ЖАЛПЫ ИММУНОЛОГИЯ

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 121 бет
Таңдаулыға:

ҚОЖА АХМЕТ ЯСАУИ АТЫНДАҒЫ ХАЛЫҚАРАЛЫҚ

ҚАЗАҚ-ТҮРІК УНИВЕРСИТЕТІ

Ахатаева М. Б.

ЖАЛПЫ ИММУНОЛОГИЯ

Оқу құралы

Түркістан, 2020

ӘОЖ

КБЖ

ПІКІР БЕРУШІЛЕР:

Садуов М. А. - м. ғ. к., доцент, М. Оспанов атындағы Батыс Қазақстан Мемлекеттік Медицина Университеті.

Қадырова Ш. А. -м. ғ. к., Қожа Ахмет Ясауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университеті.

Ахатаева М. Б.

«Жалпы иммунология-1». Оқу құрал. -Түркістан: Қожа Ахмет Ясауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университеті, 2019- 122 бет.

ISBN

Ұсынылып отырған оқу құралында иммундық жүйенің құрылысы, иммундық жауаптың молекулалық және жасушалық деңгейлердегі реттелуі, иммундық жүйенің гормондары және медиаторлары туралы жазылған. Иммундық тапшылық жағдайлардың пайда болу себептері, диагностика және емдеу әдістері жазылған.

Оқу құралының үлкен құндылығы иммунология саласындағы әлем ғылымының жаңа жетістіктері туралы көлемді материал берген. Оқу құрал қазіргі күнгі талаптарға сәйкес құрастырылған, енгізілген ақпараттар жеткілікті, теориялық және тәжірибелік мағынасы бар. Сондықтан медицина факультеті және медицина колледжі білім алушыларына ұсынылады.

ӘОЖ

КБЖ

Қожа Ахмет Ясауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университетінің Академиялық комитет кеңесі шешімімен бекітілді және басылымға ұсынылды, хаттама

ISBN ©АхатаеваМ. Б., 2020

I тақырып

Қазіргі иммунология, оның мақсаттары мен жетістіктері. Иммунитет теориялары. Иммунологияның қысқаша даму тарихы

Иммунология қатерлі індеттерге қарсы күрес жолында пайда болып адамзатты көптеген құтқарған ғылым. Атының өзі жан түршіктіретін оба мен шешек тарихы біздің дәуірімізден 2000 жыл бұрынғы жазбалардан белгілі. Сол баяғы замандарда да бұл індеттермен бір рет ауырған адам екінші рет ауырмайтыны анықталғаны екен. Індет ауруларына алғаш аса назар салып зерттеген мұсылман ғалымдары Разы мен Ибн Сина деп көрсетілген медицина тарихында. Олар шешек ауруының белгілерін басқа індет ауруларынан ажыратып көрсетіп, алғаш иммунитет теориясын жасайды. Шешектен құтылу әдісі алғаш Қытайда пайда болған деген болжам бар. Бұл әдісте ауырып аман қалған адамның іріңін сау адамға енгізеді. Мұндай "вакцинациядан" соң 2-3% адам өлімі болып отырған. Сиыр шешегімен ауырған адамның нағыз шешектен аман қалатыны да өте ертеден белгілі болған және де сол сиыр шешегімен егу жекеленген жағдайларда қолданылып отырған. Алайда иммунология тарихы ағылшын ғалымы Эдвард Дженнердің еңбегінен басталады. Ол өзінің жұмысын 1798 жылы жариялады. Дженнер еңбегінің маңызы ол біріншіден, сиыр шешегімен ауырған адамның табиғи шешекпен ауырмайтынынғылыми тұрғыдан дәлелдеді, екнішіден өзінің әдісін кеңінен таратып егетін бекеттер ұйымдастырды. Дженнердің өзі де жас шағында шешекпен ауырыпты. Ұзақ жылдар осы індеттің құпиясын зерттей келе ол 1796 жылы шешуші тәжірибе қойған. Сара Нельмс деген ғалым сиыр шешегі жұққан сауыншыдан шешек материалын алып 8 жасар Джеймс деген дені сау балаға егеді. Арада бір апта өткен соң бала сәл ауырып азылып кетеді. Тағы бір апта өткен соң, нағыз қара шешектің өзін егеді. Бірақ Джеймске бұл қатерлі шешек жұқпайды. Әрине бұлай жас балаға тәжірибе жүргізу үшін Дженнер 26 жыл дайындалған екен. Сөйтіп Дженнер шешек ауруынан құтылудың жолын көрсетті. Бұл өз заманынан 100 жылға озған жетістік еді.

