Қазіргі халықаралық қатынастар. Қазақстан Республикасының сыртқы саясаты
ЖОСПАР
Кіріспе 2
Қазіргі халықаралық қатынастар 2
Қазақстан Республикасының сыртқы саясаты 8
Қорытынды 13
Әдебиеттер 14
Кіріспе
Қазіргі халықаралық қатынастар деп әлемдегі халықаралық қатынастар
субъектілерінің арасында пайда болатын әртүрлі байланыстар мен кездесулер,
акциялар мен әрекеттер түсіндіріледі.
Осы қатынастардың базалық әлеуметтік негізі Жер планетасында өмір
сүретін бірлік пен тұтастықты қалыптастыратын адамзат. Дегенмен осынау
бірлік пен тұтастық - қайшылықты нақтылық және көпбейнелі, әртүрлі, тіпті
қарама-қарсы мүдделердің түйісуінің бірлігі болып табылады. Олар (осы
мүдделер) қажет болғандықтан саясатқа еніп кетеді және саяси шешімдерді
талап етеді.
Сонымен, халықаралық қатынастар субъектілерінің мүдделерінің түйісуінің
өзегі болатын саяси шынайылықтың спецификалық мазмұны халықаралық
қатынастар болып табылады.
Қазіргі халықаралық қатынастар
Қазіргі кезде мемлекетпен қатар мемлекеттен тыс құрылымдар да
халықаралық қатынастардың субъектілері болып табылады, яғни жекелей алғанда
БҰҰ және оның органдары: Бас Ассамблея, қауіпсіздік Кеңесі, Экономикалық
және Әлеуметтік Кеңес, қамқорлық туралы Кеңес, Халықаралық сот,
Секретариат.
БҰҰ құрылымдарының белсенді және мақсатты қызметінің нәтижесінде
халықаралық шиеленістердің түйінін шешу, келісімдік процестерді жолға қою,
мемлекеттердің мүдделерін түйістіру, халықаралық құқық нормаларының
сақталуын қамтамасыз ету, агрессияны айыптау, халықаралық проблемаларды
шешуде консенсустық мәдениет пен бейбітшілік сүйгіштікті қалыптастыруға
кең жол ашылады.
Бұл жағдайда БҰҰ қызметі халықаралық-құқықтық шеңберде болады. 1945
жылдың 26 шілдесі күні Сан-Франциско қаласында қабылданған БҰҰ Жарғысында
көрсетілгендей, БҰҰ және оның органдарының міндеттері мыналар: халықаралық
проблемаларды шешудің тәсілі ретінде соғысты болдырмау; адамзат өмірінде
адамның негізгі құқықтарына, адамзат тұлғасының артықшылықтары мен
құндылықтарына, әйелдер мен еркектердің, кіші және үлкен ұлттардың
теңдігіне сенімді нығайту; елдер мен халықтардың алдында пайда болатын
проблемаларды шешу үшін халықаралық жағдайлар жасау.
БҰҰ мен оның органдарының негізгі күш-жігері қақтығысқа алып келетін
жағдайларды зерттеуге, қақтығысушы тараптардың позицияларын анықтау мен
айқындауға, оларды құқықтық және моральдық тұрғыдан бағалауға және
қақтығысты шешу бойынша нұсқауларды дайындауға ал қажет болған жағдайда күш
қолдануға бағытталынған.
Өйткені БҰҰ ерікті халықаралық ұйым болғандықтан ол өзіне мүше елдердің
еркі негізінде ғана қызмет ете алады. Оның шешімдері, нұсқаулары мен
қабылдаған шаралары халықаралық құқық нормаларымен, сондай-ақ БҰҰ
жарғысында көрсетілген мақсаттар мен принциптерге сәйкес болуы керек.
Аталмыш шаралар экономикалық және дипломатиялық қатынастарды,
коммуникациялық байланыстарды толықтай немесе жекелей үзу түрінде болуы
мүмкін. Егер бұл әрекет жеткіліксіз болса, онда Қауіпсіздік Кеңесі
"халықаралық бейбітшілік пен қауіпсіздікті қолдау мен қайтадан қалпына
келтіру үшін қажетті әуе, теңіз және құрлықтағы күштердің әрекетін
пайдалануға өкілетті".
БҰҰ қарулы күштері жауласушы тараптардың армиялары арасындағы қарулы
буфер, қарауыл-күзет қызметін атқару, қарулы террордан бейбіт тұрғындарды
қорғау және т.б. қызметтерді атқарады.
БҰҰ өз алдына адамдар арасында бейбітшілік пен әділеттілік салтанат
құру үшін және экономикалық, әлеуметтік, мәдени, гуманитарлық мәселелерді
шешетін әлеуметтік прогреске жету үшін қолайлы жағдайлар жасау проблемасын
мақсат етіп қояды. БҰҰ басты назар аударатын салалар әлеуметтік және саяси
қақтығыстар аумағында орын алатын кедейшілік, эпидемиялар, апаттар мен
террорлық ұйымдардың әрекетінен туындайдын салдарлар. БҰҰ -басты проблемасы
гуманитарылқ және басқа да апаттардың салдарын тоқтату, көмек көрсету және
жою үшін мемлекеттердің күшін біріктіру.
