Германия Федеративтік Республикасы, тарихы
ЖОСПАР
Германия Федеративтік Республикасы 2
Тарихы 3
Экономикасы 6
Германия-Қазақстан қарым-қатынастары 7
Мәдениеті 8
Герман тілдері 10
Қолданылған әдебиеттер 11
Германия Федеративтік Республикасы
Германия, Германия Федеративтік Республикасы — Орталық Еуропада
орналасқан мемлекет. Кейбір түркі тілдерінде Алмания болып та аталады. Жер
аум. 356,96 мың км2. Халқы 81,7 млн. Астанасы 1991 жылдан Берлин қ. (3,46
млн.). Халқының 94%-і немістер (1998). Ресми тілі — неміс тілі. Халқының
көпшілігі христиан дінінің протестант және католик тармағын ұстанады.
Германия 16 аймақтан (жерден) құралған федеративті республика. Әр аймақтың
өз конституциясы, парламенті және үкіметі бар. Федеральдік президент арнайы
шақырылған, бундестаг және ландтагтар (әр аймақтың парламенттері)
мүшелерінің бірдей санынан құралған федеральдік жиналыста 5 жыл мерзімге
сайланып отырады. Президент мемлекет басшысы ретінде халықар. жиындарға
қатысады, шет елдермен келісімшарттарға қол қояды, елшілерді, федеральдік
соттарды тағайындайды, т.б. Елдегі атқарушы билікті федеральдік канцлер
жүргізеді. Жоғ. заң шығарушы органы — қос палаталы (бундестаг және
бундесрат) парламент. Бундесрат аймақ өкілдерінен құралған. Ақшасы — неміс
маркасы. Ұлттық мерекесі — Герман бірлігі күні (3 қазан, 1990 ж., Германия
Демократиялық Республикасының Германия Федеративтік Республикасына қосылған
күні). Федеральдік Конституциясы 1949 ж. қабылданған. Ірі қалалары Бонн
(297 мың адам), Гамбург (1,6 млн.), Мюнхен (1,2 млн.), Кельн (1 млн-ға
жуық), т.б.
Тарихы
Германия жерін адам баласы палеолит дәуірінде-ақ қоныстана бастаған.
Б.з.б. 3 — 2-мыңжылдықта жергілікті тұрғындар мал ш-мен және егіншілікпен
айналысты, ал б.з.б. 1-мыңжылдықта темір қорытуды меңгерді. Б.з.б. 1 ғ-да
Рейннің батыс жағалауы Рим империясының қол астына қарады. 4 ғ-дың аяғында
германдықтардың алғашқы тайпалық одақтары пайда болды. Олар шығыстан келген
ғұн тайпаларымен қосылып, 5 ғ-да Батыс Рим империясын талқандады. 6 — 8 ғ-
ларда герман тайпалары франктердің қол астына қарады. Олар христиан дінін
де осы кезде қабылдады. 843 ж. Франк империясы ыдыраған кезде Шығыс Франк
корольдігіне бағынды. Осы мемлекеттің негізінде герман тайпалары қайтадан
біріктіріліп, Германияның тұңғыш королі Генрих І-нің басшылығымен 919 ж.
Герман корольдігі құрылды. Алғашқыда бұл корольдікке 4 тайпалық герцогтік
(Саксония, Франкония, Алеманния, Бавария) бағынды, кейін Лоторангия (925)
және Фризия қосылды. 962 ж. герман королі Оттон І Римді жаулап алып, Рим
папасы тағына отырды. Осы кезден бастап герман корольдері өздерін “Қасиетті
Рим империясы” тағының мұрагерлері деп жариялады. 1032 — 34 ж. империя
құрамына Бургундия корольдігі қосып алынды (қ. Бургундар). Корольдік 11 ғ-
дың ортасынан бастап саяси бытыраңқылықты бастан кешірді. 18 ғ-ға дейін
корольдікті билеуші 17 әулет ауысты. 13 ғ-да корольдік құрамындағы кейбір
князьдер, әсіресе, Саксон әулетінен шыққан князьдер (Семсер асынушылар,
Тевтон ордені) шығысқа жорықтар жасап, лив, эст, прусс тайпаларының
жерлерін жаулап алды. Соның нәтижесінде Германия аумағы шығысқа қарай екі
есеге жуық ұлғайды. Алайда Италиядан бастап Балтық т. бойына дейін созылып
жатқан корольдікте ықпалды әулеттер билеген жеке-жеке князьдіктердің беделі
күшті болды. Әсіресе, корольді сайлау құқығын иеленіп алған курфюреттер
жетекші топқа айналды. 14 ғ-да жеке-жеке князьдік өкілдерінен тұратын заң
шығарушы орган — рейхстаг жұмыс істей бастады. Ал князьдіктердегі осындай
өкілетті орган лантаг деп аталды. 1517 — 1648 жылдардағы діни реформалар,
1524 — 25 жылдардағы шаруалар соғысы, отыз жылдық соғыс (1618 — 48), т.б.
оқиғалардан кейін де герман князьдіктері орталық билікке тұтас бағына
қоймады. Француз императоры Наполеон І Австрия мен Пруссияны талқандағаннан
кейін (1806) “Қасиетті Рим империясы” жойылып, герман князьдіктерінің
бытыраңқылығы әрі қарай жалғасты. Бұл жағдай Германияның әлеум.-экон.
дамуына қатты бөгет жасады. Сондықтан герман князьдері, соның ішінде ең
алдымен Австрия және Пруссия билеушілері ұсақ герман мемлекеттерін бір
орталыққа біріктіру үшін өзара бәсекелестікке түсе бастады. Франция
талқандалғаннан кейін 1815 ж. Вена конгресінің шешімімен Австрияның
басқаруындағы Герман одағы құрылды (қ. Австрия). Бірақ Пруссия әскери-экон.
жағынан тез дамып, 1866 ж. Австрияға күйрете соққы берді де, өзіне тікелей
бағынышты Солт. Герман одағын құрды. “Темір канцлер” О.Бисмарктың
басшылығымен (1862 — 90) Пруссия 1870 ж. Францияға қарсы соғыс ашып, елдің
бірігуін аяқтады (қ. Бисмарк). 1871 ж. Пруссия королі Вильгельм І кайзер
(император) болып жарияланды. Елдің бірігуі экон. дамуды жеделдетті де, көп
ұзамай Г. Англияны басып озып, Еуропадағы ең дамыған мемлекетке айналды әрі
жедел түрде Африкадан отарлар жаулап ала бастады. Негізгі бәсекелестерін
әлсіретіп, дүние жүзіне үстемдік орнату үшін ол 1879 және 1881 ж. Австрия —
Венгриямен, Италиямен келісімге келіп, “Үштік одақ” құрды. Бұған қарсы 1891
— 93 ж. Франция — Ресей одағы, 1904 — 07 ж. Антанта одағы құрылды. Бұл
әскери одақтар арасындағы қайшылық 1-дүниежүз. соғысқа әкелді (қ. Бірінші
дүниежүзілік соғыс). Ресейдегі революцияның әсерімен 1918 ж. кайзер үкіметі
құлады да, 1919 ж. 28 маусым күні Версаль бейбіт келісімі жасалынды (қ.
Версаль бейбіт келісімі). Германияда құрылған Веймар республикасы ұзақ өмір
сүре алмады. Соғыстан кейін неміс халқы аса қиын жағдайда қалды.
Экономиканың құлдырауы, ұлттық ақшаның күрт құнсыздануы, жұмыссыздықтың
күшеюіне байланысты Веймар үкіметін оңшылдар да, солшылдар да қатты сынға
алды. Солшылдар 1919 ж. Баварияда уақытша кеңес үкіметін орнатты, 1923 ж.
Гамбург қ-нда көтеріліс ұйымдастырды. Бұған қоса 1923 ж. оңшылдар да жаппай
бас көтерді. Осыдан кейін үкімет билігі жолында оппозициядағы солшылдар
(неміс коммунистері) мен оңшылдар (А. Гитлер басқарған Германия ұлтшыл-
социалистік жұмысшы партиясы) өзара бәсекелестікке түсіп, көп ұзамай оңшыл
күштер жеңіске жетті. 1933 ж. 30 қаңтарда Гитлер канцлер болып
тағайындалғаннан кейін елде кең көлемде жазалау шаралары басталды. Саяси
партияларға, оппозициядағы газет-журналдарға тыйым салынды, 70 мыңға тарта
адам түрмеге отырғызылды. Германияда фашистік диктатура орнады. 1939 ж. 1
қыркүйекте Германия әскерлерінің Польшаға басып кіруімен 2-дүниежүз. соғыс
басталды (қ. Екінші дүниежүзілік соғыс). Дүние жүзі елдері Гитлерге қарсы
одақ құрды. Осы одақтың, ең алдымен, КСРО әскерлерінің жанқиярлық күш-жігер
жұмсауының нәтижесінде Германия 1945 ж. 8 мамырда Тізе бүгу туралы актіге
қол қойды (қ. Ұлы Отан соғысы). Кейін одақтастар оны 4 аймаққа бөлді. 1949
ж. 20 қыркүйекте АҚШ, Ұлыбритания, Франция әскерлері тұрған аймақтар
біріктіріліп, Германия Федеративтік Республикасы (ГФР, астанасы — Бонн),
1949 ж. 7 қазанда Кеңес әскерлері тұрған аймақта Германия Демократиялық
Республикасы (ГДР, астанасы — Берлин) құрылды. Екі герман мемлекеті бір-
біріне қарсы екі әскери-саяси одақтарға қосылды. АҚШ-тың көмегімен ГФР
экономикасы тез дамып, халықтың әл-ауқаты жақсарды. Бұл 1949 — 63 ж. ГФР
тарихында “Аденауэр кезеңі” деп аталды, әрі осы кезеңде соғыстан мүлдем
талқандалып шыққан елдің саяси және әлеум.-экон. жүйесінің негізі қайтадан
қаланып, ішкі және сыртқы саясатының басты бағыттары белгіленді (қ.
Аденауэр). Осының нәтижесінде ... жалғасы
Германия Федеративтік Республикасы 2
Тарихы 3
Экономикасы 6
Германия-Қазақстан қарым-қатынастары 7
Мәдениеті 8
Герман тілдері 10
Қолданылған әдебиеттер 11
Германия Федеративтік Республикасы
Германия, Германия Федеративтік Республикасы — Орталық Еуропада
орналасқан мемлекет. Кейбір түркі тілдерінде Алмания болып та аталады. Жер
аум. 356,96 мың км2. Халқы 81,7 млн. Астанасы 1991 жылдан Берлин қ. (3,46
млн.). Халқының 94%-і немістер (1998). Ресми тілі — неміс тілі. Халқының
көпшілігі христиан дінінің протестант және католик тармағын ұстанады.
Германия 16 аймақтан (жерден) құралған федеративті республика. Әр аймақтың
өз конституциясы, парламенті және үкіметі бар. Федеральдік президент арнайы
шақырылған, бундестаг және ландтагтар (әр аймақтың парламенттері)
мүшелерінің бірдей санынан құралған федеральдік жиналыста 5 жыл мерзімге
сайланып отырады. Президент мемлекет басшысы ретінде халықар. жиындарға
қатысады, шет елдермен келісімшарттарға қол қояды, елшілерді, федеральдік
соттарды тағайындайды, т.б. Елдегі атқарушы билікті федеральдік канцлер
жүргізеді. Жоғ. заң шығарушы органы — қос палаталы (бундестаг және
бундесрат) парламент. Бундесрат аймақ өкілдерінен құралған. Ақшасы — неміс
маркасы. Ұлттық мерекесі — Герман бірлігі күні (3 қазан, 1990 ж., Германия
Демократиялық Республикасының Германия Федеративтік Республикасына қосылған
күні). Федеральдік Конституциясы 1949 ж. қабылданған. Ірі қалалары Бонн
(297 мың адам), Гамбург (1,6 млн.), Мюнхен (1,2 млн.), Кельн (1 млн-ға
жуық), т.б.
Тарихы
Германия жерін адам баласы палеолит дәуірінде-ақ қоныстана бастаған.
Б.з.б. 3 — 2-мыңжылдықта жергілікті тұрғындар мал ш-мен және егіншілікпен
айналысты, ал б.з.б. 1-мыңжылдықта темір қорытуды меңгерді. Б.з.б. 1 ғ-да
Рейннің батыс жағалауы Рим империясының қол астына қарады. 4 ғ-дың аяғында
германдықтардың алғашқы тайпалық одақтары пайда болды. Олар шығыстан келген
ғұн тайпаларымен қосылып, 5 ғ-да Батыс Рим империясын талқандады. 6 — 8 ғ-
ларда герман тайпалары франктердің қол астына қарады. Олар христиан дінін
де осы кезде қабылдады. 843 ж. Франк империясы ыдыраған кезде Шығыс Франк
корольдігіне бағынды. Осы мемлекеттің негізінде герман тайпалары қайтадан
біріктіріліп, Германияның тұңғыш королі Генрих І-нің басшылығымен 919 ж.
Герман корольдігі құрылды. Алғашқыда бұл корольдікке 4 тайпалық герцогтік
(Саксония, Франкония, Алеманния, Бавария) бағынды, кейін Лоторангия (925)
және Фризия қосылды. 962 ж. герман королі Оттон І Римді жаулап алып, Рим
папасы тағына отырды. Осы кезден бастап герман корольдері өздерін “Қасиетті
Рим империясы” тағының мұрагерлері деп жариялады. 1032 — 34 ж. империя
құрамына Бургундия корольдігі қосып алынды (қ. Бургундар). Корольдік 11 ғ-
дың ортасынан бастап саяси бытыраңқылықты бастан кешірді. 18 ғ-ға дейін
корольдікті билеуші 17 әулет ауысты. 13 ғ-да корольдік құрамындағы кейбір
князьдер, әсіресе, Саксон әулетінен шыққан князьдер (Семсер асынушылар,
Тевтон ордені) шығысқа жорықтар жасап, лив, эст, прусс тайпаларының
жерлерін жаулап алды. Соның нәтижесінде Германия аумағы шығысқа қарай екі
есеге жуық ұлғайды. Алайда Италиядан бастап Балтық т. бойына дейін созылып
жатқан корольдікте ықпалды әулеттер билеген жеке-жеке князьдіктердің беделі
күшті болды. Әсіресе, корольді сайлау құқығын иеленіп алған курфюреттер
жетекші топқа айналды. 14 ғ-да жеке-жеке князьдік өкілдерінен тұратын заң
шығарушы орган — рейхстаг жұмыс істей бастады. Ал князьдіктердегі осындай
өкілетті орган лантаг деп аталды. 1517 — 1648 жылдардағы діни реформалар,
1524 — 25 жылдардағы шаруалар соғысы, отыз жылдық соғыс (1618 — 48), т.б.
оқиғалардан кейін де герман князьдіктері орталық билікке тұтас бағына
қоймады. Француз императоры Наполеон І Австрия мен Пруссияны талқандағаннан
кейін (1806) “Қасиетті Рим империясы” жойылып, герман князьдіктерінің
бытыраңқылығы әрі қарай жалғасты. Бұл жағдай Германияның әлеум.-экон.
дамуына қатты бөгет жасады. Сондықтан герман князьдері, соның ішінде ең
алдымен Австрия және Пруссия билеушілері ұсақ герман мемлекеттерін бір
орталыққа біріктіру үшін өзара бәсекелестікке түсе бастады. Франция
талқандалғаннан кейін 1815 ж. Вена конгресінің шешімімен Австрияның
басқаруындағы Герман одағы құрылды (қ. Австрия). Бірақ Пруссия әскери-экон.
жағынан тез дамып, 1866 ж. Австрияға күйрете соққы берді де, өзіне тікелей
бағынышты Солт. Герман одағын құрды. “Темір канцлер” О.Бисмарктың
басшылығымен (1862 — 90) Пруссия 1870 ж. Францияға қарсы соғыс ашып, елдің
бірігуін аяқтады (қ. Бисмарк). 1871 ж. Пруссия королі Вильгельм І кайзер
(император) болып жарияланды. Елдің бірігуі экон. дамуды жеделдетті де, көп
ұзамай Г. Англияны басып озып, Еуропадағы ең дамыған мемлекетке айналды әрі
жедел түрде Африкадан отарлар жаулап ала бастады. Негізгі бәсекелестерін
әлсіретіп, дүние жүзіне үстемдік орнату үшін ол 1879 және 1881 ж. Австрия —
Венгриямен, Италиямен келісімге келіп, “Үштік одақ” құрды. Бұған қарсы 1891
— 93 ж. Франция — Ресей одағы, 1904 — 07 ж. Антанта одағы құрылды. Бұл
әскери одақтар арасындағы қайшылық 1-дүниежүз. соғысқа әкелді (қ. Бірінші
дүниежүзілік соғыс). Ресейдегі революцияның әсерімен 1918 ж. кайзер үкіметі
құлады да, 1919 ж. 28 маусым күні Версаль бейбіт келісімі жасалынды (қ.
Версаль бейбіт келісімі). Германияда құрылған Веймар республикасы ұзақ өмір
сүре алмады. Соғыстан кейін неміс халқы аса қиын жағдайда қалды.
Экономиканың құлдырауы, ұлттық ақшаның күрт құнсыздануы, жұмыссыздықтың
күшеюіне байланысты Веймар үкіметін оңшылдар да, солшылдар да қатты сынға
алды. Солшылдар 1919 ж. Баварияда уақытша кеңес үкіметін орнатты, 1923 ж.
Гамбург қ-нда көтеріліс ұйымдастырды. Бұған қоса 1923 ж. оңшылдар да жаппай
бас көтерді. Осыдан кейін үкімет билігі жолында оппозициядағы солшылдар
(неміс коммунистері) мен оңшылдар (А. Гитлер басқарған Германия ұлтшыл-
социалистік жұмысшы партиясы) өзара бәсекелестікке түсіп, көп ұзамай оңшыл
күштер жеңіске жетті. 1933 ж. 30 қаңтарда Гитлер канцлер болып
тағайындалғаннан кейін елде кең көлемде жазалау шаралары басталды. Саяси
партияларға, оппозициядағы газет-журналдарға тыйым салынды, 70 мыңға тарта
адам түрмеге отырғызылды. Германияда фашистік диктатура орнады. 1939 ж. 1
қыркүйекте Германия әскерлерінің Польшаға басып кіруімен 2-дүниежүз. соғыс
басталды (қ. Екінші дүниежүзілік соғыс). Дүние жүзі елдері Гитлерге қарсы
одақ құрды. Осы одақтың, ең алдымен, КСРО әскерлерінің жанқиярлық күш-жігер
жұмсауының нәтижесінде Германия 1945 ж. 8 мамырда Тізе бүгу туралы актіге
қол қойды (қ. Ұлы Отан соғысы). Кейін одақтастар оны 4 аймаққа бөлді. 1949
ж. 20 қыркүйекте АҚШ, Ұлыбритания, Франция әскерлері тұрған аймақтар
біріктіріліп, Германия Федеративтік Республикасы (ГФР, астанасы — Бонн),
1949 ж. 7 қазанда Кеңес әскерлері тұрған аймақта Германия Демократиялық
Республикасы (ГДР, астанасы — Берлин) құрылды. Екі герман мемлекеті бір-
біріне қарсы екі әскери-саяси одақтарға қосылды. АҚШ-тың көмегімен ГФР
экономикасы тез дамып, халықтың әл-ауқаты жақсарды. Бұл 1949 — 63 ж. ГФР
тарихында “Аденауэр кезеңі” деп аталды, әрі осы кезеңде соғыстан мүлдем
талқандалып шыққан елдің саяси және әлеум.-экон. жүйесінің негізі қайтадан
қаланып, ішкі және сыртқы саясатының басты бағыттары белгіленді (қ.
Аденауэр). Осының нәтижесінде ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz