Тәрбиелеу мен оқыту тәжірибесіне өзгерістер енгізу және оларды басқару туралы рефлексиялық есеп

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

С бөлімі
Тәрбиелеу мен оқыту тәжірибесіне өзгерістер енгізу және оларды басқару туралы рефлексиялық есеп
Дамыған жаһандану заманында жас ұрпақты жан-жақты тәрбиелеу мен оқыту міндеті ерекше маңызға ие. Рухани байлықты, адамгершілік тазалығы мен дене кемелдігін үйлестіретін жаңа тұлғаны қалыптастыру - білімді жас толқынды құрудың қажетті шарты. Мектепке дейінгі мекемелерде жүзеге асырылатын көп қырлы білім беру процесі балалардың дене, ақыл-ой, адамгершілік, еңбек және эстетикалық тәрбиесіне бағытталған. Мектепке дейінгі тәрбие кез келген адам үшін өмірлік маңызды кезең болып табылады. Бұл біздің өміріміздің оқу үдерісі басталатын алаң, алғашқы баспалдағы.
Мектеп жасына дейінгі балалардың дамуы - ата-аналар мен тәрбиешілер ең алдымен өз бетінше ойлауға, қорытынды жасауға, ой қорытуға, басқа адамдарды тыңдауға үйрету керектігін көздейді.
Бүлдіршіндерді тәрбиелеу әдістемесі көбінесе ұсақ моториканы дамытуға негізделген. Көптеген рецепторлар баланың саусақтарында орналасқан. Олар импульстерді тікелей миға, сөйлеудің дамуын және саусақтардың қозғалысын үйлестіруді басқаратын орталықтарға жібереді. Бұл орталықтар жақын жерде орналасқан. Сондықтан ұсақ моториканы дамытуға жеткілікті назар аудару өте маңызды. Қаламмен, саусақтармен жұмыс жасай отырып, бала мидың кейбір бөліктерін белсендіреді және сөйлеуді дамытуға жауап беретін орталықтардың жұмысын іске қосады.
Қазіргі педагогикада ойын - мектеп жасына дейінгі бүлдіршіндердің алға жетелеуші күші болып табылады. Ойынның жетекші ұстанымы баланың оған қанша уақыт бөлетіндігімен емес, төмендегі жағдайлармен анықталады:
* бұл оның негізгі қажеттіліктерін қанағаттандырады;
* ойынның тереңінде басқа қызмет түрлері пайда болады және дамиды;
* ойын баланың психикалық дамуына көп ықпал етеді.
Балалар ойындары біртекті құбылыс болып табылмайды. Ойындардың алуан түрлілігіне байланысты оларды жіктеудің бастапқы негіздерін анықтау қиын болып шығады. Сонымен, Ф. Фребел ойынның ерекше білім беру құралы ретінде ұстанымын алға тартқан ұстаздар арасында бірінші болып өзінің жіктелуін ойынның ақыл-ойдың, сыртқы сезімдердің дамуына дифференциалды әсер ету принципіне негіздеді. Неміс психологы К.Гросстың да ойын түрлерін олардың педагогикалық маңыздылығына сәйкес сипаттамасы бар. Ақыл-ой, сенсорлық және дамушы ойындарын қарапайым функциялар ойындары деп атайды. Ойындардың екінші тобы өзінің жіктелуіне сәйкес арнайы функциялар ойындарынан тұрады. Олар түйсіктерді жақсартуға арналған жаттығулардан (отбасылық ойындар, аң аулау ойындары, үйлену тойлары және т.б.) тұрады.
П.Ф. Лесгафт балалар ойындарын екі топқа бөлді: имитациялық және ашық (ережелері бар ойындар). Кейінірек Н.К. Крупская сол принцип бойынша бөлінген ойындарды басқаша деп атады: шығармашылық (балалардың өздері ойлап тапқан) және ережелері бар ойындар.
Ойындардың үш сыныбы бар.
1. Тәуелсіз ойындар (ойын-эксперимент, сюжеттік-рефлексиялық, сюжеттік-рөлдік, режиссерлік, театрлық).
2. Оқу-ағарту мақсатында оларды жүзеге асыратын ересек адамның бастамасымен туындайтын ойындар (тәрбиелік ойындар: ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.