Мемлекет типтері

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 19 бет
Таңдаулыға:

Әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университеті
Жоғары оқу орнына дейінгі КУРСТЫҚ ЖҰМЫС

Пән: Мемлекет және құқық теориясы
Тақырыбы: Мемлекет типтері

Орындаған: Файзиев Сангижмұхаммед ПК 201
Тексерген: Сапирова М

ЖОСПАР
КІРІСПЕ
ТАРАУ Мемлекет типтері туралы жалпы сипаттама
Мемлекет типологиясының түсінігі
Мемлекет тип түсінігі
ТАРАУ Мемлекеттің типтерінің түрлері туралы түсінік
2.1. Фармациялық тәсіл
2.2. Өркениеттік тәсіл

КІРІСПЕ
Мемлекет - басқару функциясын орындайтын және соның көмегімен қоғамның тіршілік-тынысын қамтамасыз ететін, оған қажетті жағдайлар мен алғышарттар жасауға ұмтылатын адамзат қоғамын ұйымдастырудың айрықша нысаны. Өзіне тән ерекше белгілері мен қажетіне, сондай-ақ өзіндегі аса мол мүмкіндіктеріне қарай мемлекет экономиканы дамытудың, әлеуметтік-саяси, рухани, ұлтаралық және жеке адамдардың арасындағы қатынастардың маңызды мәселелерін шешуге нақты қатысып, қоғамдағы істердің жағдайына белсенді түрде әсер ете алады. Мемлекет тек өзіне ғана тән функциялары, әсер ету нысандары мен әдістері бар айрықша құрылым ретінде сипатталады. Соның арқасында оны қоғамда, үйымда, құрылымдар мен институттарда әрекет ететін басқалардан ерекше өзгешелігімен көзге түсетін күрделі саяси организм ретінде қабылдаймыз.
Осы курстық жұмыстың мемлекет типтері тақырыбы бойынша орындаудағы мақсатым:
Мемлекет типтері туралы талқылай келе, олардың түрлерін, тәсілдерін қарастыру болып табылады Зерттеудің мақсаты - Мемлекет типологиясы тақырыбын ашудағы негізгі аспектілерді анықтау.Мақсат негізінде келесі міндеттер анықталды: мемлекет типологиясының тұжырымдамасына сипаттама беру; мемлекет типологиясына формациялық көзқарасты талдау; мемлекет типологиясына өркениеттік көзқарасқа тән.
Мемлекет дегеніміз бүл - адамзат қоғамы дамуының маңызды кезеңдеріне тән саяси үйым:
а) қоғамды басқару міндетін атқару, адамдардың, топтардың, таптардың және басқа да әлеуметтік субъектілердің қарым-қатынасын реттеп, бағыттау, олардың бірлескен іс-қимылына жағдай жасау жүктелген.
б) оның саясатын жүзеге асыру жүктелген кең тармақты органдар жүйесі және биліктің ұйымдастырушылық-күш құралдары бар.
в) тапсырмасының орындалуын қоғамдық өмірдің барлық субъектілері қамтамсыз ететін әкімшілік-мәжбүрлеу өкілеттігі берілген.
Мемлекеттің пайда болу, даму себептері:
- Қоғамды басқаруды, жақсарту, дамыту, қоғамның жүмысының көлемі де, шеңбері де молайып, кеңейіп ескі басқару аппараты тиісті дәрежеде жүмыс жасай аламады. Жаңа мемлекеттік аппарат қажет болды;
- Қалың бұқараның, қаналушы таптың үстемдік тапқа, топқа қарсы іс-әрекетін әлсірету, жою үшін күшті мемлекеттік аппарат керек болды;
- Қоғамды, экономиканы дамыту үшін, әлеуметтік жағдайды жақсарту үшін басқарушы аппаратты нығайту керек болды;
- Қоғамның қорғанысын күшейту үшін, заңдылықты, құқықтық тәртіпті қатаң сақтау үшін мемлекет керек болды.
Мемлекеттің негізгі белгілері:
1.Басқару органдары мен мекемелерінің ерекше жүйесі болуы (әскер, полиция, сот, т.б.). Қоғамдық өмірдің дамып, күрделене түсуіне байланысты мемлекеттің механизмі де күрделене түседі.
2. Үстем таптың мүдделері мен мақсаттарына сай қоғамды қарым-қатынас ережелерін белгілейтін құқықтың болуы.
