Конструктивизм және деконструктивизм

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:

Конструктивизм және деконструктивизм
Конструктивизм (лат. contructio - құру) - адамды қоршаған материалдық ортаны жобалаудың жаңа әлеуметтік-функционалдық міндеттерін айқындайтын кеңес өнерінің 1920 - 30 жылдарындағы бағыт. Конструктивизмнің басты принциптері: жоспарланған шешімдері мен конструкциялардың көзделген мақсатқа барынша сәйкестігі, салынатын құрылыстың тиімділігі, жаңа әлеум. тұрмысқа үйлесетін, әрі жергілікті жағдайлар мен ұлттық дәстүрлерді жете бағаламайтын тұрпайы формаларды асыра әдемілеу. Конструктивизм ерекшелігі құрылыстардың стилистик. ішкі және сыртқы кескіш қарапайым, біркелкі болды. Архитекторлар қабырға мен терезе ойықтарының көптеген қажетсіз элементтерін алып тастады. Конструктивизм архит. ғимараттарының композициялық құрылысы асимметриялы, көлденең бағытталған, терезелері тұтас 1-қабаты ішіне қарай шегініңкі немесе тіреу-бағаналары жүйелі болып келеді. Қазақстанда конструктивизм үлгісі 1926 жылдан бастап орнықты. Алматы қалысының қоғамдық орт. бөлігіндегі: Үкімет үйі (қазіргі Қазақ Ұлттык өнер академиясы, 1928 - 31, арх. М.Я. Гинзбург), байланыс үйі 1939, (арх. Г.Г. Гераспмов), т.б. конструктивизм әдісімен салынған. Конструктивизм - бұл жеке адамдардың білімі мен тұлғасы тұрақты құрылыста болатын теория, өйткені олар аффектілер, когнитивтік аспектілер және олардың мінез-құлқының әлеуметтік аспектілері арасындағы күнделікті өзара әрекеттесуге жауап береді. Бұл теорияны психолог, гносеолог және биолог Жан Пиаже жасаған және ол психология, философия және білім беру (педагогика) сияқты әр түрлі салаларда қолданылған. Алайда, теорияның гносеология мен гносеологияда бұрыннан бар проблеманы басқаша түрде қарастыратынын мойындау керек. 20 ғасырдағы авангардтың бірінші толқынына жататын көркемдік қозғалысты конструктивизм деп те атайды.
Деконструктивизм Бұл 1980 жылдары АҚШ пен Еуропада дамыған сәулеттік бағыт. Оның негізгі сипаттамаларының қатарына бөлшектік, симметрия болмауы, осы тұжырымдама аясында жасалған жұмыстардағы үйлесімділік пен сабақтастық жатады.
Бұл стиль сызықтық емес дизайн түрін ұсынады, ол формаларға қарсы тұрады және беті мен құрылымдары туралы идеяларды басқаруға мүдделі. Ол эвклидтік геометриядан алшақтайды, кем дегенде сыртқы түрі бойынша, түзу немесе жазық пішіндерді қолданады. Деконструктивизм 1980 жылдардың аяғында АҚШ-та, атап айтқанда Лос-Анджелесте, Калифорнияда және Еуропаның бірнеше елдерінде пайда болды. Ол 1914-1920 жылдар аралығында, большевиктер революциясы салтанат құрғаннан кейін пайда болған орыс конструктивизмімен белгілі бір ұқсастыққа ие.
Осы себепті оған 1920-шы жылдардағы осы көркемдік-сәулеттік қозғалыс әсер етті деп есептеледі, бірақ негізінен деконструктивистік қозғалыстың теориялық негізін француз-алжирлік философ Жак Деррида жасады.
Деррида постмодернизмге тән деконструкция философиялық-әдеби қозғалысының әкесі болып саналады. Деконструктивизм басқа стильдермен қатар өмір сүреді, мысалы, жоғары технологиялар (қазіргі заманның соңғы кезеңі), тұрақты сәулет және Тойо Итоның жаңа органикалық архитектурасы деп аталады.
Деконструктивтік дизайнның маңызды кезеңдерінің бірі 1982 жылы Parc de la Villette архитектуралық байқауы болды (Париж). Жеңімпаз ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.