Жануарлардың лептоспироз ауруын зертханалық балау

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 26 бет
Таңдаулыға:

Кіріспе

Қазақстан Республикасы аймағында кең таралып, жіті және клиникалық белгісі анық байқалмай өтетін жануарлар лептоспирозының алдын алу мен емдеу қазіргі таңда ауыл шаруашылығы саласын үлкен экономикалық зардаптан құтқаратын маңызды мәселелерінің бірі болып табылады.
Бүкіләлемдік денсаулық сақтау ұйымының деректері бойынша, лептоспироз ауруы экономикалық шығыны жағынан туберкулез және бруцеллез ауруларымен деңгейлес деп саналуда[1].
Республика көлемінде медициналық және ветеринарлық зерттеушілермен 20 лептоспир серовалары анықталып, соның 8-і адамдар мен жануарларға патогенді болып табылады: Роmona, Tarassova, Grippotyphosa, Canicola, Hebdomadis, Australis, Sejroe. Көп жылдық тәжірибе нәтижелері көрсеткендей, аурудың таралуы, этиологиялық құрылымы, патогенезі сұрақтары қаралып, ауру қоздырғышының құрылымдық қасиеті, анықтау әдістері және арнайы алдын алу мен емдеу жолдары зерттелуде.
Адам және жануар липтосперозын ұзақ уақыт бойы ұқсас аурулардан ажырату қиын болды. Тек ХІХ ғасырдың соңында ғана алғаш рет 1886 жылы А.Weil, 1888 Н.П. Васильев адамның жұқпалы сары аурудың клиникалық картинасын нақты сипаттады. Содан соң осы ғалымдардың құрметіне аталмыш ауру Вейл-Васильев атауына ие болды. 1904 жылы неміс журналында Е.Дьяченконың Кубаньдағы мүйізді ірі қара иктерогемогмобинуриясының клиникалық белгілері туралы еңбегі жарияланды. Ауру қоздырушысы Жапонияда 1914 жылы Инадо, Ноки, Канеко ашып, олар жұқпалы сары аурумен ауырған адамның қанымен зақымдалған теңіз шалқалардың бауырынан спирохеталарды ажыратып алып, ауру қоздырушысын Spiroclaeta ictero haemorr laguae деп атады. 1917 жылы Ногуши қоздырғышы Leptospira деп атап, оларды туыстығына байланысты жіктеді [2].
Лептоспроз (іедетті сары ауру, иктерогемоглобинурия) - көбінесе жіті түрде өтетін жұқпалы ауру. Мал біраз күн (2-3 күн) ыстығы көтеріліп, қатты ауырғаннан кейін, ауызы мен танауының, көзінің кілегейлі қабықтары сап-сары болып кетеді, несебіне қан араласады, салмағы едәуір азайып, ішек-қарыны жиырылмай, солып қалады, сиырдан сүт шықпайды, барған сайын мал әлсірей түседі.
Жалпы осы курстық жұмыстың мақсаты ауыл шаруашылық малдары ауыратын жұқпалы ауруларды анықтау, себебі мен клиникалық белгілерін зерттей отырып, диагноз дәл қою арқылы емдеу, сонымен қатар олардың аурудан өлген жағдайда өлекселерін жарып сойып қарау, басқа малға жұқпауын қадағалау, яғни, алдын алу және күресу шараларын өткізу болып табылады. Осы шараларды нәтижелі жүргізсек, мал басы сақталып, одан алынатын өнімнің мөлшері мен сапасы артады. Ветеринарлық шараларды жетілдіргенде оған жұмсалатын шығын да азаяды [3].
Курстық жұмыстың мақсаты: жануарлардың лептоспироз ауруы кезіндегі патологиялық-анатомиялық көріністер.

Курстық жұмыстың міндеттір.
Патологиялық-анатомиялық хан туралы өзгерістерді сипаттау мағлұмат және беретін ашып әдебиеттер сою баршылық. ххххаттамасын құру;
Патологиялық тұлғасын анатомиялық сипаттай жаруды отырып ұйымдастыру залым, және қатал техникасын игеру;
Жылқылардың отырып, маңқасы отряд бойынша қазан ветеринариялық айында іс-шаралар Ямышев жүргізу бекінісін қалайды. тәртібі.

1.Әдебиетке шолу

Жануарлардың лептоспироз ауруы және оның патогенезі

Лептоспироз -аз уақыттық безгекпен,қан аздықпен(анемия),кілегей және сірі қабықтардың сарғыш тартуымен, гемоглобинуриямен, геморрагиялық диатезбен, кілегей қабықтар мен терінің өліеттенуімен, ас қорыту ағзаларының атониясымен және түсік тастаумен сипатталатын жұқпалы ауру.
Лептоспироз табиғи зооноздық инфекциялық ауру, бауыр зақымымен сипатталады, және де -- бүйрек және жүйке жүйесі жалпы интоксикация жағдайында. Жиі геморрагиялық симптомдар мен сарғаю жүреді. Лептоспироздың қоздырғышы шырышты мембраналар немесе зақымданған терілер арқылы ағзаға еніп кетуі мүмкін. Инфекциядан бастап лептоспироздың алғашқы клиникалық көріністеріне бірнеше күнден бір айға дейін уақыт кетуі мүмкін. Лептоспирозды ерте диагностикалау кезінде қан препаратында лептоспираны микроскопиялық анықтау маңызды рөл атқарады, Бакпосевтің нәтижелері ретроспективті.
Алғаш кездері Лептоспироз ауруын Иктеро-геморагиялық безгегі немесе Васильев-Вейл ауруы деп атаған. Лептоспирозды 1883 жылы Н. П. Васильев анықтаған. Дәл осы жылы, яғни 1886 жылы Адольф Вейль көк бауыр және нефриттің өткір инфекциялық ауруын сипаттаған. Бұл жұқпалы ауру сол кезден бастап Васильев-Вейль ауру деп аталған. Кейін 1914 -1915 жылдары жапон ғалымы Инада бастаған зерттеушілер, аурудың қоздырғышы - лептоспираны бөліп алып, спирохеталар тобына қосты. Лептоспироз жұқпалы ауруы ашылу тарихы қысқаша [2,3,4].
Лептоспироз Leptospira interrogans туғызады. Бұл грам-теріс аэробты жылжымалы спиральды таяқша, спироцет тәрізді. Қазіргі кезде 230-дан астам лептоспира серовары бөлінді. Бактериялар қоршаған ортаға қалыпты төзімді, күн сәулесіне ұшыраған кезде патогендік лептоспира жоғалады, жоғары температура. Суда әртүрлі штамдар бірнеше сағаттан бір айға дейін болуы мүмкін. Құрғақ топырақта лептоспираның өміршеңдігі 2 сағат бойы сақталады, батпақта -- 10 айға дейін. Мұздауға шыдамды бола алады, дымқыл топырақта және суда қыста өмір сүре алады. Лептоспира 1-2 күн тамаққа сақталады. Бір пайыздық тұз қышқылына және фенолды жарты пайыздық ерітіндіге ұшыраған 20 минут ішінде өлді.
Табиғатта лептоспироздың негізгі резерваты кеміргіш болып табылады (тышқандар, егеуқұйрықтар, сұр вольтер) және жұқпалы сүтқоректілер (кірпіктер, шрифтер). Шаруа қожалығы сондай-ақ жұқтыру көзі болып табылады (шошқалар, қойлар, сиырлар, ешкі, жылқылар), жүн мүк шаруашылықтарындағы жануарлар, иттер. Жануарлар аурудың бүкіл кезеңінде жұқпалы болып табылады. Кеміргіштер созылмалы лептоспироздан зардап шегеді, несеппен патогенді шығару. Адамнан лептоспироздың берілуі екіталай.
Лептоспироз фекальды-ауыз механизмімен негізінен сумен таралады. Бұдан басқа, Контакт пен тамақ арқылы берілу ықтималдығын атап өтуге болады (ауытқу) бойынша. Адам шырышты мембраналар немесе терінің микротраумалары арқылы лептоспирозға инфекцияға ұшырайды. Инфекция бактериялармен ластанған суда болғанда пайда болуы мүмкін (және суды сіңіру), шаруашылық жануарлармен жұмыс істеу [4].
Адамның осы инфекцияға табиғи сезімталдығы жоғары. Лептоспирозды ауыстырғаннан кейін иммунитет тұрақты және ұзаққа созылады, бірақ осы сероварлы бактерияларға тән және басқа антигендік құрылымы бар лептоспирамен қайта зарарсыздандыруы мүмкін.
Лептоспираға арналған инфекция қақпасы ас қорыту жолының шырышты қабаты болып табылады, назофаринс, кейде - жыныс мүшелерінің және зәр шығару жолдарының, сондай-ақ теріге зақым келтіреді. Патогенді енгізуге патологиялық өзгерістер жоқ. Лептоспира лимфа ағынымен таралады, лимфа түйіндерінде орналасады, онда өсіру, және ағзалар мен жүйелер арқылы қанайналым жүйесі шашырау арқылы. Лептоспирая тропны макроцитикалық фагоциттерге, бауыр тінінде жиналуға бейім, көкбауыр және бүйрек (кейде - өкпеде) жергілікті қабыну тудырады [4,5].

Жануарлардың лептоспироз ауруының қоздырушылары мен олардың антигендік қасиеттері

Тұқымдастығы: Leptospiraceae
Туыстастығы: Leptosрira
Түрі: L. interrhogans,L. вiflexa
Лептоспироз қоздырғыштарының (Leptospira interrhogans) 200-ден астам серологиялық варианттары бар. Leptosрira туыстастығы 2 топқа бөлінеді: патогенді лептоспиралар (Leptospira interrhogans) - адамдардың және жануарлардың организмінде паразиттік тіршілік етеді; сапрофитті лептоспиралар - L. вiflexa, ашық су көздерінен бөлінген (1914ж. S.Wolbac). Дымқыл топырақта, сазды жерлерде мекендейтін галофилді лептоспиралар жылы қандыларға патогенді емес [5].

Сурет 1. Leptospira interrhogans

Морфологиясы. Лептоспиралар - ирекше пішінді бактериялар, ұзындығы 7- 20 мкм, жуандығы 0,1 - 0,15 мкм. Жас жасушалары қысқарақ, ал қартайғандары ұзарады (30 - 150 мкм). Лептоспиралардың жасушалары спираль тәрізді иректелген, 12 - 18 алғашқы иірімі бір - біріне тығыздалған және екінші рет иілген, ұштары ілмек тәрізді болып, S және С әріптерінің пішініне ұқсайды. Бірақ бір ілмекті немесе ілмексіз пішінділері де бар. Лептоспиралар спора, циста, капсула түзбейді. Сұйық қоректік ортада айналмалы, иілмелі, қоймалжың ортада толқынданып, винт немесе жылан тәрізді қозғалыс жасайды. Лептоспиралар көлденеңінен бөлініп көбейеді (7 - 12 сағ). Қоректік орталарда өте баяу өседі, басқа бактериялармен салыстырғанда 12 есе баяу жүреді. Оптималды өсу температурасы 28 - 30әС. Электронды микроскопта олардың сыртқы қабығы, осьтік жіпшесі және цитоплазмалық цилиндрі көрінеді. Липопротеидтік құрылымды сыртқы қабығы остік жіпше мен цитоплазмалық цилиндрді қоршайды. Лептоспираларды әдеттегі сәулелі микроскоппен бояусыз қарағанда көрінбейді, сондықтан оларды түнек айдынды микроскопты пайдаланып қарайды. Онда олар нәзік, белсенді қозғалатын күміс жіпшелерге ұқсап көрінеді. Бастапқы бұрамалары маржан моншаққа ұқсайды. Лептоспиралар анилинді бояулармен нашар боялады, оларды анықтау үшін күмістендіру әдісімен анықтайды. Лептоспиралардың жасушалары қаралау - қоңыр түс алып, жарық айдында жақсы көрінеді. Романовский - Гимзе әдісі бойынша лептоспиралар ашық қызғылт түске боялады. Патогенді және сапрофитті түрлері морфологиясы, ультрақұрлымы, тинкториалдық қасиеті, қозғалғыштығы мен көбеюі жағынан бір - бірінен ерекшеленбейді [5,6,7,8].
Лептоспиралар хемоорганотрофтылар. Тыныс алуы бойынша - аэробтар, микроаэрофилдер.Лептоспираларды сарысулы, альбуминді немесе синтетикалық сұйық, жартылай сұйық және тығыз күрделі құрлымды қоректік орталарда дақылдандырады. Тығыз қоректік ортада лептоспиралар 3 түрлі болып өседі: агар бетінде, агар тереңдігіне еніп, агар түбіне дейін. Сондықтан колониялардың морфологиясы әр түрлі болады. Ал сұйық және жартылай сұйық қоректік орталарда орта бетінде күреңкі сақина тәріздес өсінді түзеді. Биохимиялық қасиеттері толық зерттелмеген. Патогенді лептоспираларда каталаза, пероксидаза, цитохромды энзимдер, аминопептидазалар, дегидрогеназалар және басқа да метоболиз процесіне қатысатын ферменттер анықталған. Сонымен бірге аггрессиялық ферменттер (гиалуронидаза, липаза, фибринолизин, плазмокоагулаза, гемолизин, ДНКаза, эстераза, уреаза) анықталған, олар макроорганизмге енуге көмектеседі [9].
Антигендік қасиеті. Лептоспиралардың күрделі антигендік құрлымы бар. Leptospira туыстастығындағы өкілдердің ішінен 200 серологиялық вариантын ажыратады, олар 25-тен астам серологиялық топтарға бірігеді. Туыстастықтың спецификалық қасиетіне полисахаридті фибриллярлы антиген жатады (КБР көмегімен анықталады), топқа және варианттқа қатысын сәйкесінше қабықша ақуыздары мен липопротеинді антигендермен агглютинациялық реакция арқылы анықтайды (агглютиногендері, преципитиногендері, комплемент байланыстырушы антигендері, гемагглютиногендері). Лептоспиралардың таксономиялық критерийі - олардың антигендігі бойынша анықталады. Негізгі таксоны - серовар.
Лептоспиралар Leptospiraceae тұқымдасына жатады. Екі түрі бар: зардапты - L. interrogans және сапрофитті - L.biflexa. Жануарлар патологиясында төмендегі серотоптардың маңызы зор: L.pomona, L.hebdomadis, L.tarassovi, L.canicola, L.grippotyphosa, L.icterohaemorrhagiae, L.sejroe [10].

Сурет 2. Электрондық микроскоп көмегімен түсірілген лептоспиралар шоғыры

Лептоспира - спираль тәрізді, түзу немесе айналмалы қозғалғыш бактериялар. Микробтың ұшы ілмек тәрізді иіліп келеді де осыған қарап оларды оңай тануға болады. Ал өсінділерде кейбір штамдардың клеткаларының ұштары түзу болуы мүмкін (ілмексіз лептоспиралар). Лептоспиралардың орташа ұзындығы 6-20 мкм, ені 0,1-0,6 мкм. Ұзындығына қарай спираль иректерінің саны 20-ға дейін жетеді. Ұзақ уақыт in vitro өсірген кезде кейбір клеткалардың ұзындығы орташа ұзындықтан 2-3 есе асып кетуі мүмкін. Керісінше патологиялық материалда лептоспиралар клеткалары өсіндідегіге қарағанда анағұрлым қысқа болып келеді. Лептоспира құрылысында осьтық жепше және оған спираль тәрізді оралған цитоплазматикалық цилиндр белгіленеді. Клетка қабықшасы грам теріс бактерияларға ұқсас, бірақ жағынды бояғанда морфологиясы өзгереді. Сондықтан лептоспираларды көп жағдайда тірі күйінде зерттейді [11].
Лептоспиралар микроаэрофилдарға, немесе баяу өсетін аэробтарға жатады. Өсіру үшін қолайлы жағдай: рН 7,2-7,6 (диапазоны 6,8-7,8), температура 28-300 С. Қоректік орталарда қан сары суы, сары су альбумині және ұзын тізбекті (көміртегі атомы 14 және одан да көп) май қышқылдары қосылғанын талап етеді. Зағадаттан себінді жасағанда инкубациялық кезеңі әдетте 6-14 күн, бірақ 4 аптаға дейін және одан да көп болуы мүмкін.
Лептоспиралардың төзімділігі. Лептоспиралар жоғары температура төзімсіз: қайнатқанда бірден өледі, 56-58 0 С-та 25-30 мин өледі. Олар сондай-ақ кептіргенде және тікелей түскен күн сәулесінен аз уақытта қырылады. Табиғаттағы су қоймаларында ұзақ сақталады. Лептоспиралар төменгі температураға әжептеуір шыдамды және ұзақ уақыт қатырғаннан кейін де тіршілігін сақтап қалады. Тұз қышқылының 0,1 % -дық ерітіндісі, фенолдың 0,5 %-дық ерітінділері лептоспираларды 20 мин. ішінде, белсенді хлор 0,3-0,8 мгл мөлшерінде екі сағаттың ішінде өлтіреді. Лептоспиралар - кәдімгі гидрофилдер. Олардың сыртқы ортада өмір сүруінің маңызды алғы шарты жоғары ылғалдылық және рН 7,0-7,4. Зардапты лептоспиралар антигендік қасиеттері бойынша түр ішілік әр алуандығымен ерекшеленеді. Негізгі таксон - серовар. Қазіргі уақытта әлемде зардапты лептоспиралардың 230 дан астам серовары ажыратылып, жіктелінген, олар антигендік туыстығына қарай 23 серологиялық топқа біріктірілген. Ал бактериялар түрін ажыратудың ДНҚ-РНҚ гибридтелуінің нәтижелеріне негізделген жаңа концепциясы бойынша лептоспиралар жеті геномдық түрге бөлінген [12,13,14].

Жануарлардың лептоспироз ауруы кезіндегі клиникалық белгілері мен иммунитеті

Лептоспиралар жұлынға енуге қабілетті, науқастанушылықтың 7 - 15 күні менингеалды көріністер байқалады.
Науқастанушылықтың симптоматикасы мен ауырлығы қоздырғыштың сероварына, қоздырғыштың вируленттілік жағдайына, макроорганизмнің жағдайына, жұғу жолдары мен механизміне байланысты. Жасырын кезеңі 7-10 күнге, ауру 5-6 аптаға дейін созылады. Ауру жедел басталады, дене температурасы 39-40˚С жоғарылайды, бас ауруы, бұлшықет ауруы әсіресе балтыр етінің ауырсынуы байқалады. Ағзалардың зақымдалуына байланысты олардың белгілері пайда болады: бүйректік жетіспеушілік, сарғаю және тағы басқалары. Толқын тәрізді қызба тән. Лептоспироздың клиникалық түрлері әртүрлі - жеңілден өлімге алып келетін ауыр түріне дейін.Кеш асқыну фазасында көздің зақымдануы, пиелит, менингоэнцефалиттің қалдық көріністері де байқалады [14].

Сурет 3. Лептоспирозға шалдыққан сиырың көзіндегі сарғаю белгілері

Лептоспироздың инкубациялау кезеңі бірнеше күн аралығында өзгереді, бір айға дейін, Орташа 1-2 апта. Ауру дереу басталады, температураның күрт көтерілуінен жоғары сандарға дейін, ауыр уыттану және ауыр уыттану белгілері бар (қарқынды бас аурулары, мальгия, әсіресе бұзау және бұлшық еттерде, әлсіздік, ұйқысыздық, анорексия). Емдеу кезінде гиперемия мен бетінің ісінуі байқалады, мұрынның ернеуінде және қанатында гематетипронды бөртпе пайда болуы мүмкін, Везикулалардың мазмұны геморрагиялық сипатқа ие. Conjunctiva тітіркендіреді, склера енгізілді, шырышты қабатының орташа гиперемиясы, орофаринс, Субмукозалық қабаттағы қан кетулерді байқауға болады [15].
Денедегі негізгі немесе петехиальді бөртпелер, аяқтар 2-4 күннен кейін пайда болады. Бөртпе бірнеше сағаттан бірнеше күнге дейін созылуы мүмкін. Геморрагиялық синдром (петехиа және қан кету) аурудың алғашқы күндерінен бастап лептоспироз клиникасын толықтыра алады. Ауыр ағымды қолтықтарда және локте қапталған геморрагиялық бөртпе жүруі мүмкін, гематурия (несептегі көрінетін қанды қоспаға дейін), мұрын, аналық, асқазан-ішек өтетін қан, гемоптиз (геморрагиялық өкпе ісінуіне дейін төмендейді).
Тыныс алу жүйесінің бұзылуы алғашқы күндерде әдетте белгісіз, инфекцияның даму кезеңінде пайда болады және қалыпты және ауыр жолмен аурудың ортасында геморрагиялық синдроммен патогенетикалық байланыс бар. Жүрек ақаулары (ритмнің өзгеруі, керең жүрек тондары, перифериялық қан қысымының төмендеуі) интоксикация синдромымен байланысты.
Иммунитеті. Иммунитеті ұзақ, қарқынды, дегенмен қатаң серологиялық вариантты спецификалық. 3 - 4 аптада стерилсіз иммунитет қалыптасады. Қанда антиденелер көп жиналады. Бүйректе қоздырғыш ұзақ сақталып, несеппен ұзақ уақыт бөлінеді (40 күн және одан да артық). Иммунитет біртіндеп күшейіп, ақырында қоздырғыштан толық айығады (науқастанушылықтың 5- 6 аптасында) [16].

