XIX ғасырдың соңы мен XX ғасырдаң басында дене шынықтыру және спорттық пайда болуына көп көңіл бөлген ғалымдар

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Жоспар
Кіріспе
1. XIX ғасырдың соңы мен XX ғасырдаң басында дене шынықтыру және спорттық пайда болуына көп көңіл бөлген ғалымдар.
2. Идеологиялық және материалистік кезендегі тәрбиесі туралы.
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе
Дене тәрбиесі қоғамның алғашқы кезеңдерінен бастап қарапайым тіршілік ету және аң аулау дағдыларын беру сияқты қарапайым тәсілдермен қалыптасты.
Адам баласы көшпелі болғандықтан, бұлшық еттерін және психомоторлық дағдыларын күшейту үшін бірнеше жаттығуларды қажет етті. Осы арқылы ол жеуге болатын кейбір олжаларды ұстауды, жаулардан (басқа тайпалардан немесе жабайы жануарлардан) қорғануды немесе өз мүлкіне күтім жасауды қамтамасыз етуге тырысты.
Кейіннен ежелгі Қытай, Үнді және Египет өркениеттерінде негізінен спорттық жарыстарда, әскери тактикада және жекпе-жек өнерінде жүзеге асырылған дене тәрбиесі дәстүрлері болды. Дене тәрбиесінің нақты тарихы физикалық қабілеттерді және белгілі дәрежеде тәрбиешінің әртүрлі ниеттерін беру үшін қолданылатын әдістемелердің өзгеруінен басталды деп саналады.
Сондықтан, бұл тәртіптің бүгінде қалай дамығанын түсіну үшін грек әсері өте маңызды.
Ежелгі гректер анатомияға, физикалық жетістіктерге және физикалық қабілеттерге баса назар аударды; ежелгі әлемде алғаш рет бұл элементтер өмірді теңгеруге ғылыми-гуманистік көзқараспен үйлестірілді.
Жеңіл атлетикалық жарысқа алғашқы әдеби сілтеме сақталған ИллиадаГомердің Олимпиадалық ойындардың ежелгі грек дәстүрі біздің эрамызға дейінгі 8 ғасырдың басында пайда болды. C.
Шығыс әлеміне келетін болсақ, дене шынықтыру саласын да ежелгі дәуірден бастап байқауға болады. Жапондықтардың күнделікті өмірге кіріктірілген дене шынықтыру дәстүрі алынған Бушидо (Жауынгердің жолы).

1. XIX ғасырдың соңы мен XX ғасырдаң басында дене шынықтыру және спорттық пайда болуына көп көңіл бөлген ғалымдар.
Дене тәрбиесі дамуының тарихи тәжірибесі және адамның дене дамуын зерттеудің эксперименталды әдістері, дене қызметінің ой қызиетіне қатысын айқындау дене тәрбиесінен білім берудің өскелең ұрпаққа қатысты мақсаты мен мәнін айқындауда көптеген ғасырлар бойы жол берілген қараңғылық пен негіздікті жоюға көмектесті.
Дене тәрбиесінен білім берудің даму тарихындағы ғылыми кезең өзге тарихи кезеңдерден басқаша. Ең басты айырмашылықтары: 1) ақиқатты тексеріп, айқындау үшін сан алуан әдістерді қолдану; 2) тәрбиелеу мен үйретуде тұлғаның құқықтарын мойындау.
XVI жүзжылдықта дене тәрбиесі педагогика мен спортқа қатысты ғылыми ақиқатты жасау кезіңінде, осы шыңдықты іздеп табуға бел байлаған батыл ойшылдар, данышпан тұлғалар пайда болды. Бүгінгі білім биігінен қарағанда, олардың тәжірибелері оймен тану дәрежесінде болғанымен, адамға жоғарыдан берілетін терең, жұмбақ сырлы даналығы да жоқ емес.
Бұл ойшылдар мен ғалымдардың өзара тек олардың ішкі көңіл-күйлеріне ғана бағынған. Олар бір елден бір елге өз білімін, пәлсапалық ойларын, ғылыми ізденіс тәжірибелерін арақалап өте берген. Өмірі табиғи өліммен аяқталғандары сирек. Көптеген данышпан тұлғалардың есімдері, көрген азаптары мен еңбектері Помпонацийден Джордано бруноға дейін философия тарихынан, медицинадан және әдебиеттерде жазылған шығармаларда қалған.
Үш ойшыл Бэкон, Декарт және Спиноза ақиқаттармен зерттеулердің объективті әдістері жинағынан тұратын ғылым құрған. Бұл ғылымның әсері Исаак Ньютон мен Джон Локктың дүние тануында айқын із қалдырған. Тәрбие және дене тәрбиесінен білім беру саласында Джон Локк есімі ерекше маңызды.
Джон Локк 1632 жылдың Урингтон қаласында туылған. 14 жасқа дейін әкесінің тәрбиесінде болады. Классиккалық білімді Вестминстерская коллегиясында алды. Бұл жерде ол өз дене дамуына көп уақыт бөлді: доп, крокет ойнап, жұгірумен, ескек есумен айналысты. 1652 жылы Локк Оксфорд университетіне оқуға түсті. Бірақ 1683 жылы саяси себептер салдарынан университетті бітірмей, ол өз елінен кетіп, Голландияға қоныс аударуға мәжбүр болады.
1690 жылы ол Балаларды тәрбиелеу жөнінідегі ойлар деген педагогикалық шығармаласын басып шығарды.
Даралық бір адамның екіншісіне ұқсамайтын, өзіндік ерекшелігі мен өзгешелелігін сипаттайды. Даралық әдетте, мінез бен темпераменттің айрықша бітістері (салмақты, сабырлы, ашушаң), шығармашылық іс-әрекет және қабілетінің ерекшеліктерінің (ойлап тапқыш, ұқыпты) өзіндік көріністермен бөлектенеді. Аталғандар сияқты мұғалімнің де даралық белгілері оның терең білімдарлығында, педагогикалық ой-өрісінде, балаларға жайлылығы мен еңбектегі шығармашылығында танылуы мүмкін. Даралық түсінігі бір адамды екіншіден айырып, оған өзіндік қайталанбас сән беретін жалпылық және жалқылық қасиеттерді білдіреді.
2. Идеологиялық және материалистік кезендегі тәрбиесі туралы.
Тәрбиенің негізгі мақсаты жеке адамды қалыптастыру және оны жан-жақты дамыту. Ал бұл міндеттердің нәтижелі болуы жеке адамның қалыптасуына қандай жағдайлардың ықпал ететінін білумен байланысты. Тәрбие қоғамдық өндірістік және мәдени өмірдің белсенді қатысушысын даярлауды мақсат етіп қойған жеке адамды қалыптастырудың жүйелі үрдісі.
Педагогика үшін мәнді мәселенің бірі - ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.