.
Күн сәулесіне бірте-бірте дағдыланбаса пайда орнына зиян келтіреді
адамның нерв жүйесіне зақым келеді, ұйқы қашады, бас ауырады және тары
сондай әсерлер сезіледі.
Судың денсаулық үшін маңызы зор, өйткені адам өзін сумей емдеуге
үйретсе, оның жүрек қызметі жақсарады, денеде қан айналысы тәуірленеді,
асқа тәбеті шабады және тынысы ашылып, тереңдеп дем алатын болады. Алдымен
науқас адам денесін таза ұстауға тиіс, ойын үшін жетісіне бір рет моншаға
немесе жылылығы 32-35 градус ваннаға түсуге тиіс. Адам ваннада 10-12 минут
ішінде денесін сабындап жуып, артынан 24-28 градус салқын сумей үстін шаяды
да, үстін таза сүлгімен құррата сүртіп, бір сағаттай тынығады.
Ваннаға түскенде мына жағдай есте болсын. Егер ауру адамның
дене қызуы аздап көтеріңкі болса, онда оған бес минуттан артық жуынуға
болмайды. Өте жүдеген немесе дене қызуы тым көтеріліп кеткен адам ваннаға
түсуді уақытша тоқтатады. Сондай-ақ қан қақырып жүргенде де ваннаға шомылу
өте қауіпті, ондайда дәрігермен ақылдасқан жөн.
Денені таза ұстап, шынықтыруда ысқылаудың маңызы зор. Денені күнделікті
ысқылау тіпті әлсіз адамға да жағады. Тек өкпеден қан түскен кезде ғана
ысқылауға болмайды, өйткені бұл кезде адам қозғалмай тыныш жатуға тиіс.
Ысқылауды таңертең оянысымен, дененің жылы кезінде жасаған жөн. Суыған
денені ыскылаудың пайдасы жоқ, тіпті зиян келтіруі де мүмкін.
Денені ылғалданған сүлгі немесе губкамен ысуға болады. Оның үшін сүлгі
(губка) суға малынып сығылады. Онсын дене мүшелерін (қолды, мойынды,
кеудені, арқаны және аяқты) түгел тез ысқылап шығады. Кейбіреулер тек
белуарға дейін ғана ысқылайды. Ол қате, өйткені көптеген адамдардың қан
айналысы нашарлараннан аяқтары тоңғақ қеледі. Ал аяқты баса ысқыласа, қан
тарауы қүшейіп, аяқ жылынып кетеді. Денені ылғалды сүлгімен ысқылап, құрғақ
сүлгімен сүртеді, сонда тері ысып, қызарады, адамның қабары ашылып,
көңілі көтеріледі, Ысқылағаннан кейін мұндай көрініс болмаса, тері
түршігіп тоңса, онда ысқылаудың дұрыс жасалмағаны, бұл зиян. Шамалары
қелетін адамдар үстерін өздері ысқылайды, ал әлсіздерін күтуші адамдар
ысқылауға тиіс. Кейбір әлсіз немесе нерв жүйесі нашар адамдар батыра
ысқылауды жақтырмайды, сондықтан оларды жайлап ысқылап, денесін тез
кептіре сүрту керек. Салқын сумен ысқылауға адамдардың өздері аз-аздап
үйренуі қерек. Денесі толық, ширақ адамдар ысқылауды үй-ішіндегі
судан бастауға тиіс, дене салқынға дағдыланған сайын су температурасы
төмендетіле береді, сөйте-сөйте нарыз салқын (су құбырындағы) сумен ысуға
жетеді. Әрине, әлсіз немесе дене қызуы көтеріңкі, жүдегендерді әуелі
бірнеше күн құрғақ сулгімен сақтықпен ысқылаған жөн, одан кейін жылы,
артынан жылымшы сумен ысқылауға болады. Әрине, денені салқын сумен
ысқылағанда судың температурасы оған адам сүйсініп, көңілі көтерілетіндей
болғаны жөн. Салқындаудың жөні осы екен деп дене түршігетін, тым мұздай
суға шомылу қате!
Әлсіз адам ысқылау алдында бір стакан сүт ішіп немесе бір тарелка ботқа
жеп алсын, ал ысқылағаннан кейін 15-30 минуттай төсекте жатып тынықсын.
Бұрын дағдыланбаған адам ысқылауды жаз айларында бастап, денесін
салқын суға үйретуге тиіс. Әбден дағдыланып алған соң ысқылау қысы-жазы
бірдей істеліп, әдетке айналады. Қыстыгүндері ысқылауды жылы үйде істейді.
Егер әйелдер денесін бұрыннан ысқылап дағдыланған болса, оны етеккірі
келгенде де тоқтатпауға тиіс, бірақ бұл кезде денесің тек белуарға дейін
ысқылаған жөн, су тым салқын болмасын. Денені ысқылау әдісін әлі
үйренбеген, етеккірі келіп жүрген әйелдерге ысқылауды бастауға болмайды.
Екіқабат кезінде әйел дәрігерге барьш ысқылану жөнінен кеңес алады.
Өзенге шомылу және салқын бүрікпе (душ) қабылдау денеге
ысқылаудан гөрі күшті әсер етеді, Сондықтан туберкулез науқас дәрігермен
кеңеспей ондай істеуіне болмайды. Өзен немесе бүрікпеге түскеннен кейін
кейде өкпе ауруы қозуы, яки плеврит басталуы ғажап емес. Суға түсетін
адамдардың денесі мықты, бүйрек, жүрегі сау, өкпе ауруы тоқтаған, ешбір
қауіп туғызбайтын болуы қажет.

ТУБЕРКУЛЕЗДІ НАУҚАСТЫҚ ТАМАҚТАНУ ТӘРТІБІ
Туберкулезді науқастың тағам құрамында дене мүқтажын өтеуге керекті
белок, май, углевод, витаминдер жеткілікті болсын. Бірақ бұл заттарды
организмнің мұқтажьша қарай, орнымен пайдалану керек. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Туберкулездің ашық түрімен ауыратын пациенттерге медициналық көмекті ұйымдастыру
Туберкулез ауруы
Туберкулез – проблемалы инфекция
Туберкулезді емдеу шаралары туралы
Туберкулезбен ауыратын адамдарға медициналық-әлеуметтік көмек көрсету
Туберкулез қоздырғышы,оның қаупі және қауіпсіздік шаралары
Туберкулез ауруы туралы
Туберкулез ауруы. Кезеңдері
Туберкулезді диагностикалау және емдеу
Туберкулезбен ауыратын пациенттерге көрсетілетін мейіргерлік күтім ерекшеліктері
Пәндер