Ғылыми иммунологияның атасы - францияның ұлы перзенті Луи Пастер. Ол вакцина жасаудың универсалды тәсілін тауып тырысқақ, күйдіргі, құтыру ауруларына қарсы вакцина жасады. Бұл әдістің негізі - әлсіреген қоздырғыштар арқылы организмде иммунитет тудырып, сол аурудың алдын алу. Пастер жұмыстарынан соң иммунология ғылым ретінде қалыптасты, көптеген аурулардың алдын алуға мүмкіндік ашылды. Пастер еңбегімен қанаттанған ғалымдар тек қана вакцина жасаумен емес, сонымен қатар иммунитет тууының себебін ашуға да тырысты. Бұл бағытта зор еңбек сіңіргендер: И. И. Мечников пен Пауль Эрлих бастаған неміс ғалымдары.

Мечников өзінің көпшілікке белгілі фагоцитарлық теориясын, ал неміс ғалымдары теорияны жасады. Мечниковтың айтуы бойынша организмге енген ауру қоздырғыштары арнайы клеткалар фагоциттермен жойылып, нәтижесінде науқас ауруынан айығады. Оның осы теориясы клеткалық иммунитеттің алғашқы теориясы болған еді. Кейін Эрлих, Беринг, Китазато және басқа ғалымдар жұмыстарынан соң, олар қан сарысуында гуморальды факторлар антиденелер болатынын, олар ауру қоздырушылары арнайы жолының дәлелденген соң, Мечников гуморалды факторлар иммунитет пайда болғанда қосалқы роль атқарады деген. Бірақ гуморальді теорияның жақтаушылары өз қағидаларын тамаша тәжірибелеремен дәлел тауып кул (дифтерия), сіреспе, (столбняк) антисарысуларын жасап миллиондаған адамдардың өмірін сақтап қалды. Біздің ғасырымызда шешек індеті толық жойылды, оба құрыды, күйдіргі, кул, сіреспе, полиомиелит, құтырма, энцефалит ауруларын алдын алу әдістері табылды. Ауыл шаруашылығы мен медицинада қолданылатын вакциналар мен шипалы сарысулар пайда болды және олар әлі де жасалып жатыр.

1900 жылы Ландштейнер қан топтарын ашты. Олар АВО жүйе деп аталады. Осылай, бір түрге жататын организмдердің иммунитеттік айырмашылығын зерттейтін иммунологияның бір тармағы пайда болды. Ол - ұлпа изоантигенін зерттейтін ілім. Осыдан соң, кез келген ұлпа арқылы мүшеге қарсы әсер ететін антидене жасап шығаруға болатыны анықталды.

Иммунология ғылыми дамуының жаңа белесі 1945 жылы басталды ол ағылшын ғалымы Медавар есімімен байланысты. Ол иммунитет организмді тек микорбтан ғана емес, сонымен қатар генетикалық бөгде организмдердің клеткалары мен тканьдерінен қорғайтынын дәлелдеді. Иммундық жүйе донор мен реципиент гистосәйкестіктің бр ғана гені бойынша жырасқанда, яғни генетикалық белгі бойынша іске қосылатыны анықталды. Бұл иммуногенетика саласының ашылуына әкелді. Организмнің генетикалық негізгі қатаң бақылануы үшін қажет деген сұрақты

Австралия микробиологы Бернет қойған болатын. Сүт қоректілердің денесі 10 ¹³ генетика тұрғысынан біркелкі ұқсас клеткалардан тұрады. Осы клеткалардың әрқайсысы өздігінен мутацияға ұшырауы мүмкін. Демек әр кезеңде организмде 10 ⁵ - 10 ⁶ өзгерген клетка пайда болады. Егер осындай клеткалар жойылып отырмаса, организм тіршілігі тоқталады. Демек организмнің барлық клеткаларының генетикалық тұрақтылығын бақылау үшін иммундық жүйе керек деген ой туды. Сырттан келген бөгде клеткалар мен микроорганизмдерді анықтап жою осы қызметтен шығатыны анықталды. Иммунитет дегеніміз тірі организмдердің генетикалық бөгде белгілер мен информациядан қорғану әдісі. Бұл "Бернет" аксиомасымен сәйкес келеді. "Өзіңдікін өзгенікінен ажырат "- тіршілік жарды. 1969- 1970 жылдары иммунитеттің 2 жүйесінің ашылуы, клеткалық және гуморальдық жүйелердің ашылуына, қазіргі иммунологияның пайда болуына әсерін тигізді. Жетістіктер қатарына: иммуноглобулин молекуласының құрылымын анықтау, иммунды процесстермен жеке иммуноглобулин класстарының ролін ашу, лимфоциттердің антиген ажыратушы рецепторларын табу жатады. Соңғы 10 жылда иммунды жауаптан Т және В - лимфоциттер мен макрофагтар арасында өзара әсер болуы керектігі дәлелденді. Т және В - лимфоциттер қызметі жағынан біркелкі емес екендігі, олардың суб популяциядан тұратыны: әсерлесу механизмдері, иммунды хабардар клеткалардың пайда болуы, дамуы, қызметі анықталды.

Иммунитет теориялары

Антидене синтезінің алғашқы теориясын Т. Эрлих жасаған. Ол бойынша әр жасушаның антидене жасай алатын ерекше құрылымы- бүйір тізбегі болады және ол кездейсоқ антигенге дәл келетін болады. Ол жасушадан бөлініп қанға түссе антиденеге айналады. Антиген молекуласы өзіне сәйкес келетін құрылымды таңдап тауып алып, оны дәл көбейтеді деп айтқан. Бұл алғашқы сұрыптау гипотезасы еді.

1930 жылы Ландштейнер қолдан жасалған алуан түрлі антигендерге антиденелер жасалатынын көрсетіп, ол Эрлих теориясына қайшы келген соң американ ғалымдары Ф. Брейнль, Ф. Гауровиц, т. б. антигендерге қарсы антиденелер алдын ала болмайды деді. Антиген глобулин қалыптасуына өзі килігіп оның жиналуына әсер етеді деген. Бұл жағжайда антиген әсері нұсқаушы болып отырады. Бұл гипотеза антиденелердің көп түрлілігін оңай түсіндіреді. Л. Полиг 1941 жылы антигенде өзіне антидене синтезделетін матрицалық ролді болжады. Он матрица теориясы деп атады. Бұл тікелей матрица теориясы деп аталады. Алайда бұл теория қате болды, себебі белок синтезі теориясына сәйкестігі жоқ.

Ф. Бернет, Ф. Феннер 1941 жылы тікелей емес матрица теориясын жасады. Ол бойынша антиген ферменттердің қызметін өзгертіп (антидене жасайтын) қосалқы әсер етеді. Кейін инструктивті гипотезаның көп варианттары шықты, антиген мутаген сияқты ДНК-ға (Швит Р. Оуэн Р., 1957) және РНК-ға (Гольдштейн, 1960) әсер етеді. 1950 жылы Н. Ерне Эрлих идеяларына қайта келіп "табиғи сұрыптау" гипотезасын енгізді. Ол бойынша эмбрион сатысында айырша безде әртүрлі антидене молекулалары болады. Антиген организмге енгенде сәйкес келетін антиденемен әсерлесіп комплекс құрайды. Бұл комплекс жасуша ішіне кіргенде жасуша оны осындай молекулалар жасауға модель ретінде пайдаланады деді. Ерне органимзнің өз антигендеріне антидене жасалмайтынын постулат түрінде кіргізіп тек бөгде антигендер ғана танылатынын айтты.

Сұрыптау идеясының әрі дамуы Бернеттің клон сұрыптау теориясына байланысты. Бернет бойынша иммунитеті жетілген организмнің лимфа жүйесінде 10 ⁵ дәрежесінде жасуша клоны болып, әртүрлі антигендерге қарсы әсер ете алады. Организмдердің өз антигендеріне реакция болмауын, Бернет ондай жасушалар эмбрион кезінде жойылып кетеді деп түсіндіреді. Бұл теория бойынша, органимзге енген антиген сәйкес антидене синтездейтін жасушаны таңдап тауып, оның көбейуіне қолдау жасайды. Қазір Бернет теориясының шындыққа жақын екендігін дәлелдейтін көптеген фактілер табылып отыр. Оның қазіргі өңделне күйін молекулалық биология, биохимия, иммунология саласындағы көптеген иммунолог ғалымдар қолдайды. Сонымен клон сұрыптау теорясы бойынша антигеннің жалғыз ғана қызметі, өзінің лимфа жасушаларымен жолығуы, олардың көбеюіне стимул жасауы. Жсаушаға басқа ақпарат бермейді. Осы теория бойынша организмде антигенмен кездескенге дейін дифференцияланған өте көп кіші лимфоциттер болады.

Белгілі антиген тану қасиеті бар лимфоцит клон құрайды. В-лимфоциттің әр клоны бір типті антидене жасауға ғана қабілеті бар. Ал антиген сол сәйкес лимфоциттің пролиферациясын жасайды. Иммунитеттің орталық мүшелерінің негізгі қызметі сүйек майында болатын өзгешелігі жоқ баған жасушаларды кіші лимфоциттерге айналдыру. Олардың әрбіреуінің тек өзіне тән ерекшелігі болады.

II тақырып

Иммундық жүйенің құрылысы. Иммунитет түрлері.

Иммундық жүйе - бұл лимфоидтық мүшелердің тұтастығы мен лимфа жасушаларының жинағы. Адамның лимфоидтық мүшелерінің жалпы салмағы 1, 0-2, 5 кг. Бұл өзіндік жүйе: ол дене бойына тараған, оның жасушалары қан ағысы арқылы бүкіл денеге тарайды, антигендерге қарсы арнайы антиденелер түзуші қабілетке ие. Иммундық жауаптың негізгі жасушаларына лимфоциттер жатады.

Иммундық жүйе тек қана денсаулықты сақтау үшін қорғаныс реакциясының түзілуін қамтамасыз етпейді. Иммундық жүйенің белсенді қатысуымен аутоиммундық, аллергиялық және басқа да иммунопатологиялық реакциялар дамиды.

Мүшелік деңгей

Иммундық жүйенің мүшелік деңгейі 1) орталық (біріншілік) және 2) шеткі(екіншілік) мүшелерден тұрады.

Иммундық жүйенің орталық мүшелері

Иммундық жүйенің орталық мүшелері лимфоциттердің түзілуін қамтамасыз етеді. Бұл жерде олар лимфоидтық бағаналы жасушалардан түзіліп, көбейеді және функционалдық пісіп жетілген жасушаларға айналады.

Сүтқоректілер мен адамдарда екі орталық мүшесі болады: сүйек кемігі және тимус. Сүйек кемігінде В-лимфоциттердің клондары түзіледі, сондықтан сүйек кемігі гуморалдық иммунитет жүйесінің (В-жүйесі) орталық мүшесі болып саналады. Ал, тимуста Т-лимфоциттердің клондары түзіледі, ал жасушалық иммунитет жүйесінің (Т-жүйесі) орталық мүшесі болып табылады.

