Қазақстан-Германия қарым-қатынастары
ЖОСПАР
Кіріспе 1
Қазақстан-Германия қарым-қатынастары 3
Қорытынды 13
Қолданылған әдебиеттер тізімі 14
Кіріспе
Германия, Германия Федеративтік Республикасы — Орталық Еуропада
орналасқан мемлекет. Кейбір түркі тілдерінде Алмания болып та аталады. Жер
аум. 356,96 мың км2. Халқы 81,7 млн. Астанасы 1991 жылдан Берлин қ. (3,46
млн.). Халқының 94%-і немістер (1998). Ресми тілі — неміс тілі. Халқының
көпшілігі христиан дінінің протестант және католик тармағын ұстанады.
Германия 16 аймақтан (жерден) құралған федеративті республика. Әр аймақтың
өз конституциясы, парламенті және үкіметі бар. Федеральдік президент арнайы
шақырылған, бундестаг және ландтагтар (әр аймақтың парламенттері)
мүшелерінің бірдей санынан құралған федеральдік жиналыста 5 жыл мерзімге
сайланып отырады. Президент мемлекет басшысы ретінде халықаралық жиындарға
қатысады, шет елдермен келісімшарттарға қол қояды, елшілерді, федеральдік
соттарды тағайындайды, т.б. Елдегі атқарушы билікті федеральдік канцлер
жүргізеді. Жоғ. заң шығарушы органы — қос палаталы (бундестаг және
бундесрат) парламент. Бундесрат аймақ өкілдерінен құралған. Ақшасы — неміс
маркасы. Ұлттық мерекесі — Герман бірлігі күні (3 қазан, 1990 ж., Германия
Демократиялық Республикасының Германия Федеративтік Республикасына қосылған
күні). Федеральдік Конституциясы 1949 ж. қабылданған. Ірі қалалары Бонн
(297 мың адам), Гамбург (1,6 млн.), Мюнхен (1,2 млн.), Кельн (1 млн-ға
жуық), т.б.
Өзінің экономикалық қуаты жөнінен ГФР тек АҚШ пен Жапонияға (2000 жылы
герман ІЖӨ-сінің көлемі 3976 млрд. маркаға жетті, бұл шамамен 1875 млрд.
долларға сай келеді), сыртқы сауда көлемі бойынша тек Құрама Штаттарға ғана
жол береді. Бұл ретте елдің ІЖӨ-сі халықтың жан басына шаққанда әлемдегі ең
жоғары көрсеткіштерінің бірін құрайды: 46,8 мың марка (22 мың доллардан
астам).
Германия "үлкен сегіздік" құрамына кіреді. Ал Еуропа Одағында
Франциямен қатар құрлықта ықпалдасу процесінің негізгі қозғаушысы болып
табылады.
1990 жылдардың басынан бастап Герман басшылығы Қазақстанмен және
бұрынғы КСРО-ның басқа мемлекеттерімен олардың егемендігін және
тәуелсіздігін қамтамасыз ету мақсатында екі жақты байланыстарды дамытуды
қолдады. ГФР Қазақстанды Орталық Азиядағы маңызды серіктес деп есептейді.
Қазақстан-Германия қарым-қатынастары
КСРО-ның тарауымен, Германияның бірігуімен, Шығыспен Батыс арасындағы
әскери-саяси текетірестің тоқталуымен Еуразия құрылығындағы жағдай
түбегейлі өзгерді. Еуропадағы стратегиялық тепе-теңдік ендігі жерде НАТО-
Варшава шарты ұйымы тепе-теңдігіне негізделмейді. Бірақ, Еуропа блоктық
қағидатпен болмаса да экономикалық даму деңгейі бойынша әлі де
мемлекеттердің екі тобына бөлінген күйі қалып отыр. Бұл Еуропа Одағына мүше
мемлекеттер, олардың бір бөлігі НАТО-ға және Батыс Еуропа одағына (БЕО)
кіреді және таяу уақытта қауымдасу туралы Еуропалық келісім және НАТО-ның
"Бейбітшілік жолындағы әріптестік" бағдарламасы арқылы Еуропалық
құрылымдарға кіруге ұмтылып отырған қалған мемлекеттер.
Транзиттік мемлекеттердің, оның ішінде Қазақстанның да Батыс Еуропа
елдерімен байланыстары үшін еуропалық елдер арасында жасалған саяси шарттар
белгілі бір қиындық туғызады. Бұл құжаттар көбінесе мәлімдемелік сипатта
болғанымен, олар еуропалық қоғамдастықпен белсенді байланыс жасауға үміткер
кез келген елдің орындауы үшін міндетті нормаларды қамтиды. Өтпелі
экономикасы бар мемлекеттерге, саяси сипаттағы алдын ала шарттарды қоса
алғанда, қойылатын көтеріңкі талаптар ТМД мен Еуропа елдері арасындағы
толыққанды сұхбатқа жәрдемін тигізбеді.
Бір жағынан, жаңа тәуелсіз мемлекеттер құрылғаннан кейін олардың тең
құқылы сұхбатқа қабілетсіздігі көрінді. Еуропа елдерінің рыноктары жолдың
бастапқы кезінде ойлағандай соншалықты ашық болмай шықты. Соған қарамастан,
кейінгі жылдары бірте-бірте өзара байланыстардың жандануы байқалады.
Бастамашылықты ГФР жасады.
Германияның Еуропаның қуатты экономикалық державасына айналуы оның
Орталық және Шығыс Еуропа мемлекеттерімен, ТМД елдерімен өзара қатынастарын
толық қайта қарауды көздейтін жаңа сыртқы саяси тұжырымдаманы қалыптастыру
туралы мәселені күн тәртібіне қоюына байланысты Еуропа елдерінің ішінде
Германия бірінші болып жаңа геосаяси ақиқатты бара-бар қабылдады және
өзінің халықаралық саясатына тиісінше түзетулер енгізді.
Германия көбіне жалпы еурпалық сыртқы саясатты қалыптастыратын және
жүзеге асыратын нақты көшбасшы. Неміс дипломаттары ГФР-дің сыртқы саясаты,
оның ішінде Орталық Азия бағытында да аймақта қауіпсіздікке қол жеткізуге
бағытталған, басқаша айтқанда ГФР саясаты Германия жетекші орындарға үміт
артатын Еуропа одағының стратегиясына табиғи үйлеседі, жалпы еуропалық
саясат аясында жүзеге асырылатынын атап айтады.
Өзінің экономикалық қуаты жөнінен ГФР тек АҚШ пен Жапонияға (2000 жылы
герман ІЖӨ-сінің көлемі 3976 млрд. маркаға жетті, бұл шамамен 1875 млрд.
долларға сай келеді), сыртқы сауда көлемі бойынша тек Құрама Штаттарға ғана
жол береді. Бұл ретте елдің ІЖӨ-сі халықтың жан басына шаққанда әлемдегі ең
жоғары көрсеткіштерінің бірін құрайды 46,8 мың марка (22 мың доллардан
астам).
Германия "үлкен сегіздік" құрамына кіреді. Ал Еуропа Одағында
Франциямен қатар құрлықта ықпалдасу процесінің негізгі қозғаушысы болып
табылады.
1990 жылдардың басынан бастап Герман басшылығы Қазақстанмен және
бұрынғы КСРО-ның басқа мемлекеттерімен олардың егемендігін және
тәуелсіздігін қамтамасыз ету мақсатында екі жақты байланыстарды дамытуды
қолдады. ГФР Қазақстанды Орталық Азиядағы маңызды серіктес деп есептейді.
Неміс дипломатиясының Қазақстан жөніндегі мақсаты мейлінше анық көрінеді.
Саяси салада бұл Астанамен тұрақты сұхбат арқылы Орталық Азия аймағына
мейлінше терең тартылу. Экономика саласында Германияның Қазақстан рыногына
жаппай қатысуы.
Екі ел арасындағы ұзақ мерзімді ынтымақтастықтың негізі 1992 жылғы
қыркүйекте Президент Н.Назарбаевтың ГФР-ға алғашқы сапары барысында
қаланды, сонда өзара қарым-қатынастардың негіздері туралы бірлескен
мәлімдемеге қол қойылды. Осы кезден бастап жоғары деңгейдегі саяси
байланыстар тұрақты сипат алды: 1995 жылғы сәуірде біздің елімізге
Германияның Федералдық Президенті Р.Херцог, 1996 жылғы мамырда Вице-
канцлер, Сыртқы істер министрі К.Кинкель келді. Өз кезегінде Қазақстанның
сыртқы саяси ведомствосының басшысы (1996 жылғы қазан), басқа да
министрліктер мен ведомстволардың басшылары ГФР-ға барып қайтты.
1997 жылғы қарашада Н.Назарбаевтың ГФР-ға ресми сапары болды, оның
барысында өзара тиімді ынтымақтастықты, бірінші кезекте экономика саласында
тереңдетуге бағытталған маңызды халықаралық келісімдер топтамасына қол
қойылды. Берлиннің екіжақты байланыстарды жандандыруға ұдайы ұмтылысының
белгісі біздің елімізге 2001 жылдың көктемінде Вице-канцлер, Сыртқы істер
министрі Й.Фишердің келуі.
Екі жақты қатынастардың маңызды факторы бұл Қазақстандағы неміс
диаспорасы. Герман ішкі істер министрлігінің деректері бойынша 1992-1999
жылдары Қазақстан Республикасынан Германияға 700 мыңнан астам адам көшкен.
Сондықтан Федералдық Үкімет саяси тұрғыдан Германия шекарасы отандастар
үшін ашық деп мәлімдеуге мәжбүр болғанымен қазақстандық немістердің қазіргі
тұрып жатқан жерлерінде қалуына аз мүдделі емес. Берлин олардың әлеуметтік-
экономикалық және мәдени жағдайларын жақсарту жөнінде қаржылай көмекті қоса
алғанда, барлық мүмкін жәрдемді жасауға әзірлігін мәлімдеді.
Қазақстан да сырт қалып отырған жоқ. Қазақстан Республикасының ұлты
неміс азаматтарын қолдау жөніндегі ынтымақтастық туралы, мәдени
ынтымақтастық туралы үкіметаралық келісімдерге қол қойылып, Қазақстанда
тұратын немістер мәселелері бойынша үкіметаралық комиссия құрылған.
Қазақстан Республикасының Үкіметі "Қазақстан Республикасында тұратын
немістердің этникалық қайта өрлеуі кешенді бағдарламасы туралы" қаулы
қабылдады. Қазақстан немістерінің екі съезі өтті. Қазіргі кезде Германияда
айтып кеткеніміздей 700 мың Қазақстаннан шыққан неміс тұрып жатса, 300 мыңы
Қазақстанда қалды. Бұл жалпы алғанда біздің елдеріміз арасындағы желіні
байланыстыруға тікелей немесе жанама қызмет ететін 1 млн. адам деген сөз.
ГФР мен Қазақстан арасында экономикалық ынтымақтастықты кеңейту үшін
зор әлеует бар. Бұл бір жағынан Германия және Қазақстан экономикалық
жүйелерінің бірін-бірі құрылымдық толықтыра алатындығымен түсіндіріледі.
ГФР Қазақстанмен сауда-экономикалық қатынастары жеткілікті тұрақты дамыған
бірден-бір ... жалғасы
Кіріспе 1
Қазақстан-Германия қарым-қатынастары 3
Қорытынды 13
Қолданылған әдебиеттер тізімі 14
Кіріспе
Германия, Германия Федеративтік Республикасы — Орталық Еуропада
орналасқан мемлекет. Кейбір түркі тілдерінде Алмания болып та аталады. Жер
аум. 356,96 мың км2. Халқы 81,7 млн. Астанасы 1991 жылдан Берлин қ. (3,46
млн.). Халқының 94%-і немістер (1998). Ресми тілі — неміс тілі. Халқының
көпшілігі христиан дінінің протестант және католик тармағын ұстанады.
Германия 16 аймақтан (жерден) құралған федеративті республика. Әр аймақтың
өз конституциясы, парламенті және үкіметі бар. Федеральдік президент арнайы
шақырылған, бундестаг және ландтагтар (әр аймақтың парламенттері)
мүшелерінің бірдей санынан құралған федеральдік жиналыста 5 жыл мерзімге
сайланып отырады. Президент мемлекет басшысы ретінде халықаралық жиындарға
қатысады, шет елдермен келісімшарттарға қол қояды, елшілерді, федеральдік
соттарды тағайындайды, т.б. Елдегі атқарушы билікті федеральдік канцлер
жүргізеді. Жоғ. заң шығарушы органы — қос палаталы (бундестаг және
бундесрат) парламент. Бундесрат аймақ өкілдерінен құралған. Ақшасы — неміс
маркасы. Ұлттық мерекесі — Герман бірлігі күні (3 қазан, 1990 ж., Германия
Демократиялық Республикасының Германия Федеративтік Республикасына қосылған
күні). Федеральдік Конституциясы 1949 ж. қабылданған. Ірі қалалары Бонн
(297 мың адам), Гамбург (1,6 млн.), Мюнхен (1,2 млн.), Кельн (1 млн-ға
жуық), т.б.
Өзінің экономикалық қуаты жөнінен ГФР тек АҚШ пен Жапонияға (2000 жылы
герман ІЖӨ-сінің көлемі 3976 млрд. маркаға жетті, бұл шамамен 1875 млрд.
долларға сай келеді), сыртқы сауда көлемі бойынша тек Құрама Штаттарға ғана
жол береді. Бұл ретте елдің ІЖӨ-сі халықтың жан басына шаққанда әлемдегі ең
жоғары көрсеткіштерінің бірін құрайды: 46,8 мың марка (22 мың доллардан
астам).
Германия "үлкен сегіздік" құрамына кіреді. Ал Еуропа Одағында
Франциямен қатар құрлықта ықпалдасу процесінің негізгі қозғаушысы болып
табылады.
1990 жылдардың басынан бастап Герман басшылығы Қазақстанмен және
бұрынғы КСРО-ның басқа мемлекеттерімен олардың егемендігін және
тәуелсіздігін қамтамасыз ету мақсатында екі жақты байланыстарды дамытуды
қолдады. ГФР Қазақстанды Орталық Азиядағы маңызды серіктес деп есептейді.
Қазақстан-Германия қарым-қатынастары
КСРО-ның тарауымен, Германияның бірігуімен, Шығыспен Батыс арасындағы
әскери-саяси текетірестің тоқталуымен Еуразия құрылығындағы жағдай
түбегейлі өзгерді. Еуропадағы стратегиялық тепе-теңдік ендігі жерде НАТО-
Варшава шарты ұйымы тепе-теңдігіне негізделмейді. Бірақ, Еуропа блоктық
қағидатпен болмаса да экономикалық даму деңгейі бойынша әлі де
мемлекеттердің екі тобына бөлінген күйі қалып отыр. Бұл Еуропа Одағына мүше
мемлекеттер, олардың бір бөлігі НАТО-ға және Батыс Еуропа одағына (БЕО)
кіреді және таяу уақытта қауымдасу туралы Еуропалық келісім және НАТО-ның
"Бейбітшілік жолындағы әріптестік" бағдарламасы арқылы Еуропалық
құрылымдарға кіруге ұмтылып отырған қалған мемлекеттер.
Транзиттік мемлекеттердің, оның ішінде Қазақстанның да Батыс Еуропа
елдерімен байланыстары үшін еуропалық елдер арасында жасалған саяси шарттар
белгілі бір қиындық туғызады. Бұл құжаттар көбінесе мәлімдемелік сипатта
болғанымен, олар еуропалық қоғамдастықпен белсенді байланыс жасауға үміткер
кез келген елдің орындауы үшін міндетті нормаларды қамтиды. Өтпелі
экономикасы бар мемлекеттерге, саяси сипаттағы алдын ала шарттарды қоса
алғанда, қойылатын көтеріңкі талаптар ТМД мен Еуропа елдері арасындағы
толыққанды сұхбатқа жәрдемін тигізбеді.
Бір жағынан, жаңа тәуелсіз мемлекеттер құрылғаннан кейін олардың тең
құқылы сұхбатқа қабілетсіздігі көрінді. Еуропа елдерінің рыноктары жолдың
бастапқы кезінде ойлағандай соншалықты ашық болмай шықты. Соған қарамастан,
кейінгі жылдары бірте-бірте өзара байланыстардың жандануы байқалады.
Бастамашылықты ГФР жасады.
Германияның Еуропаның қуатты экономикалық державасына айналуы оның
Орталық және Шығыс Еуропа мемлекеттерімен, ТМД елдерімен өзара қатынастарын
толық қайта қарауды көздейтін жаңа сыртқы саяси тұжырымдаманы қалыптастыру
туралы мәселені күн тәртібіне қоюына байланысты Еуропа елдерінің ішінде
Германия бірінші болып жаңа геосаяси ақиқатты бара-бар қабылдады және
өзінің халықаралық саясатына тиісінше түзетулер енгізді.
Германия көбіне жалпы еурпалық сыртқы саясатты қалыптастыратын және
жүзеге асыратын нақты көшбасшы. Неміс дипломаттары ГФР-дің сыртқы саясаты,
оның ішінде Орталық Азия бағытында да аймақта қауіпсіздікке қол жеткізуге
бағытталған, басқаша айтқанда ГФР саясаты Германия жетекші орындарға үміт
артатын Еуропа одағының стратегиясына табиғи үйлеседі, жалпы еуропалық
саясат аясында жүзеге асырылатынын атап айтады.
Өзінің экономикалық қуаты жөнінен ГФР тек АҚШ пен Жапонияға (2000 жылы
герман ІЖӨ-сінің көлемі 3976 млрд. маркаға жетті, бұл шамамен 1875 млрд.
долларға сай келеді), сыртқы сауда көлемі бойынша тек Құрама Штаттарға ғана
жол береді. Бұл ретте елдің ІЖӨ-сі халықтың жан басына шаққанда әлемдегі ең
жоғары көрсеткіштерінің бірін құрайды 46,8 мың марка (22 мың доллардан
астам).
Германия "үлкен сегіздік" құрамына кіреді. Ал Еуропа Одағында
Франциямен қатар құрлықта ықпалдасу процесінің негізгі қозғаушысы болып
табылады.
1990 жылдардың басынан бастап Герман басшылығы Қазақстанмен және
бұрынғы КСРО-ның басқа мемлекеттерімен олардың егемендігін және
тәуелсіздігін қамтамасыз ету мақсатында екі жақты байланыстарды дамытуды
қолдады. ГФР Қазақстанды Орталық Азиядағы маңызды серіктес деп есептейді.
Неміс дипломатиясының Қазақстан жөніндегі мақсаты мейлінше анық көрінеді.
Саяси салада бұл Астанамен тұрақты сұхбат арқылы Орталық Азия аймағына
мейлінше терең тартылу. Экономика саласында Германияның Қазақстан рыногына
жаппай қатысуы.
Екі ел арасындағы ұзақ мерзімді ынтымақтастықтың негізі 1992 жылғы
қыркүйекте Президент Н.Назарбаевтың ГФР-ға алғашқы сапары барысында
қаланды, сонда өзара қарым-қатынастардың негіздері туралы бірлескен
мәлімдемеге қол қойылды. Осы кезден бастап жоғары деңгейдегі саяси
байланыстар тұрақты сипат алды: 1995 жылғы сәуірде біздің елімізге
Германияның Федералдық Президенті Р.Херцог, 1996 жылғы мамырда Вице-
канцлер, Сыртқы істер министрі К.Кинкель келді. Өз кезегінде Қазақстанның
сыртқы саяси ведомствосының басшысы (1996 жылғы қазан), басқа да
министрліктер мен ведомстволардың басшылары ГФР-ға барып қайтты.
1997 жылғы қарашада Н.Назарбаевтың ГФР-ға ресми сапары болды, оның
барысында өзара тиімді ынтымақтастықты, бірінші кезекте экономика саласында
тереңдетуге бағытталған маңызды халықаралық келісімдер топтамасына қол
қойылды. Берлиннің екіжақты байланыстарды жандандыруға ұдайы ұмтылысының
белгісі біздің елімізге 2001 жылдың көктемінде Вице-канцлер, Сыртқы істер
министрі Й.Фишердің келуі.
Екі жақты қатынастардың маңызды факторы бұл Қазақстандағы неміс
диаспорасы. Герман ішкі істер министрлігінің деректері бойынша 1992-1999
жылдары Қазақстан Республикасынан Германияға 700 мыңнан астам адам көшкен.
Сондықтан Федералдық Үкімет саяси тұрғыдан Германия шекарасы отандастар
үшін ашық деп мәлімдеуге мәжбүр болғанымен қазақстандық немістердің қазіргі
тұрып жатқан жерлерінде қалуына аз мүдделі емес. Берлин олардың әлеуметтік-
экономикалық және мәдени жағдайларын жақсарту жөнінде қаржылай көмекті қоса
алғанда, барлық мүмкін жәрдемді жасауға әзірлігін мәлімдеді.
Қазақстан да сырт қалып отырған жоқ. Қазақстан Республикасының ұлты
неміс азаматтарын қолдау жөніндегі ынтымақтастық туралы, мәдени
ынтымақтастық туралы үкіметаралық келісімдерге қол қойылып, Қазақстанда
тұратын немістер мәселелері бойынша үкіметаралық комиссия құрылған.
Қазақстан Республикасының Үкіметі "Қазақстан Республикасында тұратын
немістердің этникалық қайта өрлеуі кешенді бағдарламасы туралы" қаулы
қабылдады. Қазақстан немістерінің екі съезі өтті. Қазіргі кезде Германияда
айтып кеткеніміздей 700 мың Қазақстаннан шыққан неміс тұрып жатса, 300 мыңы
Қазақстанда қалды. Бұл жалпы алғанда біздің елдеріміз арасындағы желіні
байланыстыруға тікелей немесе жанама қызмет ететін 1 млн. адам деген сөз.
ГФР мен Қазақстан арасында экономикалық ынтымақтастықты кеңейту үшін
зор әлеует бар. Бұл бір жағынан Германия және Қазақстан экономикалық
жүйелерінің бірін-бірі құрылымдық толықтыра алатындығымен түсіндіріледі.
ГФР Қазақстанмен сауда-экономикалық қатынастары жеткілікті тұрақты дамыған
бірден-бір ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz