Психологиялық ( Ф. Боасаның тарихи мектебі ) антропология

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Білім және ғылым министірлігі

Еуразия гуманитарлық институты

Баяндама

Тақырыбы: Психологиялық ( « Ф. Боасаның тарихи мектебі») антропология.

Тексерген: Болатбекова Н.

Орындаған: Нұрмақ Г.

2019 жыл

Психологиялық ( « Ф. Боасаның тарихи мектебі») антропология.

XIX ғасырдың соңғы онжылдығының басталуымен Америкада этнологияның жаңа бағыты пайда болады, оның негізін қалаушы ірі ғалым және қоғам қайраткері Франц Боас(1858-1942) болды. Өзінің негізін қалаушы атауымен бұл бағыт "Боас мектебі" деп аталды, алайда этнология тарихындағы жаңа бағыттың ресми атауы "американдық Тарихи этнология мектебі"болды.

Этнологиядағы жаңа ғылыми бағыттың пайда болуы осы ғылымның дағдарыстық жағдайына байланысты болды, онда бірқатар ғалымдар үстемдік еткен парадигмаларды қабылдамады және әр түрлі халықтардың өмірін зерделеудің мүлдем жаңа жолдарын ұсынды. Этнология міндеттерін қайта қараудың басты бастамашысының бірі Боас болды. Ол этнологияның барлық дәстүрлі мектептерін (эволюционизм, диффузионизм, функционализм) әмбебап емес деп қабылдамады. Оның идеясы этнографиялық деректерді қайта жинақтауға, содан кейін олардың негізінде жаңа әдістер мен жаңа теорияларды біртіндеп әзірлей отырып, жалпылама жасауға негізделген.

Әрине, Боас адам туралы ғылымның мақсаты әрбір жеке халықты, оның тілі мен мәдениетін зерттеуге негізделген тарих туралы тұтас түсінік жасауды санады. "Этнология міндеттері туралы"өзінің алғашқы принципиалды мақаласында Боас бұл ғылымның түпкі мақсаты-барлық халықтардың біртұтас тарихын құру, тек өркениетті ұлттар ғана емес, атап айтқанда бүкіл адамзат және оның тарихының барлық кезеңдерін мұз дәуірінен қазіргі заманға дейін құру болып табылады деп жазды. Ол үшін әрбір жеке халықты оның өзіндік ерекшелігі, мәдениеті мен тілін үйрену қажет деп санады. Ал адамзаттың бүкіл тарихын қайта құру негізінде адамның қызметін басқаратын барлық заңдарды анықтау керек. Бұл үдерісте Боас мәдениетті дамытудың жалпы заңдарының бар екенін мойындады, бірақ әрбір мәдениет өзінің, бірегей даму жолына ие болғандықтан, оларды тұжырымдау кезінде сақ болуға шақырды.

Өзінің сақтығын ол сыртқы бір-біріне ұқсас құбылыстардың мүлдем әртүрлі шығу тегі мен әртүрлі функциялары болуы мүмкін екендігін түсіндірді. Кез келген ұқсастықтар тарихи байланыстар туралы немесе мәдениеттің қандай да бір құбылыстарын бір халықтың екіншісінен алуы туралы куәландырады. Адам психикасының біртұтас ұйымы мен географиялық ортаның ұқсастығы мәдени құбылыстардың ұқсастығын түсіндіру де әрдайым қолайлы емес. Барлық жағдайларда мұқият тарихи зерттеулер қажет.

Эволюционизм мен диффузионизмді жоққа шығара отырып, Боассо өз тарапынан мәдениетті зерттеудің тарихи әдісін қорғады. Оның түсінігіндегі мәдениет-бұл адам өзінің мәдени рөлін қабылдау және есейу процесінде меңгеретін мінез-құлық үлгілерінің жиынтығы. Мәдениеттің дамуы негізінен әлеуметтік топтың өзіндік ішкі дамуымен, ал ішінара ол ұшырайтын бөгде әсермен анықталады. Әрбір мәдениетті бірегей және ерекше нәрсе ретінде қарастыра отырып, Америка Тарихи мектебінің жақтастары мәдениеттердің егжей-тегжейлі сипаттамасын жүргізді. Осының нәтижесінде жинақталған үлкен және әр текті материал оны өңдеудің арнайы әдістеріне қажеттілікті тудырды. Сондықтан Боас мектебінде бірнеше жаңа әдістер, атап айтқанда этнографиялық картографиялау әдісі құрылды.

С началом последнего десятилетия XIX века в Америке зарождается новое направление в этнологии, основателем которого стал крупный ученый и общественный деятель Франц Боас(1858-1942) . По имени своего основоположника это направление получило название «школа Боаса», хотя официальным названием нового направления в истории этнологии было «Американская школа исторической этнологии».

Возникновение нового научного направления в этнологии было обусловлено кризисным состоянием этой науки, когда ряд ученых отвергли господствовавшие в ней парадигмы и предложили совершенно новые подходы к изучению жизни разных народов. Одним из главных инициаторов пересмотра задач этнологии и стал Боас. Он отвергал все традиционные школы этнологии (эволюционизм, диффузионизм, функционализм) как недостаточно универсальные. Его идея состояла в том, чтобы заново накапливать этнографические данные, а затем на их основе делать обобщения, постепенно вырабатывая новые методы и новые теории.

Конечно, целью науки о человекеБоас считал создание целостного представления об истории, основанного на изучении каждого отдельного народа, его языка и культуры. Уже в первой своей принципиальной статье «О задачах этнологии»Боас писал, что конечной целью этой науки является построение единой истории всех народов; не одних только цивилизованных наций, а именно всего человечества и всех периодов его истории, от ледниковой эпохи до современности. Для этого, считал он, необходимо изучить каждый отдельный народ в его своеобразии, его культуру и язык. А уже на основе реконструкции всей истории человечества следует выявить все законы, управляющие деятельностью человека. В этом процессе Боас признавал наличие общих законов развития культуры, но призывал к осторожности при их формулировке, поскольку каждая культура имеет свой собственный, уникальный путь развития.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.