Ликвор өндірілу

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

КОММЕРЦИЯЛЫҚ ЕМЕС АКЦИОНЕРЛІК ҚОҒАМ

"ҚАРАҒАНДЫ МЕДИЦИНА УНИВЕРСИТЕТІ"

Морфология және физиология кафедрасы

РЕФЕРАТ

ТАҚЫРЫБЫ: Мидың ликворлық жүйесінің ерекшеліктері және топографиялық анатомиясы

Тобы : 3-013 жалпы медицина

Орындаған: Оспан Айдана Берікқызы

Қабылдаған: Мухаметжанова Зауреш Танатовна

Қарағанды, 2022ж

ЖОСПАРЫ

І. Кіріспе

ІІ. Негізгі бөлім

ІІІ. Қорытынды

ІV. Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе:

Бастың топографиялық анатомиясы: ми бөлімі. Бас пен мойын аймағының арасындағы шекара төменгі жақтың төменгі жиегімен және одан әрі жақ бұрышынан мастоидтық процестің жоғарғы жағына және жоғарғы мойын сызығымен сыртқы оксипитальды түйнекке дейін созылады.

Басы екі бөлімге бөлінеді: ми және бет. Олардың арасындағы шекара-бұл орбитаның жоғарғы шеті бойымен және одан әрі зигоматикалық доғаның бойымен мастоидтық процестің жоғарғы жағына дейінгі сызық. Соңғысынан шекара linea nuchae superior арқылы өтеді. Біз тоқтайтын ми бөлімінде бас сүйегінің доғасы мен негізі ерекшеленеді. Ми мен жұлынның қабықшалары миды жабатын корпус тәрізді және үш қабықтан тұрады: қатты, арахноидты және жұмсақ.

Dura mater екі қабықтан тұрады. Сыртқы бөлігі бас сүйегі мен омыртқа сүйектеріне тығыз орналасады. Ішкі қабық немесе dura mater өзі - тығыз талшықты пластина. Бас сүйегінің қуысында екі қабық бір-біріне жақын орналасады (синустар олардың ажырау орнында пайда болады), ал жұлын каналында олардың арасында веноздық торға бай борпылдақ майлы тін (эпидуральды кеңістік) бар.

Негізгі бөлім:

Цереброспинальды сұйықтық liquor cerebrospinalis тамырлы плексус жасушасының ми қарыншаларына бөлінеді. Бүйірлік қарыншалардан жұлын сұйықтығы Монро қарыншааралық саңылау арқылы III қарыншаға ағып, содан кейін мидың су құбыры арқылы IV қарыншаға өтеді. Сол жерден жұлын сұйықтығы ортаңғы диафрагма және IV қарыншаның бүйірлік саңылауы арқылы субарахноидты кеңістікке ағып кетеді (жұлынның орталық каналындағы сұйықтық айналымын елемеуге болады) . Субарахноидты кеңістіктің жұлын сұйықтығының бір бөлігі үлкен оксипитальды саңылау арқылы ағып, 12 сағат ішінде бел резервуарына жетеді. Мидың төменгі бетінің субарахноидальды кеңістігінен жұлын сұйықтығы церебральды саңылау арқылы жоғары қарай жылжиды және ми жарты шарларының бетін жуады. Содан кейін жұлын сұйықтығы паук қабығының түйіршіктері - пачион түйіршіктері арқылы қанға қайта сіңеді. Пачион түйіршіктері-бұл кішкентай веноздық лакундар ашылатын жоғарғы сагиттальды синустың, әсіресе мидың негізгі синустарының Дура тәрізді қабырғаларына енетін пин тәрізді өлшемді паук қабығының өсінділері.

