Өсімдіктер мен сулар

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 13 бет
Таңдаулыға:

https://stud. baribar. kz/9474/oesimdiktegi-su-rezhimi-almasuy-fiziologiyasy/

Өсімдіктер денесінің басым көпшілігі (70-85%) судан тұрады. Өзінің өте ғажайыпқасиеттеріне байланысты су барлық тіршілік әрекеттерінде негізгі орын алады.

Тұтас организмдегі судың маңызы орасан зор және алуан турлі деуге болады. Тіршіліктің ең алғашқы түрлері сулы ортада пайда болған, кейін осы орта организмдер клеткаларында тұйықталған күйге айналады. Жер бетіндегі белгілі тірі организдердің барлық түрлері сусыз тіршілік ете алмайтындығы кімге болса да түсінікті.

Сулы ортада организмдердың клеткадағы малекулалардан бастап үлпа және мүшелерге дейінгі бөліктерін біртұтас жүйеге біріктіреді. Өсімдіктер денесіндегі су топырақтан енетін ылғалдан бастап жапырақтың ауамен шектесетін бетіне дейінгі аралықты тұтастыратын орта болып есептеледі. Су ең жақсы, күшті еріткіш және тіршілік әрекеттеріне байланысты биохимиялық реакциялар жүзеге асатын негізгі орта болып есептеледі.

Су клеткадағы құрылымдық бөліктерді қалыптастыруға қатысады. Белок молекулаларындағы су олардың құрлысын анықтайды. Су көптеген заттардың ыдырау және синтезделу процестеріне қажет. Су ұлпалар температурасының күрт өзгеруінен сақтайды.

Табиғаттағы су - газ, сұйық және қатты күйде болуы мумкін. Судың осы күйлердегі құрылысы біркелкі болмайды. Ішіндегі заттардың құрамына байланысты суда жаңа қасиеттер пайда болады. Судың қатты күйінің өзі кем дегенде екі түрлі болады. Оларды кристалды мұз және кристалсыз шыны тәріздес аморфты деп бөледі. Мысалы, суды сұйық азоттың көмегімен тез мұздатқанда молекулалары кристалдық тор түзуге үлгермей, қатты шыны тәріздес куйге айналады. Судың бұл қасиеті организмдерді - бір клеткалы балдырларды, мүк жапырақшаларын тез мұздатуға мүмкіндік береді. Судың физикалық қасиеттеріне оның тығыздығы, қайнау және қату нүктелері, балқу жылылығы, жылу сиымдылығы, беттік кернеуі және жұғу қабілеті жатады.

Барлық заттар қыздырғанда көлемін ұлғайтып, тығыздығын кемітеді. Судың ең жоғарғы тығыздығы 4 градустық температурада байқалады. Осы температурадағы 1см3 судың салмағы 1г-ға тең болады. Мұздағанда судың көлемі ұлғайып, ерігенде күрт азаяды. Температура 1000С -ға дейін көтерілгенде судың тығыздығы 4%-ке кемиді.

Өсімдік ұлпаларындағы судың мөлшері өте өзгергіш және құбылмалы болып келеді. Ол өсімдік түрлеріне, органдарына, маусымдық және тәуліктік жағдайларға байланысты ұдайы өзгеріп тұрады.

Клеткалармен ұлпалардағы су бос және байланысқан деп екі түрге бөледі. Байланысқан суосмостық (еріген заттарды- иондарды, молекулаларды гидраттайды), коллойдтық және қылтүтікті байланысқан деген түрлерге бөлінеді. Өсімдім ұлпаларындағы бос суоңай жылжып, таралғыш келеді. Бидайдың жас тамырындағы судың ¾ вакуольде, ¼ клетка қабықтарында және 1/20 бөлігі ғана цитоплазмада болады.

Су тапшылығы. Солу - Өсімдік пен топырақ және атмосфера арасында үздіксіз су байланысы болғандықтан кезкелген ауытқушылық күйдегі барлық ылғалдың қайтадан бөлініп таралуын қажет етеді. Ылғалдылықтың ең жиі өзгерісі атмосферада, ең аз өзгерісі топырақта болады. Әдетте, атмосфералық қуаңшылық топырақ қуаңшылығын туғызады. Ылғал жетіспеушілігі жағдайында атмосфералық қуаңшылық біртіндеп топырақ қуаңшылығына айналады. Қуаңшылықтың соңы көп жағдайда аптап жел-аңызаққа ұштасады.

Әдеттегі жағдайдың өзінде өсімдіктердің суды сіңіруі мен буландыруы арасында алшақтық туады. Күн радиациясы мен температурасы барынша жоғары болатын тал түсте өсімдіктер транспирациясы күшейеді, осының нәтижесінде жапырақтар ылғал қорының едәуір бөлігін жұмсайды да, тургор қысымының айырылып, сола бастайды. Топырақтан сіңірілетін су өсімдіктің жер бетіндегі бөліктерінің жұмсайтын су шығынының орнын толтыра алмайды. Сөйтіп, су тапшылығы пайда болады. Өсімдіктің толық қанығуына жетпей тұрған су мөлшері су тапшылығы деп аталады. Су тапшылығы өсімдіктің әр түрлі мүшелерінде түрліше болуы мүмкін. Түнде өсімдіктің барлық бөлігінде су тапшылығы бірдей болады. Ең жоғары су тапшылығы транспирация қарқынды жүріп жапырақтарға тән. Күн сәулесі тікелей түспейтін жапырақтарда, сондай-ақ әдетте транспирациясы аз жемістерде де су тапшылығы шамалы болады. Мәселен, жаздың әдеттегі күнінде темекінің ұшы мен тамырға жақын жапырақтарының су тапшылығы шамасының айырмашылығы 8-22% болатыны анықталған. Су мүшелері мен ұлпалары арасында бөлініп таралады. Суды аз буландыратын жемістер белгілі дәрежеде ылғал резервуары болып табылады. Мақта өсімдігінде су қауашақтардан жапырақтарға ағып келеді. Жас жапырақтар суды кәрі жапырақтардан, одан соң сабақтардың өсіп келе жатқан ұштарымен тамырдан сорып алады. Су жекелеген өркендер арасында да бөлініп таралады. Қатарласа өскен өсімдіктердің тамырлары бір-біріне шырматылып, олардың арасында да ылғал бөлінісі болады. Осындай әдіспен өсімдіктердің тұтас бір тобы өзара байланыса алады.

Су тапшылығы тіпті бір жапырақтың көлемінде де байқалуы мүмкін, бұл оның пішініне, жартылай көлеңкеленуіне байланысты.

Түнге қарай трансперацияның кемуі немесе толық тоқтауы нәтижесінде өсімдіктердегі ылғал қоры толықтырылады, сөйтіп су тапшылығы жойылады. Күндіз пайда болып кешке қарай немесе түнде толықтырылатын су тапшылығы күндіз су тапшылығы деп аталады.

Атмосфералық қуаңшылық күннен-күнге арта отырып, өсімдіктер мен топырақтың бойындағы ылғалдың едәуір қорын әкетеді, сөйтіп топырақ қуаңшылығы басталады. Мұндай жағдайдағы су тапшылығының орны түнгі мезгілде толықтырыла алмайды. Таңертең өсімдіктің бойында біраз қалдық су тапшылығы болады, ол күндіз одан әрі арта түседі. Бұл кезде ұзақ мерзімдік су тапшылығы пайда болады. Күн сайын қайталанып, күшті арта түсетін ұзақ мерзімдік су тапшылығы тургордың толық жойылуына, өсімдіктің солып қалуы мүмкін, сондықтан да солудың екі түрін ажыратады. Су тапшылығының уақытша түрі де, ұзақ мерзімдік түрі де физиологиялық және биохимиялық процестердің барысына әсер етеді.

