Халықтың өмір сүру деңгейінің және кедейшіліктің индикаторлар жүйесі

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 45 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

Кіріспе____________________________ ___________________________3б

1 Экономикалық даму деңгейі және кедейшілік
1.1 Қазақстандағы әлеуметтік – экономикалық
даму көрсеткіштері______________________ ____________________5б
1.2 Еңбек нарығы_____________________________ ______________8б
1.2.1 Жұмыспен қамтылу __________________________________8 б
1.2.2 Жұмыссыздық________________________ ______________10б
1.3 Интегралды көрсеткіштер_______________________ _________12б
1.3.1 Халықтың кедейлік индексі (ХКИ)____________________12б
1.3.2 Адам дамуының индексі(АДИ)_______________________ _13б
1.3.3 АДИ гендерлік факторды есепке алғанда (АДИГФ)______16б
1.4 Қазақстандағы Мыңжылдық Дамыту
Мақсаты (МДМ)______________________________ _____________17б

2 Қазіргі кедейшілік жағдайын талдау
2.1 Халықтың материалдық әл-ауқаты,
кедейшілік және теңсіздік__________________________ _________19б
2.1.1 Табыстар___________________________ ________________19б
2.1.2 Шығыстар___________________________ ______________23б
2.1.3 Кедейлік және теңсіздік__________________________ ____24б
2.2 Қазақстан Республикасындағы халықтың өмір сүру деңгейі
және кедейшілік мониторингінің индикаторлары_____________28б

3 Халықтың кедейшілік деңгейін төмендету
3.1 Халықтың кедейшілік деңгейін төмендетудегі қоғамдық
институттардың ролі_______________________________ ________36б

3.2 Қазақстандықтардың өмір деңгейін көтеру және кедейшілікпен
күрес______________________________ ________________________39б

Қосымша. Карталар
2004жаймақтар бойынша адам дамуының индексі_____________43б
2004ж аймақтар бойынша халықтың кедейлік индексі_________44б
2004ж күнкөрістің ең төменгі деңгейі_________________________45б
2004ж аймағы мен тұрғылықты жері
бойынша кедейлік деңгейі____________________________ _______46б
2004ж аймақтар бойынша кедейлік деңгейі___________________47б

Қорытынды__________________________ ________________________48б

Қысқартылған сөздер_____________________________ ____________49б

Қолданылған әдебиеттер тізімі_____________________________ ____50б
КІРІСПЕ

Кедейшілік – халықтың ақшалай, мүліктік және басқа да ресурстармен
қамтылуы біршама төмен деңгейде тұрған, сонымен қатар өзінің табиғи
–физиологиялық, материалдық және рухани қажеттіліктерін төмен деңгейде
қанағаттандыратын бөлігінің әлеуметтік-экономикалық жағдайы.
Кедейшілік деңгейінің өсуінің негізгі себебі еңбек рыногында жұмысшы
күшіне деген сұраным теңгерімінің дұрыс болмауы нәтижесінде туындайтын
жұмыссыздық болып табылады; еңбекақы, зейнетақы жəне жәрдемақы мөлшерінің
төмен болуы; алыс елді мекендерде тұратын халықтың кедей тобын әлеуметтік
жатсынуға әкелетін физикалық инфрақұрылымдардың нашар болуы; тегін білім
беру және тегін медициналық көмек көрсетуге қол жеткізудің аздығы; халықтың
кедей тобына берілетін мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмектің тиімділігінің
төмендігі.
Бұдан басқа, халықтың кедей тобын дәстүрлі қамтып отырған - көп балалы
отбасылар, жалғызбасты зейнеткерлер, мүгедектер жəне т.б. əлеуметтік
кедейшіліктен басқа, экономикалық кедейшілік кездеседі. Ол айлық жалақы
мөлшерінің төмендігінен, оның уақтылы төленбеуінен, жасырын жұмыссыздық
салдарынан жұмысқа қабілетті азаматтардың əлеуметтік құптауға болатын
тұрмыс деңгейін қамтамасыз ете алмауына себеп болады.
Сонымен қатар, кедейшілік мəселесін шешу үшін қоғамның барлық
институттары: мемлекеттік органдар, жеке сектор, үкіметтік емес ұйымдар,
бірлестіктерді, кəсіби одақтарды қоса алғанда, белсенді қатысуы мен өзара
іс-қимылы көзделеді.
Барлық елде қабылданған бағдарламалар "Қазақстан - 2030" ұлттық
бағдарламасына, оған сәйкес қабылданған 2010 жылға дейін Қазақстан
Республикасының даму Стратегиялық жоспарға сәйкес әзірленеді және 2000 жылы
Нью-Йоркте БҰҰ Бас ассамблеясында Мыңжылдық Деклара-циясы шеңберінде
қойылған Мыңжылдық даму мақсаттарын іске асыруға көзделген.
Бұл жұмыста көрсетілген халықтың өмір сүру деңгейінің және
кедейшіліктің индикаторлар жүйесі адам даму концепциясының негізінде
әзірленді, оған сәйкес:
адам дамуы кейбір жағдайларда адам потенциалының дамуы ретінде аударылатын,
адамдарды, бастысы ұзақ және сау өмір сүруге, білім алып және өмірдің
лайықты деңгейіне қажетті қорларға қолжеткізе алуға мүмкіндіктер болып
табылатын адам өмірінің барлық аспектілерінде, кеңірек талға -мен
қамтамасыз ету процесі ретінде анықталды;
* кедейлік ол тек қана тамақтану, киім, тұрмыс үй, денсаулық сақтау және
білім беру сияқты негізгі қажеттіліктерді қанагаттандыруга қажетті
жеткілікті табыс немесе мүмкіндіктердің болмауы ғана емес, сонымен қатар
сау жгне ұзақ өмір сүруге, білім берудің жеткілікті дәрежесіне, қоғамдық
өмірге қатысу мүмкіндіктеріне және өзге де әлеуметтік-мәдени
қажеттіліктерді қанагаттандыруға жеткілікті табыс деңгейінің болмауы
ретінде анықталады.
Адам дамуының және кедейшіліктің барлық аспектілерін сипаттау үшін
өмірдің сапасын сипаттайтын көрсеткіштердің үлкен бөлігі қолданылады.
Қазіргі уақытта БҰҰ өткізетін өмір сапасының халықаралық салыстыру
тәжірибесінде өмір сапасын өлшеу үшін өмір сүру ортаның экологиялық
параметрлерің демографиялық, экономикалық, құқықтық аспектілерің денсаулық
сақтау, білім беру, мәдениет және т.б. даму аспектілерін айқындайтын елдер
деңгейінде 150-ге жуық көрсеткіштер пайдалынады. Қазақстан
Республикасындағы халықтың өмір сүру деңгейінің және кедейшілік
мониторингінің индикаторлар жүйесін әзірлеу барысында бұл көрсеткіштердің
көбісі пай-даланылды, сонымен қатар адам дамуының деңгейін сипаттайтын
көрсеткіштер пайдаланылды [3].
Халықтың өмір сүру деңгейін жақсарту жөніндегі кешенді бағдарламасы
болып 2003 жылы қабылданған 2003-2005 жылдарда Қазақстан Республикасының
кедейшілікті азайту жөніндегі бағдарлама болып табылады, ол кедейлікті
азайтудың сәйкес аясындағы мәселелерді шешетің жекелеген мемлекеттік және
салалық бағдарламаларда қойылған мақсаттар мен міндеттірді қамтиды [4].

Экономикалық даму деңгейі және кедейшілік

1.1 Қазақстандағы әлеуметтік –экономикалық даму көрсеткіштері

2004 жылы ЖІӨ өндіріс көлемі нақты айтқанда 1990 жылдың жоғарғы
деңгейінен 3,5% артық болды. Сонымен қатар Қазақстан 14жыл ішінде эко-
номикалық дамуда үш кезеңнен өтті: 1) 1991-1995 жылдары өндірістің жыл
сайын 8,8% төмендеуі-нең 2) 1996-1998 жылдары ЖІӨ-нің өндіріс көлемі 1995
жылғы деңгейде қала берді; 3) Еліміздегі экономикалық потенциалды орнына
келтіруде 1999-2004 жылдары орташа жылына 9% өсті.
Тәуелсіз мемлекеттер достастығының (ТМД) мәліметтері қарқынды
экономикалық өсуді көрсетіп отыр. Ең жоғарғы қарқынды өсу 2001-2003 жылдары
Қазақстаннан басқа (орташа жылына 110,9%) Әзербайжанда байқалып отыр. Ал
Ресейде экономиканың қарқынды өсуі бірталай төмен (107,2%), индикаторлардың
белгіленген мақсаты бойынша ЖІӨ-ді 2010 жылды 2000 жылмен салыстырғанда екі
есе көбейту керек болатын-оның орташажылдық қарқынды өсуі 2001-2003
жылдары, 105,7% ғана құрап отыр. Әлемдегі экономикасы тез дамып келе жатқан
елге Қытай экономикасы жатады, оның орташа жылдық қарқынды өсуі 1998-2001
жылдары 107,7% құрады. Сонымен Қазақстанды әлемдегі экономикасы дамып келе
жатқан елдер санына жатқызуға болады. Бұл халыққа әлеуметтік көмек көрсету,
ке-дейлікті қысқарту мен халықтың өмір сүру деңгейінің қалыпты өсуі
жоспарын орындауға мүмкіндік береді.
2010 жылға дейін Қазақстанның экономикасы параболалы қүлгі бойынша
дамып. ЖІӨ-нің орташа жылдық өсу қарқыны жоқ дегенде 9% құрайды. Осы арқылы
2010 жылы 2000 жылдың деңгейінен 2,5 есеге, ал 1990жылдың деңгейінен екі
есе көп болады. Бұл Қазақстанның ЖІӨ-мін 2000 жылдың деңгейін 2020 жылға
салыстырғанда 5 есеге, 2030 жылға 8 есеге көбеюін көрсетеді.

Физикалық көлем индексінін экономиканың негізгі бессалалары бойынша
қарастыруы экономиканың даму динамикасы белгіленген жылдары едәуір
ерекшеленді.
Өнеркәсіпте өндіріс көлемі 1994-1999 жылдар аралығында, атап айтқанда
6 жыл ішінде 1990жыл-дың жарты көлемін құрады, ал содан кейін
өндірістіңөсуі байқалды. Осы арқылы 2006 жыл-дың деңгейін 1990жылдағы
деңгейді асып түсуге мүмкіндік береді.
Ауыл шаруашылығы өндірісінің көлемі аз көлемді өсуде, 2004 жылы 60,6%
ғана құрады.
Құрылыста 1997 жылдан бастап жоғары қарқынды өсуді байқауға болады,
бірақ алтыдан астам есе қысқартымды қалпына келтіруге ұзақ уақыт кетеді.
Көлікте тасымалдау көлемдері тауар өнімінің көлеміне байланысты, осы
арқылы 2004 жылы 1990 жылдың деңгейіне тек 67,3% құрады.
1990жылы экономиканың негізгі салалары бойынша ауыл шаруашылығымен
өнеркәсіп ЖІӨ-нің 34 және 20,5% құраса, 2004 жылы ЖІӨ өнеркәсіптің үлесі
бір жарым есе көбейді (31,1%-ға дейін), ал ауыл шаруашылығы керісінше 4,3%
есеге қысқар-ған (7,9%-ға дейін) [9].
ЖІӨ-де екінші орын деңгейін сауда алып отыр (11,4%), бұрын ол бесінші
орынды құраған (8,2%).

1991-2003 жылдарда Қазақстандағы ЖІӨ және экономиканың жекелеген
салаларының физикалық көлем индексі

Баға динамикасындағы теңсіздікпен физикалық көлем индексінің теңдігі
ЖІӨ салалар үлесінің өзгеруіне алып келеді. Ауыл шаруашылығымен көліктің
физикалық көлем индексінің біркелкілігіне қарамастаң ЖІӨ бірінші саланың
үлесі 4 есеге дейін қысқарғаң ал екіншісі керісінше 1,2 есеге артқан. Бұл
барлық экономикаға қарағанда, ауыл шаруашы-лығы бағасының 2,5 есеге аз
өскенін көрсетеді, ал көлікте керісінше -1,9 есеге өскен.
Соңғы жылдары Қазақстанда шикізат бағытының өсуін байқауға болады.
1990 жылы ЖІӨ-нің 0,5% тек қана мұнай газ секторы бағытымен байланысты
болса, 2003 жылы 14,3% жуық болды.
Өнеркәсіп өндірісі мұнай газ секторымен 36%-ға байланысты, құрылыс 39%-
ға, көлік 11%-ға және жылжымайтын мүлік операциясы 3,2%-ға байланы-сты.
Экономиканың осы күйде дамуы экономикалық қауіпсіздікті төмендетеді және
еліміздегі экономиканың бірқалыпты дамуына қауіп төндіреді.
Республикамызда 1993-2001 жылдары халықтың санының қысқаруы
нәтижесінен 1990жылдағы жан басына шаққандағы ЖІӨ 9%-ға-аз қарқынды
қысқарып отырғаң сол арқылы 1990жылдың деңгейінен 2003 жылы көлемі асты.
1999 - 2004 жыл аралығында жан басына шаққандағы ЖІӨ 1,9 есе-ге өскен - 4,3
тен 7,2 мың АҚІІІ доллары ұлттық валютаны сатып алу қабілеттігінің тепе-
теңдігі (СҚТ) бойынша, бұл Қазақстанға ТМД елдер ішінді екінші орын алуға
мүмкіндік береді, біздің баға бойынша СҚТ 9,7 мың АҚІІІ долларына тең)
[10].
Әлемдегі жоғары дамыған елдердің жан басына шаққандағы ЖІӨ өндірісінің
көлемі Қазақстанға қарағанда 4-5 есеге көп. Норвегия, Швеция, Германия және
Жапонияда СҚТ бойынша 30 мың АҚІІІ долларынан асып отыр. Ал Шығыс Европада
Венгриямен Чехияның көрсеткіштері Қазақстаннан екі есеге жоғары, ол 13-16
мың АҚІІІ доллары. Дүниежүзілік банктің классификаторлары бойынша Қазақстан
орташа деңгейлі табысы елдер қатарына кіріп отыр. ЖІӨ салыстырғанда
мемлекеттік бюджет шығысының көлемі соңғы 10 жылда 1991 жылға қарағанда
азырақ, әлеуметтік қажеттіліктер шығынын толық шектеп отыр. Басқа
мәліметтерге қарағанда 1995-2004 жылдардың мәліметтері көбірек
салыстырмалы.

Сонымең егер әлеуметтік қамсыздандыруға және әлеуметтік көмекке
шығыстардың үлесі ЖІӨ-нің 0,8% құраса, халықты әлеуметтік қолдаудағы өткір
қажеттіліктер үшін 1999жылы 7,9%-ға дейін алып келді. 2000-2004 жылдарда
экономикалық жағдайдың едәуір жақсаруы, бұл қажеттіліктерге шығыстар үлесін
4,9%-ға дейін қысқартуға мүмкіндік береді.
Мемлекеттік бюджеттегі білім беруге шығыстардыңүлесі 1995 жылдан 2001
жылғадейінһ ке-зенде екі есе қысқарды(ЖІӨ-ге 4,5%-дан 3,2%-ға), ал 2004
жылы бірталай өсті (3,4%-ға).
Басқа елдер ішінде білім беруге шығыстардың ең жоғарғы деңгейін ЖІӨ-ге
пайызбен Белоруссиядан байқауға болады - 6%, және Украинада - 4,2%.
Чехия, Венгрия және Польшада білім беруге шығыстардың деңгейі
Қазақстанға қарағанда бір жарым есе жоғары - 4,4, 5,1, және 5,4%-ға.
Денсаулық сақтауға шығыстар үлесі 1995жыл-дан 1998 жылға дейінгі
кезеңде екі есе төмендеді (ЖІӨ-нің көлемдеріне 3,0%-дан 1,5%-ға), ал 2004
жылға 1,6 есе өсті(ЖІӨ-нен 2,4%-ға).
Шығыс Европа елдерінде, Чехия, Венгрия, және Польшада бұл көрсеткіш
сол қалыпты жоға-ры- 6,7, 5,1және4,4%.
Сонымен Қазақстандағы білім берумен денсаулық сақтауға шығыстары көп
елдер деңгейінен төмең сол сияқты дамығаң дамып келе жатқан және ТМД
елдерінде алғанда.

1.2 Еңбек нарығы

1.2.1 ЖҰМЫСПЕН ҚАМТЫЛУ

Экономиканың тұрақтануы еңбек нарығында жұмыс күшінің сұранысын
көбейтеді және халықты жұмыспен қамтуды жоғарылатады. Республикамызда еңбек
күші 2000-2004 жылдары жыл сайын орташа 157 мың адамға көбейген және 2004
жылы 7,8 млн. асқаң экономикалық белсенді халық деңгейі 70%-жетті.

2000 жылдан бастап Республикамызда халықтың жұмыспен қамтылудың нақты
өсуі байқалады. 2004 жылы еліміздің экономикасында 7,2 млн. адам жұмыспен
қамтылған, мұны 2000 жылмен салыстырғанда 10,3%-ға жоғары, 2003 жылдан
бастап сәйкесінше 2,8%. Жұмыспен қамтылған халықтың деңгейі 15 жас және
одан жоғары жастағыларға шаққанда 64% құрады (2000 жылы -57,6%).

Экономикамыздағы нарықтың өзгеруіне байланысты, орта және шағын
бизнестің даму нәтижесінде, жеке меншік кәсіпорындарындағы жұмыспен
қамтылғандардың үлесі өсуде. Өткен жылы жұмыспен қамтылғандар 5,4 млн. жуық
адам немесе жеке меншік кәсіпорындармен ұйымдарда 75,3%, 1,8 млн. адам,
немесе 24,7%- мемлекеттік мекемелермен ұйымдарда жұмыспен қамтылған.
2004 жылы ауылдық жердегі жұмыспен қамтылғандардың деңгейі қалалық
жердегілерге қарағанда жоғары болды (92,9% қарсы 90,6%-ға). Бұл көп
жағдайда ауылдық жердегі халықтың өз бетімен жұмыспен қамтылуымен
байланысты (55,1% жұмыспен қамтылғандар санынан).

1.2.2 Жұмыссыздық

Жұмыссыздық пен халықтың төменгі табысы Қазақстандағы кедейшіліктің
басты себебі болып қала береді. 2004 жылы Республикамызда жұмыссыздық
деңгейі 8,4% қалыптасты. Қалалық жердегі жұмыссыз халықтың саны 416,7 млн.
адамды құрады (63,3%), жұмыссыздық деңгейі 9,4%. Ауылдық жерде, сәйкесінше
242,1 мың адам (36,7%) және 7,1%. Ауылдық жердегі жұмыссыздықтың төмен
деңгейі олардың өз бетінше жұмыспен қамтылуына байланысты.

2000жылдан бастап еуропаның кейбір елдерінде жұмыссыздық деңгейі
көбеюде, әсіресе Шығыс Еуропа елдерінде.

Еңбек нарығында жас тұлғалардың жұмысына бейімделу мәселесі ереше
өткірлікке ие болуда. Жалпы жұмыссыздық деңгейі төмендегенімен жұмыс-сыз
жастардың үлесі (15-24 жастағы) едәуір көбірек. 2004 жылы осы жастағы
топтың жұмыссыздық деңгейі 29% құрады, олардың жалпы санына алғанда.
Жастардың жұмыссыздық деңгейі 14,3% қалыптасты, бұл әлемге қарағанда 5,9%
жоғары [12].

