Аминқышқылдарының негізгі көздері. Аминқышқылдарының декарбоксилденуі

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Биология және биохимия кафедрасы
Эссе

Такырыбы: Аминқышқылдарының негізгі көздері. Аминқышқылдарының декарбоксилденуі.

Орындаған: Амангельдиев О.М.
Тобы: В-ЖМҚА-02-20
Қабылдаған: Жиенбаева А.
Аминқышқылдар (аминкарбондық қышқылдар, АМҚ) - молекуласында амин (~NH2) және карбоксил (-СООН) топтары бар органикалық қосылыстар:
H2N-CH2-COOH (аминсірке қышқылы (глицин))Аминқышкылдарын радикалындағы сутек атомдары амин тобына алмасқан карбон қышқылдарының туындылары ретінде қарастыруға болады. Кейбір аминқышқылдарының құрамында екі амин тобы, гидроксил тобы, тиол тобы -- SH, екі карбоксил тобы болады.
Құрамында әртүрлі функционалды топтары болғандықтан, аминқышқылдары гетерофункционалды қосылыстарға жатады. Аминқышқылдары табиғатта көп таралған: ақуыздардың, пептидтердің және т.б. физиологиялық белсенді қосылыстардың құрамына кіреді және бос күйінде де кездеседі. Тіршілік үшін аса маңызды қосылыс ақуыз молекуласы аминқышқылдар қалдықтарынан құралатындықтан, олардың маңызы өте зор. Ақуыз биосинтезіне жиырма шақты а-аминқышқылдары қатысады. Олардың біразы алмаспайтын аминқышқылдары. Олар организмде синтезделмейді немесе өте аз мөлшерде синтезделеді, сондықтан олардың организмге қажеттілігі тек қана тағаммен қамтамасыз етіледі.
Табиғатта аминқышқылдардың 150-ден астам түрі бар. Олардың 20-сына жуығы ақуыздар түзілісінде аса маңызды қызмет атқаратын мономер блок-топшалар. (Аминқышқылдардың ақуыз құрамына енгізілуі тәртібін тектік код есептейді). Аминқышқылдары барлық ағзалардың зат алмасу процесіне қатысып гормондар витаминдер мидиаторлар пуринді және пиримидинді азоттық негіздердің алқолоидтердің т. б. гормондар биосинтезінің негізгі қосылыстарын түзу қызметін атқарады. Микроағзалардың көпшілігі өздеріне керекті аминқышқылдарын синтездейді. Адам мен барлық жануарларда аминқышқылдарын өздігінен түзіле алмағандықтан оларды дайын түрінде ішіп-жейтін қорегінен алады. Қазіргі кезде адам және жануарлардың тамағына косылатын аминқышқылдары биотехнологиялық синтездеу әдісімен (химия және микробиология) игеріледі. Сонымен қатар олар өнеркәсіптік полиамидтер, бояулар мен дәрі-дәрмек шығаруда да үнемі пайдаланылатын өнім.

Адам ағзасындағы амин қышқылдарының негізгі көзі - ақуыз. Асқазан- ішек жолдарында ақуыздардың қорытылу, олардың күрделілігіне және ферментті процесс болып табылады. Асқазан-ішек жолдарының ферменттері проферменттер түрінде бөлінеді, ақуыздарды қорыту қажет болған кезде олар әр түрлі факторлардың әсерінен белсенді түрге ауысады. Негізгі амин қышқылының табиға көздері: валин, лейцин, изолейцин, метионин,фенилаланин және тағы басқа.
Валин барлық аминқышқылдардың жалпы құрылымымен және үш типтік химиялық топтарымен бөліседі: карбоксил тобы (COOH), амин тобы (NH2) және сутек атомы (-H). Оның R тобында немесе бүйір тізбегінде оған үш гидрофобты сипаттама беретін үш көміртек атомы бар. Аминқышқылдары деп жіктелетін барлық химиялық қосылыстарға сәйкес, валиннің орталық көміртегі атомы бар, ол хиральды болып табылады және оған аталған төрт химиялық топ бекітілген α-көміртегі деп аталады. Валин жемістердің тән иісіне жауап беретін қосылыстардың негізгі синтез жолдарына қатысады. Валин молекулалары эфирлер мен спирттердің тармақталған және метилденген туындыларына айналады
Негізгі аминқышқылдардың табиғи көздері Валин - қышқыл сүт және ет өнімдері, тауық жұмыртқасы, саңырауқұлақтарда кездеседі. Аминқышқылдардың көкеніс көздері: ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.