Экология және табиғат пайдалану жөніндегі халықаралық конвенциялар, мемлекетаралық келісімдер мен шарттар

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны:

1. Кіріспе
2. Негізігі Бөлім
2.1. Экологиялық құқықтың пайда болуы, өркендеуі және болашағы
2.2. Экологиялық құқықтың қайнар көздерінің түсінігі, ерекшеліктері
2.3.Табиғат қорғау және табиғи ресурстарды ұтымды пайдалану туралы ережелер
2.4.Экология және табиғат пайдалану жөніндегі халықаралық конвенциялар, мемлекетаралық келісімдер мен шарттар
3. Қорытынды
4. Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Кіріспе

Қазақстан Республикасының аумағында табиғатты қорғау мәселелері көп заманнан бері жалғасып келе жатқан іс деп айталамыз. Ғасырдан ғасырға мирас болған, қазақ халқы жайнап қаныс тепкен кең байтақ өлкенің табиғатын құқықтық қорғау туралы көне жазба деректер болмаса да, табиғат қорғаусыз қалған деуге болмайды.
Шынтуайтына келгенде, қазақ жерінде табиғатты құқықтық қорғау тарихы өзінің ғылими тұрғыдан зерттелуін қажет етеді. Қазақ халқында табиғатты қорғау мәселелері шаруашылыққа ыңғайластырып жүргізілген. Мысал үшін; малды жазда жайлауға айдаса, қыста қыстауда ұстайды. Ал осы екі аралықта басқа жерлерді қажет кезінде пайдаланады. Сөйтіп, жайылымдар мен қыстаулардың шөбін қалпында сақтап, аң мен құстың өсіп-өнуіне қолайлы жағдай жасап келген. Аң мен құсты, орманды қырып жоюға, су қорларын ластауға жол бермеген. Бұлақтардың көзін ашып, оны табиғи күйінде пайдаланым отырған.
Қазақстан Республикасының қазіргі экология құқықғы Қазақстан Республикасының егемендік алып, дербес мемлекет болғанына дейінгі жасалған бұрынғы СССР одағында қалыптасқан экология құқығынң жалғасы.
Бұрынғы кеңес үкіметті 1917 жылғы 20 қазанда жер туралы декрет, 1918 жылы орман жөнінде декрет қабылдады, онда жер және қорларын пайдалану және қорғау қатынастарын реттеуді көздеді. Табиғи ескерткіштерді қорғау жан-жақты қарастырылады. 1919 жылы суды қорғау комитеті құрылып, сөйтіп оған судың санитарлық жағадайын қадағалау, табиғатты өндірістік сарқынды сулар мен ластарлан қорғау жайы тиісті органдарға жүктелді.
1921 жылы балықтар мен хайуанаттар жөнінде декрет қабылданады. Көп жылдар бойы табиғат қорларын пайдалану мен қорғаудың құқықтық мәселелері тек бір орталықтан - Москва арықылы жүргізіледі.
1960-1970 жылдар арасында экология саласындағы заңдары кодификациялау барысында орталықтың жер, су, орман, жер қойнауы, жануарлар мен өсімдіктер дүниесі, атмосфералық ауаны қорғау туралы заңдардың негіздері қабылданып, одақтас республикаларда табиғат жөнінде салалық заңдар, кодекстер қабылданады.
Табиғи ресурстарға тек қана мемлекеттік меншік ССРО конституциясында және ҚазақССР Конституциясында тұжырымдалады.
Жерді және басқа табиғи ресурстарды пайдалану мен билік ету негізінен орталықтан шешіліп отырады. Сондай саясаттың салдарынан миллиондаған гектар жер әскери қажеттіліктер үшін алынып, олардың атом қаруларын сынау үшін пайдаланылғандығы жасырылады. Сондай сынақтардың саладарынан адамдардың денсаулығына зиян келетіні және келгені де құпия болып сақталады.
Республика аумағындағы кен байлықтары орталық үшін жергілікті халықтың мұқтаждарын өтей алмайлы. Қазақстан Республикасының экология құқығының нарықтық экономика жағдайының дамуы одан әрі жалғаса береді.

2.1. Экологиялық құқықтың пайда болуы, өркендеуі және болашағы;
Экологиялық құқық - қоршаған ортаның табиғи сапасын жақсарту, қорғау, сауықтыру, экологиялық зиянды салдардың алдын алу мақсатында қоғам мен табиғаттың өзара әсері жүйесіндегі қоғамдық (экологиялық) қатынастарды реттейтін экологиялық-құқықтық нормалар жиынтығы:
Өзге де елдерде сияқты Қазақстанда да қоршаған орта мен табиғи ресурстарды қорғау заңнамада негізделеді. Қазақстан Республикасының экологиялық заңнамасын құрайтын экологиялық құқықтық көздері төмендегідей құқықтық құжаттар болып саналады. Қазақстан Республикасының Конституция, заңдары мен кодекстері, жарлықтар, нормативтік актілері және т.б. Қазақстан Республикасының 1995 жылы 30 тамызда қабылданған Конституциясы қоршаған ортаны қорғаудың негіздері бекітілген. Конституцияға орай еліміздің азаматтары табиғат қорғау заңнамасының талаптарын сақтауға және қоршаған ортаны қорғауға қатысуға міндетті болып табылады. Қазақстан Республикасының Конституциясы азаматтардың жерге және табиғи ресурстарға олардың құқықтарын жариялайды, әрбір азаматтың қолайлы қоршаған ортада құықығын бекітіледі. Адамдардың табиғатқа, оның байлықтарын қорғауға қатысты міндеттерін белгілейді. Қоршаған табиғи ортаны қорғау саласындағы барлық заңдар табиғи ресурстың құқықтық негізін құрайды. Олардың құрамына Атмосфералық ауаны қорғау туралы, Тұрғындардың радиациялық қауіпсіздігі туралы, Ерекше қорғалатын табиғи аумақтар туралы, Жануарлар әлемін қорғау, өсіру және пайдалану туралы енеді. 1997 жылғы 15 шілдеде қабылданған № 160-1 қоршаған ортаны қорғау туралы Қазақстан Республикасының заңы экологиялық заңнама жүйесін басқарып отырады. Табиғи ортаны қорғаудың мәселелерінде басқа заңдардың нормалары Елімізідің Конституциясына және аталған заңға қайшы келмеуі тиіс. Қоршаған орта мен табиғи ресурстарды қорғаудың заңнамалық базасын қысқаша түсіндірген оқытушы енді экологиялық мониторинг және оның түрлері мен функциялары туралы сұрақтың мәнін ашуға кіріседі. Экологиялық мониторинг (лат. монитор - еске салатын, қадағалайтын) - антропогендік және табиғи факторларжың әсерімен қоршаған ортаның жай-күйіне бақылау, бағалау және болжау жүйесі болып табылады. Мониторингтің негізгі принципі - үздіксіз бақылап отыру, экологиялық мониторинг экологиялық бақылаудың тек бөлігі ғана емес, сондай-ақ бірге бағалауды және болжауды жүргізе отырады, бір қызметті қоршаған табиғи ортаның жай-кұйі туралы қажетті ақпаратпен қамтамасыз етеді. Содан кейін мониторингтің түрлері қарастырылады. Аумақтық шегіне байланысты экологиялық мониторингтің үш сатысы бар олар; жергілікті, аймақтық және ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.