Жанқожа бастаған Сырдария қазақтарының көтерілісІ

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

1. Жанқожа бастаған Сырдария қазақтарының көтерілісі.

2. Жанқожа батыр — 19 ғасырдың орта шеніндегі Сыр бойы қазақтарының Хиуа,
Қоқан отаршылдығына қарсы көтерілісінің басшысы.

3. Ж. Нұрмұхамедұлы бастаған көтерілістің сипаты.

Кіріспе
XIX ғасырдың 30-50 жылдары Қазақстан тарихының маңызды шебі ретінде
белгілі болды. Өлкенің әлеуметтік-экономикалық жағдайында Қазақстан кейбір
аудандарының жалпыресейлік рынокқа тартылуына байланысты экономикалық дамуы
арта түскендігі бацқалды. Әйтсе де Қазақстаннның саяси жағдайы бұл кезеңде
де тұрақсыз болды.
Сырдария жағалауындағы аймақтарды мекендеген қазақ халқының жағдайы
мейлінше ауыр еді. Ресей империясының экспансиялық ұмтылысының (1853 ж. В.
Перовский Ақмешітті басып алған болтын) күшейе түсуі, сондай-ақ Хиуа
хандығының агрессивтік саясаты Сырдария бойы қазақтарының Жанқожа
Нұрмахамбедовтың қолбасшылығымен күреске шығуының негізгі себебі болды.
Шекті ру басшыларының бірі Жанқожа өзінің сирек кездесетін сапалық
қасиетімен қарапайым еңбеккерлер арасында беделді әрі мақсаткер батыр
ретінде даңққа бөленді. Өз дегенімен істетін әрі өктем басөарушы Жанөожа
сол уақытта Сырдария бойы қазақтарының негізгі бұқарасын құпайтын екінші –
қазақтар өте күшті отаршылық езгіге душар етілгенін түсіне бастады. Басты
мәселенің бірі – жер мәселесі еді. Ақмешіт басып алынғаннан Сырдария әскери
желісі құрылды. Ол желіге қазақ халқының иеліндегі көлемді жерлер казактар
мен келушілерді қоныстандыру үшін Бөлініп берілді. Ал қазақтардың өздерінен
үйді-үйділері бойынша салық алынып отырды. Бұған қоса олардың мойнына тағы
да көптеген жұмыстар жүктелді. Олар жолдарды дұрыстап ұстау, көпірлер салу,
белді арықтарды тазалау сияқты істер болатын. Көлік түрінде борыш бойынша
қазақтар әскери желі бастығының талап етуімен әр түрлі жұмыстар үшін
жұйелер бөліп отыруға, бекіністер салуға адамдар шығаруға және құрылыс
материалдарын тасу үшін көлік күшін беруге міндетті болды.

1849 ж. Райым бекінісіне Орынбор казактарының алғашқы 26 жанұясы
қоныстандырылды. 1857 ж-ға дейін 3000 қазақ жанұялары өздерінің бұрынғы
тұрған құнарлы жерлерінен енді жыртып егін салуға жарамайтын және егінді
суару үшін ағын суы болмайтын жерлерге қуылып, қоныстарын аударуға мәжбүр
етілді. Бұрын қазақтар тұрған жерлерге қоныстанған ауғандар үлкен
артықшылықтармен пайдаланды, мұның өзі қазақ халқын аяусыз қанауға әкеп
соқты.
Осының бәрі жылдар бойы жинақталып, XIX ғасырдың 50 жылдары ортасында
кішкентай шекті руы екінші-қазақтарының ашық күреске шығуына алып келді.
Хиуа хандығының қазақтар жөніндегі озбырлығы олардың аса ауыр салықтар
жинауынан, тонаушылығынан және ойына келгендерін істейтіндігінен көрінді.
50 жылдардың басында батырлардың әрекеттері Ресей әкімшілігінің де, Хиуа
басшыларының да назарында болды. 1843 ж. өзінде-ақ Жанқожа Қуандариядағы
Хиуа бекінісін талқандады, және де 1845 ж. көктемінде сол бекіністі қалпына
келтіруге жіберілген хиуалықтардың 2000 адамдық жасағын кұл-талқан етіп
жеңді. Хиуалықтарға қарсы күресте Жанқожа өзіндік стратегия қолданды:
бекіністерге шабуылдап, оларды қиратып отырды. Осылай оның сарбаздары Жаңа
қала бекінісін де басып алып, қиратып тастады. 1847 және 1848 ж.ж. ол Райым
бекінісі маңында хиуалықтарды тойтаруға орыс әскерлеріне талай рет
көмектесті. Жанқожа Кеңесарының көтерілісіне де қатысты (рас, кейіннен ол
бұл қозғалыстан бөлініп кетті) және Кеңесарымен бірге хиуалықтардың Созақ
бекінісін талқандады. Патша әкімшілігі Жанқожаның шектіліктер арасында
қандай беделмен пайдаланылатынын көріп және оны саясаттарының бір құралы
ретінде өз жақтарына тартуға дәмеленіп, оған өздерінің көңілдері аутындығын
талай білдірді. Мысалы, 1845 ж. оған 200 сом ақша және шекпен тіктіріп,
киюіне мауыт мата жіберілді. Соны бере тқрып патша әкімшілігі оған орыс
үкіметіне алалдығғына ант қабылддауға ұсынды. Ал Жанқожа ант етуден бас
тарқанда оны жасауыл шенінен айыррып, кішкентай шектіліктерді басқарудан
алып тастады.

Жанқожа Нұрмұхамедұлы (1774, қазіргі Қызылорда облысы,Қазалы ауданы,
Арықбұлақ ауылы - 1860, Қызылқұм) - батыр. Сыр бойы қазақтарының Хиуа,
Қоқан хандықтарының езгісіне және Ресей отаршылдарына қарсы ұлт-азаттық
көтерілісінің басшысы. 19 ғасырдың 20-жылдарынан бастап Сыр бойы мен Арал
теңізінің шығыс жағалауын қоныстанған қазақтарға өз үстемдігін жүргізе
бастаған Хиуа, Қоқан хандықтары 1830-1840 жылдары жергілікті халыққа
өктемдігін одан әрі күшейтті. Хиуа хандығы Жаңадария, Қуандария,
Қызылқұмнан өтіп, Қосқорған, Арал теңізіне дейінгі аралықтағы Сыр бойындағы
қазақтарға шапқыншылықтар жасап, малдарын барымталап, әйел, бала-шағаларын
тұтқынға алып кетіп отырды. Қоқандықтар шекара бекітіп, әкімшілік құрып,
1817 жылдан бастап салына бастаған бекіністерінен әркез жасақтар шығарып,
бейбіт елді шауып, алым-салық жинап кетіп тұрды.

Осындай зорлық – зомбылықтан жапа шеккен қазақтар, жастайынан
әділдігімен, батырлығымен елге танымал болған Жанқожаның төңірегіне
топтасты. Жанқожа 17 жасында Кіші жүз құрамындағы Әлімұлы тайпасының
жергілікті рулары сайлап алған Қылышбай ханның Хиуа бекінісіне жасаған
жорығы кезінде жасаққа елеусіз еріп барып, ешкімге дес бермей тұрған
қарақалпақ батыры Тықыны жекпе-жекте өлтіреді.
Осы жорықта әділетсіздігі үшін Қылышбай ханның өзіне де қол жұмсайды.
Бұл кездерде Жанқожа ауылы Қарақұмда жайлап; Ырғызды қыстаған. Қоқан
хандығының Созақ бекінісіне орналасқан әкімдерінің жергілікті халыққа
салынатын алым-салықтан тыс көрсеткен зорлықтары қазақтардың бас
біріктіріп, бұл қамалға шабуыл жасауына себепкер болды. И. В. Аничковтың
мәліметі бойынша, Қоқан әкімі Дәурен Созақ қаласының бектері Отыншы,
Cушымен бірігіп, Сарман биді өлтіреді. Созақта тұратын, Құрман би араша
түсуді өтініп, Жанқожаға арнайы хабар жібереді. Жанқожа елден қол жинап,
Созаққа жорыққа аттанып, жолда Жаңақорған, Желек бекіністеріндегі
қоқандықтарды қуады.
1830 жылдың күзінде Созақ бекінісін қоршауға алып, көмекке келген
қоқандық Таған палуанды жекпе-жекте қолға түсіреді. Одан соң Жанқожа
жасақтарымен бекіністің дарбазасын бұзып кіріп, Созақты басып алды. Қоқан
бектері Отыншы мен Сушыны қолға түсіріп, баласын өлтіргенің үшін Құрман
биге тапсырады. Кейбір деректерге қарағанда, Жанқожа Қоқан хандығының
Шымқорған, Қосқорған, Күмісқорған тәрізді бекіністерін де талқандайды. Хиуа
хандығы Аллақұл ханның тұсында 1835 жылы Қуандарияның батысындағы Құртөбе
деген жерге бекініс салып, онда 200 әскер ұстайды. Жанқожаға арқа сүйеп,
алым-салық төлеуден бас тартып, Хиуа бегі Бабажанның озбырлығына көнбей
жүрген сырдың төменгі сағасындағы қазақтарды тәртіпке келтіру үшін түрікмен
Аймұхамед палуанды жасақтарымен жіберді.
1836 жылы Ақирек деген жерде елге тізесі батқан осы Аймұхамед палуанды
Жанқожа жекпе-жекте өлтіреді. Басшысы мерт болған палуанның жасақтары бас
сауғалап қашуға мәжбүр болды. Жанқожа бұдан кейін де Сыр бойындағы
қазақтарды хиуалықтардың езгісінен құтқару үшін, олардың бекіністеріне жиі-
жиі шабуыл жасап отырды. Оның бұл жорықтары нәтижелі болып, Хиуа
бекіністері көп шығынға ұшырады. 1845 жылды көктемінде Хиуа хандығы Сыр
бойындағы қираған бекіністерін қалпына келтіру үшін 200 жасақ аттандырады.
Жанқожаның жігіттері бұлармен ұрыс салып, кері қайтарады. 1847 жылы
көктемде Хиуа бегі Уайыс-Нияздың әскері Атанбас, Ақирек, Қамыстыбасты
жайлап отырған қазақтарға шабуыл жасап, 1400 үйді ойрандап, тонап кетеді.
Осы жылдың тамыз айында Хиуа бегі Қожанияз бастап, қазақ сұлтандары
Жанғазы Шерғазиев пен Елікей (Ермұхамед) Қасымов қоштаған шапқыншылар қазақ
ауылдарын тағы да тонауға ұшыратады. Хиуалықтардың мұндай шапқыншылығы бір
жылда бірнеше рет қайталанады. Тонауға ұшыраған елін қорғауға Жанқожа 700
сарбазымен қарсы шығады. Құрамында екі мың әскері бар хиуалықтар Жаңақала
бекінісінің төңірегіне шоғырланады. Жанқожаға Ресейдің Райым бекінісінің
бастығы Ерофив бастаған отряд көмекке келіп хиуалықтарды бірге талқандайды.
1847 жылы Райымға келіп, бекініс сала бастаған Ресей әскерлеріне Жанқожа
қарсылық көрсетпеді. Сол кездегі Орынбор генерал-губернаторы В. Обручевпен
жолығып сөйлескен Жанқожа оны мен орыс әскері жергілікті халықтың
тыныштығын бұзбайтындығына және хиуалықтардың шапқыншылығынан
қорғайтындығына келіседі. Бірақ кейін іс жүзінде керісінше болады.
Патша шенеуіктері мен әскерлері ауық-ауық елдің тыныштығын бұзып, бұл
кезде егде тартып отырған Жанқожаға да маза бермейді. Орынбор шекаралық
комиссиясының Сырдария жүйесі бойынша өкілі И. Осмаловскийдің көмекшісі
болып есептелінетін тілмаш Мұхамедхасан Ахмеров пара жинауға шабармандарын
Жанқожа ауылына жұмсайды. Жанқожа оларды орыс заңында мұндай салық мүлде
жоқ деп қуып жібереді. Мұндай келеңсіз құбылыстарға ашуланған Жанқожа
көтеріліске шығуға мәжбүр болады.
1856 жылы желтоқсанның соңғы күндерінде көтерілісшілер Қазалыны
қоршауға алды. Қаратөбе манындағы Л. Булатовтың отрядына бірнеше рет шабуыл
жасады. Көтерілістің бас кезінде Жанқожаның 1500-ден аса сарбазы болса,
1857 жылы қаңтарда олардың саны 5000-ға жетті. Жағдай Орынбор генерал-
губернаторы В. А. Перовскийді қатты алаңдатты. Ол генерал-майор Фитингофт
бастаған 300 атты казак, 320 жаяу әскер, 1 зеңбірек, т.б. қаруларымен қоса
сұлтан Елікей Қасымов бастаған бірнеше жүз казак жасағы бар жазалау отрядын
аттандырады. Екі жақ Арықбалықтың тұсында кездесіп, бірнеше дүркін шайқас
болды. Бақайшағына дейін қаруланған жазалаушы отрядқа көтерілісшілер қарсы
тұра алмай, шегінуге мәжбүр болды. Екі күн бойы ізіне түскен жазалаушы
отрядтың көзіне көрінбей, көтерілісшілер Қызылқұмға ойысып кетті.
Жазалаушы отряд жолда кездескен қазақ ауылдарын шауып, тонаушылыққа
ұшыратты. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.