Сүйек кемігі - иммундық жүйенің қан айналымы мен орталық мүшелерінің қызметтерін біріктіретін мүше, ол көп қабілетті бағаналы жасушалардың көзі болып табылады.

Көп қабілетті бағаналы жасушалардан (КҚБЖ) пайда болатын жасушалар: эритроидтық, одан эритроциттер түзіледі; миелоидтық, одан нейтрофилдер, моноциттер, базофилдер, эозинофилдер түзіледі; мегакариоцитарлыфқ - тромбоциттер түзіледі; лимфоидтық - екі жасушалық сызық: Т-лимфоциттің және В-лимфоциттің ізашарлароы пайда болады.

Сүтқоректілерді сүйек кемігі В-лимфоциттердің негізгі түзілу ортасы болып табылады.

Гуморалдық иммунитеттің орталық мүшесі алғашқыда құстарда - Bursa Fabricius - Фабрициус қапшығында табылған. Онда антидене түзетін лимфоциттердің дамуы жүреді. Даму орнына байланысты осы лимфоциттер В-лимфоциттер атына ие болды. Гуморалдық иммунитеттің барлық жүйесі В-жүйесі деп аталады. Кейінірек, сүтқоректілер мен адамдарда гуморалдық иммунитеттің орталыфқ мүше жүйесінің қызметін сүйек кемігі атқаратыны белгілі болды. Ағылшынша ол Bone marrow деп аталады, демек В-жүйесі мен В-лимфоциттердің (бұрынғы және қазіргі) аталуы сәйкес келеді.

Тимус (айырша без) деп, тимиан өсімдігінің жапырағына және айыршаға ұқсас болғандықтан аталған. Тимус филогенетикалы ежелгі лимфоидтық мүше, онда лимфоидтық жүйенің түзілуі мен қызметінің реттелуі және де жасушалық иммунитеттің дамуы жүредлі.

Тимус алдыңғы көкірекаралықтың жоғары бөлімінде, төстің артында, жүрек үстінде орналасқан. Ол екі бөліктен тұрады, әр бөлігі капсуламен шектелген, одан тіннің ішіне қарай, бөлікті бөлшектерге бөлетін перделер ораласқан. Әр бөлшектің шетінде субкапсулалық және қыртыстық қабаттар, ал ортасында - милық қабат ажыратылады.

Қыртыстық заттың негізін жұлдыз тәрізді эпителий жасушалары құрайды, олардың арасында лифоциттер мен макрофагтар орналасқан. Қыртыстық затында жоғары митоздық белсенділігі бар, бірақ иммунды хабарлы қабілеті жоқ лимфоциттер басым.

Милық затында аздаған лимфоциттер бар, стромасы жақсы жетілген, эпителий жасушаларынан тұрады. Сонымен қатар, милық затында дендриттік жасушалар, макрофагтар және Гассаль денешіктері (жаңа номенкулатура бойынша айырша бездің денешіктері) бар. Гистохимия әдісі бойынша, қыртысттық қабаттың жұлдызша тәрізді эпителий жасушалары мен Гассаль денешіктері белсенді түрде жасанды және секреторлық үрдістер жүріп отырады. Онда бірқатар биологиялық белсенді заттардың, соның ішінде тимус гормондардың түзілуі жүреді. Болжам бойынша, Гассаль денешіктерінің көмегімен апоптозға ұшыраған тимоциттер жойылады деп есептеледі.

Тимус маңызды эндокриндік мүше болып табылады. Тимустың гормондары кальций мен фосфор метаболизміне, глюкозаның алмасуы мен утилизациясына, бұлшық ет тонусына, бойға және жыныстық жетілуге әсер ететіні анықталған. Бірақ тимустың ең негізгі эндокриндік қызметі - иммуногенезге реттегіштік әсер етуі. Сонымен бірге, тимустың гормондары, тимустың өзінің ішіндегі және одан тыс лимфоциттердің дифференциялану үрдісіне ықпал жасай отырып, шеткі лимфоидтық мүшелерде Т-лимфоциттердің соңғы пісіп - жетілуін реттейді және де сүйек кемігінде Т-лимфоциттер ізшараларының дифференциялану үрдісіне әсер етеді. Тимус гормондарының бірнеше негізгі топтарын ажыратады.

