Араб мемлекеттерінің Парсы шығанағының ынтымақтастық Кеңесінің құрамына кіретін мемлекеттердегі ингерациялық процесстер

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кіріспе

Негізгі бөлім

Қорытынды

Пайдаланаған әдебиеттер

Кіріспе

Азияның арабтары екіге бөлінеді: Шығыс Жерорта теңізі, Аравия. Екеуі арасында көп айырмашылық бар, ол айырмашылық өркениеттен фундамент тереңдегенде, Шығыс Жерорта теңіз арабтары ҮІІ ғ. Аравиядан келген, ал олар келмей тұрып мұнда жер көп мыңжылдықтар бойы өңделіп келген және дүние жүзілік өркениетте орталығы болмаса да ең бір көне бөлігі еді. (Египет, Қосөзен) . Ал аравиялық зона бұл араб, семиттар этникалық топтардың көне заманнан келе жатқан мекендері еді. Бірақ табиғат жағдайына байланысты бұл жер бедуиндердің көшпелі осмораш ғана қарасты болды. Мекке сияқты сирек кездесетін егооникалық оазистері болды. Даму темпі мен даму сапасында да айырмашылық болады. Мысалы Кувейт пен ОАӘ гүлденген мемлекетке айналды да сол мұнайды оазистен Ирак - агресивті диктатураға айналды. Бұл жерде көптеген факторлар өз ролін атқарды, елдің территориясы мен халқынан бастап Шығыс Жерорта теңізі зонасында 4 мемлекет Сирия, Ливан, Иордания, Ирак. Сирия мен Ирак - әрі күшті агресивті мемлкеттер.

Сирия - 15 млн халқы, 1965 ж Египетпен қосылу әрекеті соғыссыз аяқталған соң ПАСВ (партия арабского социалистического возраждению) (БААС) жетекшілерінің қол астына өтті. Бұл партия арабтардың ұлттық біріккен партиясы болды және онда Египетпен үшінші қалпына келтіру (Ирак) қолдаушылары көп болды. Бірақ тез арада ол партияда тоталитарлық социализмге бағытталған ұйымшылдық фракция жеңіп шықты. (классикалық Гецестане Марет Моделге ұқсас) .

1966 жылы елді басқаруға радикалды топтар келді. Елдің экономикасында мемлекеттік секторды нығайту бағыты күшеді. 1969 жылы Конституция Сирияны - демократиялық, халықтық социалистік -2 республика, жоспарлы экономикасымен және заңмен шектелген жеке меншікті деп белгіленеді.

1972 жылы республикады президент Х. Асад болды, 1973 жылы конституция бойынша (жалпы референдум мақұлдаған), жоспарлы экономика формуласына «қамаудан барлық тұран» жаго туралы тезис қосылды. 1967, 1973 жж араб, Израйль соғыстары арабтардың еуропалық қарсылығында сирияның ролін өсірді. 70 жылдары араб көршілес елдермен қарым - қатынасты жақсартуға көрісті. (Иорданиямен Иракпен) . Бірақ сирия мен Ливанның Өшекі осторош араласуы бұл мақсатқа қол жеткізбеді. Бірақ сирия Ливанның экстримистік Каддафи мен жақындасуы байқалады.

1974-1979 жылдары бірқатар реформаларға қарамастан ерекше бағытын өзгерткен жоқ.

Негізгі бөлімі

Кеңесінің құрамына кіретін мемлекеттердегі ингерациялық процесстер

Дегенмен, ұлтық экономикаларды өзара үйлестіру нәтижесінде пайда болған ішкі аймақтық сауда мен капиталдар рыногының бүкіл Азия-Тынық мұхиты аймағының интеграцияның бірінші кезеңіне, яғни еркін сауда аймағына көшуіне мүмкіндік береді. Азия-Тынық мұхиты елдерінің жекелеген топтарының интеграциялану дәрежесінің өсуі интеграциялық процестер дауын жеделдететін маңызды фактор екендігі даусыз. Айталық, Оңтүсік Қытай экономикалық аймағы (ҚХР, Гонконг, Тайвань) «даму үшбұрышы», «дамудың алтын бұрышы» (Индонезия, Малайзия, Сингапур), Жапон теңізі бассейіні елдерінің экономикалық аймағы, Үнді-Қытай экономикалық аймағы сияқты қарқынды дамып келе жатқан аймақтардың бар екендігіне дүние жүзінің көзі жетіп отыр. Интеграцияға, өзара пайдалы ынтымақтастыққа ұмтылыс Парсы шығанағында, Араб елдерінде де күшті қарқын алуда. 1981 жылдан бастап құрамында Сауд Арабиясы, Кубет, Катар, Бахрейн, БАЭ және Оман (мұнайлы алтылық) бар ынтымақтастық кеңесі жүмыс істейді. 1992 жылы Орталық Азия Мемлекеттерінің Экономикалық Ынтымақтастығы Ұйымының (ОЭС-ЭКО) құрылғандығы жарияланды. Бұл құрылымның құрылтайшылары Иран, Пәкістан және Туркия болды. Құрылтайшылардың есептеулері бойынша ОЭС-ЭКО болашақ Орталық Азия ортақ рыногының үлгісі және бұл құрылым ТМД-ның мұсылман мемлекеттері-Орта Азиялық мемлекеттерді, Қазақстанды, Әзірбайжанды өз қатарына тартпақшы.

Қорытынды,

Дамушы елдердің ынтымақтастығы, олардың интеграцияға ұмтылысы туралы айта келе, шын мәнінде интеграциялық процестердің әзірге әлсіздігін және олардың әр-түрлі аймақтардағы сипатының, қозғаушы факторларының даму қарқындарының әркелкілігін атап өту қажет. Дамушы елдердің экономикалық ынтымақтастығы, олардың интеграциялық мақсаттарға жетуді жариялауы интеграциялық процестерге жетелейтін бастапқы, дайындық сатылары тәрізді көрінеді . . .

Пайдаланаған әдебиеттер

WWW. baribar. kz
//kk. wikipedia. org/
https://articlekz. com
Р. Арын, Ғ. Иренов Конференциялық келісім төлеранттық Қазақстан қоғамының негізгі ретінде // Қоғам және Дәуір №4, 2007 20 - 23б.
А. Айталы. Заң тұжырымдамасы туралы пайым. //Егемен Қазақстан 13 мамыр, 2008 7б.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.