БҰҰ және оның органдары өз алдарына іргелі мәселелер қоятын кең дамыған
саяси жүйені көрсетеді. Ол мәселелер: Жер планетасындағы бейбітшілікті
сақтау, әлеуметтік прогреске жан-жақты көмек көрсету және кең көлемдегі
іргелі мәселелерді шешу.
Халықаралық қатынастар субъектісі ретінде БҰҰ және оның органдарымен
қатар, аймақтық келісімге түсетін және соған сәйкес өз органдарын құратын
мемлекеттер аса елеулі рөл атқарады. Қазіргі кезде мемлекетке саяси маневр,
өз мүдделерін қорғау, халықаралық қатынастардағы күш пен құралдар балансын
реттеу үшін жеткілікті кеңістікке ие болуға мүмкіндік беретін әрдайым дамып
отыратын екіжақты және көпжақты келісімдер жүйесі және органдары бар.
Азаматтық қоғам ұйымдары да халықаралық қатынастардың субъектілері
болып табылады. Олардың алдында тұрған мәселелер ұлттық-мемлекеттік ауқымда
(экологиялық, құқық қорғау және басқа да ұйымдар) тиімді шешілмеуі мүмкін.
Олар өздерінің мәселелерін шешу үшін бұқаралық қозғалыстар ұйымдастыру және
үкімет пен халықаралық ұйымдарға қысым көрсету жағдайында болады.
Халықаралық қатынастар субъектілері ретінде саяси бастаманы қоғамдық
пікірді көтеруге қабілетті, үкіметтің жүргізіп отырған саясатын реттеу
мақсатында оларға ықпалын тигізуге мүмкіндігі бар беделді адамдар да түсе
алады.
Бұлардан басқа, қазіргі кезде аймақтық, мемлекетішілік қақтығысты
жағдайды туғызуға қабілетті, жеткілікті түрде ықпалды халықаралық және
мемлекетішілік саяси процестерге әсерін тигізе алатын заңсыз ұйымдар мен
құрылымдар да бар.
Бұл ұйымдар мен құрылымдар кең көлемде қызмет істеуге қажетті
материалдық-қаржылай, адам ресурстарына, өзінің идеологиясына, қарулы
отрядтарға ие. Олардың саяси міндеті жартылай заңды ахуалға өтіп алу. Ол
үшін, ең алдымен, өздерінің заңсыз, қылмыстық әрекеттерін ақтау және дамыту
жолында мемлекеттік билікті пайдалану үшін мемлекеттік-биліктік
құрылымдарға еніп алу қажетті. Осы қатермен күрес терроризмге, заңсыз
бизнеске және басқаларына қарсы қажетті акцияларды қолдану үшін
мемлекеттермен, БҰҰ күш-жігерін біріктіруді талап етеді.
Қазіргі кездегі халықаралық қатынастардың шынайы өзегі, ядросы
мемлекеттердің өзара байланысы мен өзара қызметі болып табылады, өйткені
мемлекет халықаралық аренада халықаралық байланыстар мен қатынастарға
түсетін халықтардың тәуелсіздігін көрсетеді және осыған орай халықаралық
қатынастар мемлекетаралық қатынастармен тығыз байланыста көрінеді.
Халықаралық істерге қатысушы мемлекеттен тыс құрылымдар, азаматтық қоғам
ұйымдары, жеке беделді тұлғалар халықаралық келісімдер негізінде
қабылданған және мемлекет іске асыратын құқықтық нормалар мен принциптер
шеңберінде әрекет етеді. Тек мемлекет қана осы үшін қажетті билік
өкілеттіктеріне және күш пен құралдарын арсеналын тарату құқығына ие.
Міне, қазіргі халықаралық қатынастардың субъектілері осындай, олардың
өзара әрекеті субъект-субъектілік қатынастар шеңберінде қазіргі халықаралық
саяси шынайылықты құрайды.
Қазіргі кездегі халықаралық қатынастар мемлекеттің сыртқы саясатына өз
ізін қалдыратын дамудың басты тенденцияларының қатарымен сипатталынады.
Қазіргі адамзаттың өмірі үшін шаруашылық байланыстардың болуы және
қарқынды дамуы, тауар мен қызметтің әлемдік рыногының қалыптасуы,
мемлекеттердің экнонмикалық өзара тәуелдігіне, олардың мүдделерінің өзара
түйісуіне алып келетін жалпығаламдық шаруашылық кешенінің біртіндеп
қалыптасуы аса өзекті. Осы негізде әлемдік сауда дамиды, қаржы
инвестициялары жүзеге асады, қазіргі заманға сай технологиялар игеріледі
және ендіріледі, коммуникация мен ақпараттық қамтамасыз етудің қазіргі
заманғы құралдары жасалынады және т.б. яғни постиндустриалды өркениетке тән
сипаттағы істер атқарылады.