Біріншіден, тимустың қыртысында Т-лимфоциттер ізшараларының дифференциялануының алғашқы кезеңдеріне әсер ететін І және ІІ топтағы тимопоэтиндер. Екіншіден - тимозин туыстастығының гормондары (тимозин, тимопоэтин т. б. ) . Бұл гормондар өте көп мүшелердегі глутамин және аспарагин қышқылынан түратын салыстырмалы орташа молекулалық салмақты полипептидтер болып табылады. Олардың Т-лимфоциттердің дифференциялану үрдісіне әсер механизмі, жасушаның маңызды реттегіштік жүйесі болып табылатын, лимфоциттердің циклдік нуклеотидтер (цАМФ, цГМФ) жүйесіне әсер етумен байланысты.

Тимуста тимопоэтиндер мен тимозиндерден басқа, лимфоциттердің миграция, дифференциялану және пролиферация үрдісіне әсер ететін бірнеше гуморалдық факторлар түзіледі. Бұл мысалы, тимикалық гуморалдық фактор, тимикалық сарысулық фактор және тағы басқалары.

Тимустың эпителий жасушалары, сонымен бірге цитокиндер түзеді: ИЛ-1, 6 және 7, колонистимулдеуші факторлар (ГМКСФ, Г-КСФ, М-КСФ) . Осы цитокиндер арасында тимоциттер дамуы үшін маңыздысы ИЛ-7 болып табылады, тимустағы қалған цитокиндердің әсері өзара алмастырушылық.

Кейбір жағдайда тимустың гематотимикалық деп аталатын тосқауылдың болуына тимустың ағзаның басқа мүшелер және жүйелермен әрекеттесуі шектелген.

Тимус тек қана Т-лимфоциттердің пісіп-жетілуіне мамандандырылған. Бұл мүшенің морфологиялық құрылысының ерекшелігі: әр аймақта лимфоциттердің әр түрлі жағдайдағы микроайналым болады. Нәтижесінде бұл жасушалар әртүрлі жасуша аралық және гуморалдық әсер алады, яғни:

Т-лимфоциттердің пісіп-жетілуі, негізінде Т-лимфоциттер клонының түзілуіне әкелетін антигентанушы рецепторлардың пайда болуы, әрбір Т-лимфоциттер клоны тек бір нақты антигенге ғана арналған;
Қызметі әртүрлі Т-лимфоциттердің субпопуляциясының түзілуі;
Т-лимфоциттер клондарының сұрыпталуы, олар негізгі гистосәкестік комплексінің өнімдері өзіндік МНС-антигендермен бірге бөтентекті пептидтерді анықтайды.

Туылған кезде нәрестелерде тимустың салмағы оның жалпы дене салмағының 1/300 бөлігін құрайды. 1-3 жас аралығында тимус біршама көлем мен белсенділікке жетеді (гормондар түзілуі, тимциттердің дифференциялануы мен пролиферациясына көмектесу), кейін ол тұрақтанады. 20жастан бастап біртіндеп үдемелі инволюциясы (салмағының азаюы) жылына белсенді тіннің 3%-на дейін жойылуымен жүреді. Атрофияға көбіне тимустың қырсықтық қабаты ұшырайды. Ал мидың заты жартылай атрофияға ұшыраса да, біраз бөлігі сақталады. Адамда тимустың жасқа байланысты инволюциясы кезінде иммундық тапшылық жағдай қалыптасады, бұл кезде иммундық жүйеге тимус гормондарының преараттары қолайлы әсер етеді. Жалпы тимустың жастық инволюциясы иммундық жүйенің ескеруіне, ал ол аралық бүкіл ағзаның біршама дәрежеде қартаюын анықтайды деп есептеледі.