Арахноидты қабықтың эпителий жасушаларында цереброспинальды сұйықтық үлкен вакуольдердің құрамына енеді. Алайда, жұлын сұйықтығының төрттен бір бөлігі жоғарғы сагиттальды синусқа жетпеуі мүмкін. Жұлын сұйықтығының бір бөлігі пачион түйіршіктеріне ағып кетеді, олар омыртқааралық саңылаулардан шығатын жұлын тамырларына енеді; екінші бөлігі мидың төменгі беті мен бас сүйек нервтерінің эпиневриясының артерияларының лимфа тамырларына өтеді. Бұл лимфа тамырлары мойын лимфа түйіндеріне жіберіледі. Күн сайын шамамен 500 мл цереброспинальды сұйықтық пайда болады (300 мл тамырлы плексус жасушалары шығарылады, 200 мл 5-тарауда сипатталған басқа көздерден түзіледі) . Ересек адам ағзасындағы цереброспинальды сұйықтықтың жалпы көлемі 150 мл құрайды (қарыншалық жүйеде 25 мл және субарахноидты кеңістікте 100 мл айналады) . Мидың жұлын сұйықтығын толық ауыстыру күніне екі-үш рет жүреді. Цереброспинальды сұйықтық алмасуының бұзылуы оның қарыншалық жүйеде жиналуына әкелуі мүмкін - гидроцефалия. Цереброспинальды сұйықтық субарахноидты кеңістіктен миға артериолалардың тамырлы кеңістігі арқылы өтеді; сонымен қатар, осы деңгейде немесе капиллярлық эндотелий деңгейінде цереброспинальды сұйықтық астроциттердің аяқтарына ене алады, олардың жасушалары тығыз байланыс жасайды. Астроциттер қан-ми тосқауылының қалыптасуына қатысады. Қан-ми тосқауылы - бұл мембрананың интегралды ақуызы-аквапорин-4 (AQP4) қатысуымен астроциттердің аяқтарының плазмалық мембранасындағы су арналары (тері тесігі) арқылы жүзеге асырылатын белсенді процесс. Сұйықтық астроциттерден босатылып, жасушадан тыс кеңістікке өтеді, онда ол ми жасушаларының метаболикалық процестері нәтижесінде босатылған сұйықтықпен араласады. Бұл жасушааралық сұйықтық миға "ағып кетеді" және эпендиманың немесе жұмсақ менингездің беті арқылы жұлын сұйықтығына түседі, оның құрамында ол мидан қанға шығарылады. Мидың лимфа жүйесі жетіспеген жағдайда, қан-ми тосқауылы нейрондар немесе глиа жасушалары шығаратын сигнал молекулаларының әртүрлі жеткізілуін, сондай-ақ еріген тіндік заттардың жойылуын және мидың осмотикалық тепе-теңдігін қамтамасыз етеді.

Ликвор ми және жұлындағы субарахнойдальды аймақтағы ликвор өткізгін жолындағы, ми қарыншаларында жүретін сұйықтық. Ағзадағы ликвор мөлшері - 200-400 мл. ОЖЖ-де ликвор айналысы 3 негізгі звеноны құрайды. Ликвор өндірілу;
ликвор айналысы; ликвор ағуы.
Ликвор қозғалыс тербелу арқылы кезеңді түрде әр түрлі жылдамдықпен (тәулігіне 5-10 рет) жаңарып отырады, . Ол ағзадағы физиологиялық процестердің тербеліс күніне, онж-ға тәуліктік күш түсуіне байланысты.
Мида ликвордың таралуы
Әрбір бүйір қарыншада 15 мл ликвор болады; ІІІ, ІV қарыншада Сильвиев суөзегімен бірге 5 мл ликвор болады; церебральды субарахнойдальды аймақта - 25 мл; жұлында - 75 мл. Нәрестелер мен ересек балаларда - 40-60 мл, кіші балаларда 60-80 мл, ересек балларда - 80-100 мл.

Ликвор сұйықтығы - мидың және жұлынның субарахноидальді кеңістігінде, мидың қарыншалары мен цистерналарында айналатын сұйықтық. Қабыну және инфекциялық сипаттағы көптеген неврологиялық ауруларды, сондай-ақ ми мен жұлын қан кетулерін, ісік процестері мен лейкоздарды диагностикалауда маңызды ерекше орын алады.

Мидың жұлын сұйықтығында 1 литрге шаққанда 0, 22-0, 33 г ақуыз болады. Бұл көрсеткіштің төмендеуі (гипопротеинархия) ликвордың айналым жылдамдығының жоғарылауымен, интракраниальды қысымның жоғарылауымен, емдік мақсатта ми омыртқасындағы сұйықтықтың көп мөлшерін алып тастағаннан кейін, кейбір лейкоздармен байқалады. Ақуыз мөлшерінің жоғарылауы (гиперпротеинархия) абсцесске, ісіктерге және орталық жүйке жүйесінің қабыну процестеріне, субарахноидты қан кетулерге, ми жарақаттарына тән. Цереброспинальды сұйықтық ақуызының көп бөлігі альбуминге түседі. Әдетте оның құрамы 0, 07-0, 36 г/л аралығында болады. альбумин қан сарысуынан шыққандықтан, оның жоғарылауы қан-ми тосқауылының бұзылуын білдіреді.