1.4 Жануарлардың лептоспироз ауруын зертханалық балау

Лептоспирозды балау микроскопиялық, бактериологиялық, биологиялық және серологиялық әдістермен жүргізіледі.
Зерттеу материалдары: ауру жануарлардан - қан (дене температурасы көтерілген кезеңде алынған), зәр (өздігінен бөлінген кезде); өлген жануарлардан - паренхиматозды ағзалардың бөліктері, бүйрек, құрсақ және кеуде қуыстарынан алынған жалқаяқ, ішіндегісімен бірге қуық, түсік тасталған төл.
Зерттеу әдістері
Микроскоптық зерттеу
1. Бактериоскопия.
Қанды, зәрді және ұлпа қойыртпағын зерттейді. Оларды алдын ала 3000 айнмин центрифугада 10 мин бойы айналдырады да тұнба үстіндегі мөлдір сұйықтықты микроскоптайды. Лимон қышқылды натрий қосылған қанды центрифугадан кейін 1 сағат тұндырып алады. Препаратты жаншылған тамшы әдісімен жасайды. Кем дегенде 50 көру аумағын зерттеу керек.
Микроскоптау онша тиімді емес, себебі қанда қоздырғышты аурудың 7-ші, зәрде 8-16 күндері ғана аңғаруға болады.
2. Иммундыфлюоресцентті микроскоптау.
Микроскоптауды таңбаланған глобулиндерді пайдалана отырып жүргізеді. Таңбаланған глобулиндер лептоспираларды қандай серотопқа жатса да анықтауға мүмкіндік береді.
3. Боялған жағындыларды микроскоптау.
Романовский-Гимза әдісімен 30 мин бойы бояуға болады, бірақ бұл кезде морфологиясы бұзылады да лептоспираларды басқа микроорганизмдерден ажырату қиынға соғады.
4. Леватиди бойынша күміспен импергнациялау.
Күмістеу әдісі лептоспиралардың сыртқы қабығының қалпына келтіру қабілетіне негізделген, нәтижесінде олар азот-қышқылды күміспен қара түске боялады. Таза өсінділерді бөліп алу Материалды 2-3 тамшыдан ішінде қоректік ортасы (Уленгут, Кортгоф, Терских, Флетчер орталары) бар 3-5 пробиркаға себінді жасап, 20-30° С температураға термостатқа қойып, өсінділерді алдымен бір күннен кейін, одан соң әр 3 күн сайын соң қарап отырады. Әдетте өсіндінің өсуі 18-21 кндері байқалады. Лептоспиралар байқалған жағдайда өсіндіні дереу қайта себінді жасау керек. Бөгде микрофлораның өсуін болдырмау үшін микробқа қарсы заттары бар орталарды прайдаланады (неомицин, фурациллин, фуразолидон, фурагин).
Лептоспирозды балаудың бактериологиялық тәсілі кең қолданыла қоймайды, себебі лептоспиралар дифференциалды-диагностикалық орталарда (Кортгоф, Терских орталары) жылдам өсе қоймайды (12-30 күнге дейін).
Биологиялық әдіс. Зертханалық модель ретінде 30 күнге дейінгі сарғыш хомяктарды, 2-3 күндік көжектерді қолданады. Зерттелініп отырған материалды хомяктарға 0,3-1,0 мл, көжектерге 2-3 мл мөлшерінде енгізеді. Әр сынамаға 2 хайуаннан алады: олардың біреуін 4-5 күннен соң өлтіреді, екіншісін егер өздігінен өлмесе 14-16 күннен соң өлтіреді. Өлген және өлтірілген хайуандардың ағзаларынан себінділер жасайды. Екінші хайуанның қан сары суын серологиялық әдістермен зерттейді[17].
Микроагглютинация реакциясын қою:
1. Қан сары суы
2. Физиологиялық ерітінді
3. Лептоспиралар өсіндісі
Сары суды сұйылту
Сұйылту
1:50
1:100
1:200
1:400
Физиологи
4,8
2,0
2,0
2,0
ялық ерітінді

Қан сары
0,2
-
-
-
суы

2. Сұйылтылған қан сары суын ең жоғары сұйылтындысынан бастап полистиролды планшеттің ұяшықтарына 0,5 мл-ден құйып шығады.
3. Әр ұяшыққа 0,5 мл антиген (лептоспираларды) қосады
4. Бақылау қою: 0,5 мл физ ерітінді + 0,5 мл антиген
5. Планшетті 370 С температурада 1 сағат бойы ұстайды.
6. Әр ұяшықтан заттық әйнекке бір тамшыдан тамызып, жабын әйнекпен жабады. Реакциян нәтижесін қараңғыланатын конденсоры бар микроскоппен 10 х 1,5-20 есе ұлғайту арқылы көреді [18].
Реакцияны оқу:
Агглютинация лептоспиралардың жабысуымен және тор, бантик, бұрым тәріздес түзілімдер түзуі арқылы көрінеді. Реакция нәтижесін төрт балдық жүйе бойынша бағалайды:
++++ - 100 % лептоспиралар агглютинделген +++ - 750 % лептоспиралар агглютинделген ++ - 50 % лептоспиралар агглютинделген + - 25 % лептоспиралар агглютинделген - - агглютинделмеген
Бұл ауруды дұрыс ажыратып балау үшін, сиыр, қой, ешкіде лептоспирозды бруцеллезден, кампилобактериоздан, қатерлі қызбадан, пироплазмоздан, листериоздан, вирустық пневмоэнтриттен ажырату керек. Ал шошқа малында бруцеллез, сальмонеллез, тілме, оба, дизентерия, микотаксикоздардан, белок, витамин жцне минералды заттардың жетіспеушілігінен ажырату керек. Жылқы малында делбеден, ит және бағалы терісі бар аңдарда оба, жұқпалы гепатит, вирустық энтрит және сальмонеллезден ажырату керек. Ауру жұққаннан кейін бір апта бойы қанда болады. Ауру жұққаннан кейін 5 -15 күн аралығында ауру жұқтырған мал қанының құрамында РМА (Радиоиндикаторные методы анализа) агглютининдар және лизиндар көбейіп бастайды. Ауру жұқтырғаннан кейін екінші аптадан бастап лептоспиралар бүйректе жиналып несеппен шыға бастайды [19].