Мемлекеттің билік жүргізетін белгілі территориясының болуы, халықты руына қарай емес жеріне сай бөлу. Аймақтық ұйым ретінде мемлекет сол көлемде белгілі бір ұлттың, ұлттық мемлекеттіқ қалыптасуы процесіне әсер етеді. Дамыған қоғамда мемлекеттік органдармен қатар әр түрлі партиялар, одақтар, бірлестіктер т.б. бүлардың жиынтығы қоғамның жалпы саяси үйымын құрайды. Таптық қоғамдағы басқа саяси институттардан мемлекеттің ерекшелігі қоғамдағы жоғарғы өкімет билігіне иелігі. Мемлекеттік өкімет билігінің күші сол елдегі бүкіл халықты және барлық қоғамдық ұйымдарды қамтиды. Мемлекеттің қоғамдағы бірлестіктерден, ұйымдардан айырмашылық белгілері:
Мемлекет қоғамдық көлемде бірден-бір билік жүргізетін ұйым, басқа бірлестіктердің билігі барлық халықты қамти алмайды, мемлекет қана барлық қоғамға күші бар нормативтік акты қабылдай алады.
1-ТАРАУ Мемлекет типтері туралы жалпы сипаттама.
Мемлекет типологиясының түсінігі.

Мемлекеттің табиғатын ашу оның әлеуметтік-экономикалық жүйемен байланысы мәселесін де, мемлекет типологиясы мәселесін де қарастыруды көздейді. Отандық мемлекет және құқық теориясындағы осы және басқа мәселені шешу бұрын дәстүрлі түрде маркстік қоғамдық-экономикалық формациялар туралы ілімге, яғни формациялық тәсіл негізделді .
Формациялық тәсіл туралы марксистік ережелерге сәйкес мемлекеттің таптық мәні экономикалық фактормен, өндірістік қатынастардың жағдайымен, тұтастай алғанда өндіріс тәсілімен анықталады, ал мемлекеттің өзі экономикалық негіздегі қондырма ғана. . Басқаша айтқанда, мемлекет мәні жағынан да, формасы жағынан да қоғамның экономикалық құрылымымен шартталған. Бұл екінші, ал экономика бірінші кезектегі. Қоғамның экономикалық құрылымы, Ф.Энгельс атап көрсеткендей, түпкілікті талдауда құқықтық және саяси институттардың бүкіл қондырмасы түсіндірілетін нақты негізді құрайды. Осыдан мемлекеттің әлеуметтік-экономикалық жүйеден алынған табиғаты 1 .
Қазіргі кезде формациялық тәсілмен қатар тағы бір түрі кең таралған - өркениеттік тәсіл .
Өркениет ұғымы еуропалық ғылымда ағартушылық дәуірінде орнығып, содан бері мәдениет ұғымы сияқты екіұштылыққа ие болды. Осы екіұштылықты ескере отырып, бүгінгі таңда Батыс пен Шығыс ғалымдары тарапынан өркениеттік көзқарас жасалуда. Олар өз зерттеулерінде О.Шпенглер, А.Тойнби, М.Вебер, С.Эйзенштадт, П.Сорокин, М.Сингер сияқты философиялық және социологиялық ойдың ірі өкілдерінің еңбектеріне сүйенеді.Өркениет ұғымын өзінің ең жалпы түрінде күрделі, дамыған қоғамның қажеттіліктеріне сәйкес өмірлік белсенділіктің жоғары дәрежеде саралануын қамтамасыз ететін және сонымен бірге оның қажетті деңгейін қолдайтын әлеуметтік-мәдени жүйе ретінде анықтауға болады. реттелетін рухани-мәдени факторларды және құрылымдар мен құндылықтардың қажетті иерархиясын құру арқылы интеграция. Мемлекет пен әлеуметтік-экономикалық жүйе арасындағы қарым-қатынас мәселесін шешудегі өркениеттік көзқарас материалдық-экономикалық принципті абсолютизациялауды тоқтатуға ұмтылудан, мемлекетке өте кең позициядан туындайды. оған қоғамдық дамудың рухани-адамгершілік және мәдени факторларының әсерін анықтау. Экономикалық себептермен мемлекеттің детерминациясының болуын негіздейтін формациялық