Қан-ми тосқауылының жұмыс істеуінің маңызды көрсеткіші-бұл ми сұйықтығындағы глюкоза деңгейі. Әдетте, бұл қан плазмасындағы глюкозаның шамамен 60% құрайды, ал қандағы қанттың жоғарылауымен - 30-35%. Ликвордағы глюкозаның төмендеуі 2, 2 ммоль/л-ден төмен (гипогликоархия) бактериалды, паразиттік, саңырауқұлақ немесе туберкулезді менингит, ми мен жұлын мембраналарының ісіктері, субарахноидты қан кетудің алғашқы 24 сағатында болады. Ликвордағы глюкозаның жоғарылауы (гипергликоархия) тіпті диабетпен ауыратындарға да тән емес және кейде менингоэнцефалит, ми жарақаты, ишемиялық инсульт кезінде кездеседі.

Ақуыздардың ыдырауы немесе кетон денелерінің метаболизмінің бұзылуы нәтижесінде олар цереброспинальды сұйықтықта пайда болуы мүмкін. Бұл нейрохирургиялық операциялардан, ми жарақаттарынан, субарахноидты қан кетуден немесе орталық жүйке жүйесінің қатты қозуынан кейін байқалады. Сау цереброспинальды сұйықтықта жасуша элементтерінің құрамы: қарыншаларда - 0-1 кл/мкл, үлкен цистернада - 2-3 кл/мкл, жұлын каналында - 3-5 кл/мкл құрайды. Бұл көрсеткіштің жоғарылауы орталық жүйке жүйесінің органикалық байқалады.

Әдетте ликвордың жасушалық элементтері 70% лимфоциттермен және 30% моноциттермен ұсынылған. Жаңа туылған нәрестелердегі ликворда нейтрофильді гранулоциттердің 50% - на дейін болуы мүмкін. Лимфоциттердің қалыпты мөлшері 2-4 кл / мкл құрайды. Олардың жоғарылауы (лимфоидты плеоцитоз) менингит, орталық жүйке жүйесінің сифилиттік және паразиттік зақымдануы, бірнеше склероз, жедел энцефаломиелит, орталық жүйке жүйесінің саркоидозы кезінде байқалады. Моноциттердің нормасы - 1-3 кл / мкл. Олардың көбеюі (моноцитарлы плеоцитоз) орталық жүйке жүйесінің баяу қабыну ауруларына тән: нейросифилис, туберкулез немесе вирустық менингит, бірнеше склероз, ісік процестеріндегі қабыну өзгерістері немесе созылмалы ми ишемиясы.

Цереброспинальды сұйықтықта макрофагтарды анықтау қан кетуді немесе қабыну процесін көрсетеді. Макрофагтар мидың қарыншаларының люменінде өсетін ісіктерге тән. Операциядан өткен пациенттердің цереброспинальды сұйықтығындағы олардың көп мөлшері ликвордың жақсы санациясын көрсетеді.

$C:\Users\Akniet\Desktop\DFwLJ6zC03g.jpg$

Ликвор айналысы - үнемі жиырылып отырады. Ол мидың бүйір қарыншаларынан Монро тесігі арқылы үшінші қарыншаға барады, одан кейін Сильвиев су өзегінен төртінші қарыншаға құяды.
Ми мен жұлын торасты кеңістіктері мен ми қарыншаларын толтырып тұратын жұлын сұйықтығының - liquor cerebrospinalis - ағзаның басқа сұйықтарынан ерекше айырмашылығы бар. Онымен тек ішкі құлақтың эндо- және перилимфасы мен көздің сулы ылғалдылығы ғана ұқсас. Ми-жұлын сұйықтығы plexus choroidei-ден секрециялану жолымен бөлінеді, оның эпителийлі қоршауы бездің эпителиіне ұқсас болады. Liquor cerebrospibalis-ті жасап шығаратын аппараттың сұйықтыққа бір заттарды өткізіп, басқа заттарды тұтып қалатын (гемато-энцефалиттік тосқауыл) қасиеті бар, бұның миды зиянды әсерлерден қорғауда үлкен маңызы бар. Сөйтіп, өзінің ерекшеліктері жағынан ми-жұлын сұйықтығы миымен оның негізіндегі тамырлар үшін қорғаныштық қызмет қана атқармай, нерв жүйесі орталық мүшелерінің дұрыс қызмет атқаруы үшін арнаулы ішкі орта. Ми-жұлын сұйықтығы орналасқан кеңістік тұйық болады. Одан сұйықтық негізінен өрмек қабықтың түйірлері арқылы сүзілу жолымен веналық жүйеге, ішінара ми қабықтары жалғасатын нервтер қынабы арқылы лимфа жүйесіне ағып шығады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.