Су тапшылығы кезінде протоплазма өзгерісінің екі кезеңі байқалады. Оның бірінші кезеңінде протоплазманың құрылымы өзгереді. Бұл өзгеріс протоплазма тұтқырлығының кемуіне ұштасады. Екінші кезеңде протоплазмада жаңа құрылым пайда болады. Егер су тапшылығы біртіндеп басталып, жедел өнетін болса, онда бұл өзгерістердің бәрі де қайтымды болады. Протоплазма құрылымының екінші кезеңіндегі өзгерісі ақуыздық алмасуға байланысты. Су тапшылығы ұзақ мерзім сақталатын болса, көптеген ферменттер активтігінен айрылады. Су жетіспеушілігі жағдайында тыныс алу қарқындылығы алғаш арта түседі де, одан соң біртіндеп кемиді.

https://shygharma. info/simdikterdegi-su-rezhimi/

https://stud. kz/referat/show/29759

Кіріспе

Өсімдіктер денесінің басым көпшілігі (70-85%) судан тұрады. Өзінің өте ғажайып қасиеттеріне байланысты су барлық тіршілік әрекеттерінде негізгі орын алады.

Тұтас организмдегі судың маңызы орасан зор және алуан түрлі деуге болады. Тіршіліктің ең алғашқы түрлері сулы ортада пайда болған, кейін осы орта организмдер клеткаларыңда тұйықталған күйге айналады. Жер бетіндегі белгілі тірі организмдердің барлық түрлері сусыз тіршілік ете алмайтындығы кімге болса да түсінікті.

Қазіргі кездегі ғылыми мәліметтерге сүйене отырып, барлық био-логиялық жүйелердегі судың маңызын төмендегіше бейнелеуге болады. Сулы орта организмдердің клеткадағы молекулалардан бастап ұлпа және мүшелерге дейінгі бөліктерін біртұтас жүйеге біріктіреді. Өсімдіктер денесіндегі су топырақтан енетін ылғалдан бастап жапырақтың ауамен шектесетін бетіне дейінгі аралықты түтастыратын орта болып есептеледі.

Су ең жақсы, күшті еріткіш және тіршілік әрекеттеріне байла-нысты биохимиялық реакциялар жүзеге асатын негізгі орта болып есептеледі.

Су клеткадағы қүрылымдық бөліктерді қалыптастыруға қатыса-ды. Белок молекулаларындағы су олардың күрылысын анықтайды. Егер белоктың қүрамындағы суды түрлі әдістермен бөліп алса, ол үйып (коагуляцияланып) түнбаға айналған болар еді.

Су биохимиялық процестердің тікелей сыңары. Ол фотосинтез процесінде электрондар доноры болса, тыныс алуда тотыгу - то-тықсыздану реакцияларына қатысады. Су көптеген заттардың ыды-рау және синтезделу процестеріне қажет.

Су жоғары сатыдағы өсімдіктердегі ксилема және флоэмадағы симпласт пен апопласт арқылы заттардың таралуын жүзеге асыра-тьщ тасымалдау жүйесінің негізгі мүшесі болып есептеледі.

Жылу сиымдылығының және меншікті булану жылылығының өте жоғарылығына байланысты су ұлпалар температурасының күрт өзгеруінен сақтайды.

Су жақсы амортизатор ретінде организмдерді механикалық әсер-лерден қорғайды.

Осмос және тургор қысылымдарына байланысты су өсімдік клет-каларының, ұлпаларының және мүшелерінің серпімділік күйін қам-тамасыз етеді.