2. Негізгі бөлім

2.1 Патологиялық ашып-сою техникасы

Казақстан және опасыз Республикасының билеуші, ветеринарлық мүддесін заңдылықтарына көздеп, орай рулар ветеринарлық арасындағы дәрігерлік болып жаруды көрсетіледі. Ұйымдастырып Мысалы, өткізеді, Б.Я.Басин, жануар Г.Н.Апполовтың өлімінің кітабындағы пікірге себебі сүйене жайлы отырып, қорытындылар былай толтырады. Деген: Осы Политика кезде Абылая олар двуличной нетолько ветеринарлық-санитарлық отношений ережелерді Циннской қоғамдық империй, және Россий жеке Абылайға бастың былайша біржақты қауіпсіздігі мен қазақ өлекселерді халқының санитарлық намысына жою тиетін тәртіптерін пікірлерді қатаң В.С.Кузнецовтың сақтайды. 1980 жылы Аталған Новосібірде жұмысты шыққан ветеринарлық Амурсана мамандар кітабының патологиялық-анатомиялық беттерінен зерттеулердің де кездестіруге әдістемелік болады. Және Біздің техникалық тарихнаманың ережелерін парадоксы қатаң Абылай сақтап, әр хан туралы жануар мәліметтердің түрлерінің ұлан-ғайыр жас болғандығына аралық қарамастан анатомиялық-физиологиялық бертінге ерекшеліктері мен дейін арнайы ауру ғылыми сипатын ескере зерттеулердің отырып болмауы. Орындайды. Орайда Кажетті академик жағдайларда Р.Б.Сүлейменов ХІХ кешенді ғасырдың зертханалық 60-шы зерттеулерді жылдары қарастырып Ш.Уәлиханов өткізеді. Жазған Әдетте, Абылай жаруды шағын мақаладан жануар басқа, иелерінің уақытқа қатысуымен, ал дейін соттық-ветеринарлық бірден-бір жару зерттеудің кезінде болмауы тергеу өкінішті- ақ орындары жазды. Өкілдерінің шынында қатысуымен солай. Өткізеді.
Жануарлар Бірақ өлекселерінің академик толық сыпайылық патологиялық бірігіп анатомиялық жазған жаруын кітабын арнайы атамай жабдықталынған отыр. Бөлмелерде Олардың (секциялы бірігіп орындар мен жазған еңбектері прозекторияларда) жарық өткізеді. Көрген Олар XVIII ветеринарлық оқу ғасырдағы орындарында, Қазақстан зертханаларда, тарихынан Абылайдың емханалар мен сыртқы ет-сүйек саясаттары өндіру туралы. Зауыттарында еңбек болады. Жарық Соңғы көрісімен- ақ жылдары бұл лезде зауыттар тарап азықтық кеткен (ет-сүйек болған. Ұны, т.б.) Себебі, және маңызы техникалық Қытай жануар авторларының текті еңбектерін шикізат кеңінен өндірумен пайдалануында қатар, емес, ең жануарлар бастысы өлекселерін, кітапта олардың Қазақстанның қалдықтарын тарихи жоюды, процесіндегі шаруашылықтар мен Абылай ветеринарлық ханның мекемелерге ойлы тұрғысынан тиісті ашылғандығы. Қорытындыларды Абылайдың беріп, есімімен патологиялық-анатомиялық байланысты анықтау тарихи өткізуді де проблеманы орындай ды.
Егер саралауда арнайы белгілі жазушы бөлмелер Шот-Аман болмаса, Ыдырысұлы жаруды Уалинановтың жойғыш қосқан қондырғы не үлесі биотермиялық кісінің шұңқыр осы аттас маңдарында еңбегінің өткізеді. Бөлігі Дала Көкшетау жағдайында облыстық жануарлар газет өлекселерін беттерінде жарған жарияланды. Автор уақытта Абылайдың қауіпсіз тегіне, жұмыс даңқты жағдайлары патриоттық жасалады. Істеріне Жануарлар жасап, көптеген өлекселерін нұсқалар қора-жайларда, келтіреді. Жайылымдарда Сонымен және қатар өзге С.М.Пресняковта жануарлар Абылайға қатысты шоғырла натын пікірлерін жерлерде білдірген. Жаруға үлкен болмайды.
Секциялы еңбек бөлмелер кең, әpi көптеген жарық деректер жинаған болулары екен. Қажет, Әрине онда автордың ыстық бүкіл және айтқандарымен суық келісе суы бар су болмайды, бірақ құбырлары мен мұның суағар қажеті құбырлары шамалы. Болулары бастысы керек. Автор Терезелердің міндет еденге еткен қатынасы 1:4-1:5. Ауа ойын объективті сору түрде желдеткіші көрсетуге бөлме ынталы ауасы 1 екен. Сағат Қазақ ішінде халқының толық көсемінің бейнесін алмастырылатындай жасауға болуы көптеген керек. Жазушылар Қабырғалары мен ішінде төбeciн Ш.Құдайбердиев, жеңіл қалам жуылатын, су сілтеді. Ciңірмейтін Бірақ материалмен кейбір жабады тарихи (кафель, жағдайларға майлы байланысты ойдай бояулар, т.б.). туындылар Еденге жарық асфальт, алмай, цемент кейін төсейді жоғалып және кетті. Арнайы су тақырыпқа қазақтың ағуы перзенті үшін М.Дулатов қажетті өзінің қондырғы Абылай және атты мақаласын оны арнапты. Хлорлы Бірақ әкпен авторы залалсыздандыру репрессияға, қоймашасы салынған. Болады. Көрнекі Жалпы қаламгер арналық марқұм жүйеге су зал алсыздандырылғаннан соң І.Есенберлин ғана түседі. Секциялық Абылай бөлмеде бейнесін жануар көркем өлекселерін әдебиетте жаруға сомдай арналған алды, мықт әpi романы бepiк қазақ, үстелдер, орыс тілдерінде арнайы жарияланды. Киімдерді, Романның құрал-жабдықтарды, талас, ыдыстарды, кітаптың реактивтер мен жақсы патологиялық жақтары материалдарды нашар сақтайтын жақтары шкафтар, пікір талас құралдарға тудыруға арналған болар және бірақ жазу мәселе үшін емес, қажетті 60-жылдардың үстелдер, 70- жылдардың залалсыздандыратын басында ерітінділері бар Абылай қолжуғыштар, хақында электр қалам плиткалары, толғаудың автоклав, үлкен таразылар, т.б. ерлікті болады. Талап етуші Сонымен еді. Қатар, Абылай секциялық тақарыбының болмеде тарихнамалық прозектор, шолуы өзге қазіргі қызметкерлер ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.