Соңғы жылдары ұзақ уақыттық жұмыссыздық деңгейінің төмендеп келе
жатқаны байқалады. 2004 жылы бұл көрсеткіштің көлемі 5,1% құраған ( 2003
жылға қарағанда 0,2% төмен). Бірақ ұзақ уақыт жұмыс іздеп жүрген
жұмыссыздардың үлесі әліде едәуір көбірек: жұмысы болмаған немесе сабағы
бір жылдан жоғары 258,3 мың адам (40,3% олардың жалпы санынан). Жұмыссыздар
ішінде бір жыл және одан көп уақыт жұмыс іздеген ерлер 36,5%, әйелдер 63,5%
құрады. Ерлер арасындағы ұзақ уақыттық жұмыссыздық деңгейі 3,8%, ал әйелдер
арасында- 6,4% қалыптасты.
Жұмыс іздеу ұзақтығы бойынша жұмыссыз халықтың құрылымы жастық құрамы
бойынша ерекшеленеді. Жұмыс іздеу ұзақтығы 25-39 жастағы тұлғалар арасында
белгіленеді. Бір жыл және одан көп уақыт жұмыссыз болған жұмыссыздар ішінде
олардың үлесі 42% құрады, ал 40-54 жастағы тұлғалар 31,1%, 15-24 жастағылар
- 21,8% құрап отыр.

1.3 Интегралды көрсеткіштер

1.3.1 Халықтың кедейлік индексі (ХКИ)

1998 жылы Қазақстанда алғаш рет халықтың кедейлік индексі есептелінген
болатын. Қазақстан үшін ХКИ, БҰҰДБ ұсынылған, республиканың даму
ерекшеліктерін ескеретін жғне өзіне төрт көрсеткішті қосатын 1 және 2
(сәйкесінше дамушы және дамыған елдер үшін) халықтың кедейшілік индекстері
негізінде әзірленді.
* 60 жасқа дейін өмір сүрмейтін халықтың үлесі;
* 16 жасқа дейінгі білім берумен қамтылмаған жастардың үлесі;
* кіріс (тұтынудағы) күнкөріс минимум шамасынан төмен халықтың үлесі;
* жұмыссыздық деңгейі;
Жалпы алғанда республикалық деңгейде халықтың 30%-ға жуығы 60 жасқа
өмір сүрмейді. Бұл туылған кездегі болжалынатын өмір ұзақтығының әлі күнге
төмен болуымен байланысты - барлығы 1998 жылы 64,5 жас және 2004 жылы 66,2
жас. Сонымен қатар, бұл көрсеткіштің динамикасының ұзақтығына байланысты,
60 жасқа дейін өмір сүрмейтін халық үлесінің: 1998 жылдағы 33%-дан 2004
жылы 30,3 %-ға қысқартылуы байқалады.
Өңірлік қимада бұл көрсеткіштің қарқыны 10 пайыздық тармақты құрайды.
Бұл көрсеткіш бойынша ең бишара Қарағанды облысының тұрғындары болып
табылады, онда 1998 жылы 60жасқа дейін халықтың тек 37,8 % ғана, ал 2004
жылы халықтың 36,7% ғана өмір сүрді. Тіпті ең сәтті Астана және Алматы
қалаларда халықтың төрттен бір бөлігі ғана 60 жасқа дейін өмір сүреді.
Халықтың санағы деректері бойынша орта білімі жоқ 16 жастағы
жасөспірімдердің 10,8% ешқайда оқымаған. Есептер, 20042005 оқу жылдарының
деректер бойынша жүргізілген есептер, оқу жылының басына бұл көрсеткіш 1,1%-
ғадейін қысқаратынын көрсетті, яғни орта білімді алумен байланысты жағдай
едәуір жақсара бастады. Өңірлік қимада бұл көрсеткіштің түрлері 19981999
жылдары 4,9 - дан 16,2%-ға дейің ал 20042005 жыл-дары -0-ден 12%-ға дейін
шеңберде болған [13].
ҚР статистика жөніндегі Агенттігінің деректері бойынша Қазақстан
халқының 34,5% 1999 жылы күнкөріс минимумынан төмен тұтыну деңгейі бол-ды,
ал 2004 жылы 16,1% құрады..
Өңірлік аспектіде бұл көрсеткіштің саралануы өте мәнді. Бұл көрсеткіш
бойынша 2004 жылға дейін республиканың оңтүстік, сонымен қатар Атырау,
Маңғыстау және Павлодар облыстары ең төмені болып табылады, онда бұл
көрсеткіштің мәні 1999 жылы 35%, ал келесі жылдары - 25% құрады. 2004 жылы
кедейшілік белгілі төмендеді. Тек төрт аймақ бойынша бұл көрсеткіш 20%
жоғары болды: Атырау, Қызылорда, Оңтүстік Қазақстан және Манғыстау
облыстарында.
Жұмыссыздық деңгейі бойынша деректер, 1998-2000 жылдар үшін еңбек
ресурстарының балансы негізінде есептелгең ал 2001-2003 жылдар үшін-
жұмыспен қамтылу және жұмыссыздық мәселелері бойынша 21 мың үй
шаруашылықтарын зерттеу нәтижелері, жұмыссыздықтың ең үлкен мәні 1999 жылы
- 13,5%-ға, және оның 2004 жылы 8,4% деңгейге дейін төмендеуін көрсетеді.
Өңірлік аспектіде бұл көрсеткіш 1998жылы 8-15% шеңберінде сараланады, ал
2004 жылы - 7-10%-ға.
Жоғарыда көрсетілген деректер негізіндегі Қазақстан халқының кедейлік
индексінің есептеулері, 1999 жылы халықтың 26,2%, ал 2004 жылы -20,1% адам
даму мүмкіндіктері тұрғысынан кедей болғаның 1999 жылы Атырау, Қызылорда,
Павлодар және Оңтүстік-Қазақстан облыстарының тұрғындары ең бишара
(халықтың үш бөлігі) болғанын көрсетеді. Кейінгі жылдары Атырау және
Маңғыстау облыстарының тұрғындары ең бишара болды, ал 2004 жылы тек Атырау
облысы - 23,6%-ға. Ең жақсы жағдай Астана және Алматы қалаларында байқалды,
онда 2003 жылы ХКИ 17% деңгейден төмендеді, бірақ 2004 жылы Алматыда 2004
жылы 18,1 %-ға қайта жоғарылады. Қалған өңірлерде жағдай ұқсас: ХКИ 18,9%
(Алматы облысында) -23,2% (Қарағанды облысында) шектерде болды.

1.3.2 Адам дамуының индексі (АДИ)

2004 жылғы адам дамуы жөніндегі бүкіл әлемдік есептерінің жинағы
бойынша Қазақстан 78 орынды алып отыр. Қазақстандағы рейтингтпен АДИ
төмендеуінің көрсетілуі, ол Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының
критерийлерінің келісімі бойынша БҰҰ-ның балалар өліміне баға беруіне
байланысты, барлық ТМД елдері бойынша. Бұрын бұл көрсеткіш Кеңес Одағы
кезінде қабылданған методология бойынша есептелетін.

Нәтижесінде, туылғанда күтілетін өмір ұзақтығының (КӨҰ) көрсеткішін
төмендетуін қайта қарастырды - Арменияда 0,8 жылдаң Азербайжанда 5,2 жылға
дейін. Қазақстанда туылғанда күтілетін өмір ұзақтығы (КӨҰ) 3 жылға дейін
төмендетілді, бұл күтілетін өмір ұзақтығы индексін 50 мың тармаққа, ал АДИ
17 тармаққа төмендегенін көрсетеді. Егер күтілетін өмір ұзақтығы қайта
қарастырылмаса, онда Қазақстандағы АДИ өсуі 78 орыннан әлемдегі 74 орында
болушы еді.

Есептер 1990 жылдан 1995 жылдар арасындағы кезеңде Қазақстандағы адам
дамуы индексінің 0,776 дан 0,726-ға дейін төмендегенін көрсетеді. Бұл 52%-
ға күтілетін өмір ұзақтығының төмендеуіне, халықтыңжан басына шаққанда ЖІӨ
өндірісінің 37%-ға, білім берумен қамтылудың 11%-ға қысқаруына байланысты.
1996-2004 жылдарда АДИ өсті, бұл 48% халықтың жан басына шаққанда ЖІӨ
өңдірісінің өсуімең 27%-ға күтілетін өмір ұзақтығының жоғарылауымен 25%-ға
біліммен қамтылудың өсуіне байланысты болды.
Адам дамуы индексінің ақырын өсуіне қарамастан Қазақстанның аймақтық
дифференциациясы осы көрсеткіш бойынша күшеюде. Егер 1990 жылы аймақтық АДИ
жоғарғы мағынасының көрсеткіші аймақтық ДЦИ төменгі мағынасынан 6 %-ға
жоғары болса, 2004 жылы 20% көрсетіп отыр. Біріншіден бұл аймақтық көлем
өндірісінің жан басына шаққандағы ЖАӨ арасындағы айырмашылықтың сақталуына
байланысты, 2004 жылы 12,1 есені құрады. Жан басына шаққандағы табыстар
бойынша аймақтық төменгі айырмашылығы - 2004 жылы 2,9 есе болды. Осының
нәтижесінде аймақтық табыс индексі ерекшеленеді.[14].

АДИ динамикада қарастыруы, Қазақстанның аймағындағы адам дамуы 1995-
1996 жылдары ең төменгі деңгейге жетті. Соңғы жылдардан бастап Қазақстан
аймақтық адам дамуы деңгейі бойынша (АДИ)үш топқа шоғырланады:
1) адам дамуының салыстырмалы жогаргы деңгейімен (Астана мен Алматы
қалалары), олардың АДИ соңғы үш жылдары 0,8 асады;
2) адам дамуының орташа республикалық деңгейімен (Ақтөбе, Батыс-Қазақстаң
Қараганды және Павлодар облыстары), 0,777 - 0,798 шеңберіндегі АДИ-мен;
3) адам дамуыны салыстырмалы төмен деңгейімен (Ақмола, Алматы, Жамбыл,
Қостанай, Қызылорда, Солтүстік-Қазақстан және Оңтүстік-Қазақстан
облыстары), онда АДИ 0,77 шеңберінде [5].

1.3.3 АДИ гендерлік факторды есепке алғанда (АДИГФ)

1999-2004 жылдардағы гендерлік ерекшеліктері күтілетін өмір ұзақтығы
бойынша белгілі жоғарылады, оған қарамастан әйелдер арасында күтілетін өмір
ұзақтығы 1 жылға, ерлерде - 0,3 жылға өсті.

Экономикалық белсенді халық ішіндегі әйелдердің үлесі өсті, ал
әйелдермен ерлердің жалақыларының арақатынасында 5,9% төмендеді.
Нәтижесінде халықтың жан басына шаққандағы ЖІӨ өндіріс көлемдерінің
әйелдерге жалақылардың пропорционалды төленуіне сәйкес келетін 2967 СҚП
бойынша АҚШ долларына өсуіне қарамастан бір әйелге шаққанда ЖІӨ СҚП бойынша
тек 2059 АШ долларына өсті.
Осы деректер есепке алынған адам дамуының жекелеген компоненттерінің
индекстерін және жалпы халық бойынша және гендерлік қимада АДИ есептеулері
адам дамуының барлық көрсеткіштердің, әйелдер және ерлер үшің екі жыл
ішіндегі жақсаруын көрсетеді. Сонымен гендерлік теңсіздік адам дамуының
негізгі барлық компоненттері бойынша жақсарды.

1.4 Қазақстандағы Мыңжылдық Дамыту Мақсаты (МДМ)

1. Мақсат: Ең төменгі қайыршылық пен ашаршылықты жою;
2. Мақсат: Жалпы бастауыш біліммен қамтамасыз ету;
3. Мақсат: Әйелдер мен ерлердің теңдігін қолдау және әйелдердің мүмкіндігі
мен құқығын кеңейту;
4. Мақсат : Балалар өлімін қысқарту;
5. Мақсат: Аналар күзетін жақсарту;
6. Мақсат: АҚТҚСПИД-пен безгек және басқа аурулармен күресу;
7. Мақсат: Экологиялық тұрақтылықпен қамтамасыз ету;
8. Мақсат: Даму бағытында глобалдық серіктестікті қалыптастыру.

Қазақстандағы МДМ даму жетістігі

МДМ міндеті Жетістігін бағалау
1990 жылдан 2015жылдар мерзімінде, Міндеторындалды: табысы күнкөріс
күніне табысы 1 АҚШ долларынан төмен деңгейінен төмен халықтыңүлесі
(1993 жылы СҚТ бойынша) халықтың 1998жылы 39%-дан 2004 жылы 16,1%-ға
үлесін екі есе төмендету. дейін қысқарды.
1990 жылдан 2015 жылдар мерзімінде Міндет орындалды: табысы күнкөріс
ашаршылықтан азап шегетін халықтың қоржынының бағасынан төмен халықтың
үлесін екі есе төмендету. үлесі 1998 жылы 16,2%-дан 2004 жылы
4,3%-ға дейін қысқарды.
2015 жылға барлық әлемдегі балаларды Міндет орындалды: бастауыш білімді ұл
(ұл балалардыда м қыз балалардыда) балаларда қыз балаларда толық көлемде
мектептегі білімді толық алу алып жатыр.
мүмкіндігімен қамтамасыз ету.
2005 жылға бастауыш және орта білім Міндет орындалды: 2003 жылы таза
алуда жыныстар арасындағы теңсіздіктібіліммен қамтылған ұлдар мен қыздар
жою, ал 2015 жылы білім алудың барлық7-17 жастағы 100% құрады. Білім
деңгейі бойынша қамтамасыз ету. берудің жоғарғы сатыларында білім
алумен ерлерге қарағанда әйелдер
жоғары қамтылған.
1990 жылдан 2015 жыл мерзімінде 5 Ресми мәліметтер бойынша, сәбилер
жасқа дейінгі сәбилер өлімін екі, үш өлімінің коэффициенті 1995 жылы 1000
есе қысқарту. тірі туылғандар 27-ден 2004 жылы
14,5-ке дейін екі есеге дейін
төмендеген. Бірақ, статистиканың ресми
көрсеткіштері балалар топтарын сәбилер
өлімдері бойынша толық толық
суреттеуін көрсетпейді, гестациялық
уақытта 22 ден 28 жұмада туылғандар.
1990 жылдан 2015 жылдар мерзімінде Аналар өлімінің коэффициенті 1995 жылы
аналар өлімінің коэффициентін төрттен100 мың адамға 57,6-дан 2004 жылға
үш бөлікке дейін қысқарту. 36,9-ға дейін, шамамен үш есе
төмендеген.
2015 жылы АҚТҚСПИД ауруларының АҚТҚ инфекциясымен тіркелгендердің
таралуын тоқтату. жалпы саны 1996 жылы 100-ден 2005
жылдың қаңтарына 4696 өсті. 2004 жылы
Қазақстанда АҚТҚ инфекциясымен 699
жағдай тіркелген. Қазақстандағы АҚТҚ
позитивті адамдарын бағалау бойынша
АҚТҚ мен тіркелгендер
санынанүшесежоғары.
2015 жылға туберкулезбдің таралуы менТуберкулезбен ауыратындар 1995жылы 100
аурудың басталуын тоқтату. мың халыққа 67,1 жағдай тіркелген,
2004 жылға дейін 160,4. Бірақ, 2003
жылы туберкулездің таралуы тоқталды,
бұл міндеттің бір бөлігінің
орындалғанын айтады.
Ұлттық стратегия мен бағдарламаның Табиғи ресурстардың жоғалтылған
тұрақты дамуына жоғалтылған табиғи процестерін тоқтату туралы айту әлі
ресурстар процесін қосу керек. ерте, оған қазіргі экономиканың даму
тенденциясы жағдай жасамайды.
2015 жылға таза ауыз суымен Соңғы он жылда су құбырымен қамтамасыз
қамтамасыз етілмеген адамдардың етілуі ауылдық жерде жартысына дейін
үлесін екі есе төмендету. төмендеген. Санитария мен сумен
жабдықтау қаржысының деңгейі төмен
болып қала береді және су мен
санитария бойынша МДМ мүмкінсіз.
Бірақ, оған қарамастан 90 жылдарға
қарағанда, сумен жабдықтау жүйесін
салу мен ауыстыруға инвестиция
көбейген.
2020 жылға ауылдағы халықтың жоғары Ауылдағы кедейшілік қалалық жерден екі
өмір сүруін қамтамасыз ету. есе жоғары, және ауылдағы адамдардың
көп үлесі кәрізді пайдалануға қолы
жетпеген.

Қазіргі кедейшілік жағдайын талдау

2.1 Халықтың материалдық әл-ауқаты, кедейшілік және теңсіздік

2.1.1 Табыстар

Қазақстандағы халықтың нақты және атаулы ақшалай табысының динамикасы
соңғы жылдары тұрақты өсуде. 2000-2004 жылдары халықтың атаулы ақшалай
табысы екі ксеге көбейгең нақты ақшалай табысы осы кезеңде 46,6% өскен.

Үй шаруашылықтарының ақшалай табысының негізгі көзі болып еңбек
қызметі қала береді, оның үлесі 2004 жылы барлық ақшалай түсімнің 76%
құрады. Ең маңызды табыс көзі болып әлеуметтік төлемдер саналады. 2004 жылы
олардың үлес салмағы барлық ақшалай табыс соммасына 18% құрады, 2000 жылғы
11% қарама-қарсы. Соңғы жылдары әлеуметтік трансферттердің үлесінің өсуі,
республикамыздағы орташа зейнетақы мөлшерінің көтерілуіне, әлеуметтік
трансферттер мен күнкөрісі төмен азаматтарға әлеуметтік көмекке арнайы ақша
бөлудің өсуіне байланысты [6].

Еңбекті төлеудегі жағдай соңғы жылдары жалданып жұмыс істейтіндердің
еңбекақысының тұрақты өсуімен сипатталады. Елдегі экономиканың жандануының
тұрақты өсуі, тауар және қызмет өндірісін өсірумең негізгі элементтері
жалақыны және ең төменгі әлеуметтік кепілдіктерді ұлғайту болып қала
беретін мемлекеттің жүргізетін мақсатты әлеуметтік саясатымен қамтамасыз
етуімен сипатталады. Еңбекақының төменгі мөлшері 2001 жылдан бастап жыл
сайын 1,2-1,3 есе өсуде. 2005 жылдың шілдесінен бастап 9200 теңгені құрады,
алдыңғы жылмен салыстырғанда 22,5% жоғары (нақты-14,6%-ға).

Нарықтық экономиканың дамуы мемлекеттік секторлардың қысқарып, жеке
кәсіпорындардың үлесінің өсуіне байланысты, оларда жалақының деңгейінің
айырмашылығы белгіленеді. Мемлекеттік кәсіпорындарда жалақының көлемі жеке
меншік кәсіпорындарға қарағанда 1,5 - 2 есе төмен.

Бұрынғысынша гендерлік аспектіде еңбекті төлеудегі саралау сақталды.
2004 жылы ерлердің жалақысы 36648 теңге, әйелдерде - 21445 теңгеге
қалыптасты. Экономикалық қызмет түрлері бойынша еңбекті төлеудегі теңсіздік
байқалады. Қаржылық аяда жұмыс істейтін ерлердің жалақысы 87571 теңге,
көлік және байланыста- 45409 теңге, құрылыста 39569 теңге, өнеркәсіпте -
39336 теңгені құрады, бұл әйелдерге қарағанда 1,3-1,7 есе жоғары. Жоғарғы
салада жұмыс істейтін әйелдердің үлесін алсақта, (денсаулық сақтау, білім
беру және мем-лекеттік басқаруда) ерлердің әйелдерге қараған-да 18-28%
жоғары алады [8].