Үдемелі эволюция барысында өсімдік организмінде судан салыс-тырмалы тәуелсіздік қалыптасты. Балдырлар үшін су өліге дейін негізгі тіршілік ортасы болып қалды. Жер бетіндегі споралы өсімдіктерде көбею кезеңінде судан тәуелділік сақталды. Тозаңдану арқылы жыныстық жолмен кобейетін өсімдіктер бүл процеске суды қажет етпейді. Олардың тіршілік әрекеттеріне қажетті суды қабыл-дап және үнемді шығындайтын тетіктері күрделеніп, жетіліп келеді.

https://dereksiz. org/kursti-masati. html?page=3

https://kopilkaurokov. ru/biologiya/uroki/

Табиғаттың баға жетпес ең қымбат қазынасының бірі су. Су - тірішілік көзі, жердің нәрі. Жердің климатын жасаған су. Егер су болмаса, біздің планетамыз баяғыда - ақ суынып, жер бетіндегі тіршілік жойылған болар еді. Сусыз ешбір организм өмір деуге болады. Су жердің геологиялық тарихында, ғаламшарда, климаттың қалыптасуында, тіршіліктің пайда болуында аса маңызды рөл атқарады.

Су - барлық жер бетіндегі тіршіліктің ең басты экологиялық факторлары болып табылады. Зат алмасу үрдістерінің қоршаған ортамен байланысының негізіне су еріткіш және зат алмасу ретінде қажет.

Жер бетіндегі өсімдік үшін судың булануы фотосинтез өтетін кеңістіктің үлкендігіне байланысты.

Өсімдік құрамының көп бөлігі судан тұрады . Кез келген өсімдіктің жапырағының, сабағының сынған жерін байқасаң шырыны шығады . Бұл өсімдік бойындағы су . Суды өсімдік тамыры топырақ арқылы сіңіреді. Топырақтағы қоректік заттардың бәрі өсімдікке сумен араласып барады . минерал тұздар өсімдікке топырақтан су ерітіндісі түрінде өтеді.

Өсімдік сусыз тіршілік болмайды. Өсімдіктің барлық мүшелерінде су болады, тұқымның ұзақ тыныштығы кезінде де өсімдікте су болады. . Жапырақта 90%, сабағында 70-80%, тамырда 50-60%, тұқымда 10%, қабықта 50% судан тұрады . Су өсімдіктерді қызып кетуден сақтайды . Егер өсімдікті күнде суармасаң қурап өліп қалады. . Су, тургорлық қысым арқылы тірегі жоқ өсімдіктердің жер үстінде ұсталып тұруын қамтамасыз етеді. Суда тіршілік ететін аздаған өсімдік түрлеріне су - өмір сүру ортасы болып табылады

СУҒА БАЙЛАНЫСТЫ ӨСІМДІКТЕРДІҢ ЭКОЛОГИЯЛЫҚ ТОПТАРЫ

Сыртқы ортаның қандайда-бір факторына бейімделген, формалар түзуде маңызды роль атқаратын өсімдіктерді экологиялық топтарға бөледі. Ылғалдылыққа байланысты өсімдіктерді мынадай экологиялық топтарға бөледі.

2- топ: Ксерофиттер деп ылғалдың көп мөлшерде жетіспейтін (тұрақты немесе уақытша) жерлерде өмір сүретін өсімдіктерді айтады. Ксерофиттерге судың булануын азайтатын әртүрлі бейімдеушіліктер тән сыртқы қабықшасының қалың болуы, ұлпаларының ұсақ жасушалы болып келуі, жасуша қабықшаларының сүректенуі, жапырақтарының шиыршықталып қалуы. Кейбір өсімдіктердің тамырлары мен жапырақтары көп мөлшерде су жинайды, жақсы жетілген тамыр жүйесін түзеді.

Ксерофиттер- топырақ пен ауаның құрғақшылығына бейімделген, құмды, шөлді, тастақ далаларда кең тараған селеу, жусан, сексеуіл секілді өсімдіктер. Олар 50% суын уақытша жоғалтса да, тіршілігін жоя қоймайтын өсімдіктер қатарына жатады. Олардың тамыры өте тереңге бойлап, жер асты суларына жетеді. Жапырақтары ұсақ балауыз қабатпен қапталған немесе олар тікенге айналған күйде болады. Оларды үш топқа бөледі: 1) гемиксерофиттер - ұзақ құрғақшылыққа шыдай алмайтын болғандықтан тамырларын өте тереңге, жер асты суларына дейін жеткізетін өсімдіктер (мыс., сәлбен, жантақ) ;

