Ұрлықтың сипаттамасы және оның негізгі белгілері

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 55 бет
Таңдаулыға:

Білім және Ғылым министрлігі ҚазақстанРеспубликасы

Баишев Университеті

Д. Т. Жалгасбаева., А. Жалғасұлы

Ұрлықтың сипаттамасы және оның негізгі белгілері

ДИПЛОМДЫҚ ЖОБА

6В04211/5В030100- «Құқықтану» білім беру бағдарламасы

Ақтөбе 2021

Білім және ғылым министрлігі Қазақстан Республикасы

БаишевУниверситеті

«Қорғауға жіберілді / қорғауға жіберілді» Кафедра меңгерушісі

«Құқық және жалпы білім беру пәндері»

Сагиева Г. К.

ДИПЛОМДЫҚ ЖОБА

Тақырыбы: «Ұрлықтың сипаттамасы және оның негізгі белгілері»

6В04211/5В030100- «Құқықтану» білім беру бағдарламасы

Орындағандар Д. Т. Жалгасбаева., А. Жалғасұлы

Ғылыми жетекші з. ғ. д., профессоры Е. О. Тузельбаев

Aқтөбе 2021

МАЗМҰНЫ

Кіріспе

1. МЕНШІККЕ ҚАРСЫ ҚЫЛМЫСТЫҚ ҚҰҚЫҚ БҰЗУШЫЛЫҚТАРДЫҢ ЖАЛПЫ СИПАТТАМАСЫ ЖӘНЕ ТҮРЛЕРІ.

1. 1 Тонаудың түсінігі

1. 2 Тонауобъектісі

1. 3

2. ҰРЛАУ ҰҒЫМЫ ЖӘНЕ БЕЛГІЛЕРІ, ОНЫҢ НЫСАНДАРЫ.

2. 1 не

2. 2Бірнеше рет жасалғантонау

2. 3

2. 4Тұрғын, қызметтік, өндірістікүй-жайға не

2. 5 Ұйымдасқан топ жасағантонау

2. 6

2. 7 да көп реет

2. 8 Араласқылмыстардан (ұрлық, қарақшылық) тонаудышектеу)

ҚОРЫТЫНДЫ

Кіріспе

Меншік құқығы азаматтық құқықтар жүйесінде ерекше орын алады: ол экономикалық қатынастардың негізгі реттеушісі және азаматтардың әл-ауқатының көрсеткіші болып табылады. Заңнамалық реттеу және құқықтық қорғау тәсілдері көбінесе қоғамдық қатынастардың сипатын анықтайды.

Қазақстан Республикасында мемлекеттік меншік пен жеке меншік танылады және бірдей қорғалады. [1] Бұдан шығатыны, меншіктің барлық нысандарының теңдігі тек жарияланып қана қоймайды, сонымен қатар мемлекетке меншіктің белгілі бір формаларына қандай да бір артықшылықтар белгілеуге тыйым салу арқылы кепілдік беріледі. Қылмыстық заңнамада меншікке қарсы қылмыстар үшін жауапкершілік меншікке қол сұғудың қандай жолмен жасалғанына байланысты сараланады. Мүлікті тәркілеу әдістері ұрлықты сипаттайтын объективті жағдайлар ретінде қылмыстың қоғамдық қауіптілік дәрежесіне айтарлықтай әсер етеді, сондықтан заң шығарушы ескереді.

Азаматтардың меншік құқығына қол сұғушылыққа қарсы күрес меншік құқығын жан-жақты қорғау қажеттілігінен туындайды. Жоғарыда айтылғандар дипломдық жобаның зерттеу тақырыбын таңдауға әкелді. Бұл тезисте тонау сияқты ұрлықтың түрін қарастыруға әрекет жасалды.

Қолданыстағы қылмыстық заңнама ұрлықтың алты түрін ажыратады: ұрлық, тонау, қарақшылық, алаяқтық, сеніп тапсырылған мүлікті иемдену немесе ұрлау.

Тонау-ұрлықтан, алаяқтықтан, иемденуден немесе ысырап етуден гөрі ұрлықтың қауіпті түрі. Ол Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексінде (бұдан әрі-ҚР ҚК) бөтеннің мүлкін ашық ұрлау ретінде айқындалады. [2] "Бөтен мүлік" ұғымы меншіктің көптеген нысандары ұғымын қамтиды және бір жоба аясында бәрін сипаттау мүмкін емес болғандықтан, біз олардың арасында меншіктің бір түріне қол сұғушылықты таңдадық, бұл азаматтардың басқа біреудің мүлкін тонау (азаматтардың жеке меншігі) .

Жұмыста біреудің мүлкін тонау құрамына талдау жасалады, тонаудың біліктілік белгілері қарастырылады, тонау мен байланысты қылмыстардың арасындағы айырмашылықтар - ұрлық, қарақшылық.

Дипломдық жобаның зерттеудің мақсаты және міндеттері. Зерттеу жұмысының негiзгi мақсаты ұрлықтың ұғымы мен оның түрлері, ұрлыққа жаза тағайындау жүйесіндегі ұлттық және халықаралық құқықтық аспектілерді зерттеу, жаза теориялық тұжырымдамасын қалыптастыру және осы саладағы заңнаманы жетілдіру шараларын қалыптастыру болып табылады.

Бұл мақсаттар мынадай мәселелерді шешу арқылы жүзеге асырылады:

- ұрлықтың түсінігі мен жалпы сипаттамасын талдау;

- Қазақстан Республикасындағы ұрлықтың қазіргі жағдайын зерделеу;

- қылмыстық саясаттың ұрлықтың әсер ету механизмін зерделеу

- ұрлық және оның түрлерін жалпы сипаттамасы мен түрлерін талдау;

- ұрлық және оның түрлерінің мəселелерін қылмыстық заңнамаға сәйкес анықтау;

- ұрлыққа жаза тағайындаудын мәселелерін зерттеу;

-ұрлыққа және меншікке қарсы қылмыстарға жаза тағайындаудың алатын орны мен мәселесін талдау.

Дипломдық жобаның зерттеу объектісі. Дипломдық жобаныңнегiзi ұрлықтың ұғымын, оның түрлерін зерттеу объектiсiне меншікке қарсы қылмыстар бойынша жаза тағайындаудың механизмдері нәтижесінде қалыптасатын қоғамдық қатынастардың аясы және осы тұстағы қылмыстық заңнама болып табылады.

Дипломдық жобаны зерттеудің пәні. Ұрлықтың ұғымы мен түрлері бойынша жаза тағайындау кезіндегі туындайтын мәселелерін талдау, жаза тағайындаудың түрлерін, жаза үшін жауапкершілікті қарастыратын ұлттық және шетелдік заңнама нормалары, оларды қолдану тәжірбиесі, жаза тағайындау тәжірибелері және шет елдерінің тәжірибелері құрайды.

Тақырыптың зерттелу деңгейі. Тақырып аясында атқарылған зерттеу жұмыстарына тоқталсақ. Борчашвили И. Ш., Курляндский В. И., Мамытов А., Ағыбаев А. Н., М. Д. Шаргородский., Карпец И. И., Шапинова С. А. аталған авторлардың жұмыстарында ұрлық ұғымы мен түлерінің санатына жатқызылды, ұрлық ұғымы мен түрлері бойынша жасалатын қылмыстардың түрлерін әртүрлі тұжырымдайды.

Дипломдық жобаның теориялық маңыздылығы. Дипломдық жобаның негiзгi нәтижелерi мен қорытындылары және солардың негiзiнде қалыптастырылған тәжірибелік тұжырымдар мен ұсыныстар жалпы қылмыстық-атқару құқығы, қылмыстық құқық, Қазақстан Республикасының Конституциясы жетілдірудің теориялық ережелерін дамытуға ықпалын тигізеді.