Сонымен, тимус иммунитеттің жасушалық жүйесінің түзілуі мен қызмет атқаруына жауапты иммундық жүйенің орталық мүшесі болып табылады.

Орталық мүшелерде лимфоциттердің дифференциялануы көп мөлшерде гуморалдық күшейтулердің және жасуша аралық өзара байланыс әсерінен жүреді, олар гемондағы бірқатар өзгерістерді шақырады. Ол лимфоциттер клонының түзілуіне әкеледі, яғни әрбір клон белгілі антигендік детерминантқа (эпитоп) арналған. Сол себептен лимфоциттердің барлық антигендерді тану қабілеті пайда болады. Бұл дифференциялану деп аталады.

Сонымен, иммундық жүйенің орталық мүшелерінде ізашар жасушалардан Т-және В-лифоциттердің түзілуі және олардың антигенге тәуелсіз дифференциялануы жүреді. Осы орталық мүшелердегі антигенге тәуелсіз дифференцияланудың ең негңзгң нәтижесі лимфоциттер клондарының түзілуі болып табылады. В-лимфоциттердің клоны сүйек кемігінде, ал тимуста Т-лимфоциттердің клоны қалыптасады.

Лимфоциттер орталық мүшелерден қан және лимфа ағымы арқылы шеткі мүшелерге көшеді.

Иммундық жүйенің шеткі мүшелері.

Оларға: көкбауыр, лимфа түйіндері, ішектің пейер табақшалары, аппендикс, бадамша без, аденоидтар және басқа да лимфоидтық түзілістер жатады. Бұл мүшелердің тимусқа тәуелді (Т-лимфоцит) және тимусқа тәуелсіз (В-лимфоцит) аумақтарына лимфоциттер орналасады. Иммундық жүенің шеткі мүшелер жүйесінің ұйымдастыру негізінде жергілікті қағидалар жатыр:әрбір лимфоидтық мүше дененің белгілі бір бөлігін бақылайды, ол жерден оған лимфа келеді (лимфа түйіндері), немесе қан айдау жолдарында кедергі болады (көкбауыр) немесе ағзаның ішкі ортасын шектейтін кедергілермен тікелей байланысады (тері және шырышты қабаттармен байланысқан лимфоидтық тін) .

Шеткі мүшелерде антигендермен жанасу арқылы лимфоциттердің соңғы пісіп-жетілуі-антигенге тәелді дифференциялануы жүреді, нәтижесінде сәкес антигендерге иммундық жауап шақыратын, пісіп-жетілген иммунды хабарлы лимфоциттер түзіледі. Сонымен бірге, шеткі мүшелерде көптеген антигендерге иммундық жауаптың маңызды кезеңі болып табылады. Т-, В-лимфоциттердің және антигенді таныстырушы жасушалардың кооперациясы жүреді. Нәтижесінде В-лимфоциттер антидене түзетін плазмалық жасушаларға дифференцияланады.

Осылайша, шеткі мүшелерде иммундық жасушалар өздерінің әсерін жүзеге асырады, ол кезде лимфоциттердің антигендермен байланысты іске асырылады және иммундық жауап дамиды.

Жасушалық деңгей

Иммундық жүйенің жасушалары антигенді тануы бойынша, шығу тегі мен функционалдық ерекшелігіне байланысты екі топқа бөлінуі мүмкін.

Бірінші топ - лимфоциттер (әртүрлі даму сатысындағы Т, В-лимфоциттер, плазмалық жасушалар және нөлдік лимфоциттер, оларға табиғи киллнрлер -NK жасушалары мен К-жасушщалары жатады) .
Екінші топ - антигенді таныстырушы жасушалар (макрофагтар, дендриттік жасушалар, В-лимфоциттер) . Бөгде антигендерген бұл жасушаларсыз иммундық жауаптың қалыптасуы мүмкн емес.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.