2) эвксерофиттер - ыстыққа төзімді және бойындағы суды едәуір жоғалтса да, тіршілігін жоймайтын өсімдіктер (мыс., жусандар) ;

3) пойкилоксерофиттер - су тапшылығына байланысты тіршілігін уақытша тежей тұратын өсімдіктер (мүктер)

3- топ: Мезофиттер деп ылғалдылығы жеткілікті, әрі бір қалыпты болып келетін жерлерде өмір сүретін өсімдіктерді айтады. Мезофиттер топырақта ылғал орташа, жеткілікті жағдайда өседі. Бүларға жапырақтарын түсіретін ағаштар мен бұталар, шөптесінжәне мәдени өсімдіктер мен ауылшаруашылық дақылдары мен арамшөптер жатады.

Гидрофиттер -деп жартылай суда, яғни өзең, көл, теңіз жағалауларында, батпақты жерлерде өсетін өсімдіктер (қамыс, қоға) . Олар не судың түбіне бекініп өседі, не болмаса суда еркін жүзіп жүреді. Олардың мүшелерінің сыртқы беті үлкен, жапырақтары жіңішке, жасуша аралық қуыстары үлкен, ауамен толтырылған, түтіктері нашар жетілген болады. Жаңбырлы тропикалық ормандардың, көлеңке шамадан тыс көп түсетін жерлерінде, күннің көзіне алып шығатын, өсімдіктердің ерекше тіршілік формаларының лианалар қалыптасады.

4 топ: Гигрофиттер - ылғалды жерде өсетін өсімдіктер. Бүларға жоғары температура және ылғалды ауадағы тропикалық өсімдіктер жатады. Сондай-ақ олар салқын және қоңыржай аймақтарда, көлеңкеде жатады. Ауаның ылғалдылығы жоғары болғандықтан оларда булану процесінің жүруі нашар. Сондықтан су алмасу жақсы журу үшін жапырақтарында тамшы түрінде суды бөлетін rugamogmap немесе сулы саңылаулар жақсы жетілген. Жапырақтары көбіне жүқа, нашар жетілген болып келеді. Гигрофиттер екіге бөледі. жарық сүйгіш және көлеңке сүйгіш( көпжылдық шөптесін өсімдіктер) жапырақтар деп бөледі. Жарықты гигрофиттерге папирус, күріш және т. б. жатады.

Лианалар деп ағаштарға өрмелеп тез өсетін өсімдіктерді айтады. Олар қатты сүйенішті пайдаланып, күннің көзіне қарай жылжиды.

Азияның, Солтүстік және Оңтүстік Американың, Австралияда лианалар (жасыл ағаштар мен бұталар) шырмаған, орман және көп қабатты аралас ормандар өседі.

Су - маңызды экологиялық фактор үшін жер жүзіндегі барлық тірі жанның. Үшін, зат алмасу процесін ортамен негізін құрайтын өмірге қатысуы қажет су еріткіш ретінде және метаболит. Себебі өсімдіктердің су қатысады реакциялар фотосинтез, минералды тұздар түседі өсімдіктер топырақты тек су ерітіндісі түрінде. Су - негізгі құрамдас дене бөлігі өсімдіктер. Жүріп тіпті анабиозе, өсімдіктер құрамында су. Ерекше рөлі суды жер үсті өсімдіктер жасалады және үнемі толықтыру үлкен шығындар, оның булануы дамуына байланысты үлкен фотосинтезирующей беті. Су, обуславливая қажетті тургорное қысым, белгілі бір түрде қатысады және қолдау нысандары, жер бетіндегі өсімдіктер организмдердің жоқ тірек қаңқа. Сондай-ақ, үлкен топ өсімдіктер өмір сүретін су қоймаларында, теңіздерде және мұхиттарда, су болып табылады және тікелей қоршаған ортасы.

Тарау I. негізгі топтарының Сипаттамасы өсімдіктер қатысты суда.

Бойынша приуроченности к местообитаниям әртүрлі шарттарымен ылғалдандыру әзірлеу және тиісті құрылғылар арасында жер үсті өсімдіктер ажыратады негізгі үш экологиялық түрі бар: гигрофиты, мезофиты және ксерофиты.

Өсімдіктер үшін су ғана емес, қажетті экологиялық фактор, бірақ тікелей мекендеу ортасы жатады, су, называемым гидрофитами.

ГИГРОФИТЫ. Бұл өсімдіктер избыточно ылғалды мекендейтін жоғары ылғалдылығы, ауа мен топырақтың. Кезде өте үлкен сан алуандығы тіршілік ету орны, ерекшеліктері су режимін және анатомиялық-морфологиялық қасиеттер барлық гигрофитов біріктіреді болмауы шектейтін айлабұйымдарды су шығыны, және қабілетсіздігі шығаруға, тіпті болмашы оның жоғалуына. Айқын гигрофиты - шөптесін өсімдіктер мен эпифиты ылғалды тропикалық ормандар, выносящие қандай-да бір елеулі төмендету, ауа ылғалдылығы. Тіпті маусым қызған шақта жаңбыр ұсақ эпифитные папоротники оқпандарда ағаш жоғалтып, тургоры және кебеді, егер оларда 2-3 сағат бойы құлайтын күн сәулесі. Шегін гигрофитов бар шөптесін өсімдіктер темнохвойных ормандарды (кислица, майник двулистный, двулепестник альпі) . - Гигрофитам жатқызуға болады түрлері, өсіп келе жатқан ашық және жақсы жарықтандырылған, местообитаниях, бірақ жағдайында артық топырақ ылғал - маңындағы су қоймаларының дельтах өзендердің шығатын орындарда, жер асты суларының. Біздің ендіктерде мысал бола алады жағалаудағы түрлері: калужница - Caltha palustris, плакун-трава - Lythrum salikaria, ал елдерінде ыстық климат - папирус, батпақты пальма. Мәдени өсімдіктердің мұнда жатқызуға болады күріш, культивируемый алқаптарында, қоспадан құйылған сумен.

КСЕРОФИТЫ. Бұл өсімдіктер құрғақ мекендейтін қабілетті тасымалдауға айтарлықтай ылғалдың жетіспеуі - почвенную және атмосфералық құрғақшылыққа. Олар кең таралған, обильны және әр түрлі облыстарда ыстық және құрғақ климаты. Бұл тобына тиесілі түрлері шөл, құрғақ дала, саванн, колючих редколесий, құрғақ субтропиков. Одан гумидных аудандарында ксерофиты қатысады өсімдік жамылғысында тек ең прогреваемых және аз ылғалды местообитаниях (мысалы, оңтүстік экспозиция беткейлерінде) .

Қолайсыз су режимі өсімдіктер құрғақ местообитаниях негізделген, біріншіден, шектеулі түсуіне су кезінде оның жетіспеушілігі топырақтағы және, екіншіден, шығысының ұлғаюымен ылғал транспирацию кезінде үлкен құрғақ ауаның жоғары температуралары. Демек, еңсеру үшін жеткіліксіз ылғал болуы мүмкін әр түрлі жолдары: ұлғаюы, оның сіңіру және шығынын азайту, сонымен қатар, қабілеті тасымалдауға үлкен су шығыны. Бұл барлық қолданылады ксерофитами бейімделу кезіндегі құрғақ, бірақ әр түрлі өсімдіктердің дәрежесі бірдей емес, осыған байланысты, кейбір авторлар екі негізгі тәсілін ажыратады еңсеру ксерофитами құрғақшылықтан: мүмкіндігі қарсы тұру иссушению маталар, немесе белсенді реттеу, су балансы, және шығаруға қабілеті күшті иссушение.

Байланысты құрылымдық белгілерінің және реттеу тәсілдерінің су режимін ажыратады бірнеше сорттарын ксерофитов (Генкелю П. А. ) : эуксерофиты, гемиксерофиты, пойкилоксерофиты.

Тобына ксерофитов жатқызады және кактустар мен суккуленттер - өсімдіктер қанық жапырағы немесе стеблями. Ажыратады жапырақты кактустар мен суккуленттер (агавы, алоэ) және стеблевые, олардың жапырақтары редуцированы, ал жер бетіндегі бөлігі ұсынылған мясистыми стеблями(кактустар, кейбір молочаи) .

Ксерофиты неғұрлым айқын көрінетін ксероморфными белгілері құрылыстар жапырақтары бар, өзіндік келбеті, атауы склерофитов. Келбеті типтік склерофита оңай мысалда чертополоха - Carduus crispus және шөлді полыней, ковылей, саксаулов.

МЕЗОФИТЫ. Бұл топ қамтиды өсімдіктер өсетін орта жағдайында ылғалдандыру. Бұған өсімдіктер шалғындар, шөп қабатының, ормандардың жапырақты ағаш және бұта тұқымдылар облыстарының қоңыржай ылғалды климат, сондай-ақ көптеген мәдени өсімдіктердің.

Мезофиты - тобы өте әр түрлі ғана емес, түрлік құрамы, бірақ әр түрлі экологиялық реңктері, келісілген әр түрлі байланысқан факторлардың табиғи местообитаниях. Олар өткелдері басқа экологиялық типтері өсімдіктер қатысты суда, сондықтан нақты олардың арасындағы шекара жүргізу өте қиын. Осылайша, арасында луговых мезофитов бөлінеді түрлері жоғары влаголюбием, предпочитающие үнемі шикі немесе уақытша заливаемые учаскелері (луговой лисохвост - Alopecurus pratensis, кәдімгі бекмания - Beckmannia eruciformis) .

Оларды біріктіреді ауыспалы тобына гигромезофитов қатар кейбір влаголюбивыми орман шөптер, предпочитающими неғұрлым ылғалды ормандар, орман сайлар, жыралар (недотрога - Impatiens nolitangere) . Басқа жағынан, местообитаниях с переодическим немесе тұрақты (шағын) кемшілік ылғал көп мезофитов сол немесе өзге де ксероморфными белгілері жоғары физиологиялық құрғақшылыққа төзімді. Бұл топ арасындағы өтпелі мезофитами ксерофитами, - ксеромезофиты. Мысал ретінде көптеген түрлері солтүстік дала, құрғақ қарағайлы боров, құмды мекендейтін жерлері: беде-белоголовка - Trifolium montanum, подмаренник сары - Galium verum және басқа да.

Арасында ерекше орын мезофитов алады дала және шөл көктемгі эфемерлер мен эфемероидтар. Бұл тобына тиесілі өсімдіктер ерте көктемде өтейтін дала және шөл түрлі түсті гүлденген ковром (көпжылдық - қызғалдақтар, жұмыртқалары садақтар; однолетники - маки, вероники) . Бұл түрлері аса қысқаша вегетацией және ұзақ кезеңімен тыныштық, біржылдық эфемерлер уайымдайды түрінде тұқымдарын, көпжылдық эфемероидтар - түрінде покоящихся пияздар, түйнектер, тамыр сабақтарын. Сонымен көктемгі бар және күзгі эфемероидтар өсетін аудандарда климаттық ритмом жерорта теңізі түрі. Мұнда түрлері жатады босану Crocus, Scilla және басқа да.

Көптеген ерекшеліктері құрылымының физиологиясы және жақын ксерофитам өсімдіктер, олар қандай да бір себептермен бастан ылғалдың жетіспеуі, түйіндес әрекетімен төмен температура. Кейде мұндай түрлері ретінде ерекше бөлімшелер кіреді топқа ксерофитов, кейде бөледі дербес экологиялық типтері - психрофиты және криофиты.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.