Жұмыстың теориялық зерттеу нәтижелерiн жоғарғы заң оқу орындарында қылмыстық құқық, қылмыстық-атқару құқығы пәндерінің оқу үрдісінде, пәндер бойынша оқу курстарын зерделеу, дәрiс жүргiзу кезiнде қолдануға болады.

Дипломдық жобаның тәжірибелік маңызы. Автор дайындаған ұсыныстарды Қазақстан Республикасы Қылмыстық кодексіне өзгерістер мен толықтырулар енгізуде, ұрлықтың ұғымы мен түрлерін және осы қылмыстар бойынша жаза тағайындау кезіндегі туындайтын мәселелерін талдау, жаза тағайындаудың түрлерін, жаза үшін жауапкершілікті мен қылмыстық құқық бұзушылық ортаның субмәдениетін жоюда қолдануға болады.

Дипломдық жобаны зерттеудің әдістемесі мен тәсілі. Диалектика жобалық зерттеудің әдіснамалық негізі болып табылады. Зерттеу материалдарын жинақтау, өндеу, жалпылау, талдау әдістерін қолданумен қоса, индукция, дедукция, тарихи талдау, салыстыру, статистикалық жинақтау және топтау, кесте жасау, кері талдау және т. б. әдіс-тәсілдер пайдаланылған. Ақпарат алу барысында сауалнама жүргізу, сұхбат алу, контент-талдау, байқау сияқты әлеуметтік әдістемелер жиі қолданылды.

Зерттеу жұмысының нормативтiк базасы. Дипломдық жобаны зерттеудiң нормативтiк-құқықтық негiзiн Қазақстан Республикасының Конституциясы, Қазақстан Республикасының Қылмыстық кодексі, Қазақстан Республикасының Қылмыстық атқару кодексі, сондай-ақ Қазақстан Республикасының өзге де құқық салаларының нормалар құрайды.

Дипломдық жобаның құрылымы және көлемi . Дипломдық жобаның құрылымы мен көлемi зерттеудiң мақсаттарына, мiндеттерiне және қисынына негiзделедi, өзара үндеседі. Зерттеу жұмысы кiрiспеден, 2 тараудан, 11 бөлiмшеден, қорытынды мен пайдаланылған дереккөздердің тiзiмiнен тұрады. Жұмыстың жалпы көлемi осындай iзденiстерге қойылатын талаптарға сай келедi.

1. 1 Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтардың жалпы сипаттамасы және түрлері.

ҚР АК-не сәйкес меншік құқығы дегеніміз субектінің заң құжаттары арқылы танылатын және қорғалатын өзіне тиесілі мүлікті өз қалауынша иелену, пайдалану және оған билік ету құқығы болып табылады.

Осыған байланысты меншік иелерінің заңды құқықтары азаматтық құқықтық нормамен, сондай-ақ меншік құқығына қоғамға қауіпті іс-әрекет арқылы қиянат жасалғанда қылмыстық құқық нормасы арқылы да қорғалады.

Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтар деп мүліктің меншік иесіне немесе өзге иеленушісіне залал келтіре отырып немесе залал келтіру қаупін тудырумен байланысты Қылмыстық кодексте көзделген нысандар арқылы жасалатын қасақаналық немесе абайсыздық іс-әрекеттерді айтамыз.

Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтар меншік иесінің иеленуі, пайдалану немесе оған билік ету құқығын құрайтын меншікке байланысты қоғамдық қатынастар болып табылады.

Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтардың затына адам еңбегі арқылы жасалған кез келген материалдық дүниелер, заттар жатады. Осыған байланысты адамның ақыл-ойы, идеясы, заттық белгісі болмағандықтан осы қылмыстардын заты болып табылмайды. Сондай- ақ заттық белгісі жоқ болғандықтан электр немесе жылу энергиясы да меншік затына жатпайды. Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтардың затына - ақша, бағалы қағаздар, сондай-ақ азаматтық айналымнан алынбаған басқа да қозғалмалы немесе қозғалмайтын мүліктер жатады. Жер қойнауы, су көздері, өсімдіктер дүнтесі, басқа да табиғи ресурстар, республикалық бюджет қаражаты, мемлекеттік қазына, алтын, алмас, валюта қоры, мәдениет және табиғат ескерткіштері меншік затына жатпайды.

Меншік иесіне немесе өзге де иеленушіден кінәлы адамның бөтеннің мүлкін өз иелігіне заңсыз алуын алып қою деп білеміз.

Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтардың көпшілігі материалдық қылмыс құрамын құрайды, олардың объективтік жағы занды көрсетілген үш элементтен: құқыққа қайшы іс- әрекеттерден; қылмыстық құқықтық норма диспозициясында көрсетілген мүліктік зиян ретіндегі зардаптан; сондай-ақ құқыққа қайшы әрекет пен орын алған зардаптың арасындағы себепті байланысты тұрады .

Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтардың субъективтік жағынан негізінен кінәлінің тікелей қасақаналық түрі арқылы жүзеге асырылады, тек бөтен адамның мүлкін абайсызда жою немесе бүлдіру (204- бап ) кінәнің абайсыздық нысаны арқылы істеледі.

Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтардың негізгі белгілеріне- пайдакүнемдік ниет және мақсат жатады.

Әлеуметтік құндылық жүйесінде меншік құқығы тұлғалардың ең бір маңызды әлеуметтік игіліктері ретінде бағаланады.

Бөтеннің мүлкін ұрлаудың мәнін түсіну үшін ең алдымен осы қылмыстың объектісін анықтап алу маңызды орын алады. Мұндай мәселені шешу қылмыстық құқық теориясында тыңғылықты жасалған қылмыс объектісі туралы жалпы ережелерге негізделген болуы керек.

Қол сұғушылық объектісін дұрыс анықтау осы топтағы қылмыстың мән-мағынасын ашуға мүмкіндік береді, соңғысының қоғамдық қауіптілік сипатын көрсетеді және ең маңыздысы осы қылмыстарды дұрыс саралау үшін алғышарттар тудырады.

Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтардың топтық объектісі меншік қатынастары, яғни жеке немесе ұжымдық пайдалану үшін не өндірістік қызмет жүргізуге арналған материалдық игіліктерді салаларға бөлетін қоғамдық қатынастар болып табылады. Демек, меншікке қарсы қылмыстардың топтық объектісі меншік болып табылады деп атап өту керек.

Қазақстан Республикасы Азаматтық кодексінің 188-195-баптарына сәйкес, менщік құқығы - заңнамалық актілермен танылған және қорғалатын субъектінің өзінің қалауы бойынша иелігіндегі мүліктерді иемдену, пайдалану және билік жасау құқығы. Сөйтіп, меншік иесінің құғына өзінің мүлкін иемдену, пайдалану және басқарып ұйымдастыру жатады.

Иемдену құқығы іс жүзіндегі мүліктен пайдалы табиғи қасиеттерін алуың, сондай-ақ одан пайда көрудің заңды түрде қамтамасыз етілген мүмкіндігімен көрінеді. Пайдасын көру жемісі мен өнімін, төлін және өзге де кірісін алумен көрінеді.

Пайдалану құқығы іс жүзіндегі мүлікке ие болудың заңды түрде қамтамасыз етілген мүмкіндігімен көрінеді

Билік жасау құқығы мүліктің заңды тағдырын қамтамасыз ету мүмкіндігімен көрінеді (ҚР АК 188-б. 2-бөл. ) . Меншік иесі өзінің қалауы бойынша өзінің иелігіндегі мүлікке қатысты кез келген әрекетті қолдануға, соның ішінде оны басқа бір адамға мүлдем беруге, өзінің иелігін сақтай отырып, бере тұруға, өзінің иемдену, пайдалану және билік жасау құқығын сақтай отырып, кепілдікке беруге, билік жасауға және басқа да жағдайларда бере алады (ҚР АК 188-б. 3-бөл. ) .

Мысалы, тонау жолымен жасалған ұрлауда қосымша объекті ретінде жәбірленушінің өмірі мен денсаулығына келтірілген зиян немесе осындай күш қолданамын деп қорқтыту болып табылады (ҚР ҚК 191-б. 2-бөл. «1» тар. ) Бөтен мүлікті ұрлау мақсатындағы қарақшылық (ҚР ҚК 192-б. ) шабуылға тап болған адамның денсаулығы мен өміріне нақты қауіп төндіреді. Алаяқтық жасауда қосымша объекті болып жәбірленуші мен оның жақын-туыстарының денсаулығы, абыройы мен ар-намысы табылады.

Сөйтіп, күш көрсетумен жасалатын мүліктік қылмыстарда тікелей объекті болып меншік, ал қосымша объекті болып жәбірленушінің өмірі немесе денсаулығы танылады.

Объективтік жағынан меншікке қарсы қылмыстар іс-әрекет жасау -жолымен жасалады (ҚР ҚК 187-204-баптары), бұл жерде оларды заң шығарушы негізінен қылмыстың материалдық топтары ретінде топтастырған. Осыдан келіп, объективтік жақ: жасалаған іс-әрекет, келтірілген зардап және іс-әрекеттер пен зардаптардың арасындағы себепті байланыс сияқты үш міндетті белгілерден тұрады деп қорытынды жасауға болады. Сонымен бірге, қылмыстық зардап қашанда материалдық сипатқа ие болады және ол мүліктік шығын келтіру түрінде көрінеді. Тек қарақшылық (ҚР ҚК 192-бабы) мен қорқытып алушылық (ҚР ҚК 194-бабы) өздерінің құрылысы жағынан формальды қылмыс болып табылады, өйткені бұларда материалдық қылмыстарға қарағанда міндетті белгілері тек қана әрекет болып табылады да, ал зардап осы екі қылмыстың екеуінде де қылмыс құрамынан тыс қалады.

Жекелеген меншікке қарсы қылмыстар үшін объективтік жағының міндетті элементі қылмыстың жасалу әдісі болып табылады (күш көрсететін немесе күш көрсетпейтін, жасырын немесе ашық) .

Меншікке қарсы қылмыстық құқық заңмен белгіленген жасқа толған есі дұрыс жеке адам болып танылады.

Субъективтік жағынан алғанда меншікке қарсы қылмыстар тура ниетпен жасалады. Кінәлі өзінің бөтен мүлікті алғалы тұрғанын ұғынады, өзінің әрекетімен меншік иесіне шығын келтіргелі тұрғанын сезінеді және соны тілейді, ҚР ҚК Ерекше бөлімінің 6-тарауындағы бір ғана қылмыс абайсыздықпен жасалады, ол - бөтен адамның мүлкін жою немесе бүлдіру (ҚР ҚК 204-б. ) .

Ұрлаудағы міндетті түрдегі белгі пайдакүнемдік мақсат болып табылады. Пайдакүнемдік мақсат ұрлаудың белгісі ретінде ұрлаудың анықтамасында заң шығарушымен тура айтылған. Ол өзінің пайдасына немесе басқа бір адамның пайдасына материалдық олжа табуға деген ұмтылыстан көрінеді.

Меншікке қарсы қылмыстық құқық бұзушылықтарды мынадай түрлерге бөлуге болады: 1) пайдакүнемдік, 2) пайдакүнемдік емес.

Пайдакүнемдік қылмыстар екіге бөлінеді: талан - таражға - ҚР ҚК 187-192-баптарында қарастырылған қылмыстық құқық бұзушылықтар жатады, ал меншікке қарсы басқадай пайдакүнемдік қылмыстарға - 193-201-баптарда көзделген қылмыстық құқық бұзушылықтар жатады.

Пайдакүнемдік емес қылмыстарға заң шығарушы: ҚР ҚК 202, 203 және 204 баптарды жатқызады.

ҚР ҚК 191-бабы қарақшылықты бөтеннің мүлкін ашық ұрлау ретінде айқындайды. Бұл қылмыстық әрекеттің әлеуметтік қауіптілігі меншік құқығын бұзудан көрінеді.

Тонау ұрлықтың барлық объективті және субъективті белгілерін қамтиды, өйткені бұл оның формаларының бірі. Қылмыстық заңнама "ұрлау"ұғымын кеңінен қолданады. 2000 жылға дейін ҚР ҚК бөтеннің мүлкін ұрлаудың жалпы анықтамасын қамтымаған. Мұндай ұғым Пленумның № 9 Қаулысында "бөтеннің мүлкін ұрлауды саралаудың кейбір мәселелері туралы"Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының 1996 жылғы 25 шілдедегі Қаулысымен ғана қамтылған. "Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасының 2000 жылғы 5 мамырдағы № 47-И Заңымен ҚР ҚК 188-бабын "ұрлау"анықтамасымен толықтырылды. Осылайша, Қылмыстық кодекстің баптарында ұрлық дегеніміз-бұл мүліктің иесіне немесе басқа иесіне зиян келтірген, кінәлі адамның немесе басқа адамдардың пайдасына пайдакүнемдік мақсатта жасалған заңсыз өтеусіз алып қою және немесе айналдыру. Жоғарғы Сот Пленумының қаулысы ұрлықты меншік иесінің мүлкін пайдакүнемдік мақсатта заңсыз өтеусіз алып қою және оны өз пайдасына немесе басқа адамдардың пайдасына айналдыру ретінде анықтайды. [3] Ұсынылған тұжырымдамалардан көрініп тұрғандай, екінші жағдайда бұл мүліктің иесіне немесе басқа иесіне зиян келтіру туралы айтылмайды. Ұрлықтың дұрыс тұжырымдалған жалпы тұжырымдамасының мағынасы, оның барлық түрлерін сипаттайтын жүйелік генеративті элементтер мен белгілерді егжей-тегжейлі құқықтық талдауын анықтау, теория тұрғысынан да, негізінен осы санаттағы істер бойынша Заңды қолдану тәжірибесі тұрғысынан да асыра бағалау қиын.

Қылмыстық заңнамада біреудің мүлкін ұрлағаны үшін жауапкершілік меншік қатынастарына қандай жолмен қол сұғу жасалғанына байланысты сараланады. Бөтеннің мүлкін алып қою оны жасырын ұрлау, сондай-ақ ашық иелену жолымен, алаяқтық, қорқытып алу, иемденіп алу немесе талан-таражға салу жолымен не қызмет бабын теріс пайдалану жолымен жүргізілуі мүмкін. Мүлікті тәркілеу әдісі ұрлықты сипаттайтын объективті жағдай ретінде қылмыстың қоғамдық қауіптілік дәрежесіне айтарлықтай әсер етеді, сондықтан заңмен ескеріледі.

Қылмыстық құқық ғылымында және құқық қолдану практикасында қоғамдық қауіпті әрекеттерді жасаудың әдістері, нақты тәсілдері, оларды қолдану арқылы кінәлі адам ұрланған адамды өзінің немесе басқа адамдардың пайдасына айналдыру мақсатында мүлікті меншік иесінің және басқа адамдардың иелігінен заңсыз және өтеусіз алып тастайды, ұрлау нысандары деп аталады. Ұрлау нысандары бойынша қолданыстағы қылмыстық заңнама осы қылмыстың жеті нақты құрамын ажыратады:

1. ұрлық жолымен жасалған ұрлық (ҚР ҚК 188-б. ) ;

2. мал ұрлау (ҚР ҚК 188-1б. ) ) ;

3. сеніп тапсырылған бөтен мүлікті талан-таражға салу жолымен жасалған ұрлық (ҚР 189-б. ) ) ;

4. алаяқтық жолымен жасалған ұрлық (ҚР ҚК 190-б. ) ) ;

5. тонау жолымен жасалған ұрлық (ҚР ҚК 191-б. ) ) ;

6. қарақшылық жолымен жасалған ұрлық (ҚР ҚК 192-б. ) ;

7. ерекше құндылығы бар заттарды жымқыру (ҚР ҚК 193-б. ) . Әрбірнақты жағдайда жымқыру нысанын дұрыс белгілеу заңды дұрыс және дәл қолданудың қажетті алғышарты, шарты болып табылады, жалғыз дұрыс әлеуметтік-саяси және құқықтықіс-әрекетті бағалау, демек, кінәлінің жауапкершілігі мен жазасын даралау.

Біреудің мүлкін тонау түрінде ұрлау әдісіне сәйкес, бұл қылмыс меншікке ең қауіпті шабуылдардың бірі деп айтуға болады. Қолданыстағы қылмыстық заңнама (ҚР ҚК 191-б. ) тонауды бөтеннің мүлкін ашық ұрлау ретінде айқындайды. Бұл қылмыстың мәні-ол ашық түрде жасалады. . көлік құралы бар, кінәлі меншік иесінің мүлкін оның иелігінен алады, әдетте, жәбірленуші немесе бөтен адамдар үшін айқын көрінеді. Қарақшылық бөтен адамдар оқиға орнына қатысып қана қоймай, кінәлінің затты, затты алып қою әрекетін бақылап, ең бастысы олардың қылмыстық сипатын түсінген жағдайда жасалады. Ашық ұрлау тәсіл ғана емес, қоғамдық қауіптілігі көрсетілген іс-қимыл арттырадыжәне қылмыскердіңкеле жатқан тәуекелі мен ұсталып қалу мен қылмыстың ашылуы туралы көрсетеді. [4]

Шынында да, кінәлі адам біреудің мүлкін ашық ұрлап, оның іс - әрекетін жәбірленуші немесе басқа адамдар түсінетінін түсінеді және соған қарамастан олардан бас қылмыстан бас тартпайды, оларкөбінесе қылмыстың (кенеттен және кенеттен жәбірленушінің қолынан портфельді, сөмкені алып қашады), қылмыс орнынан тез жасырыну мүмкіндігіне сенеді, қылмысты тосыннан көріп қалған басқа адамдардың -тонауға кедергі жасаудан қорқатыніштей біледі.

Біреудің мүлкін ашық ұрлаған қарақшы тіпті жәбірленуші немесе басқа адамдар оған белсенді қарсылық көрсетуі мүмкін екенін түсінеді. Кінәлі алдын-ала жәбірленушінің немесе қылмыс орнында болған кез-келген адамның қарсылығын жеңу үшін заттарды иемдену үшін зорлық-зомбылықты қолдану қажет болуы мүмкін деп болжайды. [5]

Осылайша, меншікке қарсы қылмыстар, атап айтқанда тонау, белсенді әрекеттерден көрінеді деп қорытынды жасауға болады. Жекелеген азаматтардың өздеріне тиесілі мүлікті сақтауға, оны қадағалаусыз және қараусыз қалдыруға, шектен тыс сенімсіздікке немқұрайлы қарауы осы қылмыстық іс-әрекеттің жасалуына ықпал ететін жағдайлар болып табылады. Бұл сондай-ақ кейбір субъектілердің әдепсіз мінез-құлқын қамтуы керек. Тәжірибе көрсеткендей, ұрлық пен тонау құрбандары көбінесе мас болған адамдар болып табылады, егер олар қылмыскерге қарсы тұра алмаса ғана емес, оларменне болып жатқанын түсінеді.

Тонау кезін де мүлікті алу әдістер і әр түр лі болуы мүмкін . Қылмыс жасау жағдайы (ор н ы, уақыты жән е т. б. ) жән е кін әлі өз мақсатын а жету үшін қолдан атын әдістер кем болмауы мүмкін . Қылмыскер дің іс-әр екетін ің әдістер і мен әдістер і көбін есе қылмыстың н ақты жағдайымен жән е ұр лан ған мүліктің сипатымен ан ықталады.

Сон ымен, кін әлі затты толығымен иемден уі мүмкін, бір ақ одан белгілі бір экон омикалық құн дылығы бар бөлікті н емесе жемістер ді бөліп алуы мүмкін .

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.