теориядан айырмашылығы, өркениеттік теория мемлекеттің дамуын тежейтін немесе ынталандыратын рухани факторлар арқылы детерминацияның бар екендігін дәлелдейді. Бірақ мемлекетті сипаттау мен түсінуде екі көзқарастың теңдігін немесе мемлекеттің дамуына өркениеттік ықпал етудің формациялық, формациялық, мәдени-тұрмыстық қатынастар шеңберінде жүзеге асады деген идеяларды тану позицияларында тұру қате болар еді. Бұл дәлелді жақтаушылар мемлекет экономикалық факторларға негізделген, бірақ оларға әсер ету өнімді еңбекке ықпал ететін немесе кедергі жасайтын осындай мінез-құлық стереотиптерінің дамуы арқылы қол жеткізіледі деп санайды. Ал мінез-құлық, еңбек мораль, адам менталитетінің стереотиптері мәдениет, немесе өркениет ретінде сипатталатын адам қызметінің дәл сол саласында қалыптасады. Нәтижесінде өркениет қоғамның әлеуметтік ұйымдасуына әсер етеді. Өмірдің мәдени-идеологиялық принциптері өндіріс тәсілінің ықпалын әлсіретуге әбден қабілетті және сол арқылы өндірістің де, мемлекеттің қалыптасу және қызмет ету процесін де прогрессивті формациялық дамуын тоқтатады. Мысал ретінде араб әлемі, Қытай, Америка елдеріндегі 20 ғасырға дейінгі мемлекеттік нысандардың циклдік дамуын және т.б. 1 .. Ал, керісінше, әлеуметтік-мәдени, рухани факторлар экономика мен мемлекеттік-құқықтық саланың формациялық прогресін күшейте алады. Еуропада протестанттық шіркеу өзінің еңбек культі мен еңбек этикасы арқылы аймақтың капиталистік эволюциясының және оған барабар мемлекеттік-құқықтық принциптердің жетілуінің катализаторы рөлін атқарды.Әрбір мемлекет оған әсер етудің екі түрі: формациялық және өркениеттік күрес өрісіне айналады. Олардың қайсысы жеңетінін алдын ала айту мүмкін емес. Мемлекеттегі және қоғамдық өмірдің басқа салаларындағы дамудың көп нұсқалылығы осымен байланысты. Сондықтан мемлекет пен әлеуметтік-экономикалық жүйенің арақатынасын дұрыс түсіну екі тәсілді де қолдануды көздейді. Алайда, мемлекеттіліктің тарихи тәжірибесі белгілі бір мемлекеттің болмысын қоғамдық-экономикалық формацияға қатаң байлау көптеген сұрақтарға жауап бере алмайтынын көрсетеді.
А.Тойнби, С.Хантингтон және басқалардың еңбектерінде мемлекеттердің әртүрлі типтерін жіктеуге мүмкіндік беретін мәдени және өркениеттік өлшемдер ажыратылады. Мысалы, С.Хантингтон христиандық, әсіресе православиелік және мұсылмандық өркениеттерді бөліп көрсетеді, оның болжамы бойынша, олар қазірдің өзінде қарама-қайшылыққа енді.Мұндай көзқарас Шығыс-Батыс және Солтүстік-Оңтүстік сияқты категорияларды нақты мазмұнмен толтырады. Қалыптастыру критерийлері қазіргі заманғы мемлекеттік қарама-қайшылықтарда, белгілі бір мемлекеттің ішкі дамуын аз түсіндіреді.
1.2. Мемлекет тип түсінігі
Формациялық теорияда мемлекет типологиясының маңызы зор. Бұл бұл теорияны жақтаушылар әртүрлі тарихи дәуірлердегі мемлекеттердің табиғаты іргелі белгілерімен ерекшеленеді деп есептейтінімен байланысты.
Мемлекет түрі ұғымы мемлекеттің тарихи өзгеретін әлеуметтік табиғатын өте кең көлемде көрсетеді, тарихтың әр алуан дәуірлеріндегі мемлекеттің табиғатын дәл анықтауға мүмкіндік береді. Мемлекет типі - бұл сәйкес тарихи дәуір тудырған оның маңызды жақтары мен қасиеттерінің қатаң жүйесі.
Формациялық теория тұрғысынан, ол отандық марксистік-лениндік мемлекет теориясында дәстүрлі түрде түсіндірілетіндей, мемлекет түрі, т.б. шын мәнінде, оның табиғаты бойынша негізгі және шешуші нәрсе оның қандай тапқа (таптарға) қызмет ететіндігімен, демек, түпкілікті талдауда осы таптарды құрайтын белгілі бір қоғамның қандай экономикалық негізімен анықталады. Басқаша айтқанда, бұл ұстанымдардан мемлекет түрі қоғамның белгілі бір таптық құрылымына сәйкес келетін, өз кезегінде қоғамның экономикалық негізімен анықталатын мемлекеттің өзара тығыз байланысты белгілерінің жиынтығы болып табылады.Әйтпесе, мемлекет типі (соған сәйкес мемлекеттердің типологиясы) туралы мәселе өркениеттік көзқарас шеңберінде шешіледі. Өркениеттік теорияға сәйкес, мемлекеттің түрі мен оның әлеуметтік табиғаты, сайып келгенде, жоғарыда атап өтілгендей, объективті-материалдық емес, идеалды-рухани, мәдени факторлармен анықталады. Атақты ағылшын тарихшысы және философы А.Тойнби жазғандай, мысалы, Тарихты түсіну іргелі еңбегінде мәдени элемент - жан, қан, лимфа, өркениеттің мәні; онымен салыстырғанда экономикалық және одан да көп саяси жоспарлар табиғаттың және өркениеттің қозғаушы күштерінің жасанды, елеусіз, кәдімгі туындылары болып көрінеді.Әрбір жеке мемлекет оған әсер етудің екі түрі арасындағы күрес өрісіне айналады: формациялық, яғни. материалдық-өндірістік және мәдени-рухани, өркениеттік. Олардың қайсысы ақыр соңында жеңеді, оны алдын ала айту мүмкін емес. Мемлекеттегі және қоғамдық өмірдің басқа салаларындағы дамудың баламалылығы мен көп нұсқалылығы осымен байланысты. Жоғарыда айтылғандар мемлекет пен әлеуметтік-экономикалық жүйе арасындағы қарым-қатынасты дұрыс түсіну екі тәсілді де: формациялық және өркениетті пайдалануды көздейді деген қорытынды жасауға мүмкіндік береді. Алайда, мемлекеттіліктің теориялық деңгейде жалпыланған тарихи тәжірибесі белгілі бір мемлекеттің болмысының қоғамдық-экономикалық формацияға қатаң байлануы мемлекеттілік ортасында туындайтын көптеген сұрақтарға әлі жауап бере алмайтынын көрсетеді.Сондай-ақ, әрине, экономикалық факторлармен қатар өркениеттік, әлеуметтік-мәдени, ұлттық факторлар мен дәстүрлердің қуатты қабаты бар.
Мемлекеттерді типке бөлудің екі тәсілі бар:
Фармациялық тәсіл
Өркениеттік тәсіл
2-ТАРАУ Мемлекеттің типтерінің түрлері туралы түсінік
2.1. Фармациялық тәсіл
Фармациялық тәсіл қоғамның экономикалық негізін, оның өндірістік қатынастары мен таптық құрылымындағы сапалық өзгерістер тұрғысынан қоғамның жағдайы мен дамуын, мемлекеттердің тарихи типтерінің өзгеру заңдылықтарын зерттейді.
Бұл ғылыми бағыт түсіндіретіндей, кез келген қоғам белгілі бір қоғамдық-экономикалық формацияның шегінде болады және екі негізгі және тең емес құрамдас бөліктерді қамтиды. Біріншісі - өндірістік қатынастар жүйесінен және ең алдымен меншіктік қатынастардан тұратын экономикалық негіз. Екіншісі - қоғамдық сана, мораль, құқық, мемлекет, дін және ғылымды қамтитын қондырма. Қоғамдық-экономикалық формацияда қондырмаға қатысты базистің анықтаушы рөлінің және қондырманың базиске сәйкес келуі қажеттілігінің заңдылықтары әрекет етеді.Формациялық теорияда мемлекет типологиясының маңызы зор, өйткені әртүрлі тарихи дәуірлердегі мемлекеттердің табиғаты түбегейлі белгілерімен ерекшеленеді. Мемлекет түрі ұғымы мемлекеттің тарихи өзгермелі сипатын өте дәл көрсетеді, тарихтың әртүрлі дәуірлеріндегі күйдің сипатын әділ анықтауға мүмкіндік береді. Мемлекет типі - оның сәйкес тарихи дәуірде тудырған маңызды аспектілері мен қасиеттерінің жүйесі.
Формациялық теория тұрғысынан мемлекеттің түрі оның қандай тапқа қызмет ететіндігімен, демек, қандай экономикалық негізмен анықталады. Яғни, мемлекет типі - бұл мемлекеттің экономикалық негізімен анықталатын қоғамның белгілі бір таптық құрылымына сәйкес келетін өзара тығыз байланысты белгілері.Дәстүрлі түрде түсіндірілетін догматизацияланған формациялық теория тұрғысынан құл иеленуші мемлекет - алғашқы қауымдық жүйенің ыдырауы нәтижесінде пайда болған және экономикалық басым құлдар табының саяси ұйымын білдірген мемлекеттің алғашқы тарихи түрі. - иелері. Құл иеленушiлiк қоғамның экономикалық негiзi - құл иеленушiлердiң өндiрiс құралдары мен құралдарына ғана емес, сонымен бiрге өндiрiс жұмысшылары - құлдарға да толық меншiк болуы. Құлдық меншік - жеке меншіктің алғашқы түрі. Құл иеленушi мемлекет құл иеленушiлердiң меншiгiн қорғау, нығайту және дамыту мақсатында олардың таптық үстемдiгiнiң құралы, диктатурасының құралы ретiнде құрылды.
Феодалдық мемлекет - мемлекеттің екінші тарихи түрі. Бұл феодалдық таптың ерекше саяси ұйымы. Феодалдық мемлекеттің экономикалық негізі, феодалдық мемлекеттің өндірістік қатынастарының негізі, феодалдық қоғамның өндірістік қатынастарының негізі - феодалдық дәуірдегі негізгі өндіріс құралы ретінде жердегі феодалдардың меншігі, жер өңдеуге қажетті ауылшаруашылық құралдарына жеке өздеріне тәуелді шаруалардың меншігімен және олардың иелерінің еңбегімен ұштасты.жер - феодалдар.
Буржуазиялық мемлекет - мемлекеттердің формациялық типологиясында қарастырылған мемлекеттің үшінші тарихи түрі. Экономикалық негіздің үстінен қондырма ретінде ол буржуазиялық экономикалық жүйені нығайтады және қорғайды. Капиталистік мемлекет буржуазиялық қанаудың шарттарын, ең алдымен оның негізі - өндіріс құралдары мен құралдарына жеке меншікті қорғайды. Өзінің нысанына қарамастан ол капиталдың еңбекке үстемдік ету құралы ретінде әрекет етеді. Мемлекеттің бұл түрінің мәні мынада: ол буржуазияның диктатурасы, оның жалпы істерін басқаратын комитет, жұмысшы табын және басқа жұмысшы табы мен қабаттарын бағыныштылықта ұстау үшін капиталистердің қолындағы машина.
Ақырында, қарастырылып отырған формация теориясының шеңберінде ерекшеленген мемлекеттің тағы бір тарихи түрі - социалистік мемлекет. Социалистік мемлекет формациялық тұрғыда кешірім сұралады, ол мемлекеттің ең жоғары және соңғы тарихи түрін білдіреді деп тұжырымдайды. Мемлекеттің маркстік формациялық теориясы оның мәнін социализм мен коммунизм құрылысы жағдайында қоғамға экономикалық және әлеуметтік-мәдени басшылықтың ең маңызды ұйымдық формасы жұмысшы табы басқаратын еңбекші халықтың саяси билігін ұйымдастыру деп анықтады. , халықтың революциялық жетістіктерін қорғау құралы. Формациялық теория бойынша, мемлекеттердің санамаланған тарихи типтерінен айырмашылығы, социалистік мемлекет өзінің мәнін мынадай іргелі белгілермен ашады.Әрбір келесі күй түрі алдыңғысынан жоғары. Бұл қоғамдық прогресс баспалдақтарында феодалдық мемлекет құлдық мемлекеттен, буржуазиялық мемлекет феодалдық мемлекеттен, социалистік мемлекет буржуазиялық мемлекеттен жоғары дегенді білдіреді. Мемлекеттің мәнін зерттей отырып, формация теориясы қанаушы мемлекеттер мен қанаушы мемлекеттерді шектейді. Біріншісіне құл иеленуші, феодалдық және буржуазиялық мемлекеттер, екіншісіне социалистік мемлекеттер жатады. Тіпті қанаушы емес (социалистік) мемлекет түріне қарағанда қанаушы тип деген ұғым да болды. Мемлекеттің бір тарихи түрін екіншісімен ауыстыру табиғи түрде, әлеуметтік революция нәтижесінде болады.
Мемлекеттің негізгі тарихи түрлері туралы айта отырып, дәстүрлі формациялық көзқарас тұрғысынан қарайтын болсақ, формациялық теория мемлекеттің бір тарихи типінің ішінде, әдетте, оның алуан түрлі ерекше сорттары болатынын бекітеді. Олардың бір экономикалық негізімен және таптық сипатымен пайда болуы олардың тууы мен қызмет етуінің нақты нақты тарихи жағдайларының болуымен түсіндіріледі. Бұл шарттарға елдегі таптық күштердің тепе-теңдігі, климаттық жағдайлар, сыртқы қауіптер және т.б.Бүгінгі таңда мемлекеттің әлеуметтік астарын түсінуге мұндай көзқарастың жеткіліксіздігі мен белгілі шектеулері, оны қоғам өмірінің мемлекеттік-құқықтық нысандарын танудың бірден-бір әдіснамалық және философиялық негізі ретінде пайдаланудың мүмкін еместігі айқын бола бастады. Егер жүйеленген болса, бұл тәсілдің негізгі кемшіліктері қандай?Мемлекет типологиясына және жалпы мемлекетке жоғарыда келтірілген формациялық көзқарастың бірінші кемшілігі оның догматизациясы болып табылады. Бұл тәсіл атақты бес мерзімді - тарихты бес әлеуметтік-экономикалық формацияға бөлуге негізделген: алғашқы қауымдық, құл иеленуші, феодалдық, буржуазиялық, социалистік (коммунистік).Тарихи процестің мұндай бөлінуі 1938 жылы Бүкілодақтық коммунистік партияның (большевиктер) аты шыққан тарихы шыққаннан кейін даусыз заң күшіне ие болды. Қысқа курс. Кітаптың төртінші тарауында Сталин жазған диалектикалық және тарихи материализм туралы тармақта дүниежүзілік тарихтың іс жүзінде ресми кезеңдік кезеңі берілген. Тарих белгілі, - деп жазды Сталин өзінің өзіне тән лапидарлық стилінде, - өндірістік қатынастардың бес негізгі түрі: алғашқы қауымдық, құл иеленушілік, феодалдық, капиталистік және социалистік. Ал Сталиннің өзі бұл жерде формация терминін қолданбаса да, тарихтың бүгінгі күнге дейін жеткен бес әлеуметтік-экономикалық формацияға бөлінуі осыдан бастау алады.
Бұл арада, айтпақшы, Маркстің өзі білдірген бастапқы формациялық көзқараста тарихты және сәйкесінше адамзат қоғамының мемлекеттік-құқықтық өмірін ғылыми кезеңге бөлудің негізін дүниежүзілік тарихты басқаша бөлу, атап айтқанда, үш макроформация құрайды. : бастапқы (архаикалық), қайталама (экономикалық) және теориялық (коммунистік). ). Бұл макроформациялар әлеуметтік (әлеуметтік-экономикалық емес) формациялар деп аталады.
Мемлекеттің формациялық теориясының келесі кемшілігі - бес мүшелі жүйеде азиялық өндіріс тәсілінің және оның негізі ретінде оның өндірістік қатынастарына сүйенетін мемлекеттің болмауы.Өздеріңіз білетіндей, біздің елімізде ондаған жылдар бойы Маркстің азиялық өндіріс тәсілі туралы принципті маңызды ойлары еленбейді. Бұл тақырыпта ғылыми пікірталас өткізу әрекеттері әкімшілік жолмен басылды. Бұл арада бұл ойлар Шығыс мемлекеттерінің генезисі мен табиғатын ғана емес, социалистік мемлекеттің мәнін де нұрландырады.Мемлекеттің мәнін зерттеудің ғылыми негізі ретінде догматизацияланған формациялық теорияның елеулі кемшілігі социалистік мемлекеттің апологетикасы, оны мемлекеттің қаналмайтын ең жоғарғы түрі, өліп бара жатқан мемлекет ретіндегі идеясы болып табылады. Бұл олқылық осы теорияның бастапқы ұстанымынан туындады, ол дәйекті, темірдей қажеттілік принципі болып табылады, бір қатаң белгіленген күй түрінен екінші, прогрессивті түрге көтерілу жүзеге асырылады. Күйлердің мұндай түрлерінің пайда болу реттілігі Азаматсыз қоғамның жер қойнауы іс жүзінде біржолата бекітіледі: құл иеленуші, феодалдық, буржуазиялық, социалистік және олардың әрқайсысы алдыңғысынан сапалық жағынан жоғары. Сондай-ақ, мұндай ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.