Постиндустриализм экономикалық ахуалдың деңгейі ретінде кейбір дамыған
елдердің өмірі үшін ғана тән болса да, көптеген мемлекеттер мен елдер
индустриалдық және индустриалдыққа дейінгі даму процесін басынан кешіруде.
Постиндустриализм экономикалық және әлеуметтік дамудың іргелі және басты
ағымы болып табылады. Ол экономикалық және әлеуметтік-мәдени жағдайының
деңгейімен санаспай барлық елдерді өзінің тұңғиығына тартып алады.
Постиндустриализм өзінің экономикалық мүмкіншіліктері мен
әлеуметтік-мәдени ықпалы бойынша ұлттық-мемлекеттік және аймақтық шеңберде
тұйықталынып қалуы мүмкін емес. Ол ұлттық-мемлекеттік, аймақтық шеңберден
шыға отырып, белсенді түрде жалпығаламдық мәртебеге ие болады.
Постиндустриализмнің қазіргі халықаралық қатынастарға ерекше ықпалын
тигізетін адамзат өркениеті дамуының жаңа сатысы екені даусыз.
Демек, жалпығаламдық дамудың осы ағынына ілесуге және онда өз орнын
табуға ұмтылу қазіргі мемлекеттердің аса маңызды сыртқы саяси мәселесі
болып отыр. Бұл үшін басқа елдермен тең дәрежелі серіктес болуға ұмтылатын,
қазіргі халықаралық құндылықтарды (БҰҰ, оның мақсаттары мен принциптері,
халықаралық құқық, консенсуалды саяси мәдениет, күш қолданудан бас тарту,
эквивалентті экономикалық айырбасқа ұмтылу және т.б.) танитын ашық,
демократиялық қоғам болуы шарт.
Қазақстан Республикасы өзін ашық демократиялық қоғам ретінде жариялай
отырып, осы ережелердің барлығын өз Конституциясының баптары ретінде
тіркеді, осыған орай жаңа халықаралық жағдайларға бейімделудің
жалпықұқықтық негізін қалады.
Постиндустриализм Жер планетасындағы адамзат өмірінің ғаламдану
проблемасымен тығыз байланысты, бұл - халықаралық қатынастарға проблемалық
қолтаңбасын қалдыратын қазіргі кездегі әлеуметтіліктің дамуының басты
кезеңі.
Қазіргі жағдайда Жер планетасындағы адамзат өмірінің ғаламдану
тенденциясын мүдделері ұлттық-мемлекеттік құрылым шеңберіне сыймайтын
ұлттық емес экономикалық құрылымдар жүзеге асырады. Бұлар -
постиндустриалдық өркениеттің алыптары - трансұлттық компаниялар (ТНТ),
трансұлттық банктер (ТНБ) және басқа да мемлекеттік емес және ұлттық емес
құрылымдар. Халықаралық қатынастарда олардың ықпалы барған сайын өсе
түсуде, бірақ тұтастай алғанда қазіргі адамзат бізді осы әлемге алып
баратын жолдың алғашқы баспалдағында тұр деп айтуға болады.
Тарихи және дәстүрлі тұрғыдағы ұлттық отандарда (дүниені мәдени
қабылдау мен оның проблемалары елеулі тұрғыда осымен анықталынады) өмір
сүрген адамзат үшін постиндустриалдық өркениет алып келетін жаңа
құндылықтың бағдарларға бейімделу және игеру өте қиын болады. Бірақ, көз
жетерлік нәрсе, ХХІ ғасыр халықаралық қатынастарға өз ықпалын тигізетін
бейімделу кезеңі болатындығы сөзсіз.
Біздің көзқарасымыз бойынша, жаңа постиндустриалдық жағдай жалпы
адамзаттық мәртебеге ие (БҰҰ тәрізді ұйымдар) құрылымдар мен нормалардың
мәнін көтеруі керек, олардың одан ары дамуы және проблемалық толығуы
халықаралық құқыққа ие болуы қажет. Енді осы жаңа жағдайларға бейімделудегі
- Қазақстан Республикасының сыртқы саясатының маңызды мәселесін
қарастырайық. Біз өзімізге, өз жерімізге және оның қойнауларына өкім
жүргізе алатын тәуелсіз мемлекет болдық. Бірақ мыңдаған жылдар бойы жер
қойнауы ашылмай жатты, біздің ата-бабаларымыз жердің үстіңгі қабатын ғана
пайдаланды. Біздің ұлттық байлығымыз көпқатпарлы екендігін, оның ең
маңыздысы оның қойнауында жатқандығын түсіне бастадық.
Алайда қазіргі кезде бұл - менікі, оны мен ешкімге бермеймін
принципімен өмір сүруге болмайды. Бізге жатып алып жақсы өмір туралы
аңсауға тағы болмайды. Жер қойнауының табиғи байлықтары шектеулі. Сондықтан
қажет болған жағдайда оны алуға болады, бірақ ысырапқа жол берілмеуі керек.
Біздің ұлы даламыз қаншалықты кең болса да қазіргі кездегі қаруланған
әскерге оны жаулап алу түкке тұрмайтындығын ескергеніміз жөн. Сол себептен
Қазақстан үшін өз қауіпсіздігінің халықаралық кепілдігін алу аса маңызды,
ал бұл үшін ұлттық байлығымызды басқалармен бөлісу қажет.
Қазіргі халықаралық қатынастар дүниедегі екі саяси жүйені, (капитализм
және социализм) жоққа шығару жағдайында дамуда және мемлекеттер өзінің
сыртқы саясатын анықтағанда халықаралық қатынастардың осы ерекшелігін
басшылыққа алуы керек.
Мемлекеттер арасындағы іргелі идеологиялық және саяси ерешеліктердің
негізінде пайда болатын әлемнің биполярлығы мемлекетеаралық қатынастарға
идеологияшылдықты енгізді, халықаралық сауданың, экономикалық
байланыстардың қалыпты дамуына кедергі келтірді, экономикалық мүдделердің
(тауарға, қызметке, технологияға және т.б. эмбарго) жүзеге асу сферасын
тарылтты, автаркияның дамуына алып келді. Осының барлығы елдердің,
аймақтардың экономикалық прогресін тоқтатты, өмірдің милитарлануына әкеліп
соқты.
Бүгінгі күнде бұрынғы биполярлық келмеске кетсе де, оның салдары
мемлекет басшыларының өзара сенбестігінде, халықаралық акциялардың
шиеленіскен бағасында, тұтастай алғанда, халықаралық өмірді дұрыс
қабылдамауда әлі де болса сақталынып отыр.
Екі әлеуметтік жүйенің теке-тіресі екі әскери блоктың құрылуына әкеліп
соқты: НАТО және Варшава Шарты ұйымы. Бұлар жауласушы екі жүйенің қаруы
болған әскери-саяси одақтар еді. Әлемдік социалистік жүйенің күйреуі
Варшава Шарты елдерінің әскери блогының тарауына алып келді. НАТО өзінің
қарулы күші бар, БҰҰ мен Қауіпсіздік Кеңесінің шешімімен нақты әскери
акцияларды орындайтын әскери-саяси одақ болып сақталынып қалды. Әрине НАТО-
ның өмір сүруі - бұл биполярлық дүниенің қалдығы және ол қазіргі
халықаралық өмірде айтарлықтай күрделі жағдайлар туғызады, өйткені НАТО
жеке еріктің қаруы. НАТО-ның өмір сүруі және ол іске асырып жүрген белсенді
әскери әрекеттер басқа елдерді осыған ұқсас әскер-саяси блоктарды құруына
итермелеуі мүмкін.
Бүгінгі күндегі адамзат құруға талпынып жүрген әлемнің көпполюсті
моделі объективті негізге ие. Аймақтық байланыстар мен мүдделердің
(геосаяси, әлеуметтік-мәдени, этнодемографиялық және т.б.) болуы - қазіргі
адамзат өмірінің шынайылығы. Белгілі бір құрылықта өмір сүретін халықтар
тағдырының ортақтығы қазіргі кездегі әлемдік шаруашылық қатынастарының
қаншалықты дамығандығының өзінде тарихи және дәстүрлі тұрғыда қалыптасқан
саяси басымдықтарды анықтауда құндылықтарға ие қауымдастық болып табылады.
Еуропа бірлестігі, Еуразиялық қауымдастық, Азия-Тынық мұхит аймағы,
Африка мемлекеттерінің ұйымы, Оңтүстік және Солтүстік Америка елдері
мүдделерінің бірлігі тәрізді аймақтық ұйымдар әлемнің көпполюсті моделінің
қалыптасуында ерекше мәнге ие болуы мүмкін. Осы тұрғыда Қазақстан
Республикасының Президенті Н.Ә.Назарбаевтың еуразиялық идеясы - өте жемісті
және перспективалы идея. Ел басшылығының негізгі сыртқы саяси мәселесі -
Қазақстан Республикасын әлемдік қауымдастыққа бейбітшілікті жақтаушы және
тату көрші мемлекет ретінде интеграциялауға ұмтылу.