Атаулы жалақының өсімі республиканың барлық аймақтарында тіркелген. Ең
жоғарғы жалақы 2004 жылы Манғыстау облысында тіркелген - 53832 тен-ге,
Атырау облысында - 53472 тенге құрағаң ал ең төменгі жалақы Ақмола
облысында - 18706 теңгені құрайды. Орташа республикалық деңгейден төмен
жалақы он облыста, ал 2000 жылы тоғыз облыстабайқалды.

Тәуелсіз Мемлекеттер Достығы елдерінің арасында Қазақстан Ұлттық
банктің курсы бойынша долларлық эквивалентте орташа айлықжалақы мөлшері
бойынша, жетекші орындарының бірін алады.

Ауылдық жердегі тұрғыңцардың маңызды табыс көзі болып жер мен мал
саналады. 2004 жылы республика бойыкиа 62% үй шаруашылығы жер учаскілерін
қолданған Ауылдық жердегілер 100% және 42% қалалық жердегілер. Бірақ бұл
азаматтарда учаскі үй салуға немесе дача ретінде қолданылады, 5 неме-се 9
сотыйдан. Ауылдық жерлерде учаскілері бірталай көбірек орташа 6,0 гектардан
[11].
Жерді өңдеу үшін ауылдық үй шаруашылығының 15,7% өз қолдануында
тракторлары бар, 8,4%-ауыр көлік, 6,7%- пішен шабатын машина, 1,2%-
комбайндер, 0,9%-мотоболктары бар. Бұл жеке ауыл шаруашылық өндірісінің
өнімдерін дамытуға жеткіліксіз.
Халықтың материалдық әл-ауқатының ең маңызды сипаттамасы тұрғын үймен
қамтамасыз етілуі жатады. Қазақстанда тұрғын үйдің 95,9% жеке меншікте,
оның ішінде 1,8% үй шаруашылығы ғана тұрғын үйді жалға алады. Жеке
меншіктер ішінде 50,7% жеке пәтерлерде және 39,7% жер үйлерде, 9% өз жеке
меншігіндегі жарты үйде, тек 0,2% бірге тұратындар, дәлірек айтқанда
пәтердің ішінде бір бөлмесі барлар.
2004 жылы зерттелген үй шаруашылықтарының санының ішінен 22% тұрғын
үйлерімен қанағаттандырылмаған (24,6% қалалық жерде, 17,4%-ауылдық жерде).
Тек 10,5% үй шаруашылығы соңғы бесжылда тұрғын үй ала алған. Оның ішінде
13,1% қалада және 6%- ауылда орналасқан. Бұл жағымды жылдары тұрғын үйді
төмен бағамен сатып алғанына байланысты.
2003 жылдан бастап тұрғын үйдің бағасының бірнеше рет өсуі шамасы
келетін азаматтарға са-тыпалукедергітудырмайды.
Ауылдық тұрғын үйлердің әл-ауқатына байланысты олардың өмір сүру
деңгейі төмен. Жолдың сапасының жамандығынан, таза ауыз суымен са-нитарлық
қызметтердің өткір мәселесі тұр. Кейбір жағдайларда мұны шекарамыздың
үлкендігі және халықтың аздығымен байланысты деп айтуғада болады.
Инфрақұрылымды ұстап және дамытып тұру үшін мемлекеттің көптеген шығындары
қажет. Көптеген жағдайларда халықтың табысы төмен болғандықтан телефонды
керегінше пайдалануға және үйді жылыту үшін газды (бар болып тұрса-да)
толығымен қолданбайды. Өз табыстарын суды тазалаумен су құбырын жүргізуге
жұмсауға мүмкіндіктері жоқ.
Басқа жағынан 2004 жылы зерттелген үй шаруашылығының 23% ғана (24,5%
қалалық жерде және 19,9% ауылдық жерде) өз балаларына жоғары кәсіби білім
беруге мүмкіндігі бар. Өз материалдық мүмкіндіктері (кредитсіз және
қарызсыз) толығымен шектелген. Мысалы, зерттелген үй шаруашылықтарының
жартысығана 1 мың доллар соммасын жинай алады және олардың тек 19,1% ған
бір жыл ішінде жинай алады, ал қалған 75,6% үй шаруашылығына біржылдан
астам немесе екі жыл уақыт қажет етіледі. Жартысынан көп үй шаруашылығының
жинаған ақшасы - балаларына білімберуіне арнап жинағандар [7].

2.1.2 Шығыстар

Халықтың әл-ауқатының жоғарылауы ақшалай шығыстардың көлемінен
білінеді. Таңдап зерттел-інген үй шаруашылықтарының мәліметтері бойынша
орташа жан басына шаққандағы ақшалай шығыс 2004 жылы 7500 теңгені құрады,
200 жылмен салыстырғанда 1,9 есе өскен.
Қазақстандықтардың әл-ауқатының позитивті жылжуы, тұтыну құрылымынан
байқалады. Соңғы төрт жылда халықтың азық - түлік тауарларына тұтынушылық
шығыстарының (2001 жылы 49%-дан 40%-ға дейін) төмендегені байқалады. 2004
жылы азық-түлік емес тауарларға шығыстардың үлес салмағының өсуі мен (24%-
дан 29%-ға) ақылы қызметтердің (22%-дан 25%-ға) өсуіне байланысты.

2.1.3 Кедейлік теңсіздік

Халықтың табысы жыл сайын Қазақстанның барлық аймақтарында өсуде,
бірақ кедейлік Қазақстандағы өзекті мәселе болып қала береді. Елдегі
кедейліктің деңгейі тек қана табыс деңгейіне тәуелді емес, сонымен қатар
бұл табыстың халық арасында бөлінуіне де байланысты болады. Сондықтан
теңсіздік деңгейі айқын елдерде, әдетте кедейліктің жоғары деңгейі болады.
Күнкөрістің төменгі деңгейі - бұл өмір сүру үшін жеткілікті болып табылатын
және төменгі азық-түлік қоржынына енгізілген тауарлар мен қызметтердің
құнын өлшейтін кірістің объективті анықталған деңгейі болыптабылады.

Күнкөрістің деңгейіне әсер ететін негізгі фактор болып бағалар
саналады. Күнкөрістің төменгі деңгейінде азық-түлік қоржынының үлесі 70%,
азық-түлік емес тауарлар мен қызметтердің үлесі 30% құрайды.

Республикамызда 2004 жылы күнкөрістің төменгі деңгейі 5427 теңгені құрады
(ең төменгі деңгей Оңтүстік Қазақстан облысында 4691 теңге, ең жоғарғы
деңгей Маңғыстау облысында - 7174 теңге).

Төрт жыл ішінде кедей халықтың үлесі республика бойынша орташа 12,3%
төмендеді, бірақ оның әрбір алтыншы тұрғыны ағзасы қажет ететін калорийді,
ақуызды, тағам заттарың витаминдер мен минералдарды аз көлемде ғана
тұтынады, соны-мен қатар азық-түлік емес тауарлар мен қызмет-терінде аз
мөлшерде жұмсайды.
Әлемнің басқа елдеріндегідей біздің республикамызда кедейлік көбінесе
ауылдық жерлерде кездеседі. 2001 жылы ауылдық жерде кедейлік қалалық жерге
қарағанда екі есе жоғары болғаң ал 2004 жылы ауылдық кедейлік қалалық жерге
қарағанда үш есе жоғары болған.

Ауылды аймақтарда кедейшіліктің оқшаулану себебі ретінде ауылдық
тұрғындардың ақшалай табыстарын алуға шектеулі мүмкіндіктерін және олардың
өндірісінің төмен өнімділігін есептеуге болады. Сонымен қатар ауылдық
жердегі үй шаруашылықтарының көлемі қалалық тұрғындырға қарағанда жоғары.
Бұлардың арасындағы айырмашылық бір және оданда көбірек адамды құрайды. Үй
шаруашылығында балаларының көптігі мен асыраушылырының болуы кедейлікке
әкеп соқтыруы мүмкін. Кедей халық соңғы екі жылда (2003,2004) көлемі
бойынша үлкен үй шаруашылықтарында көрсетіліп отыр. Ең төменгі табыстық
санды 0-14жастағы (33%) балалар тобы мен 15-19жастағы (13%) жасөспірімдер
құрап отыр. 60 және одан жоғары жастағы үлкен адамдар мен зейнеткерлер -6,6
- 6,7%.

Кедей үй шаруашылықтардың табыстарының өсуін және үй шаруашылықтарының
өздерінің арасындағы табыстарындағы айырмашылықтың азаюын куәландырады.
Джини коэффициенті теңсіздіктің ең жиі қолданатын көрсеткіші болып табылады
және ол толық теңдік сызығынан табыстарды бөлудегі шын мәніндегі сызығын
алшақтауын өлшейді [17].

Нарықтық экономикада табыстар дифференциациасы әрдайым қалуда.
Халықтың табысы соңғы децилде біріншіге қарағанда (төменгі табыстар) 8 есе
жоғары (жоғары табыстар), кедей халықтың табыстарының қарқынды өсуі
қамтылған халыққа қарағанда қарқынды өсуде.

Әрине, бұл жерде айтып кететін жағдай, Қазақстандағы үй
шаруашылықтарын зерттеуге көп елдердегі сияқты - бай үй шаруашылықтарының
зерттеуге кірмеуі. Сол арқылы табыстар бойынша халықтың теңсіздік
индикаторлары (Джини коэффициенті, қорлар коэффициенті) бірнеше
тегістелген. Көбіне зерттеуге жай халық алынғаң келешекте қоғамымыздағы
орташа топты халықпен мемлекеттің әлеуметтік саясатын қалыптастыруға
қызығушылық ететін халықта кіруі мүмкін. Осындай жағдайда абсолюттік
көрсеткіштерге емес, олардың динамикасына қызығушылық тудырады, кедейшілік
индикаторларда бай халықтың жоқтығына қарамастан [15].

2.2 ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНДАҒЫ ХАЛЫҚТЫҢ ӨМІР СҮРУ ДЕҢГЕЙІ ЖӘНЕ
КЕДЕЙШІЛІК МОНИТОРИНГІНІҢ ИНДИКАТОРЛАРЫ [ 1 ],[ 2 ].

индикИндикаторлар Өлшеу бірлігі 1995 1998
а-тор
лар №
1. Макроэкономикалық көрсеткіштер
1.1 ЖІӨ-ң нақты өзгеруі (ЖІӨ-ң өткен жылға 91,8 98,1
физикалық көлем индексінің %-бен
өзгеруі)
1.2 ЖІӨ-ң физикалық көлем индексі, өткен жылға
негізгі экономикалық қызмет %-бен
түрлері бойынша:
Тауар өнімі 81,9 94,7
Өнеркәсіп 91,4 97,6
Ауыл шаруашылығы 75,6 81,1
Құрылыс 62,0 115,0
Қызмет өнімі 100,2 100,3
Сауда 106,1 96,8
Көлік 86,8 98,2
Байланыс 95,2 105,8
Басқада қызметтер ... 102,7
Таза салықтар 122,8 102,5
1.3 Халықтың жан басына шаққанда теңге 64123,1 114991,3
ЖІӨ, ағымдағы бағамен
1.4 ЖІӨ-ді халықтың жан басына АҚШдолл 1052,1 1468,6
шаққанда Ұлттық Банктің бағамы
бойынша, ағымдағы бағамен
1.5 Халықтың жан басына шаққандағыАҚШ долл СҚТ 4508 4379
ЖІӨ СҚТ бойынша,ағымдағы
бағамен
1.6 Әлеуметтік қамтамасыздандыру % 0,8 3,1
және әлеуметтік
көмекүшінЖЮ-дегімемлекеттікшығ
ынныңүлесі
1.7 Мемлекеттік шығынның білім беру үшін ЖІӨ-дегі 4,5 4,0
үлесі %
1.8 Мемлекеттік шығынның денсаулық% 3,0 1,5
сақтау үшін ЖІӨ-дегі үлесі
1.9 Тұтыну баға индексі (ағымдағы % 276,2 107,1
жылдың қаңтар-желтоқсаны,
алдыңғы жылдың
қаңтар-желтоқ-санына%-бен)
2. Интегралдық көрсеткіштер
2.1 Халықтың кедейшілік индексі индекс ... 31,2
(ХКИ) бірлігімен
қала ... ...
ауыл ... ...
2.2 Адам дамуының индексі (АДИ) индекс 0,726 0,736
бірлігімен
2.3 Адам дамуының индексі (АДИ) индекс ... 0,731
гендерлік фактордь есептегендебірлігімен
ерлер ... 0,717
әйелдер ... 0,755
3. Халықтың табысы және олардың әркелкі бөлінуі
3.1 Табысы күнкөріс деңгейінен % ... 39,0
төмен халықтың үлесі
қала ... 38,5 ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.