Тыныс алу жүйесінің патологиясы. Жоғарғы тыныс жолдарының негізгі аурулары

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Алғы сөз

1. Мазмұны

1.1. Тыныс алу жүйесинің патологиясы
2

1.2. Жоғарғы тыныс жолдарының негізгі аурулары
2

1.3. Өкпемен бронхтардың қалыпты құрылымы
9

1.4.Өкпенің қан тамырлық патологиясы
11

1.5.Өкпенің инфекциялық аурулары
19

1.6.Өкпенің диффузды және интерстициальды аурулары.
35

1.7. Пневмокониоз
37

1.8. Саркоидоз
43

1.9.Идиопатиялық өкпе фиброзы
46

2.Пневмониттер
48

2.1.Өкпенің эозинофильді инфильтраты
49

2.2. Облитерациялаушы бронхиолит және ұйымдасушы пневмония
50

2.3. Өкпелік геморрагиялық синдромдар
50

2.4. Тамырлық коллагенді аурулар кезінде өкпе зақымдалуы

53

2.5.Тыныс алу жүйесінің итарогендік аурулары
54

2.6. Өкпенің созылмалы диффузды аурулары.
55

2.7. Созылмалы бронхит
55

2.8. Бронхоэктаздық ауру
56

2.9. Эмфизема
61

3. Ателектаз
67

3.1. Бронх демікпесі
68

3.2. Бронхтардың және өкпелердің ісіктері
75

3.3. Өкпенің массивті қатерлі ісігі.
77

4.Плеврадағы паталогиялық процесстер

89

Тыныс алу жүйесінің патологиясы
Тыныс алу жүйесіне жоғарғы және төменгі тыныс жолдары кіреді. Газ алмасудан бөлек тыныс алу жүйесінде терморегуляция, ауаны тазалау және ылғалдандыру, қанды оттегімен қанықтыру қызметтері жүзеге асады. Тыныс алу органдары иіс сезімін қалыптастыруда, дауысты қалыптастыруда, белгілі бір гормондардың синтезінде, гепариннің, тромбопластинның және т.б. арқасында коагуляцияның сақталуына қатысады, сондай-ақ май және су-тұз алмасуына қатысады. Тыныс алу жүйесінің негізгі функциясын орындау үшін - қанды оттегімен қанықтыру және көмірқышқыл газын жою үшін ауа қанмен тығыз байланыста болу керек. Бұл функцияны жүзеге асыру кезінде өкпе көбінесе жұқпалы агенттерге ұшырайды. Соңғысы ауамен, сыртқы ортадан немесе ауа жолдарынан мұрын-жұтқыншақ арқылы тарайды. Бұдан басқа, тыныс алу жолдары шаң, шылым шегу және басқа да ластаушылардың жиі қайталанатын әсерлерімен кездесіп отырады. Мұндай әсерлер бронхиттің жоғары жиілігі, созылмалы өкпе аурулары және гемодинамикадағы қатерлі ісік ауруларының себебі болып табылады. Сонымен қатар, қан ағымына кедергі жасайтын өкпедегі бастапқы өзгерістер, өз кезегінде, жалпы жүрекке және қан айналым жүйесіне әсер етеді.
Тыныс алу жүйесінде жоғарғы тыныс алу жолдарына: мұрын, мұрын-жұтқыншақ, көмей, трахея және барлық өкпеден тыс бронхтар жатады. Тыныс алу жүйесінің қалған бөлімін өкпе және өкпе тінінде орналасқан бронх тармақтары құрайды.

Жоғарғы тыныс жолдарының негізгі аурулары
Мұрын. Мұрын ауруларының көпшілігінде травматикалық сипаттағы патологиялар, инфекциялық және қабыну процестері түрінде өтеді. Оларды көбінесе вирустар тудырады, бірақ әр түрлі бактериялық асқынулар да болуы мүмкін.
Кей жағдайларда мұрын қуысында некрозды процестер мен ісіктер дамуы мүмкін.
Қабыну аурулары. Жұқпалы ринит - суықтау, мұрынның бітелуімен сипатталып, бұлардың этиологиясы вирустар болып табылады. Бұларды аденовирустар, ECHO вирустары және рино-вирустармен шақырылады. Аурудың бұл түрінде мұрынның шырышты қабаты қалыңдайды, ісінеді және гиперемияға ұшырайды. Мұрын жолдары біршама тар болуы мүмкін, ал мұрын раковиналары кеңейе түсті. Кейде процесс дамып, фарингит пен тонзилитке әкеледі. Бұл жағдайда қайталама бактериалды инфекцияның рөлі маңызды, экссудат шырышты-іріңді, тіпті өткір иісті іріңге де айналуы мүмкін. Дегенмен, ауру сирек жағдайда ғана 4 аптадан асады, егер бұл жағдай орын алатын болса, адамның иммунитеті әлсіреген деген сөз.
Аллергиялық ринит сырттан келетін көптеген аллергендерге, көбінесе өсімдік тозаңдарына жоғары сезімталдық реакцияларымен байланысты.
Бронх демікпесі сияқты, аллергиялық ринит IgE арқылы иммундық реакцияның ерте және кеш жауап фазасына ие болады. Аллергиялық реакция шырышты қабықтың айқын ісінуімен және гиперемиясымен ерекшеленеді, онда шырыштың мол өндірісі байқалады. Лейкоциттердің инфильтратында орналасқан жасушалардың арасында эозинофилдер басым. Арнайы емес инфекциялық немесе аллергиялық риниттердің бірнеше шабуылынан шырышты қабатта 3-4 см ұзындыққа жететін ошақтық өсінділерге алып келеді. Бұл өсінділер мұрын полиптері деп аталады. Басқа фиброзды және безді полиптермен салыстырғанда, оларды қатерсіз ісіктер емес, аллергиялық және қабыну сипатындағы пролиферативті нысандар ретінде қарастырады. Олардың стромасы күрт ісінумен көрінеді, сонымен қатар шырышты безден тұратын, кистозды кеңею мен эпителий гиперплазиясының белгілері болады. Әдетте тамырлар мен тіндердің стромасы қабыну реакциясының әртүрлі жасушаларында, соның ішінде нейтрофилдер, эозинофилдер, плазмалық жасушалар және ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.