Қазіргі халықаралық қатынастарға айтарлықтай ықпал тигізетін фактор
мемлекеттердің милитарлануы болып саналады. Олардың бюджетінің көп бөлігі
әскери шығындарға жұмсалынады. Кең көлемдегі ... жалғасы
Кіріспе 2
Қазіргі халықаралық қатынастар 2
Қазақстан Республикасының сыртқы саясаты 8
Қорытынды 13
Әдебиеттер 14
Кіріспе
Қазіргі халықаралық қатынастар деп әлемдегі халықаралық қатынастар
субъектілерінің арасында пайда болатын әртүрлі байланыстар мен кездесулер,
акциялар мен әрекеттер түсіндіріледі.
Осы қатынастардың базалық әлеуметтік негізі Жер планетасында өмір
сүретін бірлік пен тұтастықты қалыптастыратын адамзат. Дегенмен осынау
бірлік пен тұтастық - қайшылықты нақтылық және көпбейнелі, әртүрлі, тіпті
қарама-қарсы мүдделердің түйісуінің бірлігі болып табылады. Олар (осы
мүдделер) қажет болғандықтан саясатқа еніп кетеді және саяси шешімдерді
талап етеді.
Сонымен, халықаралық қатынастар субъектілерінің мүдделерінің түйісуінің
өзегі болатын саяси шынайылықтың спецификалық мазмұны халықаралық
қатынастар болып табылады.
Қазіргі халықаралық қатынастар
Қазіргі кезде мемлекетпен қатар мемлекеттен тыс құрылымдар да
халықаралық қатынастардың субъектілері болып табылады, яғни жекелей алғанда
БҰҰ және оның органдары: Бас Ассамблея, қауіпсіздік Кеңесі, Экономикалық
және Әлеуметтік Кеңес, қамқорлық туралы Кеңес, Халықаралық сот,
Секретариат.
БҰҰ құрылымдарының белсенді және мақсатты қызметінің нәтижесінде
халықаралық шиеленістердің түйінін шешу, келісімдік процестерді жолға қою,
мемлекеттердің мүдделерін түйістіру, халықаралық құқық нормаларының
сақталуын қамтамасыз ету, агрессияны айыптау, халықаралық проблемаларды
шешуде консенсустық мәдениет пен бейбітшілік сүйгіштікті қалыптастыруға
кең жол ашылады.
Бұл жағдайда БҰҰ қызметі халықаралық-құқықтық шеңберде болады. 1945
жылдың 26 шілдесі күні Сан-Франциско қаласында қабылданған БҰҰ Жарғысында
көрсетілгендей, БҰҰ және оның органдарының міндеттері мыналар: халықаралық
проблемаларды шешудің тәсілі ретінде соғысты болдырмау; адамзат өмірінде
адамның негізгі құқықтарына, адамзат тұлғасының артықшылықтары мен
құндылықтарына, әйелдер мен еркектердің, кіші және үлкен ұлттардың
теңдігіне сенімді нығайту; елдер мен халықтардың алдында пайда болатын
проблемаларды шешу үшін халықаралық жағдайлар жасау.
БҰҰ мен оның органдарының негізгі күш-жігері қақтығысқа алып келетін
жағдайларды зерттеуге, қақтығысушы тараптардың позицияларын анықтау мен
айқындауға, оларды құқықтық және моральдық тұрғыдан бағалауға және
қақтығысты шешу бойынша нұсқауларды дайындауға ал қажет болған жағдайда күш
қолдануға бағытталынған.
Өйткені БҰҰ ерікті халықаралық ұйым болғандықтан ол өзіне мүше елдердің
еркі негізінде ғана қызмет ете алады. Оның шешімдері, нұсқаулары мен
қабылдаған шаралары халықаралық құқық нормаларымен, сондай-ақ БҰҰ
жарғысында көрсетілген мақсаттар мен принциптерге сәйкес болуы керек.
Аталмыш шаралар экономикалық және дипломатиялық қатынастарды,
коммуникациялық байланыстарды толықтай немесе жекелей үзу түрінде болуы
мүмкін. Егер бұл әрекет жеткіліксіз болса, онда Қауіпсіздік Кеңесі
"халықаралық бейбітшілік пен қауіпсіздікті қолдау мен қайтадан қалпына
келтіру үшін қажетті әуе, теңіз және құрлықтағы күштердің әрекетін
пайдалануға өкілетті".
БҰҰ қарулы күштері жауласушы тараптардың армиялары арасындағы қарулы
буфер, қарауыл-күзет қызметін атқару, қарулы террордан бейбіт тұрғындарды
қорғау және т.б. қызметтерді атқарады.
БҰҰ өз алдына адамдар арасында бейбітшілік пен әділеттілік салтанат
құру үшін және экономикалық, әлеуметтік, мәдени, гуманитарлық мәселелерді
шешетін әлеуметтік прогреске жету үшін қолайлы жағдайлар жасау проблемасын
мақсат етіп қояды. БҰҰ басты назар аударатын салалар әлеуметтік және саяси
қақтығыстар аумағында орын алатын кедейшілік, эпидемиялар, апаттар мен
террорлық ұйымдардың әрекетінен туындайдын салдарлар. БҰҰ -басты проблемасы
гуманитарылқ және басқа да апаттардың салдарын тоқтату, көмек көрсету және
жою үшін мемлекеттердің күшін біріктіру.
БҰҰ және оның органдары өз алдарына іргелі мәселелер қоятын кең дамыған
саяси жүйені көрсетеді. Ол мәселелер: Жер планетасындағы бейбітшілікті
сақтау, әлеуметтік прогреске жан-жақты көмек көрсету және кең көлемдегі
іргелі мәселелерді шешу.
Халықаралық қатынастар субъектісі ретінде БҰҰ және оның органдарымен
қатар, аймақтық келісімге түсетін және соған сәйкес өз органдарын құратын
мемлекеттер аса елеулі рөл атқарады. Қазіргі кезде мемлекетке саяси маневр,
өз мүдделерін қорғау, халықаралық қатынастардағы күш пен құралдар балансын
реттеу үшін жеткілікті кеңістікке ие болуға мүмкіндік беретін әрдайым дамып
отыратын екіжақты және көпжақты келісімдер жүйесі және органдары бар.
Азаматтық қоғам ұйымдары да халықаралық қатынастардың субъектілері
болып табылады. Олардың алдында тұрған мәселелер ұлттық-мемлекеттік ауқымда
(экологиялық, құқық қорғау және басқа да ұйымдар) тиімді шешілмеуі мүмкін.
Олар өздерінің мәселелерін шешу үшін бұқаралық қозғалыстар ұйымдастыру және
үкімет пен халықаралық ұйымдарға қысым көрсету жағдайында болады.
Халықаралық қатынастар субъектілері ретінде саяси бастаманы қоғамдық
пікірді көтеруге қабілетті, үкіметтің жүргізіп отырған саясатын реттеу
мақсатында оларға ықпалын тигізуге мүмкіндігі бар беделді адамдар да түсе
алады.
Бұлардан басқа, қазіргі кезде аймақтық, мемлекетішілік қақтығысты
жағдайды туғызуға қабілетті, жеткілікті түрде ықпалды халықаралық және
мемлекетішілік саяси процестерге әсерін тигізе алатын заңсыз ұйымдар мен
құрылымдар да бар.
Бұл ұйымдар мен құрылымдар кең көлемде қызмет істеуге қажетті
материалдық-қаржылай, адам ресурстарына, өзінің идеологиясына, қарулы
отрядтарға ие. Олардың саяси міндеті жартылай заңды ахуалға өтіп алу. Ол
үшін, ең алдымен, өздерінің заңсыз, қылмыстық әрекеттерін ақтау және дамыту
жолында мемлекеттік билікті пайдалану үшін мемлекеттік-биліктік
құрылымдарға еніп алу қажетті. Осы қатермен күрес терроризмге, заңсыз
бизнеске және басқаларына қарсы қажетті акцияларды қолдану үшін
мемлекеттермен, БҰҰ күш-жігерін біріктіруді талап етеді.
Қазіргі кездегі халықаралық қатынастардың шынайы өзегі, ядросы
мемлекеттердің өзара байланысы мен өзара қызметі болып табылады, өйткені
мемлекет халықаралық аренада халықаралық байланыстар мен қатынастарға
түсетін халықтардың тәуелсіздігін көрсетеді және осыған орай халықаралық
қатынастар мемлекетаралық қатынастармен тығыз байланыста көрінеді.
Халықаралық істерге қатысушы мемлекеттен тыс құрылымдар, азаматтық қоғам
ұйымдары, жеке беделді тұлғалар халықаралық келісімдер негізінде
қабылданған және мемлекет іске асыратын құқықтық нормалар мен принциптер
шеңберінде әрекет етеді. Тек мемлекет қана осы үшін қажетті билік
өкілеттіктеріне және күш пен құралдарын арсеналын тарату құқығына ие.
Міне, қазіргі халықаралық қатынастардың субъектілері осындай, олардың
өзара әрекеті субъект-субъектілік қатынастар шеңберінде қазіргі халықаралық
саяси шынайылықты құрайды.
Қазіргі кездегі халықаралық қатынастар мемлекеттің сыртқы саясатына өз
ізін қалдыратын дамудың басты тенденцияларының қатарымен сипатталынады.
Қазіргі адамзаттың өмірі үшін шаруашылық байланыстардың болуы және
қарқынды дамуы, тауар мен қызметтің әлемдік рыногының қалыптасуы,
мемлекеттердің экнонмикалық өзара тәуелдігіне, олардың мүдделерінің өзара
түйісуіне алып келетін жалпығаламдық шаруашылық кешенінің біртіндеп
қалыптасуы аса өзекті. Осы негізде әлемдік сауда дамиды, қаржы
инвестициялары жүзеге асады, қазіргі заманға сай технологиялар игеріледі
және ендіріледі, коммуникация мен ақпараттық қамтамасыз етудің қазіргі
заманғы құралдары жасалынады және т.б. яғни постиндустриалды өркениетке тән
сипаттағы істер атқарылады.
Постиндустриализм экономикалық ахуалдың деңгейі ретінде кейбір дамыған
елдердің өмірі үшін ғана тән болса да, көптеген мемлекеттер мен елдер
индустриалдық және индустриалдыққа дейінгі даму процесін басынан кешіруде.
Постиндустриализм экономикалық және әлеуметтік дамудың іргелі және басты
ағымы болып табылады. Ол экономикалық және әлеуметтік-мәдени жағдайының
деңгейімен санаспай барлық елдерді өзінің тұңғиығына тартып алады.
Постиндустриализм өзінің экономикалық мүмкіншіліктері мен
әлеуметтік-мәдени ықпалы бойынша ұлттық-мемлекеттік және аймақтық шеңберде
тұйықталынып қалуы мүмкін емес. Ол ұлттық-мемлекеттік, аймақтық шеңберден
шыға отырып, белсенді түрде жалпығаламдық мәртебеге ие болады.
Постиндустриализмнің қазіргі халықаралық қатынастарға ерекше ықпалын
тигізетін адамзат өркениеті дамуының жаңа сатысы екені даусыз.
Демек, жалпығаламдық дамудың осы ағынына ілесуге және онда өз орнын
табуға ұмтылу қазіргі мемлекеттердің аса маңызды сыртқы саяси мәселесі
болып отыр. Бұл үшін басқа елдермен тең дәрежелі серіктес болуға ұмтылатын,
қазіргі халықаралық құндылықтарды (БҰҰ, оның мақсаттары мен принциптері,
халықаралық құқық, консенсуалды саяси мәдениет, күш қолданудан бас тарту,
эквивалентті экономикалық айырбасқа ұмтылу және т.б.) танитын ашық,
демократиялық қоғам болуы шарт.
Қазақстан Республикасы өзін ашық демократиялық қоғам ретінде жариялай
отырып, осы ережелердің барлығын өз Конституциясының баптары ретінде
тіркеді, осыған орай жаңа халықаралық жағдайларға бейімделудің
жалпықұқықтық негізін қалады.
Постиндустриализм Жер планетасындағы адамзат өмірінің ғаламдану
проблемасымен тығыз байланысты, бұл - халықаралық қатынастарға проблемалық
қолтаңбасын қалдыратын қазіргі кездегі әлеуметтіліктің дамуының басты
кезеңі.
Қазіргі жағдайда Жер планетасындағы адамзат өмірінің ғаламдану
тенденциясын мүдделері ұлттық-мемлекеттік құрылым шеңберіне сыймайтын
ұлттық емес экономикалық құрылымдар жүзеге асырады. Бұлар -
постиндустриалдық өркениеттің алыптары - трансұлттық компаниялар (ТНТ),
трансұлттық банктер (ТНБ) және басқа да мемлекеттік емес және ұлттық емес
құрылымдар. Халықаралық қатынастарда олардың ықпалы барған сайын өсе
түсуде, бірақ тұтастай алғанда қазіргі адамзат бізді осы әлемге алып
баратын жолдың алғашқы баспалдағында тұр деп айтуға болады.
Тарихи және дәстүрлі тұрғыдағы ұлттық отандарда (дүниені мәдени
қабылдау мен оның проблемалары елеулі тұрғыда осымен анықталынады) өмір
сүрген адамзат үшін постиндустриалдық өркениет алып келетін жаңа
құндылықтың бағдарларға бейімделу және игеру өте қиын болады. Бірақ, көз
жетерлік нәрсе, ХХІ ғасыр халықаралық қатынастарға өз ықпалын тигізетін
бейімделу кезеңі болатындығы сөзсіз.
Біздің көзқарасымыз бойынша, жаңа постиндустриалдық жағдай жалпы
адамзаттық мәртебеге ие (БҰҰ тәрізді ұйымдар) құрылымдар мен нормалардың
мәнін көтеруі керек, олардың одан ары дамуы және проблемалық толығуы
халықаралық құқыққа ие болуы қажет. Енді осы жаңа жағдайларға бейімделудегі
- Қазақстан Республикасының сыртқы саясатының маңызды мәселесін
қарастырайық. Біз өзімізге, өз жерімізге және оның қойнауларына өкім
жүргізе алатын тәуелсіз мемлекет болдық. Бірақ мыңдаған жылдар бойы жер
қойнауы ашылмай жатты, біздің ата-бабаларымыз жердің үстіңгі қабатын ғана
пайдаланды. Біздің ұлттық байлығымыз көпқатпарлы екендігін, оның ең
маңыздысы оның қойнауында жатқандығын түсіне бастадық.
Алайда қазіргі кезде бұл - менікі, оны мен ешкімге бермеймін
принципімен өмір сүруге болмайды. Бізге жатып алып жақсы өмір туралы
аңсауға тағы болмайды. Жер қойнауының табиғи байлықтары шектеулі. Сондықтан
қажет болған жағдайда оны алуға болады, бірақ ысырапқа жол берілмеуі керек.
Біздің ұлы даламыз қаншалықты кең болса да қазіргі кездегі қаруланған
әскерге оны жаулап алу түкке тұрмайтындығын ескергеніміз жөн. Сол себептен
Қазақстан үшін өз қауіпсіздігінің халықаралық кепілдігін алу аса маңызды,
ал бұл үшін ұлттық байлығымызды басқалармен бөлісу қажет.
Қазіргі халықаралық қатынастар дүниедегі екі саяси жүйені, (капитализм
және социализм) жоққа шығару жағдайында дамуда және мемлекеттер өзінің
сыртқы саясатын анықтағанда халықаралық қатынастардың осы ерекшелігін
басшылыққа алуы керек.
Мемлекеттер арасындағы іргелі идеологиялық және саяси ерешеліктердің
негізінде пайда болатын әлемнің биполярлығы мемлекетеаралық қатынастарға
идеологияшылдықты енгізді, халықаралық сауданың, экономикалық
байланыстардың қалыпты дамуына кедергі келтірді, экономикалық мүдделердің
(тауарға, қызметке, технологияға және т.б. эмбарго) жүзеге асу сферасын
тарылтты, автаркияның дамуына алып келді. Осының барлығы елдердің,
аймақтардың экономикалық прогресін тоқтатты, өмірдің милитарлануына әкеліп
соқты.
Бүгінгі күнде бұрынғы биполярлық келмеске кетсе де, оның салдары
мемлекет басшыларының өзара сенбестігінде, халықаралық акциялардың
шиеленіскен бағасында, тұтастай алғанда, халықаралық өмірді дұрыс
қабылдамауда әлі де болса сақталынып отыр.
Екі әлеуметтік жүйенің теке-тіресі екі әскери блоктың құрылуына әкеліп
соқты: НАТО және Варшава Шарты ұйымы. Бұлар жауласушы екі жүйенің қаруы
болған әскери-саяси одақтар еді. Әлемдік социалистік жүйенің күйреуі
Варшава Шарты елдерінің әскери блогының тарауына алып келді. НАТО өзінің
қарулы күші бар, БҰҰ мен Қауіпсіздік Кеңесінің шешімімен нақты әскери
акцияларды орындайтын әскери-саяси одақ болып сақталынып қалды. Әрине НАТО-
ның өмір сүруі - бұл биполярлық дүниенің қалдығы және ол қазіргі
халықаралық өмірде айтарлықтай күрделі жағдайлар туғызады, өйткені НАТО
жеке еріктің қаруы. НАТО-ның өмір сүруі және ол іске асырып жүрген белсенді
әскери әрекеттер басқа елдерді осыған ұқсас әскер-саяси блоктарды құруына
итермелеуі мүмкін.
Бүгінгі күндегі адамзат құруға талпынып жүрген әлемнің көпполюсті
моделі объективті негізге ие. Аймақтық байланыстар мен мүдделердің
(геосаяси, әлеуметтік-мәдени, этнодемографиялық және т.б.) болуы - қазіргі
адамзат өмірінің шынайылығы. Белгілі бір құрылықта өмір сүретін халықтар
тағдырының ортақтығы қазіргі кездегі әлемдік шаруашылық қатынастарының
қаншалықты дамығандығының өзінде тарихи және дәстүрлі тұрғыда қалыптасқан
саяси басымдықтарды анықтауда құндылықтарға ие қауымдастық болып табылады.
Еуропа бірлестігі, Еуразиялық қауымдастық, Азия-Тынық мұхит аймағы,
Африка мемлекеттерінің ұйымы, Оңтүстік және Солтүстік Америка елдері
мүдделерінің бірлігі тәрізді аймақтық ұйымдар әлемнің көпполюсті моделінің
қалыптасуында ерекше мәнге ие болуы мүмкін. Осы тұрғыда Қазақстан
Республикасының Президенті Н.Ә.Назарбаевтың еуразиялық идеясы - өте жемісті
және перспективалы идея. Ел басшылығының негізгі сыртқы саяси мәселесі -
Қазақстан Республикасын әлемдік қауымдастыққа бейбітшілікті жақтаушы және
тату көрші мемлекет ретінде интеграциялауға ұмтылу.
Қазіргі халықаралық қатынастарға айтарлықтай ықпал тигізетін фактор
мемлекеттердің милитарлануы болып саналады. Олардың бюджетінің көп бөлігі
әскери шығындарға жұмсалынады. Кең көлемдегі ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz